კიდევ ერთხელ ავღნიშნავ, რომ ქრისტიანობაც სინთეზია წინაქრისტიანული, სხვადასხვა კულტურების, ტრადიციების და თავად ქრისტიანული კულტურისა და რწმენებისა და შობაც ამის ერთ ერთი მაგალითია ევროპის, დასავლეთის, მათ შორის საქარველოშიც, თუ სხვა ქვეყნებში, თუმცა ვინც უფრო ვიწრო რელიგიური -ბიბლიური დოგმებით აღნიშნავს შობას, როგორც მარტო ქრისტეს დაბადების სახით, ესეც, რა თქმა უნდა მათი უფლებაა, მოკლედ ვისაც, როგორც უნდა ისე შეუძლია აღნიშნოს ესა თუ ის დღესასწაული.
ამასთან დაკავშირებით არ უნდა დაგვავიწყდეს, ისიც, რომ 25 დეკემბრის შობა ეს არის სინთეზი წინაქრისტიანული შობის და ქრისტიანული შობის აღვნიშვნისა, როგორც განახლების, კარგის, ახალი წლის დაწყებისა და რა თქმა უნდა თავად იესოს დაბადების დღის აღნიშვნისა. 25 დეკემბერი ქრისტიანულმა ეკლესიამ და მისმა წარმომადგენლებმა, იმიტომ აღიარეს ოფიციალურად ქრისტიანულ შობად, რადგან იგი წინაქრისტიანული შობის აღნიშვნის დღეს დამთხვეოდა, რომელსაც წინაქრისტიანობამდე ევროპული ეთნო ხალხები, მათ შორის სლავიანებიც , სწორედ ამ დეკემბრის დღეებში აღნიშნავდნენ , და ამიტომ ქრისტიანობის გამავრცელებლები ასეთ ხერხებს მიმართავდნენ, რათა ზოგადად ქრისტიანობა მიეღო ამ ხალხს, ისევე, როგორც ეს ყველაფერი ხდებოდა საქართველოშიც, სადაც მაგალითად ხალხის, ქვეყნის სხვადასხვა რეგიონებში არსებული წინაქრისტიანული მფარველი ღვთაებები ჩაინაცვლა, ასეთივე შინაარსის მქონე, ხალხის დამცველი და მფარველი წმინდა გიორგით, რომელიც სინამდვილეში წარმოადგენს სწორედ სინთეზს საქართველოს სხვადასხვა კუთხეებში პოპულარული წინაქრისტიანული მფარველის და ქრისტიანული წმინდა გიორგის და ამიტომ ახლაც იგივე ნოემბრის გიორგობა საქართველოში, საქართველოს სხვადასხვა კუთხეებში აღინიშნებ წინა ქრისტიანული წესებითაც, წმინდა გიორგის სხვადასხვა სახელბით მოხსენებითაც, მაგალითად თეთრი გიორგის სახელით და სხვა სახელებით, ამიტომაა, რომ მფარველი გიორგი ასეთი პოპულარულია ქართულ ხალხურ ზეპირსიტყვიერებაში და მიფოლოგიაში და აქედან გამომდინარე ამიტომაა წმინდა გიორგი ასეთი პოპულარული საქარველოში ქართველებს შორის. იგივე შობის დროსაც სანტა კლაუსების, სხვა პერსონაჟების და ნაძვის ხის არსებობაც, სწორედ წინაქრისტიანულ პერიოდებს უკავშირდება და რა თქმა უნდა ზოგადად თანამედროვე განვითარებულ ქვეყნებში შობის მნიშვნელობაც უფრო გაფართოვდა, როგორც კარგი ადამიანური და ახალი წლის დაწყების აღმნიშვნელი დღე, რა თქმა უნდა იესოს დაბადების აღვნიშნასთან ერთად, როგორც მთლიანად ამ ნათელი, კარგი დღესასწაულის წარმომადგენელის და მათ შორის მეც, შობასაც ასე ავღნიშნავ,. ამიტომაა ასე პოპულარული შობის აღნიშვნა დღევანდელ დროსაც, რადგან ყველაფერან ერთად ამ შობის აღნიშვნასაც წინაქრისტიანული ხანებიდან უდევს საფუძველი და სათავე. ყველაფერი თქმულის შემდეგ საქართველოში, როგორც რუსეთში, უკრაინაში ეს მართმადიდებლები 7 იანვარს, რომ აღნინავენ შობას, მაშინ ახალი წელიც შესაბამისად ამ მარმადიდებლებმა ერთი კვირის თავზე 14 იანვარს უნდა აღნიშნავდნენ, რადგან შობა ასევე ახალი წლის დაწყების აღნიშვნაცაა და ასე შემდეგ., ასე ხდება 25 დეკემბერს, თორე გამოდის, რომ იგივე ეს მართმადიდებლები ასე ოფიციალურად, მრავალჟამიერეთი მასიურად აღნიშნავენ ახალ წელს 1 იანვარს საქართველოში, ხოლო შემდგომ შობას და მერე ისევ არა ასე ოფიციალურად ისევ (მართმადიდებლურ) ახალ წელს, ?, რაღაც უთავბოლობაა, ურთიერთსაწინააღმდეგო და რაღაც ბევრი აღნიშვნები გამოდის ასეთ მართმადიდებლებში. მიმაჩნია, რომ ესეც ამ მიერ კალენდრის უსაფუძვლო არევ დარევის შედეგია და ჯობია, რომ ეს მართმადიდებლური ეკლესიებიც 25 დეკემბერს აღნიშნავდნენ შობას, როგორც ამას ქრისტიანების უმრავლესობა და მათ შორის არაერთი სხვა მარმადიდებლური ეკლესიები აღნიშნავენ და შესაბამისად ახალი წლის ახნიშვნაც უკვე 1 იანვარს მოხდება საქართველოში, ყოველგვარი ამგვარი გაორების და არევ დარევის გარეშე.
