ენძელას შენ გაზაფხულის ლურჯი ია ხარ და სიყვარულის ღმერთი -მედეა! ჩემი სიცოცხლის აფეთქება ხარ, როს შენი მზერა მოიმედეა. მთაწმინდის კალთებს მზე ხარ დაღვრილი, ხარ საჯიხვეში დილის თენება. ჩემი ცხოვრების შენ ხარ გზაწვრილი, ყველა ტკივილი და გალხინება. ფიქრში გამტყდარი ფხოვის ღამე ხარ, და ზეციური სულის არსება. აპრილის თვეში წვიმის მოსვლა ხარ და სიყვარულით გულის ავსება. ავტორი:მურღვა არდოტელი
