ცრემლები მომერია ჩემდაუნებურად და მოულოდნელად, დაწყებისთანავე, იმდენად მიყვარს ეს პერსონაჟი. მეც სწორედ ქრისტესთან პარალელს ვავლებ, უკვე ამდენი წელია, „უხსოვარ დროიდან“ ^_^ წაკითხულზე და, რა თქმა უნდა, არ მეცვლება ეს მყარი აზრი ამ ორი ფენომენის ერთმანეთთან ამდენად დიდი მსგავსების შესახებ. ბატონო ლევან, თქვენი მოსმენა დიდი სიამოვნება კი არა, ერთი დიდი ბედნიერება და პატივია. ^_^ ჰოდა, ვისაც ეს ბედნიერება და პატივი ხვდომია წილად, არ უნდა გაუშვას ხელიდან შანსი, დაუსრულებლად გისმინოთ და გისმინოთ. ჩემი ერთ-ერთი უსაყვარლესი პერსონაჟია. 💙 გაგახაროთ ღმერთმა! P.S. ვინახავ და ვინახავ კომპიუტერში თქვენს რაც შეიძლება მეტ გადაცემას და დროდადრო ვუბრუნდები.^_^ 💙
უნიჭიერესი პიროვნებაა ბატონი ლევანი. ძალიან საინტერესოდ და თანმიმდევრულად გვიყვება . წაკითხული მაქვს ორიგინალში ორჯერ. სამწუხაროდ, არ ვიცი ვინ თარგმნა ქართულად, ახლახან მოვუსმინე აუდიო წიგნს და სასწაული თარგმანია.
საოცარი წიგნია, ავტორი კი გენიალური! ყოველ სიტყვასა და ფრაზას გულდასმით, დაკვირვებით უნდა მოეკიდო… მიშკინი ჩემი ფავორიტი პერსონაჟია, და მგონია, რომ ახლა მსგავს, ვერაფერს წავიკითხავ რადგან, ისევ და ისევ შთაბეჭდილების ქვეშ ვარ:)) მიყვარს დოსტოევსკი და მისი ქაოსური სამყარო❤
რა ვქნა ვერაფრით შევიყვარე ეს წიგნი თავდაპირველად მოვიხიბლე მისი სათნოებით,მისი ცხოვრებისეული ხედვებით.მაგრამ ქალს გაეკიდა,რომელიც არ იმსახურებდა მიშკინისნაირ ადამიანს და ამ უმსგავსო ქალის გამო კიდევ ერთ ქალს ატკინა გული. თანაც იმხელა იმპერიალისტური სიტყვა გამოაცხო ბოლოში შემზიზღდა დასასრულს და თვითმკვლელობა ლოგიკური დასასრული იყო იმის მერე რაც აკეთა
ხოდა რატო გააკეთა მასე? მგონი ბატონ ლევანსაც გამორჩა ან სპეციალურად არ თქვა და თქვენც იგივე ვერ დააფიქსირეთ. რა ხსნის მიშკინის ასეთ მოქმედებას? რა ახსნა აქვს ასეთ სიკეთეს რეალურ გარემოში სადაც ადამიანის საქციალის ასახსნელად პირველ რიგში გასათვალისწინებელია მისი ეგოისტური შეგრძნებები? რომ ნასტასიაში მიშკინმა თავისი თავი ამოიცნო და როგორც თავის თავს ვერ ეტყოდა გადარჩენაზე და ბედნიერებაზე უარს, ისევე ვერ უთხრა ნასტასიასაც. ის ზუსტადაც იყო ნასტასიას ღირსი და პირიქით არ იყო აგლაიას ღირსი რადგან რაც ტოცკიმ უყო ნასტასიას, იგივე უყო პავლიშჩევმა მიშკინს, როცა ვითომ სნეულებაში ეხმარებოდა. სინამდვილეში.. მოკლედ თვითონ დამართა. რამოდენიმე ადგილას არის ძალიან მსუბუქად ეს თემა ნახსენები და სწორედ ეს შეიქნა მისი გაგიჟების მიზეზად. აგერ გენერალ ივოლგინსაც იგივე პრობლემა ქონდა როგორც ჩანს და ამის გამო დაემართა ჩაქცევა. ამაზე მისი ნაპოლეონის ისტორია მოწმომს. იგივემ მიშკინი შეშალა ხოლო ნასტასიას თავი შეაწირინა როგოჟინს. ანუ დოსტოევსკის თქმით ამ პრობლემას რუსულ გარემოში ესეიგი ვერ ერევა ადამიანის ტვინი. ხოლო აგლაია ვაფშე აზრზე არ იყო და სწორედაც არ იმსახურებდა მიშკინს. ეს მე4 მე5 წაკითხვის მერე დავიჭირე მხოლოდ მეთვითონაც, თუმცა კი ვაღიარებ შეიძლება გაზვიადებულადაც მომეჩვენა ზოგი საკითხი
