เรามีความแก่เป็นธรรมดา , จะล่วงพ้นความแก่ไปไม่ได้
เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา , จะล่วงพ้นความเจ็บไข้ไปไม่ได้
เรามีความตายเป็นธรรมดา , จะล่วงพ้นความตายไปไม่ได้
เราจะละเว้นเป็นต่างๆ , คือว่าเราจะต้องพลัดพรากจากของรักของเจริญใจทั้งสิ้นไป
เรามีกรรมเป็นของ ๆ ตน , มีกรรมเป็นผู้ให้ผล , มีกรรมเป็นแดนเกิด , มีกรรมเป็นผู้ติดตาม , มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
เราทำกรรมอันใดไว้ , เป็นบุญหรือบาป , เราจะเป็นทายาท , คือว่าจะต้องได้รับผลของกรรมนั้นๆ สืบไป
เราทั้งหลายควรพิจารณาอย่างนี้ทุกวันๆ เถิด
คืนนี้มาพิจารณา อภิณหปัจจเวก บทนี้พร้อมกันนะครับ
วิสัชนาธรรม ครั้งที่ ๑๗๕
30 сен 2024
