เห็นแก่ตัวนัก ชีวิตมักจม หาตัวตนไม่เจอ 

เข้าใจครับผม...

จริง บางทีผมก็สับสน ว่าผมเป็นใครกันแน่ ผมพยายามลืมอดีต แล้วเริ่มต้นเป็นคนใหม่แล้ว แต่มันทำไม่ได้ กรรมที่ผมเคยสร้างไว้มันหนักหนาสาหัสและรุนแรงจริงๆ นี้คือเหตุผลที่ผมอยากเป็นพระอริยเจ้าศึกษาธรรม พระท่านบอกว่าพระอริยเจ้าไม่ต้องลงนรกใช่มั้ยละไม่ว่าจะก่อบาปอะไรไว้ ผมหมั่นทำแล้วทำอีก ฟังแล้วฟังอีก แต่ผมก็ยังเห็นนรกในใจอยู่ทุกวัน เป็นนรกที่ไม่มีใครช่วยผมได้แน่ เพราะมันอยู่ในใจผมตลอดเวลา ยังห่างไกลคำว่าอริยเจ้านัก ผมลองหมดทุกทางทุกสำนักแล้ว ไม่มีใครในโลกช่วยผมพ้นจากนรกนี้ได้จริงๆซักที ช่วยบอกมนุษย์โลกด้วย อย่าฆ่ากันเลย อย่ารบทำสงครามกันเลย ชัยชนะที่ได้มามันไม่คุ้มกับความทรมานนี้หรอก ผมอยากคุยกับพระสมณโคดมจริงๆ ท่านคงเป็นคนเดียวที่ช่วยผมได้ แต่ท่านตายไปนานแล้วนี้ซี้ สาธุ

สาธุ

ได้อีกนึ่งเพี่มวันนี้เมึ่อวานได้ไปสองสามแต่ผมว่าคนที่พูดใส่คนอึ่นช่างเถอะสันคงจะเปันย่างนั้นและถ้าคุนยากแตกต่างคุนต้องหามเข้ามายุ่งนะไม้งั้นคำที่คุนว่าจะมีคุนยู่ส่วนนึง