ფეხბურთის ფედერაციის არჩევნების ისტორია - ნაწილი პირველი 

ასევე ნახეთ: ⚽ მეორე ნაწილი - ორნი ქალაქში ▶ ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-CQeg7eKWWWU.html ⚽ მესამე ნაწილი - მეფის მთელი მხედრიონი ▶ ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-TNH8Drzw9EU.html

ძალიან კარგი ნამუშევარია, დიდი მადლობა, რომ ამდენი ფაქტი, თვითმხილველების ნაამბობი და უნიკალური ვიდეოკადრი ასე კარგად შეკარით და ჩამოაყალიბეთ ფილმად. დიახ, ეს ჩვენი ისტორიაა და მომავალმა თაობებმა უნდა იცოდნენ ამ ყველაფრის შესახებ,

ძალიან საინტერესო, და მნიშვნელოვანი ფილმია. მადლობა ავტორებს. აქვე ერთს ვიტყვი, რომ ბორის პაიჭაძის პოზიციას კომუნისტი და საბჭოთა მოქალაქის პოზიციად აღიქვამენ და განიხილავენ. ეს ადამიანები პროცესის უშუალო მონაწილენი ბრძანდებიან და ჩემგან შეიძლება თავხედობად გამოჩნდეს მათთან შეკამათება. მაგრამ როგორც მოვლენის შემდგომი დამკვირველი და შემფასებელი, მივცემ თავს უფლებას ვთქვა, როგორ აღვიქვი ეს გამოსვლა. პაიჭაძე საუბრობს არა როგორც საბჭოთა პატრიოტი, არამედ როგორც ფეხბურთის სპეციალისტი. და მართალსაც ამბობს, ახდა კიდეც მისი სიტყვები. ქართული ფეხბურთის საბჭოთადან გამოყოფა უშუალოდ ფეხბურთისთვის საზიანო მოვლენა იყო. ამას ბევრი მიზეზი აქვს: მოვშორდით დიდი ხნის ფუნქცონირებად სისტემას, გაქრა დიდი ასპარეზი. საქართველოში დღემდე ვერ განვითარდა საკლუბო ფეხბურთის გულშემატკივრობა, მოსკოვის, კიევისა თუ თუნდაც დუშამბეს კლუბის წინააღმდეგ საკუთარის გულშემატკივრობა სხვაა და ქუთაისის, ბათუმისა თუ ფოთის წინაარმდეგ - სხვა. ცუდად იმოქმედა საერთაშორისო იზოლაციამაც: წლების განმავლობაში არ ვიყავით საერთაშორისო საფეხბურთო ორგანიზაციების წევრი. რამაც ქართული ფეხბურთი იზოლაციაში მოაქცია. თუმცა, ქართული ფეხბურთის საბჭოთა ფეხბურთისგან გამოყოფა იყო ერთ-ერთი გარდამტეხი და უმნიშვნელოვანესი მომენტი საქართველოს დამოუკიდებლობის გზაზე. ფეხბურთი ეროვნულობის ერთ-ერთი უმთავრესი ნიშანია და დამოუკიდებელი ფეხბურთის გარეშე ვერ იარსებებს დამოუკიდებელი სახელწმიფო. რაც შეეხება ნოდარ ახალკაცს, მან აზრი კი არ შეიცვალა, უბრალოდ მიხვდა, რომ პროცესი შეუქცევადი იყო. მიიღო სწორი პოლიტიკური გადაწვეტილება და გადაწყვიტა მოვლებს, როგორც საფეხბურთო ფუნქციონერი ჩადგომოდა სათავეში. საბჭოთა პერიოდში, სწორედ ფეხბურთში აკუმულირდა პოლიტიკაში დახშული ეროვნული ენერგია და ლოგიკურიც იყო, რომ როცა წნეხი შესუსტდა, გალიიდან პირველი სწორედ ფეხბურთი გაფრინდა.

ძაან კარგად ჩანს მთელი ის ეპოქა ამ არჩევნების პროცესში. სრული ქაოსი, არანაირი გეგმა და მსჯელობა, მხოლოდ პატრიოტული შეძახილები.

მაღალი დონის, აკადემიური და ინფორმაციული ფილმია. მადლობა ყოველივე ამისთვის🙏⚽️

ძალიან საინტერესო პროექტია. მადლობა ამისთვის!

