(ეფეს1:3,16,17)(2კორ1:3,19) მამისგან განსხვავებით ქრისტეს მოიხსენიებს როგორც ძე(1პეტ1:3)(2თეს2:16,17)(2კრ11:31)-აქ როცა ღმერთს იმოქმედა პავლე მან ღმერთს ახსენებს ის მას მოიხსენიებს იესოს ღმერთად წესით თუ ღმერთი სამებას და იესოც ღმერთია პავლე როცა ღმერთს იმოწმებს რატო მხოლოდ მამაზე ამახვილებს ყურადღებას?და არა იესოზეც ან სამებაზე ან საფარის აქ სულიწმინდა (რომ1:7-10)(გალ1:3-5)ანუ პავლეს ღმერთი იყო მამა და მერამდენედ ადასტურებს ამას(1თეს3:11,13)(ეფეს4:6) (ფსალ89:26,27) (იოან20:17)(გმც1:6;3:12 )ვინაიდან იესოს ყავს ღმერთი არ შეიძლება ამავე დროს თავად იყოს ღმერთი ამრიგად მხოლოდ მამა არის ღმერთი 1) რატომ უწოდებენ პეტრეცა და პავლეც, მამას - იესო ქისტეს ღმერთს? 2) არის თუ არა ბიბლიაში თუნდაც ერთი მუხლი, სადაც ძე, მამის ღმერთადაა მოხსენიებული? როგორ ფიქრობთ, რატომ? 50(იოან5:36)-იესომ მკაფიოდ განაცხადა რომ რა საქმეებსაც აკეთებდა ეს იმაზე კიარ მოწმობდა რომ რომ ის ღმერთი იყოარამედ იმაზე რომ მამამ გამოგზავნა ის მისი მორჩილი იყო და მისი მონიჭებული ძლიერებით მოქმედებდა 11.(იოან17:24-26)- 1) რატომ სთხოვს ძე მამას, რომ მისი მოწაფეებიც მასთან ერთად იყვნენ ზეცაში? რატომაა ამ საკითხის გადაწყვეტა პირველ რიგში მამაზე დამოკიდებული და არა ძეზე? 2) ზეცაში დაბრუნებული იესო თუ ღმერთი იქნებოდა, განა არ ექნებოდა მას ასეთი საკითხის გადაწყვეტის ძალაუფლება? ამ მუხლიდან ნათლად ჩანს რომ იესო ყოველთვის მამის მორჩილება ში იყო და არა დროებით აქ არ ჩანს რომ იესო, ღმერთს დროებით იყო დაქვემდებარებული მას თუ რამ გააჩნდა ყველაფერი ღვთისგან ქონდა ბოძებული და არა თავად განა ლოგიკა არ გვკარნახობს?რო,მ პიროვნებაზე მაშინ ვიტყვით რომ მან შეიყვარა ვინმე როცა ის იმ ვინმესთვის რაიმე მნიშვნელოვანს აკეთებს ? და აჯოლდოვებს მას? ან უკეთებს დიად საქმეებს? 25_ე მუხლში ძე ეუბნება მამას: მე შეგიცანი შენ თუ ის მარად თანაარსი იყო მამისა და ის ღვთაების ნაწილია განა მას დასჭირდებოდა მამის შეცნობა? მასხო ავტომატურად ეცოდინებოდა მისი სიყვარულისადა მისი პიროვნების შესახებ ყველაფერი? თუ პიროვნებაზე ვიტყვით რომ ის შევიცანით რაზე მეტყვე;ლებს ეს ფაქტი? იმაზე ხო რომ იყოი დრო როცა მის შესახებ არგქონდაიმდენი ცოდნა როგორიც ახლა ისე სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ არეგვყავდა შეცნობილი როგორც ახლა? და 26-ე მუხლში დამატებით საუბრობს ძე რომ მამის სიყვარუ;ლის გამოხატულება იყო სწორედ ის რაც მან მთელ მე-17 თავში მოიხსენია იმ,ის შესახებ თუ როგორ განადადია მამამ იესო და რა უპირატესობებიც უბოძა მას. მართლაც რომ შესანიშნავად გვირგვინდება ეს თავი 26_ე მუხლში ესიყო მართლაც ძლიერი სიყვარულის გამოვლინება მამის მხრიდან მისი პირველქმნილი ძისადმი რომელიც უსაზღვროდ შეიყვარა მან.და რომელსაც იესო აღიარებ და და თუ ქრისტიანი იესოს მაგალითს მიყვება რა უნდა აღიაროს მან იესოს მსგავსად ამ მუხლერბის წაკითხვის შემდეგ? 1) თუ ძე და მამა ერთია, მაშინ, როგორ გავიგოთ ის, რომ მამამ შეიყვარა ძე (შეიყვარა, ანუ ძისადმი სიყვარულს დასაბამი ჰქონდა)? 10.(ლუკ22:42)-პირველყიოვლისა აღვნმიშნოთ ის რომ რატომ მიმართავს ის ლოცვით მხოლოდ მამას და არა საკუთარ თავს თუ თავად ყოვლისშემძლე ღმერთია?).ან მხოლოდ მამას რატომ და არა სულიწმინდას შეიძლება სამების ერთმა სახემ მეორეზე ილოცოს, გინდაც ადამიანურ ბუნებაში მყოფმა? გარდა ამისა თუ ის კაციცაა და უზენაესი ღმერთიც რატომ ითხოვს ლოცვაში იმას რისი გაკეთების ძალაც თავადვე შესწევს? 