რაც უფრო ღრმად სწავლობ რომელიმე მეცნიერებას, მით უფრო ვარდები ჩიხში და ხვდები, რომ ჩიხიდან გამოსვლა მხოლოდ იესოშია; ყველაფერი სისულელეა ღვთის გარეშე!❤️
ჩემო მეგობარო, გაგახსენებ 52 წელი გავიდა რაც ჩვენ ერთმანეთი გავიცანით და ჩვენი მეგობრობა დაიწყო. ღვთისწყალობით არაფერი დანგრეულა, პირიქით განმტკიცდა, დატკბა, დაშაქრდა!
სიკვდილი - არ არსებობს!!!... არსებობს შიში სიკვდილისა, რომელიც კლააავს!!!+++. Смерти - нет!!!... есть страх смерти, который - убивает!!!+++. Death - does not exist!!!... There is a fear of death that kills!!!+++
ბიბლია ადამიანთა ტანჯულ ცხოვრებას ჭკვიანურათ ბედნიერებისაკენ ცვლის „უხეში, აგრესიული და ამპარტავანი ვიყავი“ - დენის ო’ბირნი დაბადების წელი: 1960 ქვეყანა: ინგლისი წარსულში: პანკ-როკის მიმდევარი ადრე ეკლესიაში რეგულარულად დავდიოდი, მაგრამ სულიერ წყურვილს ვერ ვიკლავდი. მოზარდობისას ყველაზე მეტად პანკ-როკის მიმდევართა ცხოვრებამ გამიტაცა და მალევე გადავიღე მათი მოჯანყე სტილი. ვიღებდი ნარკოტიკებს, განსაკუთრებით მარიხუანას, რომელსაც თითქმის ყოველდღე ვეწეოდი. ჩემთვის ყველაფერი სულ ერთი იყო, უზომოდ ვსვამდი, სიცოცხლეს საფრთხეში ვიგდებდი და არავინ მაინტერესებდა. საზოგადოებას გავერიყე, იშვიათად ველაპარაკებოდი ადამიანებს და ისიც მაშინ, როცა ვფიქრობდი, რომ ეს აუცილებელი იყო. იმაზეც კი უარს ვამბობდი, რომ ვინმეს ჩემთვის სურათი გადაეღო. ახლა ვხვდები, რომ უხეში, აგრესიული და ამპარტავანი ვიყავი. როგორ დავანებე თავი ცუდი ცხოვრების წესს?! ოცი წლის ასაკში ბიბლიით დავინტერესდი. ციხეში ჯდომის დროს ერთმა ჩემმა მეგობარმა, რომელიც ნარკოტიკებით ვაჭრობდა, ბიბლიის კითხვა დაიწყო. ჩვენ დიდხანს ვსაუბრობდით ხოლმე რელიგიაზე, ეკლესიასა და იმაზე, თუ რა გავლენას ახდენდა სატანა მსოფლიოზე. ვიყიდე ბიბლია და დამოუკიდებლად დავიწყე მისი გამოკვლევა. მე და ჩემი მეგობარი გარკვეულ ნაწილებს ვკითხულობდით, მერე ერთად ვმსჯელობდით და დასკვნებს ვაკეთებდით. ასე გრძელდებოდა თვეების განმავლობაში. ბიბლიის გამოკვლევამ შემდეგ დასკვნამდე მიგვიყვანა: ჩვენ ამ ქვეყნიერების ბოლო დღეებში ვცხოვრობთ; ქრისტიანები ღვთის სამეფოს( სუფევას) შესახებ სასიხარულო ცნობას უნდა ქადაგებდნენ; ისინი არ უნდა იყვნენ ამ ქვეყნიერების ნაწილი. გავიგეთ ისიც, რომ ბიბლიაში მოცემულია ზნეობრივი პრინციპები, რომლის თანახმად ცხოვრება სასარგებლოა. აშკარად დავინახეთ, რომ ბიბლიაში სიმართლე ეწერა ,დავრწმუნდით, რომ წამყვანი რელიგიები ქრისტეს