მცირე უზუსტობების მიუხედავად კარგი დოკუმენტური ფილმია...რაც შეეხება იმას,რომ ეროვნულმა ჩემპიონატმა ვერ მოგვიტანა დიდი წარმატებს,ამაზე ასე ვიტყოდი ,მსოფლიოს საფეხბურთო რუკაზე არ ვიყავით და ვერც ვერასოდეს ვიქნებოდით,რომ არა ეს ნაბიჯი...მინდა შევახსენო ნიჰილისტებს,ეროვნული ჩემპიონატის უკვე პირველმა თაობამ-ქინქლაძემ,არველაძეებმა,კალაძემ,კობიაშვილმა,იაშვილმა,ჯამარაულმა,ნემსაძემდა სხვებმა ევროპას დაანახვეს,რომ ფეხბურთის თამაში ვიცით...დღევანდელმა თაობამ კი ვფიქრობ,უნდა შეაჯანჯღაროს ევროპა-კვარაცხელია,მამარდაშვილი,დავითაშვილი,წიტაიშვილი,მიქაუტაძე,გოჩოლეიშვილი,საზონოვი და ძმანი მათნი უსათუოდ გაგვახარებენ...ისე ერთი რამ მაოცებს ,ჩვენი გუნდების სახელები ,ეროვნულის დაწყებისას მშობლიურად,ქართულად ჟღერდა...სამხედრო პუტჩის შემდეგ კი იძალა საბჭოთა -დინამომ,ტორპედომ,ლოკომოტივმა და ასე შემდეგ...განა ბათუმის გუნდს დინამოს ნაცვლად არ სჯობია ბათუმი ერქვას? განა ქუთაისი არ სჯობია ტორპედოს?....ოპტიმისტურად ქართველებო წინ დიდი გამარჯვებები გველის...ეს დაიწყება სულ რაღაც ერთ თვეში ევროპის ახალგაზრდულით...მე ფიცი მაქვს დადებული ,რომ პირველი უნდა ვახარო მეთქი ბორის პაიჭაძეს ჩვენი ფეხბურთის გამარჯვება...ახლო ვარ ამ მიზანთან...

ხო მაინც აურზაურია და ყვირილია, მაგრამ მაინც როგორი ზრდილობიანი თაობა იყო და ლაპარაკის კულტურაც კი რალამაზი იყო. რა გვჭირს ეხლა, როგორ ვართ დაჩაჩანაკებულნი რომ პოზიცია-ოპოზიცია ერთმანეთთან ზიზღით ლაპარაკობს

ესეთი აზრიანი სპორტული კონტენტი საერთოდ არ მინახავს, კარგი ნამუშევარია

მადლობა ასეთი საინტერესო პროექტისთვის!

მაგარი რეპორტაჟი იყო! ეროვნული ჩემპიონატი უნდა ჩატარებული ყველა ვარიანტში, მაგრამ როგორც იქ ითქვა მოკვდა განვითარება, სხვა გზა მაინც არ იყო. პირველი გოლი საკუთარ კარში გატანილი ალბათ უფრო სომბოლურია. ეგრეც წავიდა ქართული ფეხბურთის საქმე მაშინ. მადლობა ღმერთს ახლა ცოტა გაგვიცნო მსოფლიომ.

ქვეყანა რომ დამოუკიდებლობის გზას ადგა, ლოგიკურიც არის, რომ ფეხბურთის სამყარომაც დამოუკიდებლობაზე დაიწყო ფიქრი, მაგრამ, ვერ მივხვდი, რატომ გაუსწრეს მოვლენებს ასე წინ. რა ასეთი საჩქარო იყო, მაინცდამაინც ცალკე ჰქონოდა ეროვნული ჩემპიონატი საქართველოს, როცა ქვეყანას ფორმალურად ჯერ კიდევ კომუნისტები მართავდნენ (1990 წელს). დამოუკიდებლობის რეფერენდუმი მხოლოდ 1991 წელს ჩატარდა, მერე იყო საპარლამენტო და საპრეზიდენტო არჩევნებიც და გამოცხადდა კიდეც საქართველოს დამოუკიდებლობა.... ამ დროს კი ქართულ ფეხბურთში უკვე კრიზისი იყო დაწყებული... ჰოდა, მიუხედავად მიქაბერიძისა და ნათაძის მხურვალე პატრიოტული სიტყვებისა, მაინც ისე გამოვიდა, რომ ავჩქარდით, ემოციებს ავყევით, რითიც საქმე ძალიან გაფუჭდა. ჯერ დამოუკიდებლობა უნდა გამოგვეცხადებინა და მერე ფეხბურთიც, სპორტის სხვა სახეობებთან ერთად, დაიწყებდა ახალი გზების ძიებას. ხომ იცოდნენ ამ კრების წევრებმა, რომ არარსებული სახელმწიფოს ფეხბურთს ფიფა/უეფასაკენ გზა არ ჰქონდა და მართლაც, მხოლოდ მას მერე მიგვიღეს, რაც სსრკ ოფიციალურად დაიშალა (92-ში). ქვემოთ ერთ-ერთმა კომენტატორმა ბრძანა: "საბჭოთა პერიოდში, სწორედ ფეხბურთში აკუმულირდა პოლიტიკაში დახშული ეროვნული ენერგია და ლოგიკურიც იყო, რომ როცა წნეხი შესუსტდა, გალიიდან პირველი სწორედ ფეხბურთი გაფრინდაო". დიახ, ფეხბურთში ნამდვილად დიდი ეროვნული ენერგია იყო დაგროვილი, მაგრამ, სახელმწიფოს მართვა ერთია და ფეხბურთი - მეორე. ჩვენ კიდევ, როგორც თავიდან დავიწყეთ ფეხბურთის და პოლიტიკის შერევა, ისეა დღესაც და რაც მოგვიტანა და პირველ რიგში, ფეხბურთს რაც მოუტანა ამან, მაგასაც ვხედავთ...

