ორი წლის წინ ვიყავი ქალაქ ბათ-იამში. პოეტ სიმა ჯანაშვილის ოჯახში. სადაც სტუმრად იყო ერთი ღრმად მოხუცებული ადამიანი, რომელიც სამოციანი წლე ის ბოლომდე მუშაობდა 31 -ე ქარხნის საკონსტრუქტოროში. მან მითხრა ცრემლნარევად ასეთი რამ, სინაგოგაში რომ შევდივარ პირველად საქართველოზე ვლოცულობო. სამწუხაროდ ამ პიროვნების სახელი არ მახსოვს.
ბატონო ლაშა ძალიან ბევრი ვიცი ჩემი ერის წარსულზე და აწმყოზეც, მაგრამ თურმე ბევრიც არ მცოდნია მაგალითად ლევილის შესახებ და დიდ მადლო ბას გიხდით რომ დაინახეთ და სხვასაც აჩვენეთ ეს ყველაფერი.ალბათ მიხვდით რისი თქმაც მინდოდა.
დიდი მადლობა ასეთი ვრცელი ინფორმაციისთვის. ბევრი რამ პირველად გავიგე. ყოფილი მეიდნელი ვარ, დამთავრებული მაქვს ლესელიძეზე მდებარე 67-ე სკოლა, რომელსაც ებრაელთა სკოლას ეძახდნენ...როდის იქნება შემდეგი ლექცია?
ბ-ნო ლაშა ! ვწუხვარ მაგრამ უნდა შეგისწოროთ, რომ ფანია ბააზოვასთან დაკავშირებულ საკითხებში (განსაკუთრებით კი მისი ისრაელში ცხოვრების პერიოდში) ზოგიერთი თქვენი ინფორმაცია ან ძირეულად არასწორია ან დაზუსტებას საჭიროებს. პირველ რიგში ფანია არ იყო გოლდა მეირის მეგობარი და ის მხოლოდ 1-2-ჯერ შეხვდა მას მხოლოდ. ის გახლდათ ისრაელის უშიშროების თანამშრომლის ცვი ოფერის მეგობარი, რომელსაც მიუძღვის ძირითადი წვლილი ბააზოვების ოჯახის პოპულარიზაციის საკითხში. იმ პერიოდში, როცა ფანია მოღვაწეობდა ისრაელში, მე გახლდიღ მასთან და მის ოჯახთან ერთერთ ყველაზე დაახლოებული პირი გარკვეულ მომენტამდე. მისი და პოლინა მუშაობდა ჩვენი გაზეთის "ალია საქართველოდან" რედაქციაში. ამ პერიოდში ქართველ ებრაელობაში ცოტანი იყვნენ გამოჩენილი ადამიანები და უშიშროება ცდილობდა ქართველი ებრაელების სიამაყის ასამაღლებლად ხელი შეეწყო ზოგიერთი "შრომის პარტიასთან" დაახლობული პირი წინ წამოწევა და წარმოჩინება. ამ პერიოდის ცხოვრების უკეთ გასაცნობად გირჩევთ გაეცნოთ ჩემს წიგნებსა და გაზეთის "ალია"-ს ნომრებს ვებ საიტში abraamsapir.com