12.(1კორ3:23)-როგორც ქრისტიანები ეკუთვნიან იესოს ისე იესო ეკუთვნის ღმერთს წინააღმდეგ შემთხვევაში თუ ეს მუხლი არ მიუთითებს ქრისტეს დაქვემდებარებას ღმერთს მაშინ მსგავსადვე არ მიუთითებს ადამიანების დაქვემდებარებას ქრისტეზე და ღმერთზე. ეხლა დავფიქრდეთ რამდენად გამართლებულია ეს გაგება(1კრ11:3) 1) თქვენ როგორ გესმით ეს თანმიმდევრული კუთვნილება? 2) შეამჩნიეთ, რომ ქრისტიანები ქრისტეს ეკუთვნიან, ხოლო ქრისტე ღმერთს ეკუთვნის. რამდენად რთულია იესოს, ღვთისადმი აშკარა დაქვემდებარებულობის დანახვა? 3) ხოლო თუ ეს მუხლი, თქვენი აზრით, მიუთითებს არა დაქვემდებარებულობაზე, არამედ ქრისტეს ღმერთთან თანასწორობაზე, მაშინ განა იმავე პრინციპით «ქრისტესნიც» (ანუ ქრისტიანები, მუხლი 23) ღმერთს არ უნდა გავუტოლოთ? რამდენად გამართლებულია ასეთი გაგება? ზოგი იყენებს ამის საპირისპიროდ(ეფ5:21)V(1პეტრ5:5) 13.(1კორ11:3)- .თუ ქრისტე ცაში უკვე არ ემორჩილება ღმერთს, მაშინ რას ნიშნავს პავლეს სიტყვები, რომლებიც ქრისტეს ამაღლების შემდეგ დაწერა, რომ ? ბიბლიაში იესო სიკვდილისა და აღდგომის შემდეგაც ისეა წარმოდგენილი როგორც ღმერთს დაქვემდებარებული. მოციქული გვეუბნება რომ ქრისტეს თავი ღმერთია-როგორ:ღმერთის თავი ღმერთია? თუ ეს მუხლი არ მიუთითებს ქრისტეს დაქვემდებარებას ღმერთს მაშინ მსგავსადვე არ მიუთითებს კაცის დაქვემდებარებას ქრისტეზე.(დამ:ეფ5:22) ეხლა დავფიქრდეთ რამდენად გამართლებულია ეს გაგება.და თუ ქრისტე ყოვლისშემძლე ღმერთია მაშინ რატომ არის ღმერთი ქრისტეს თავი როგორც ქრისტეა თვი ყველა კაცისა?(რმ15:5,6) ამრიგად რისი სწავლება უნდოდა მკითხველისათვის პავლეს, რომელიც წერდა: «ასევე მინდა იცოდეთ…»? რა უნდა სცოდნოდათ ყველა ამ სიტყვების წამკითხველებს? როგორაა ეს თანხმობაში ზემოთ მოყვანილ მუხლთან? 16.(გამოც1:6) - ამრიგად იეჰოვა არის ქრისტეს თავი და ღმერთი. 51.(ლუკ22:29)-თუკი იესო სამების ნაწილი იყო რატო დაჭირდა მას შეთანხმების დადება მამის გან სამეფოსთვის?რაზე მეტყველებს ეს ფაქტი? ამაზე ხო საერთოდ გაფიქრებაც კი არ იყო საჭირო თუ ის სამების წევრი იყო და რაც მამის ძალაუფლებაში იყო ისევე იყო მის შემთხვევაშიც 17.(საქ10:38) .თუ ღმერთი სამპიროვანი ღვთაებაა და ასეთი იყო ყოველთვის, მაშინ როგორ შეიძლებოდა სამების ერთ იპოსტასს (პირს), ამ შემთხვევაში „მამას“, ეცხო სამების მეორე იპოსტასი ანუ „ძე“, სამების მესამე იპოსტასით „სულიწმინდით“? ისინი ხომ განუყოფელ, ერთარსებად მიჩნევიან სამების მომხრეების მიერ? 23.(იოან17:5,6)- რატომ ამბობს იესო, რომ ეს დიდება მას მამასთან ჰქონდა, (ანუ მამამ დააჯილდოვა ძე ამ დიდებით), და არა საკუთარ თავთან? მე-6 მუხლი- 1) როგორ გავიგოთ იესოს სიტყვები, რომ ეს ადამიანები მამას ეკუთვნოდნენ და შემდეგ მამამ მისცა ისინი ძეს? 2) ნიშნავს თუ არა ეს იმას, რომ მანამდე ეს ადამიანები მხოლოდ მამას ეკუთვნოდნენ და არა ძეს? და რატომ ხდება რომ ძე ვერაფერს აძლევს თავის მამას? 49.(ფსალ8:6)(ეფ1:22)(იოან17:2)(1კრ15:27)(1პეტრ3:22) (1მატ29:11-13) (ფილ3:21)V(საქ10:38)(ებრ2:8)(ლუკ5:17)(1კრ15:26-28) ბუნებრივია სამყაროში მეორე პიროვნებაა და მამის გარდა ყველას მორჩილების ძალა შეწევს ეზეკიელი 37:24,25 1) წინასწარმეტყველების ეს სიტყვები ჯერ არ შესრულებულა. ისინი ჯერ მხოლოდ ელიან თავის შესრულებას მომავალში. თუმცა იესოს (დავითი) კვლავ ღვთის მორჩილი ეწოდება. 2) ეთანხმებით იმას, რომ თუ იესო მეფე და მთავარი მარადიულად იქნება, მაშინ ღვთის მორჩილიც მარადიულად იქნება?