@ 34:17 "ნოდარ ახალკაცი დიდი პატრიოტობით არ გამოირჩეოდა რუსულად მოლაპარაკე კეცი იყო..." ეს იმას ნიშნავს რომ თქვენ ნოდარის კარგად არ იცნობდით. მისი დედა იყო რუსულად მოლაპარაკე, თორემ ის ისეთივე ქართველი იყო როგორც მე. იმასაც დავამატებ რომ რუსებზე არც გიჟდებოდა. ყველაფერს ვერ ვიტყვი მისი საუბრიდან.

ვისაც ახსოვს, ვინც დინამოზე იყო იმ დᲦეს, როცა პირველი მატᲩი Ჩატარდა ფოᲗის კოლხეᲗი Თბილისის დინამო, ფოᲗმა ერᲗიᲗ ნოლი გაიმარჯვა, მაგრამ ᲗიᲗონ ᲗამაᲨი არა, იმ მომენტიᲗ ყველა ბედნიერი იყო. მატᲩის წინ ზვიად გამსახურდია Შემოვიდა და ასი აᲗასი კაცი ტაᲨიᲗ და ოვაციებიᲗ Შეეგება. მᲗელი საქართველო ერᲗ მუᲨტად Შეკრული იყო. აი რა გვაკლია დᲦეს, ერᲗად ყოფნა. სამწუხაროდ დუᲨმანმა Ჩვენი დაყოფა ᲨეᲫლო. მარტო ერᲗად ყოფნა გადაგვარᲩენს....

როგორ მახსოვს, მამამ წამიყვანა პირველ ეროვნულ ჩემპიონატის თამაშზე. 9 წლის ვიყავი. ✊✊✊

cota vichqaret albat rogorc koveltvis an rogor sheiszleboda ise moqceva rogorc boris paijadzes moeqcnen

უბედნიერესი დღე...

იმ მომენტში გადაწყვეტილება იყო კარგი შემდეგ როგორც განვითარდა მოვლენები ფეხბურთის დონის ნელ-ნელა დაცემა ცუდი

არადა, ფილმში არ იყო ნათქვამი , რომ საქართველო ფიფას წევრი ზუსტად 2 წლის მერე 1992 წლის 15 თებერვლის თოვლიან დღეს გახდა, როგორც ცხონებულმა ახალკაცმა თქვა. და კიდევ ერთი, რა სირცხვილი იქნებოდა მაგ დროს ისევ დამპყრობლების ჩემპიონატში რომ ვყოფილიყავით, როგორც ყველა ყოფილი რესპუბლიკა, ბალტიისპირეთის გარდა, და სხვათაშორის, უკრაინასაც სახელმწიფოებრიობაც და ფეხბურთიც ცნობილი მოვლენების გამო "იძულების" წესით გამოაცხადეს, ჩვენგან განსხვავებით

31:31 ამ მუხტით გვევლოს🎉

ise drom xom kvelaferi gamoachina sad saxalxo fronti da sad fexburti

“ქვეყანაზე ზოგი ისეთი საგანია თუ არ დაინახე ვერ იწამებ,და თუ არ ირწმუნე ვერ დაინახავ”

ფილმი კარგია ქართულ ფეხბუთი დაეცა ცუდია

ბევრი ასეთი რეპორტაჟები კარგი იქნებოდა.. ახალმა თაობამ რო ნახოს.. აი აქ ვინც ფიგურირებენ მაგ თაობას კი ნამდვილათ არ აქვთ საამაყოთ საქმე.. ვითომ პატრიოტები მერე ერთმანეთს დასდევდნენ კალაშნიკოვებით რუსთაველზე.. გაგვინადურეს მომავალი მომდევნო თაობას.. ვეღარც წესიერ ფეხბურთს ვეღირსეთ ვერც ქვეყანას.. ამ სატანისტებმა ისე მოაქციეს ეს პატარა ახალშობილი ქვეყანაა ....!

ავტორო არ გაინტერესებს საიდუმლო ამბავი რომელიც თბილისში მოხდა 1995 წელს

ეს გადაცემები როგორ გამომეპარა🤦‍♂️🤦‍♂️🤦‍♂️, კარგად დევს ქრონოლოგიურად👍

,,ძაღლუკა ალეკო" მაგ ყლეს ჩაგიდებთ პირში. იქ ლაპარაკობენ 9 აპრილის მონაწილე ხალხი. შენ ვინ ჩემი სირი ხარ.

რას ამბობდა პაიჭაძე არასწორს, ამდენი წელია დამოუკიდებელია ფეხბურთი რაყლეს მიაღწიეთ ყველა ხედავს. ყიფიანს და ხურცილავას არუნდოდა ფეხბურთი და ნათაძეს და დანარჩენ პროჭებს უნდოდათ ? ისე მაგათი.......

ისტორიაა ეს კადრები