უდიდეს ბერ მამა გაბრიელს ჰკოთხეს : ,, მამა გაბრიელ, არის თუ არა წინასწარ ადამიანის ბედი დადგენილ- განსაზღვრული ღვთისგან? პასუხი: ,, ეს უგუნურებაა, თუ ღმერთი წინასწარ დაადგენს, რომ ვინმე ცოდვაში უნდა იყოს მუდამ და უნდა წარწყმდეს, მაშ რაღატომ უნდა შეედავოს მის სულს გარდაცვალების შემდეგ ბოროტი ცოდვისთვის და ჯოჯოხეთში წაიყვანოს? თუკი ხვთის დადგენილება ასეთი იქნება? ეს ასე არაა, ყოველ ადამიანს აქვს თავისუფალი ნება რა გზა აარჩიოს, უფალი ამას ჭვრეტს წინასწარ ის რას მოიმოქმედებს, მაგრამ მის ნებაში არ ჩაერევა,, ( მაპატიეთ თუ ზუსტად ვერ ვწერ, მაგრამ დედააზრი ესეა) ასე რომ ვერავინ გაამართლებს თავის უკეთურებას, ასეთი იყო ბედი და ასე შემდეგ ..... როგორც მიიდრიკება უფლისკენ გული შენი, შესაბამისი ბედი იქმნება კაცის თავს. თუ უფალი , ყოვლის მჭვრეტელი წინასწარ ჭვრეტს და იცის კაცის გული საით მიიდრიკება, ეს იმას არ ნიშნავს რომ მან წინასწარ დაადგინა ვინ ცხონდეს და ვინ არა ამიტომ ხდებოდეს ასე. ეს თემა სულოერების უსაზღვროდ ღრმა საკითხია, რომელსაც ღმერთმოსილი მამები განმარტავენ.
მეც ესე მგონია , რომ ყველაფერი უკვე იცის ჩვენ როგორ ვიცხოვრებთ არც დაბადება და არც გარდაცვალება ჩვენ არ გვეკუთვნის. არ გვეკითხენიან გინდა თუ არა რომ დაიბადო ან გარდაიცვალო? ყველაფერი მაინც მოხდება რაც მოსახდენია.
