მე ჩემი მშობლების სიმკაცრემ და მორალისტობამ გამანადგურა და ცხოვრება მომისპო. სრულ კონტროლზე ვიყავი ყველაფერში მიუხედავად იმისა რომ არაფერს ვაშავებდი. შეყვარებულიც კი არ მყოლია არასოდეს იმიტომ რომ დედაჩემი კრიტიკულად უდგებოდა ყველას და მისი განაწყენების მეშინოდა. ეხლა 37 წლის ვარ და სრულიად გზააბნეული. ყველა და ყველაფერი მეჯავრება. ყველაზე მეტად ის მაცოფებს რომ ვითომ ძალიან ვუყვარდი ასე ჩანდა საზოგადოებაში. წარმოდგენაც არ ქონდა მე რა მინდოდა და რა მოთხოვნები მქონდა.
ამ ორის საუბარზე უფრო საინტერესო ძალიან ცოტა რამე მეგულება. საოცარი ტანდემია, სულ მინდა ისაუბროთ ერთად. ქალბატონი ნონას მსგავსი მოაზროვნე დღეს საქართველოს არ ყავს. მიყვარხართ
გამარჯობა. სიმბოლურია ეს ლაივი ჩემთვის. მაინტერესებს, რას იტყვის ქალბატონი ნონა, თუ 18 წლის ბიჭი, სიმორცხვის ნიადაგზე, აგრესიული და ცინიკურია საკუთარ დედასთან? შეუძლებელია ნეიტრალური, მეგობრული საუბარი. ჩაკეტილი და აგრესიულია, ურჩევნია ნეგატიური იყოს, ვიდრე მეგობრული. გმადლობთ.
ამ სამყაროში ერთი რაც შეგიძლია, შენი სული და გონება გაასუფთავო "ნაგავისგან". ანუ როცა ამქვეყნიდან გახვალ, სუფთა სულით და გონებით გახვიდე, რომ შეუერთდე და შეიგრძნო მარადისობა. ამ ნეტარებას ყველა ვერ ეზიარება. ეს ერთეულების ხვედრია. ამიტომ გონიერი ადამიანი იწყებს, ბრძოლას სულის გადარჩენისთვის.
