ჟოზე სარამაგუს „სიბრმავე“ | ლევან ბერძენიშვილი 

რადიო თავისუფლების პოდკასტი „წიგნები“ რუბრიკით „ნორვეგიული წიგნის კლუბი“, გთავაზობთ საუბარს დიდი პორტუგალიელი მწერლის, რომანისტის, პოეტის, დრამატურგის, სცენარისტის, ლიტერატურული კრიტიკოსის, ქრონისტის, ესეისტისა და ბლოგერის, ნობელის პრემიის ლაურეატის, ჟოზე სარამაგუს magnum opus-ის, „სიბრმავის“ შესახებ. რომელიღაც N ქალაქში დაბრმავდა კაცი. დაბრმავდა, როცა საჭესთან იჯდა და მანქანა მიჰყავდა. დაბრმავდა, თუმცა ერთი წუთის წინ ასპროცენტიანი მხედველობა ჰქონდა. ამას მოჰყვება სიბრმავის პანდემია. ყველა ბრმავდება. ესაა ლიტერატურის ძველი, ჯერ კიდევ არისტოფანესათვის ცნობილი ხერხი - მეტაფორის რეალიზაცია. იტყვი, მეტაფორას - „ხალხი დაბრმავდა“ და ხალხი დაბრმავდება. სახეზე გვაქვს ორი პოპულარული ჟანრის უცნაური სინთეზი - მაგიური რეალიზმისა და პოსტაპოკალიფსისისა. სიბრმავე მოიცავს უსახელო ქალაქის თითქმის მთელ მოსახლეობას, რასაც მოჰყვება სწრაფი სოციალური გადაგვარება და დაცემა. ბრმებში იმალება თვალხილული, რომელიც ამას არ აღიარებს…