შენს ყველა შეკითხვაზე პასუხი არის ეკლესიაში, მაგრამ აქ ვინ დაგიწერს 30 პასუხს? ,,ძე" არის თუ არაღმერთი, თუ მართლა გაინტერესებს, დაწერე აქ კომენტარში, რომ ამ თემაზე გინდა მართლმადიდებლებთან შეხვედრა და გამოგეხმაურებიან.
достоин Ты, Господи, приять славу и честь и силу: ибо Ты сотворил все, и все по Твоей воле существует и сотворено. რუსულ სინოდალურში არ წერია ღმერთო ჩვენო, არამედ მხოლოდ უფალი წერია, რატომ ჩაამატეს ღმერთი? იესო თუ ღმერთია მაშინ უკვე მკვდრეთით აღმდგარი და ზეცაში ამაღლებული იესო რატომ იძახის რომ მასაც ყავს ღმერთი? (იხ. გამცხ. 3:12), იესო თუ ღმერთია მაშინ არის თუ არა იესო ღმერთის მამა?
ძე არ უთანასეორდება მამას 2.ძალაუფლებითა დადიდებით,(სიდიადე) 1.(იოან6:38,39)-ამ მუხლიდან გამომდინარე იესო რომ ღმერთი ყოფილიყო ამ სიტყვებს იტყოდა? ყურადღება მივაქციოთ, იესომ თქვა რომ ზეციდა თავისი ნების შესასრულებლად არ ჩამოსულა მან თქვა რომ გამომგზავნელის ნების შესასრულებლად მოვიდა. მაგრამ თუ იესო არის ყოვლისშემძლე ღმერთი და ყოველივეზე მაღლადმდგომი (და ერთარსებაში არც მეტი არც ნაკლები)მაშ ვინ გამოგზავნა ის? და რატომ შეასრულა თავისი გამომგზავნელის ნება? ). როგორ შეიძლება ყოვლისშემძლე ღმერთი სხვის ნებას ასრულებდეს? ნუთუ არ შეუძლია ღმერთს აკეთოს ის რაც უნდა?). აქ აშკარად ვხედავთ რომ ძე თავის ნებას კი არასრულებს არამედ მამის ნებას!(იოან4:34) ასევე რატომ აყენებს იესო ღმერთის ნებას თავის ნებაზე მაღლა, თუ ისიც მამის თანასწორია? გარდა ამისა .რატომ ასრულებს ქრისტე მამის ნებას და არა მამა - ქრისტეს ნებას ან თუ ის ღმერთია და ღვთის თანასწორი მას უნდა ეთქვა მე მოვედი და არაა გამომგზავნეს და ჩემს ნებას ვასრულებ(როგორც ღმერთის) და არა პირიქით ასევე მან თქვა რომ მამამ მისცა ძალაუფლებწბი და ის ძალიან უფრთხილდება ამ საჩუქარს რადგან არ დაკარგოს აქ რჩება ისმის ოდნავი შთაბეჭდილება კი რომ ის ღმერთია და მამის თანასწორი ერთარსი? 2.(გამოც3:12)-იესო მკვდრეთით აღდგომისა და განდიდების შემდეგაც განაგრძობს ღვთისადმი იმგვარ მიმართვას როგორც იოანეს20:17-ში რომ ის არის მისი ღმერთი(თანაც ოთხჯერ უწოდებს ერთ მუხლში) და შესაბამისად ჩვენიც, ამისგან განსხვავებით ბიბლიაში მამა არსად უწოდებს ძეს ჩემს ღმერთს (ხოლო წმინდა სულს არც ერთი და არც მეორე) 1) რატომ უწოდებს იესო, როგორც დედამიწაზე ყოფნისას, ისე უკვე ზეცაში ყოფნისას, მამას «ჩემი ღმერთი»? 2) ღმერთი თუ სამებაა, არის თუ არა ბიბლიაში ერთი ადგილი მაინც, სადაც არა ძე მამას, არამედ პირიქით, მამა უწოდებს ძეს «ჩემი ღმერთი»? (იგივე შეეხება წმინდა სულსაც). ამრიგად ეს ადასტურებს იმას რომ იესო ახლაც კიფიქრობს მამაზე როგორც თავის ღმერთზე და ამიტომ იგი არ არის ღმერთი [გარდა ამისა ამ ‘მძლეველებს’ აწერიათ იეჰოვას - თავიანთი ღმერთის და მისი ძის იესოს - სახელი. ეს ნათლად აჩვენებს, რომ იეჰოვა და იესო ორი სხვადასხვა პიროვნებაა და არა სამპიროვანი ღვთის ანუ სამების ორი პირი.ხოლო წმინდა სული ნახსენებიც კიარაა. 3..(იოან6:37,65)1)რატომ აძლევს მას მამა რაღაცას და რატომ არა აქვს ის მას თავისთავდ?და (2)რატომ ჭირდება მამის ნებართვა იესოსთან მისასვლელად და რატომ არ შუძლია ამის გადაწყვეტა თავად იესოს? საიდან ასეთი უპირობო მორჩილება? 4.(იოან17:4) .