მადლობა ბნ ანდრო. ადამინს ზოგჯერ აშინებს იმის გაგება რაზეც ნაფიქრი არ აქვს. როდესაც დაიწყებს გააზრებას (ნუუ.. თუ დაიწყო) შემდეგ ჩაწვდება და გახდება თავისუფალი,თავისუფლებასთან კი პირდაპირ კავშირშია ბედნიერება.
აუ ჯიგარი ხარ, განსაკუთრებით ბოლო მომეწონა სადაც ამბობ, რომ პიროვნება კი არ იკარგება ის ხვდება, რომ ღმერთია, მისი მრავალი სახიდან ერთერთი. პრინციპში ბევრ სხვადასხვა რელიგიასა თუ სულიერ სწავლებაშიც ვნახავთ იგივეს, თუმცა როგორც წესი იქ ეს მშრალადაა გადმოცემული და ასე კარგად არავინ ხსნის. P.S მე თქვენი საუბარის შინაარსი ვიცანი..👍
მოდით ერთმანეთისგან გამოჯვნა ვისწავლოთ. სიყვარული არის ბრმა ასწ ვტქვათ შეგრზნების დონეზე და ია აე გწკიტხება გიყვარდეს ტუ არა მაგრამ მაგ აიბრმავის გამო ორმოში რომ აღმოცნდები მერე ამოსვლა ძნელია. უბრალოდ უნდა გიყვარდეს სიცოცხლე რომ გაანალიზო რამდწნად ზვირფასია თუნდაც ნწბისმიერი ადამიანის სიცოცხლე. თვითონ აიცოცხლე და ცხოვრება ტუ არ გიყვარს ვწრავინ ვერ გეყვარება დედამიწაზე ვერც შეყვარებული და ვერც ვერავინ. აი ეგეთი ბრმა სიყვაეული აიყვარულიბაე არის მონობაა.
მე ასე ვხედავ სიყვარულს (და არა სიმპათიას ან ეიფორიას), რომ სანამ ვერ მიხვდები რომ სხვაც შენ ხარ არსით მანამდე სიყვარული ვერც მოხდება. და როცა ამას მიხვდები - გარდაუვლად დაგემართება და ყველას მიმართ. ისევ ვიმეორებ, ამას რომანტიულ სიყვარულთან არაფერი საერთო არა აქ :)
სიყვარული იქაა, სადაც რამდენიმე პირია, მე რომ შენ მიყვარხარ და შენ რომ მე გიყვარვარ, დინამიკური პროცესია, ჰოდა აი ეს "მე" რომ გაქრება, გაითქვიფება, შეერწყმება მთლიანობას, თუ როგორცაა.. ეგ რანაირი სიყვარული გამოდის?? სად ვარ მანდ მე, ან სადაა ჩემი თავისუფლება? ვგულისხმობ უშუალოდ ინიციაციის შემდგომ
არაა ამდენი ფილოსოფია საჭირო და ხელოვნურად გართულება. შეეშვით ვინმეს და რამის სიყვარულს, ჯერ იმაში დარწმუნდით, ზოგადად სიყვარულს თუ ატარებთ გულით....არა ვინმესადმი და რაიმე კონკრეტულისადმი, არამედ უბრალოდ სიყვარული თუ გიგრძვნიათ უმიზეზო, უადრესატო და უპირობო???? ცოტა ეჭვი მეპარება, იმდენად გაამიწიერეთ და მარტივ მამრავლებად დაშალეთ. გმადლობთ, ნახვამდის!
