საქართველოს ახალგაზრდა მეცნიერთა საზოგადოების მამარდაშვილის ფილოსოფიის ინსტიტუტის ერთ-ერთი დამფუძნებელი, ნონა ხიდეშელი კითხულობს ლექციას: "სვამი ვივეკანანდა -- კარმა იოგა".
vivekanandas gantqmuli sityvebia ME YVELAPERS TAVAD MICAGWIE. ME TVITON SHEVQMENI CHE TAVI. aqedan gamomdinare martlmadidebloba da krishnaizmi da sxva induri religiebi es sul mtlad sawinaamgdegoa ertmanetisadmi. da indoetshi ar arian sul wmindanebii. me aravis ganvikitxav magram rashi chirdeba qartvel xalxs vivekananda roca aaqvt martlmadidebloba aseti usaprtxo sarwmunoeba da aseti supta.
ქართველობა რა შუაშია? ანუ ქართველად უნდა შემოვიფარგლო თავი და მართლმადიდებლობის ჩარჩოში მოვკვდე? ადამიანს გონება და აზროვნების უნარი იმიტომ აქვს, რომ გამოიყენოს და სხვების გამზადებული პასუხებით არ იცხოვროს. მუდმივად კითხვებს უნდა სვამდე და ეჭვქვეშ აყენებდე გავლენიანი ადამიანების სწავლებებს და ე.წ "ჭეშმარიტებებს". ჩემთვის ყველაფერი საინტერესოა, რისგანაც სამყარო შედგება და ეს არ შემოიფარგლება არც რელიგიით და არც ეროვნებით. მე არ მინდა სხვების კარნახით ვიარო ცხვარივით და ამხელა უკიდეგანო მექანიზმი რასაც გონება და ცნობიერება ჰქვია, მიძინებულ მდგომარეობაში მქონდეს. ადამიანის არსი სცდება ნებისმიერ ჩარჩოს და იარლიყებს, საცოდაობაა უბრალოდ როცა ისე არსებობენ ადამიანები რომ ერთი შეკითხვაც კი არ ებადებათ და ჰგონიათ, რომ თვითონ იციან ყველაფერი სხვაზე უკეთ. პასუხები მარტო საკუთარ თავში ძიებით და დაკვირვებებით მოდის. ვივეკანანდა ამბობდა მაგას კი არა, ეგ ზოგადად ეგრეა ნებისმიერი ადამიანისთვის, ყველა ჩვენ ვქმნით ჩვენს თავს ჩვენი აზროვნებით, საქციელით, გადაწყვეტილებებით და ა.შ.
ადამიანური ცხოვრება არის მიზეზ-შედეგობრივი კანონზომიერებების გარემო,რომელიც კლავს ადამიანს,როგორც ბიოლოგიურ ორგანიზმს..თუ გინდა ,რომ იცოცხლო დაუსრულებლად,უნდა მოკლა ცხოვრება. და დღეს ,თუნდაც ამ ლექციაში,გვესმის,რომ თითქოს, ვიღაც ტიპებმა დაამსხვრიეს მიზეზ-შედეგობრივი ბორკილები და განთავისუფლდნენ. ფიცი მწამს,ბოლო მაკვირვებსო,დღეს ყველა ეგრეთწოდებული მაგარი და ღრმა მოაზროვნე მიწაში წევს,ესე იგი ისინი სინამდვილეში მონებად მოკვდნენ და ვერ მოახერხეს რეალური განთავისუფლება.როგორ შეიძლება,განთავისუფლებული იყო მიზეზ-შედეგობრივი კანონებისგან,თუ მაინც ავადდები და კვდები.(თანამედროვე მედიცინაში აღიარებულია,რომ დაავადებების უმეტესობა არის,ფსიქო-სომატური,ანუ ადამიანი არის ჯანმრთელი თუ მისი ფსიქიკა არის ჯანსაღი,და ვეჭვობ,რომელიმე აწ გარდაცვლილ ფილოსოფოსს ჯანსაღი ფსიქიკა ანუ ჯანსაღი ცნობიერება ჰქონოდა.ვივეკანანდა ახალგაზრდა მომკვდარა ავადმყოფობით,ვივეკანანდას მასწავლებელი ყელის კიბოთი მომკვდარა,ზიგმუნდ ფროიდი ენის კიბოთი მოკვდა,და ეს სალაპარაკო ორგანოების დაავადებები ,არამარტო ამ მოაზროვნეების,ზოგადად ყველა ფილოსოფოსის ფიზიკური დეგრადაცია მაეჭვებს,რომ ამათი ნდობა არ შეიძლება.