თუ ქრისტე და ღმერთი თანასწორნი არიან, მაშინ რატომ გზავნის ღმერთი ქრისტეს და არა პირიქით? მაშინ მხოლოდ ღვთის ძე რატომ ასრულებს გამომგზავნელის საქმეს ?(1იოან4:9) და რატო ავალებს მას მამა თუ რაუნდა აკეთოს ის რატო აძლევს მითითებებს და რატო არ ამბობს იესო რომ ის საქმე დაასრულა რაც მის განზრახვაში და გეგმაში იყო და რაც მისი სურვილი იყო? ის ხომ წარსულზე საუბრობს.ნუთუ ღვთისადმი თანასწორობას ნიშნავს ღვთისადმი მორჩილება და მსახურება? იცით თუ არა მინიმუმ ერთი შემთხვევა ბიბლიაში სადაც ძე ავალებს მამას რამეს? 5.(ებრ1:2) .თუ ქრისტე ღვთის ტოლია, და ერთდ იყვნენ მარადისობაში როგორ შეეძლო ღმერთს ის ? ან რატო ჭირდემას ვინმეს მიერ დადგენადა თავად რატომ არიყო ამ პოზიციაზე ყოველთვის? 6.(1კორ15:20,27,28)- .თუ ქრისტე მუდამ ღვთის ტოლი იქნება,(თანასწორი და თანაარსი უნდა იყოს) როგორ გავიგოთ 1 კორ. 15:28, სადაც პირდაპირაა ნათქვამი რომ ძე დაემორჩილება ღმერთს? თუ მამა და ძე არის თნაბარი მაშინ როგორ დაემორჩილება ძ? ან რატომ ძე არ იმორჩილებს თავად ყველაფერს არამედ ამას აკეთებს მამა?რატომ დაემორჩილება მხოლოდ ძე და არა პირიქით? ან რას ვიგებთ ამ მუხლებიდან, რომ ღმერთმა დაუმორჩილა ყოველივე ფეხქვეშ ღმერთს? თავის ერთარსება და განუყოფელ ნაწილს? და 28-ე მუხლი გვეუბნება რომ ყოვლისშემძლე ღმერთის ერთარსი და განუყოფელი ნაწილი თანასამარადისობაში, ყოვლისშემძლე და ერთმანეთზე არც მეტი არც ნაკლები დაემორჩილება თავის მეორე ერთარს თანასწორ და განუყოფელ ნაწილს? რომლებიც სამების დოგმატის თანახმად თანაბარი უფლებებისა და ერთიდაიგივე შესაძლებლობების მქონეა? რამდენად რეალური და ლოგიკურია ეს? მაგრამ სავსებით ლოგიკური და ნათელია ის რომ მომავალში იესო მარადიულად განაგრძობს ზეცაში სხვა პიროვნებად, ღვთის მორჩილ მსახურად ყოფნას! აი რატომ თქვა იესომ მამა ჩემზე დიდია(იოან14:28) ამრიგად ის, ვინც დაუმორჩილა (ყოველივე) და ის, ვისაც დაუმორჩილეს - აუცილებლად ორი განსხვავებული პიროვნება უნდა იყოს და მათ შორის იერარქიული სხვაობა არის და რატო მამა უნდა იყოს ყველაფერი ყველასთვის? სადარის აქ სულიწმინდა? ან ძე რატომ არუნდა იყოს თუკი ისიც იგივე დიდებით და რანგით ღმერთია? იგივე ითქმის სულიწმინდა ზეც 1.(ლუკ1:32,33)(დან7:14-აქაცკი წერია რომ მიეცა ანუ იყო დრო რომ არ ჰქონდა)V რა გაგებით არის ქრისტეს სამეფო მარადიული, როგორც ეს ბიბლიაში არაერთხელ არის ნათქვამი, თუკი ის „თავის ღმერთსა და მამას გადასცემს სამეფოს“? (2პტ. 1:11; ეს. 9:7; დნ. 7:14; ლკ. 1:33; გმც. 11:15). მისი სამეფო „არასოდეს დაიქცევა“, სამეფოს მიღწევები მარადიულად იარსებებს და ქრისტეს, როგორც მესიისა და მეფის, ღვაწლი არასდროს იქნება დავიწყებული (დნ. 2:44). დამატებით:(დან7:27) „მარადიულად“ ნათარგმნია ებრაული სიტყვა „ოლამ“, რაც ძირითადად ნიშნავს დროის დიდ მონაკვეთს, რომლის ხანგრძლივობაც აწმყოს გადასახედიდან არ ჩანს და გაურკვეველია. ამ სიტყვაში შეიძლება მარადიულობაც იგულისხმებოდეს, თუმცა ყოველთვის არა. რიცხვების 25:13-ში იგივე სიტყვაა დაკავშირებული მღვდლობასთან. მღვდლობა კი, ებრაელების 7:12-ის თანახმად, მოგვიანებით გაუქმდა გარდა ამისა(რიც15:38)(დაბ17:7-10-14)(გამ12:14-27)(გამ29:9)(ლევ16:29) 2(ლუკ2:51) Vროგორც ლუკას2:52 -ში ვკითხულობთ იესო იზრდებოდა ანუ ის ბავშვი იყო ჯერკიდე და ვნახოთ თუ რასმოითხოვდა კანონი (კან5:16)(კოლ3:20)(ლევ19:3)(ეფ6:1,2)(იგ6:20) 7.