თუ თქვენთვის საჭირო არაა მაშინ ვინ გაძალებთ. ჩემთვის კი “გრძნობის ოკეანეში უნდა ჩავარდეს რიცხვი” რომ მოხდეს “აზროვნების აქტი” და ეს მჭირდება იმისთვის რომ ვიარსებო, იმიტორო “ვარსებობ, იმდენად რამდენადაც ვაზროვნებ”. და “ვისაც გეომეტრია არ უყვარს აქ ნუ შემოვა”. :)
@@probnoblem ჯერ ერთი თქვენ ვინ ხართ მე მართლა რაიმე ამიკრძალოთ სად "შევიდე და სად არა"? თუ აქ მინი დიქტატურა გაქვთ შექმნილი, გაგვაფრთხილეთ მაინც. მეორე - სად ვთქვი, რომ მე ვინმე რამეს მაძალებთ აქ?🤣 სრულიად თავისუფალი ნებით გამოვთქვი თავისუფალი აზრი. თქვენ თუ განსხვავებული აზრი აგრესიაში გაგდებთ, მე კი არა, სპეციალისტს უნდა მიმართოთ. მესამე - ვინც ძალადობაზე და უძულებაზე საუბრობს - თურმე სიყვარულს გაძალებენ "ჯანდაბა რმერთები", ეს აქ მოწვეული სტუმარია, ან იქნებ თავადაც ხართ ?! კიდევ ერთი - სადმე გამოვხატე ინტერესი თქვენ რამდენი "ციფრი" გჭირდებათ სიყვარულისთვის???? ვაჭრობთ ჩვეულებრივ - ეს მჭირდება, ის მჭირდება...ეს კი სიყვარულისგან ძალიან შორსაა. თუმცა სულ არ მაინტერესებს რას როგორ აკეთებთ. მე ვიცი მე როგორ აღვიქვავ ამ ემოციას და ის ნამდვილად სცილდება გეომეტრიასაც და ანგარებასაც, ნივთის სიყვარულსაც და კონკრეტული ადამიანებისასაც. არც რომელიმე მცნება მიმიღია რაიმეს იძულებად. პრობლემა გაქვთ აშკარად ვისაც იქ ძახილის ნიშნები გელანდებათ🤣ისეთ თავისუფალ ნებას, როგორც იმ მცნებების ავტორი განიჭებთ, თქვენც კი ვერ მიანიჭებთ საკუთარ თავს. ასე რომ დარჩით თქვენს გეომეტრიაში, ხოლო ვისაც გულწრფელი, უშუალო, ხელოვნურად გაჯოჯოვებული სიყვარულის გვჯერა, გაგვატარეთ.
@@tamarbaiaschwili776 თქვენ იუმორი ვერ გაიგეთ. გძნობის ოკეაში რიცხვი (პლატონი) ნიშნავს რომ გრძნობა არამარტო მინდა რომ ვიგრძნო, არამედ გავიგო. აქ არ შემოხვიდე თუ გეომეტრია არ გიყვარს (ასევე პლატონი, აგორაზე იყო ეგვწარწერა სკოლის კარებზე) ნიშნავს რომ თუ გრძნობას ფილოსოფიურად არ უყურებ და ლოგიკას არ აღიარებ გძნობაზე მაღლა - აქ არაფერი გესაქმება. ეს არ ნიშნავს რო გრძნობა ცუდია. უბრალოდ ვერ ვისაუბრებთ თუკი გძნობის დათვლის (მამარდაშვილი. დათვალე გრძნობა - ნიშნავს გააცნობიერე რას გრძნობ) სურვილი არ გაქვთ. ამდენად, იმაზე რაზეც თვენ თვლით - რათ უნდა ამდენი ფიქრი, მე ვწყვეტ - აი ახლა ამ გრძნობას ავდგები და გავაცნობიერებ, რადგან მე არ ვგრძნობ სრულყოფას მანამ სანამ გრძნობას მივყვები როგორც დინებას. ამ დინებაში მინდა მოვეჭიდო ტოტს (მამარდშვილი - ნიშნავს შევჩერდე და დავაკვირდე საკუთარ გრძნობას) და ამდენად მოვახდინო აზროვნევის აქტი. აზროვნების აქტით ხდება გაუგებარი გაგებული და აზროვნებაა ის რაც მკვდარ ცნებას გადააქცევს ცოცხალ გამოცდილებად. აზროვნებაა სიცოცხლის მომნიჭებელი და მაშასადამე ღმერთიც აზროვნების სიმბოლოა. ახლა თქვენ განსაზღვრეთ უნდა თუბარა ამდენი ფილოსოფია. ჩამი პასუხია რომ უნდა.
