კარგად არის განმარტებული პროცესი, მაგრამ, იმ გადაჭრილ საძირეზე, 2 ტოტი რომ აქვს, 1 კიარა, თითოზე 2 კალამი უნდა დაემყნოს. გახარების შანსი ხომ 50-50% ზეა და ერთი რომ გაცუდდეს, მეორემ იქნებ გაამართლოს, მაინც შრომა მიდის და ბარემ მეტი შანსი გვქონდეს, ხომ სჯობს? მერეც, შესაფუთად შეგიძლიათ გამოიყენოთ პოლიეთილენის ბოთლი, თავ და ბოლოწაჭრილი იმ ზომაზე, რამდენიც მოცემულ სანამყენე ძირს სჭირდება. რომ გადაჭრით ხერხით საძირეს, ბოთლი მაშინვე უნდა ჩამოაცვათ ზედ, ჩააცოცოცთ ქვემოთ, სანამ დასამყნელ ტოტებს არ ჩააჯენთ საძირეში. არაა სავალდებულო დასამყნობი ღეროების 3 კვირტამდე გადაჭრა, გადაჭრით ზიანდება სანამყენე ტოტი.სჯობს ზემოდან გადაუჭრელი იყოს, ან თუ გადაჭრით, გადანაჭრელი დააპარაფინეთ, რომ ზემოდან გახმობა არ დაიწყოს. საძირეს გახეთქვის შემდეგ მასში უნდა მოათავსოთ სოლი(რკინის სჯობს) ე.წ. ატვერკა, ჩაქუჩით დაუკაკუნოთ, სანამ გვერდებზე გახეთქვას არ დაიწყებს. როცა საკმაოდ გაიწევა (კალმების დიამეტრს უნდა შეუსაბამოთ) ჩასვამთ და ატვერკის ამოძრობის შემდეგ მტკიცედ უნდა მიაჯდეს დამყნობის ადგილები. მერე მალამოს წაუსმევთ, თუკი გექნებათ. ისე, აუცილებელი არაა. სამაგიეროდ, საძირეს ნახეთქი ნაპრალი უნდა გადაფაროთ აუცილებლად თაფლის დარბილებული სანთლით, მერე პოლიეთილენის ბოთლს ამოსწევთ ზემოთ იქამდე, რომ დაახ. 10-10 სმ-მდე დაფაროს დამყნობილი ადგილი ქვემოთ და ზემოთ. შიგ ოდნავ ნოტიო ძალიან ფხვიერ მიწას ჩაყრით და ფრთხილად დატკეპნით. ზემოდან შეიძლება ხავისი გადააფაროთ. კარგია, თუ დამყნის სემდეგ საძირეს მორწყავთ, ეს ხელს უწყობს დამყნობილი ადგილში სითხის მიმოქცევას და შეხორცებას ჭრილობისას.
სამი კვირით ადრე აჭრილი კალმები როგორ უნდა შევინახოთ რომ არ გამოშრეს ან გაიშალოს კვირტი, და დამუშავება ხომ არ უნდა რომ არ დაინფიცირდეს სოკოთი ან რამით?