(იოან4:34)-ამ მუხლიდან გამომდინარე ასრულებდა იესო თავის ნებას? არა ის ასრულებდა გამომგზავნელის ნებას და რა განსხვავება არსებობს გამგზავნელსა და გაგზავნილს შორის იოანე 4:34 და 38 (შეადარეთ) 1) რა განსხვავებაა მიმავლინებელსა და მივლინებულს შორის? 2) შეეცადეთ გასაგები პასუხი გასცეთ ამ შეკითხვას, მას შემდეგ რაც ზემოთ მოყვანილ მუხლებს შეადარებთ ერთმანეთს. ასევე(იოან17:18)მამა აგზავნის ძეს ისევე როგორც იესო მოწაფეებს რა უზენაესობის პრინციპი დაფიქსირდა ამ შმთხვევაში?(1კრ11:3)მაგრამ თუ ეს იმას ნიშნავს რომ მამის გაგზავნილი ძე მამის ტოლია მაშინ იესოს გაგზავნილი მოწაფეებიც იესოს ტოლია და შესაბამისად ღერთის ტოლებიც რადგან მან ისე გაგზავნა მოწაფეები როგორც მამამ იესო ახლა დავფიქრდეთ რამდენი ღმერთი გამოდის? 8.(მათ28:18)(იოან3:35)(-(1მატ--29:11---13)უნდოდა ამით იესოს იმის თქმა რომ ყოვველთვის ჰქონდა ძალაუფლება? პირიქით ის ამბობდა მთელი ძალაუფლება მე მაქვს მოცემული ესეიგი ის მისი არ იყო! ანუ ძლა და ძალაუფლება რაც ქრისტეს გააჩნდა ეს იყო ღმერთისგან მიცემული მინიჭებული. რომელიც მას ერთდროს არ ჰქონდა. ასევე აქვე ჩნდება კითხვა ანდა ვინ მისცემდა იესოს უფრო მეტ ძალაუფლებას თავადვე რომ ყოფილიყო ღვთის თანასწორი და ყოვლისშემძლე ღმერთი? .როგორ შეუძლია ღმერთს მისცეს რამე ქრისტეს თუ ისინი თანაბარნი არიან? ის ხომ ორივეს ყოველთვის უნდა ჰქონოდა?! თუ ერთი პიროვნება მეორეს რაღაცას აძლევს, ნუთუ ეს იმას არ ნიშნავს რომ მეორეს მანამდე ის რაღაც არ ჰქონდა? ანუ იმას რასაც მიღების შემდეგ დაეუფლა მიმღები, მიღებამდე არ გააჩნდა? ამისგან განსხვავებით ის ყოველთვის აღიარებდა რომ ძალაუფლება მამისგან ჰქონდა მიღებული. ამრიგად ძემ დიდება მამისგან მიიღო. მაშინ ვადიდოთ მამა ღმერთი(დან--7:13--,14)-(იოან4:23) [თუ იესოს ყველაფერი აქ მაშ ღმერთი ვინაა აბა?V (იოან3:35;13:3)-(1კრ15:27,28აი რას ნიშნავს ყველაფერი მთავარია აქ რო იესოს ისეთი რაღაცეები მიეცა რაც არ ქონდა 15.(1ტიმ2:5)(რომ8:34))(ებრ7:25)(1იოან2:1-ამრიგად მოწაფეები იესოს ერთადერთ შუამავლად მიიჩნევდნენ და არა თვით ღმერთად.] 1) რა აზრს გადმოგვცემს ბიბლია, როდესაც ხაზს უსვამს, რომ ღმერთიც ერთია და ქრისტეც ერთია? 2) რატომ ესმება ხაზი ამ მუხლებში ღვთის ერთადერთობას, იესოსაგან განცალკევებით? 3) რატომაა ღმერთი აღწერილი დამოუკიდებლად, იესოს მიმართ კი მხოლოდ შუამავლის მნიშვნელობა გამოიყენება (ანუ მისი, ვინც ღმერთისა და ადამიანებს შორის იმყოფება)? აქედან ვასკვნით რომ (1)-არსებობს მხოლოდ ერთი ღმერთი და შეუძლებელია რომ იესო იყოს ღმერთი და(2)-თუ მამა ღმერთია და იესოც ღმერთია მაშინ არსებობს ორი ღმერთი მაგრამ ჩვენ ერთი მამა ღმერთი გვყავს(1კორ8:6) .თუ ქრისტე შუამავალია ღმერთსა და ადამიანს შორის , მაშინ სადაა ამ სიტუაციაში ღმერთი? (შუამავალი - ესაა ის, ვინც ორ მხარეს შორის იმყოფება, ანუ შუაშია). შეიძლება თუ არა, რომ ვინმე ორ მხარეს შუაც იყოს და ამავდროულად ერთ მხარესაც წარმოადგენდეს? შეუძლია თუ არა პირს იყოს შუამავალი ადამიანსა და საკუთარ თავს შორის? როგორღა შეიძლება იყოს შუამავალი ქრისტე ან ერთი მხარის წარმომადგენელი ან მეორის? შეიძლება შუამავალი პირი, შუამავალიც იყოს და ისიც, რომლებსაც შუამავლობს? ამგვარად მამა ღმერთი ერთადერთი ღმერთია და აქ სავსებით ნათლადაა ღვთისა და იესოს სხვაობა. ამგვარად შუამავალი და ისინი რომლებიც შუამავალს საჭიროებენ ცალკეული პიროვნებები არიან მაშასადამე შეუსაბამობა იქნებოდა ის, რომ იესო ყოფილიყო შესარიგებელი მხარეებიდან რომელიმესთან განუყოფელი და ერთარსი(რომ8:34) ამრიგად ის არ იყო სამიდან ერთი ის იყო ღვთის შუამავალი 1.