@@probnoblem მე არც ფიქრს უარვყობ და არც ფილოსოფიას. ძალით გართულება იქ, სადაც უშუალობით ახსნი და ჩაწვდები ყველაფერს - უადგილოა. იმ უშუალობითაც ლოგიკა და ფიქრი იგულისხმება, უბრალოდ შინაგანი ემოციური განწყობაა სხვა. როცა რელიგიურ თემას ეხები, ისიც გაიხსენე, როგორ გითხრეს, რომ ბავშვივით გულწრფელი და სუფთა უნდა იყო, რომ მიიღო იქ ჩადებული ისე, როგორც საჭიროა. მე აქ მამარდაშვილზე და პლატონზე არ მისაუბრია და არც მათ თეორიაზე გამიკეთებია კომენტარი. ადამიანი სიყვარულზე საუბრობს, იხსენიებს ათ მცნებას დიდი აგრესიით, აღიქვამს იძულებად, მოელანდა ძახილის ნიშნები და ა.შ. აი სწორედ ფიქრის და ლოგიკის შედეგად ვთქვი აი ამ კონკრეტულ მიდგომასთან დაკავშირებით. იუმორის ნაკლებობას ნამდვილად არ ვუჩივი, თქვენ კი მგონია საერთოდ ვერ გამოიტანეთ წაკითხულიდან შინაარსი (ვგულისხმობ ჩემს პირველ კომენტარს). ადამიანი (მოაზროვნე, პლატონის და მამარდაშვილის იქით გასული) საუბრობს საჯაროდ სიყვარულზე და "ღმერთებს" მოიხსენიებს "ჯანდაბების" ტონში. აი ამან, რამდენიც არ უნდა "იფილოსოფოსოს" და "გააჯაზოს", ვერასოდეს ვერ მივა სიყვარულთან. არა იმიტომ, რომ 10 მცნებაზე ქილიკობს, ან რომელიმე ღმერთს არ აღიარებს.....არამედ სულ სხვა ნიუანსის გამო, რომლითაც გაიშიფრა ეს პიროვნება პირადად ჩემთვის. თუმცა ეს სულაც არ ნიშნავს, რომ ვინმესთვის მნიშვნელოვანი ან საინტერესო იქნება😉 თქვენს მიერ გამოყენებული ფრთოსანი გამონათქვამები თუ ვერ ამოვიცანი, ან ის თუ არ ვიცი რომელი სკოლის კარებზე რა წარწერა იყო, სულაც არ მეტყველებს ჩემი იუმორის გრძნობის კოეფიციენტზე😏 პ.ს. კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი, რომ წაკითხულის რაოდენობა და ცოტატების ზეპირობა, სულაც არ განსაზღვრავს იყო განათლებული, მიტუმეტეს გაგაჩნდეს ლოგიკური ანალიზის უნარი. დიახ, აი ძალიან მარტივად, უშუალოდ და ზედმეტი გაჯაზების გარეშე - ასეა ეს❤️
@@tamarbaiaschwili776 ათი ცნება აგრესიით და ძახილის ნიშნით დასმული სიყვარული? და იუმორის გრძნობა გაქვთ! :) თქვენ თქვით მაშინ და როგორც გინდათ ისე ისაუბრეთ სიყვარულზე. მე ფორმაზე არც ვდაობ. აქ მთავარი სათქმელი ისაა - სიყვარული ჩემი გადაწყვეტილებაა თუ ბუნებრივი ხდომილება. რავი. ამ ლექციაში ეგ თემა ამოვწიე. თქვენ შეგიძლიათ ლექსი დაწეროთ. არ მოგწონთ ნუ მოგწონთ მაგრამ მე მგონია რომ ასეთი კუთხით სიყვარულის განხილვა სჭიროა და ზემოთ ავხსენი რატომაც. არა მგონია ბევრი საუბრობდეს იმაზე რომ სიყვრულისმსტრუქტურა იყოს არსთა შორის ერთობის ცნობა. ის განიცდება ამაღლებულ გრნობად, მაგრამ როცა ვაცნობიერებთ მის სტრუქტურას ამით სულ არ ვაკნინებთ მას.
არ გეწყინოდ ბატონო ანდრო მარა რასაც თქვენ ეხლა საუბრობთ ანუ მაგას არაფერი აქ სიყვარულთან საერთო. ვაფშე სხვაგან ხარ და გჰონია რო მანდ ხარ და თუ მართლა გიმდა გაიგო რაარის ჭეშმარიტი სიყვარულუ და თავისუფლება??? ჯერ ქრისტიანი უნდა გახდე და მერე უნდა გაიგო და შეიმეცნო ვინ არიან ქართველები სინამდვილეში. ამას თუ ამოსხნი მიხვდები ვინხარ შენ. თუმცა არამგონია თქვენ ეს ამოხსნათ
არ მწყინს. უბრალოდ ვერაფრით ვერ დაგეთანხმებით. ქრისტიანი რომ გახდე მაგისთვის რა არის საჭირო? ან ქართველები ვინ არიან - მაგის ინსტრუქცია რა არის? და ვინ ვარ მე არ განისაზღვრება ქართველობით. შეიძლება პირიქით იყოს - რომ ქართველობა განისაზღვროს იმით თუ ვინ ვარ მე ან ვინ იყო ვინმე დიდი ქართველი. ქართველობა თავისთავად არაფერია და ქართველობა რომ იყოს ჩემი განმსაზრვრელი მაშინ ქართველობის მონა ვყოფილვარ. მაგაში არცერტი მართლმადიდებელი მოძღვარიც არ დაგეთანხმებათ თქვენ. და ერთადერთი, რაც არ განისაზღვრება გარედან არის ის შემეცნების წერტილი რითაც რამეს ვხვდები, ეგაა მეობა და ამიტომ ჯერ მე უნდა დადგინდეს და მეობით უნდა შეფასდეს შემდეგ სამყარო. ასე რომ არც თქვენ იდეას ვეთანხმები და არც თქვენ პათოსს.
