ისევ თოვს, თოვს, თოვს, ფიფქი სევდას ქსოვს და ვიცი, ვერ გნახავ ვერასდროს და სადღაც შორს, შორს, შორს, დაიჯერებენ ჭორს, რომ ბედი არ გვწყალობდა ჩვენ ორს და სადღაც შორს, შორს, შორს, დაიჯერებენ ჭორს, რომ ბედი არ გვწყალობდა ჩვენ ორს, აღარ ვემდური ბედს, ფულს ვერ ვშოულობ მეტს, გიტარაც მე გულს მწყვეტს როცა ჟღერს, შენ არ მოიხრი ქედს, მშვიდათ ამივლი გვერდს, რადგანაც ეგ გული სხვისთვის ძგერს, შენ არ მოიხრი ქედს, მშვიდათ ამივლი გვერდს, რადგანაც ეგ გული სხვისთვის ძგერს, აყვება სართულებს, გაჰყვება მავთულებს, ამ ამბავს გაატანს ქარის ხმას და სუფრებს ქართულებს, სიმღერით გართულებს, ძველ ღვინოს დოქებში ჩაგვისხავს და სუფრებს ქართულებს, სიმღერით გართულებს, ძველ ღვინოს დოქებში ჩაგვისხავს, ისევ თოვს, თოვს, თოვს, ფიფქი სევდას ქსოვს და ვიცი ვერ გნახავ, ვერ გნახავ, ვერასდროს და სადღაც შორს, შორს, შორს, დაიჯერებენ ჭორს, რომ ბედი არ გვწყალობდა ჩვენ ორს და სადღაც შორს, შორს, შორს, დაიჯერებენ ჭორს, რომ ბედი არ გვწყალობდა ჩვენ ორს...