ზოგი ამბობს თუ ღმერთი არაა არც ადამიანიაო რადგან ადამიანი ადამიანის შუამავალი იქნებოდა მაშინოVის არის შუამავალი ღმერთსა და კაცთა ჯგუს შორის ამრიგად ამ მუხლში გამოკვეთილია:1-ერთი ღმერთი2-კაცები ადამიანები როგორც ჯგუი და3-იესო იესო არ შიძლება იყოს მამაკაცთა ჯგუფი მაგრამ იესო შეიძლება იყოს შუამავალი მათი. პავლეს არ უთქვამს ღმერთკაცი იესო მისი თქმით იესო არის შუამავალი ამრიგად იესო არ არის არც ღმერთი და არც კაცთა ჯგუფი ისარის შუამავალი მაგრამ თუის 100% ღმერთია და 100% ადამიანი მაშინ ის საკუთარ თავს შორის შუამავალია იესო არშეიძლება იყოს ღმერთიდა შუამავალი ღმერთის რადგან ღმერთი ერთია პავლეს არ უთქვამს იესო არის ღვთაებრივ ბუნებასა და ადამიანებს შორის შუამავალიო
შე რასელისტო , შენმა მამამ, სადმე რომ გაგაგზავნოს, ან რამე დაგავალოს და შენ შეასრულო, ამით შენ კნინდები ,მამის თვალში თუ პირიქით, ძე არის მამის , მხოლოდშობილი ძე იგივე ბუნების როგორიც მამაა
@@qartvelikande2382 ღმერთი ეს არის ტიტული და არა მისი ბუნება. ყველა ვინც ღმერთს უჯერებს მის შვილად იწოდება. სატანაც ქრისტე იყო, რადგან ქრისტე ცხებულს ნიშნავს და ლუციფერიც ცხებული ანგელოზი იყო. ისინი თანატოლები იყვნენ. და როცა მამამ იესოს მისცა უფრო მეტი ძალაუფლება, რათა მისთვის თაყვანი ეცა ყველა ანგელოზს. მაშინ ლუციფერს შეშურდა და იესოს ადგილის დაკავება მოუნდა. შური აღეძრა მას. თორემ ის ღმერთს ვერ დაუპირისპირდება ვერასდროს.
ძე არ უთანასწორდება მამას: 1.ცოდნით 1.(იოან7:16-18)- . 1) რატომ ამბობს იესო, რომ მისი სწავლება მისი არ არის? 2) მაშ ვინ წარმოადგენს ამ სწავლების წყაროს? სამების“ სწავლების თანახმად, ღვთის ძე იესო ქრისტე ღვთის თანასწორია ყველაფერში. თუ ასეა, იბადება შემდეგი ლოგიკური კითხვები. ნუთუ სწავლება რომელსაც ქრისტე ასწავლიდა, ისევე არ უნდა ყოფილიყო ქრისტესთვისაც, როგორც ის ღვთისა იყო? მაშ რაღატომ ამბობდა ღვთის ძე, რომ ეს სწავლება მისი არაა, არამედ ღვთისაა? რა გამოჩნდა ამ მუხლიდან ასწავლიდა იესო თავის იდეებს ? რასაკვირველია არა ის ასწავლიდა იმას რაც თავისმა გამომგზავნელმა დაავალა .თუ ქრისტე ყველა ასპექტში ღმერთის სწორია, რაშინ რატომ ამბობს ის, რომ მისი სწავლება - არა მისი , არამედ მისი გამომგზავნისაა? როგორ შეუძლია ღმერთს სხვისი სწავლება გადასცეს? აქ ნათლად ვხედავთ რომ ამ სწავლების წყარო იყო ღმერთი მე 18 მუხლში იესო პირდაპირ ამბობს რომ მისი მიზანია განდიდდეს მისი მამა და იმ სწავლებით ადამიანები ადიდებდნენ არა იესოს არამედ მამას და ბოლოს და ბოლოს გამომგზავნელი გაგზავნილზე მეტი არ არის? (იოან4:34) 2.(იოან8:26-28,38,40)1) ძე ამბობს, რომ მთელი ცოდნა მან მამისაგან მიიღო («რაც მისგან მსმენია», «რაც მასწავლა მამამ», «რაც მსმენია მამაჩემისგან»). თუ ძე ღმერთია, მაშინ, როგორ გავიგოთ ის, რომ მას რაღაცის სწავლა სჭირდებოდა? და ისმენდა რომ ცოდნა და სიბრძნე გაეზარდა ?2) ეთანხმებით თუ არა იმას, რომ ძეს შეიძლება რაიმე არ სცოდნოდა და მამა უხსნიდა მას? 3) რატომ არსად და არასოდეს წერია ბიბლიაში, რომ მამამ ისწავლა რაიმე ძისაგან, ან, რომ ძემ რაიმე აუხსნა მამას, არამედ ყოველთვის და ყველგან მხოლოდ მამა ასწავლის და უხსნის ძეს? 28 მუხლში პირდაპირ ამბობს რომ მისი დამმოძღვრავი იყო მამა აქედან გამომდინარე იესოს ვიღაც ასწავლის თუ იესო ღმერთია როგორ შეიძლება ყოვლისშემძლე ღმერთს ვინმემ რამე ასწავლოს? 