კვალს არ მიჰყვებოდნენ, რადგან პომპეზურობითა და ცერემონიებით გამოირჩეოდნენ, პოლიტიკაშიც ერეოდნენ,ომობდნენ და სხვებს დასახოცათ აკურთხებდნენ. შევხვდით ზოგიერთი რელიგიის მღვდელს და მრავალი კითხვა დავუსვით. კითხვებზე პასუხი ჩვენ უკვე ვიცოდით ბიბლიიდან, ამიტომ ადვილად ვხვდებოდით, ღვთის სიტყვიდან გვპასუხობდნენ თუ არა. როგორ შეცვალა ბიბლიამ ჩემი ცხოვრება?! ვიცოდი, რომ ნარკოტიკებისთვის უნდა დამენებებინა თავი და ეს არც გამჭირვებია. ყველაზე რთული ჩემთვის სიგარეტის გადაგდება აღმოჩნდა. რამდენჯერმე ვცადე, მაგრამ უშედეგოდ. როცა გავიგე, რომ ზოგმა ადვილად დაანება სიგარეტს თავი და მას შემდეგ აღარ მოუწევია, ღმერთს მივმართე ლოცვით. მხოლოდ ღვთის დახმარებით შევძელი სიგარეტის გადაგდება.კიდევ ერთი დიდი ცვლილება ჩაცმულობასა და გარეგნობასთან დაკავშირებით მოვახდინე. კურთხევები ჩემზე დიდად იმოქმედა იმან, რომ ღმერთი თავისთან დაახლოების უფლებას გვაძლევს. მისმა თანაგრძნობამ და მზრუნველობამ აღმძრა, მიმებაძა მისთვის და მისი ძე იესო ქრისტესთვის (1 პეტრე 2:21). ვისწავლე, როგორ შემეძინა ქრისტიანული თვისებები და ამავე დროს საკუთარი ინდივიდუალურობაც შემენარჩუნებინა. ბევრს ვმუშაობდი საკუთარ თავზე, რომ სიყვარული და მზრუნველობა მესწავლა. ვცდილობდი, ცოლ-შვილთან ურთიერთობისას ქრისტესთვის მიმებაძა და მთელი გულით ვზრუნავდი, ქრისტიანობამ ღირსების გრძნობა ამიმაღლა, საკუთარი თავის პატივისცემა და ადამიანების სიყვარული მასწავლა.
დიახ, მამაო, ეხლანდელი მამაოებიც ფეხით უნდა დადიოდნენ, ისევე როგორც იესო დადიოდა. მიბაძონ მამაოებმა იესოს უბრალოებაში. არ შეიძლება? იესო ხომ მაგალითი უნდა იყოს ყოველი ქრისტიანისთვის, განსაკუთრებით კი ღვთის მსახურთათვის?
მოციქულები ყველანაირ საშუალებას იყენებდნენ ღვთის სიტყვის გასავრცელებლად. თავად უფალიც მარტო ფეხით არ დადიოდა. რაც შეეხება ტარო, ეშმაკეულია ტარო და ეშმაკს ემსახურებით მაგით. მოიძიეთ და წაიკითხეთ წმიდა მამათა განმარტებები ამ თემაზე და შეინანეთ.
შავოსანი ბერი, გრძელი თეთრირი წვერით და ეს ქლიავუშკა ეუბნება: უი 70 წლის ხართ მამაო, სულ არ გეტყობათო და ბერს კარგად ვიცნობ, მშობელი მამა ხურიკოს რომ ეძახდა ,მახსოვს. ხუმრობაც იცის და პასუხად რა უნდა მეტყობოდეს, ბოდიში, პამპერსის გამოცვლაო და ახითხითდა...
არ მინდოდა დამეწერა, მაგრამ, რანაირად ლაპარაკობ " ეს ადამიანი", " მოვიყვანე" ზრდილობა და დაფიქრება იქონიე ცოტა. ვერ გამოსწორდი რაა. ან რა ადუღებული ლაპარაკობ? გრუზავ ადამიანს....
