ცოდვა ჩადენის დროს არასდროს არის ცოდვა,აუცილებელი იძულებაა.ცოდვად შეიძლება გამოჩნდეს ოდესმე,სხვა გადმოსახედიდან.ორი სიმართლიდან გამარჯვებული სიმართლეა პიროვნების მთელი ცხოვრების ღვაწლი...
საინტერესოდ ქადაგებს ნამდვილად. მაგრამ როდესაც ამბობს მოსე შუამავალი იყო ღმერთსა და ადამიანებს შორის და აი რატომაა შუამავალი დღესაც საჭიროო, აი აქ ან თვალთმაქცობს ეს კაცი, ან არ ესმის? არა მგონია არ ესმოდეს. იმიტომ რომ ასე იყო ვიდრე ქრისტემდე. ქრისტეს შემდეგ ყოველგვარი შუამავლები დამთავრდა, ვინაიდან თითონ გახდა შუამდგომი. თავიდან იმით დაიწყო რომ ძველ აღთქმაში ისე იყო, ახალ აღთქმაში ასეაო. რატომღაც შუამდგომლობას არ ამბობს, რომ შეიცვალა. მღვდლებიც ძველ აღთქმაში იყვნენ კი, ახალ აღთქმაში კი ქრისტე გახდა მღვდელი, და მღვდლობაც დამთავრდა. ვითომ არ იცით ეს? გინდათ დავდო აქვე ბიბლიიდან ადგილები რომ ეს ასეა
ებრაელთა მიმართ 7:18 უწინდელი აღთქმა კი მისი უმწეობისა და უსარგებლობის გამო უქმდება, ებრაელთა მიმართ 7:19 რადგანაც ვერარა სრულყო რჯულმა; მაგრამ შემოდის უმჯობესი სასოება, რომლის მეოხებითაც მივეახლებით ღმერთს. ებრაელთა მიმართ 7:20 და რამდენადაც ეს არ მომხდარა ფიცის გარეშე, ებრაელთა მიმართ 7:21 (ვინაიდან ისინი ფიცის გარეშე გახდნენ მღვდლები, ხოლო ეს - ფიცით მის მიერ, ვინც უთხრა: „დაიფიცა უფალმა და არ შეინანებს: შენა ხარ მღვდელი უკუნისამდე, წესისამებრ მელქისედეკისა)“, - ებრაელთა მიმართ 7:22 იმდენადვე უმჯობესი აღთქმის თავმდები გახდა იესო. ებრაელთა მიმართ 7:23 ეგეც არ იყოს, ვინ მოსთვლის, რამდენნი იყვნენ ის მღვდლები, რადგან სიკვდილი გამორიცხავდა ერთის მღვდლობას, ებრაელთა მიმართ 7:24 ხოლო მას, როგორც მარადის მყოფს, მღვდლობაც წარუვალი აქვს. ებრაელთა მიმართ 7:25 ამიტომაც ძალუძს სრულიად იხსნას ყველა, ვინც მისი მეოხებით მიეახლება ღმერთს, რადგანაც მარად ცოცხალია მათდა მეოხად. ებრაელთა მიმართ 7:26 სწორედ ასეთი მღვდელმთავარი გვშვენოდა: წმინდა, უმანკო, უმწიკვლო, ცოდვილთაგან განრიდებული და ზეცათა უზენაესი, ებრაელთა მიმართ 7:27 რომელსაც იმ მღვდელმთავრებივით როდი სჭირდება ჯერ თავის, ხოლო შემდეგ ხალხის ცოდვებისათვის ყოველდღე სწირავდეს მსხვერპლს, რადგან ეს ერთხელ და სამუდამოდ აღასრულა, როცა შესწირა თავი. ებრაელთა მიმართ 7:28 ვინაიდან რჯული მღვდელმთავრებად ადგენს უმწეო ხალხს, ხოლო ფიცის სიტყვა, რჯულის შემდგომ, - ძეს, უკუნისამდე სრულქმნილს.
,, წუთისოფლის მძლეველი ჩვენი რწმენაა. ვინაიდან, ყოველი ღვთისგან შობილი სძლევს წუთისოფელს. ეს არის ძლევა?! , წუთისოფლის მძლეველი_ჩვენი რწმენაა. ვინ არის წუთისოფლის მძლეველი, თუ არა ის, ვისაც სწამს, რომ იესო არის ძე ღვთისა.. მამა ღმერთმმა დაამოწმა თავის ძეზე. რადგან, სამნი მოწმობენ ცაზე: მამა, სიტყვა და სულიწმინდა, და ეს სამი ერთია. სამი მოწმობენ დედამიწაზე: სული, წყალი და სისხლი, და ეს სამი ერთია. თუ, ვღებულობთ კაცთა მოწმობას, ღვთის მოწმობა უმეტესია, ვინაიდან, ეს არის ღვთის მოწმობა, რომელითაც დაამოწმა თავის ძეზე. ღვთის ძის მორწმუნეს, თავის თავშივე აქვს მოწმობა: ვისაც, მამა ღმერთი არ სწამს, ცრუდ სახავს მას, ვინაიდან, არ სწამს მოწმობა, რომლითაც, მამა ღმერთმმა დაამოწმა თავის ძეზე. იოანეს 3:33. როცა, ვთხოვთ მამა ღმერთს, ქრისტე იესოს ნებით, გისმენს, სულიწმინდის ძალით! 1 იოანეს 5 თავი...... ,, ქრისტე, ჩვენი შუამდგომელი მამის წინაშე." 1 იოანეს 2 თავი.