3.(იოან5:19,20:30,36)- .თუ იესო ქრისტე ყოვლისმცოდნე და ყოვლისშემძლეა, რატომაა დამოკიდებული მამაზე? რატომაა, რომ „ძეს არაფერი ხელეწიფება თავისთავად, თუ არ იხილავს მამის საქმეს“? ის, რომ მამა აჩვენებს ძეს და მომავალში კიდევ მეტსაც აჩვენებს, ნიშნავს თუ არა, რომ ძეს მანამდე არ უხილავს ის, რაც მამას უკვე უხილავს?და მომავალშიც ისეთ და სწავლებას გამოიყენებს რომ ძემ მეტი ცოდნა მიიღოს? ამ მუხლის თანახმად შეიძენს ძე კიდე მომავალში მეტ ცოდნას და გააგრძელებს მამა მის დამოძღვრას? ასევე მე-19-მუხლიდან გამომდინარე რატომ აღწერს იესო ასეთ თანმიმდევრობას: ა) მამა აკეთებს. ბ) ძე ამას ხედავს. ვ) და მხოლოდ მას შემდეგ აკეთებს, რაც დაინახა. 3) რატომ ეკუთვნის ინიციატივა ყველა შემთხვევაში მამას, თუ სამების პირები თანაბარნი არიან? ძე რატომ არ აჩვენებს რამეს მამას, არამედ მხოლოდ მამა ძეს? 4.(იოან3:32)- 1) ვისთან იხილა და ვისგან მოისმინა ძემ? 2) თუ იესო - ყოვლისშემძლე ღმერთია, მაშინ რატომაა დამოკიდებული სხვის ცოდნაზე? 3) რატომ არ შეუძლია ძეს დამოწმება მანამ, სანამ ჯერ არ იხილავს და მოისმენს მამისაგან? 4) შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ ძეს ჯერ რაიმეს გაგება, ანუ სწავლა სჭირდებოდა? 5.(მარ13:32)-თუ მამა და ძე თანასწორი პიროვნებებია და ძე ღვთაების შემადგენელი ნაწილია როგორ შეიძლებოდა რომ ერთ მათგანს სცოდნოდა ისეთი რამ რაც მეორემ არ იცოდა?.რატომაა, რომ ქრისტემ, რომელიც ღმერთია, რაღაც არ იცის? შეულებელია მამა და ძე თანასწორნი იყვნენ რადგან ძემ არ იცის ის რაც მამამ იცის [ზოგი ამბობს რომ მას მაშინ ადამიანური ბუნება ჰქონდაო ). თუ მას რამის ცოდნაში ადამიანური ბუნება უშლის ხელს, ახსენით როგორ შეიძლება ბუნებამ ხელი შეუშალოს რამის ცოდნაში?] მაგრამ ასეც რომ ყოფილიყო რის თქმა შეიძლება წმინდა სულზე? თუ ისიც თავისი არსებით ღმერთია მაშინ მან რატომღა არ იცოდა? იესომ თქვა რომ ამის შესახებ მხოლოდ მამამ იცოდა! რატომ არ თქვა იესომ რომ წმინდა სულმაც იცის ის რაც მამამ იცის?(მათ--11:27--) ამის ერთადერთი ახსნა ის არის რომ მამა აღმატებულია ძეზეც და წმინდა სულზეც! ამრიგად აქედან აშკარად ვხედავთ იესო რომ ღვთაების ნაწილი ყოფილიყო მას უნდა სცოდნოდა ის რაც მამამ იცოდა. მაგრამ იესომ არ იცოდა,რადგან ის არ იყო ღვთის თანასწორი (იოან--12:49--,50)[აგრეთვე:- თუ ჩვენ ვკითხავთ ქრისტიანებს გვეტყვიან რომ ღმერთი ყოვლისშემძლეა და ის არ იტყუება. ეხლა ისმის კითხვა იესომ მართლა არ იცოდა თუ მოიტყუა (იტყუებოდა)? და თუ არ იცოდა ან იტყუებოდა და თვალთმაქცობდა როგორღა შეიძლება ის იყოს ღმერთი?] 1.[მარკ13:32-იესომ არ გაუმხილა რომ არ შეშფოთებულიყვნენო-V-(მათ10:21,22);(საქ14:22) ; 2.[იოან16:30;,21:17-V-(იოან2:25)(2სამ14:20)(იოანეს5:30) ეს რომ ასეა მოწმობს (მარკ5:30-33)-(ლუკ8:45,46)ვიღაც შემეხოვო(მათ21:18,19)(საქ1:6,7) 6.(გამოც1:1)შეადარე(იოან17:8)- 1) როგორ გავიგოთ «მისცა მას ღმერთმა»? 2) ფლობდა თუ არა ძე ამ ინფორმაციას ამ მომენტამდე? ნიშნავს თუ არა ეს იმას, რომ ადრე არ იცოდა, შემდეგ კი გაიგო? 3) რატომ გამოიყენება გამოცხადების გადაცემის ასეთი სქემა: ღმერთი აძლევს იესოს, იესო მას ანგელოზს აძლევს, ანგელოზი - იოანეს, იოანე კი - დანარჩენ ქრისტიანებს? თვითონ იესო ღვთაების შემადგენელი ნაწილი რომ ყოფილიყო განა დასჭირდებოდა გამოცხადების მიღება ღვთაების სხვა შემადგენელი ნაწილისგან? უეჭველად მას ყველაფერი უნდა სცოდნოდა ამ გამოცხადების შესახებ როგორც ყოვლისშემძლე ღვთის განუყოფელ ნაწილს. მაგრამ ის არ ფლობდა ასეთ ცოდნას რამეთუ ის ყოვლისშემძლე ღმერთი არ იყო(საყურადღებოა ისიც რომ იესო ამ დროს უკვე ზეცად იყო განდიდებული აიტომ იმას ვერავინ იტყვის რომ მას ადამიანური ბუნება ჰქონდა და ამიტომ არ იცოდა ყველაფერი ამ გამოცხადების შესახებო) ასევე საყურადღებოა იერარქია მამა აძლევს გამოცხადებას ძეს ძ ანგელოზს ანგელოზი იოანეს 7.(იოან12:49) .რატომ წყვიტავს მხოლოდ ღმერთი, თუ რა უნდა ილაპარაკოს და ასწავლოს ქრისტემ? 8.(იოან15:15)-წარსულზე ლაპარაკობდა ძე აცხადებს რომ ყველა მისი ცოდნა მიღებული აქვს მამისგან ,ამის მაგალითები კიდევ ბევრია:- (იოან12:49,50)(იოან5:19,20,30,36)(იოან8:26-28,38,40,55) (იოან14:24,31)(იოან11:41,42) -ამიტომ ბიბლია არსად არ ამბობს რომ მამა რამეს სწავლობს ძისგან(არც მას შემდეგ რაც იესო დედამიწაზე უამრავი შემთხვევების უშუალო მონაწილე იყო და კარგად სრულად აღიქვა რასნიშნავს იყო ადამიანი და გქონდეს პრობლემები) ასრომ იესოს მამამისი ასწავლიდა. ისიყო იესოს ცოდნის წყარო, იესო ღვთს მორჩილი მსახური იყო. ამრიგად ის არ აკეთებდა იმას რაც თვითონ სურდა არამედ ის აკეთებდა იმას რაც მამისგან ჰქონდა ნაბრძანები. 9 . (ებრ5:8,9)-შეიძლება იმის წარმოდგენა რომ ყოვლისშემძლე ღმერთს რაიმე უნდა ესწავლა? ჭირდება ღმერთს რაიმეს სწავლა ან გაუმჯობესება?(იობ21:22)(ფსალ147:6)(ეს40:13,14)(1კრ2:16)(მალ3:16)(იაკ1:17) იცოდეს? სჭირდება თუ არა ყოვლისშემძლე ღმერთს გაუმჯობესება და გასრულყოფილება, თითქოსდა ის არ იყოს ყოვლისშემძლე და სრულყოფილი? არა! რატომ საჭიროებდა იესო მორჩილების სწავლას (გაუმჯობესებას)? 2) არსებობს თუ არა მისი მორჩილების ხარისხში განსხვავება, მიწიერი ტანჯვის დაწყებასა და მის დამთავრებას შორის? 3) ეთანხმებით თუ არა, რომ მხოლოდ მას შეიძლება დაემორჩილო, ვინც შენზე მაღლა დგას? 4) რატომ ამბობს ბიბლია, რომ «სწავლის» მეშვეობით, «სრულქმნილი» გახდა - ანუ უფრო უკეთესი გახდა? (მე-9 მუხლი). იესოში ცვლილებები მოხდა. ნიშნავს ეს იმას, რომ იესო დედამიწაზე მოსვლამდე არ ფლობდა გარკვეულ ჩვევებს, რომლებიც მხოლოდ ტანჯვის დახმარებით შეიძინა? 5) ეთანხმებით თუ არა, რომ ასეთმა გაუმჯობესებამ ღვთის ძის მომავალ ზეციურ მდგომარეობაზეც კი იმოქმედა, რადგან მხოლოდ ამის შემდეგ ჩათვალა ღმერთმა დასაშვებად მისი, მელქისედეკის წესით მღვდელმთავრად დანიშვნა! (მუხლები 9,10). ) როგორ დავაკავშიროთ იესოში მომხდარი ეს ცვლილებები იმასთან, რაც მალაქიას 3:6-სა და იაკობის 1:17-ში წერია? ასე რომ იესოს უნდა ესწავლა ის, რისი სწავლაც ღმერთს არასდროს ესაჭიროება--- მორჩილება. ღმერთი არ არის ვალდებული, ვინმეს დაემორჩილოს. 10.(1კრ2:16);(რომ15:5,6)
ძვ აღ„ ღმერთი განკაცდა და ეწოდა იესო ქრისტე „ მან განგვიცხადა ღმერთის სამპიროვნება და სახელი „წადით მოიმოწაფეთ და მონათლეთ მამისა და ძისა და წმიდა სულის სახელით„
ქრისტეს ღმერთობას არ უარყოფენ ტარიელ მოწმეები, ამას ბიბლიაც ადასტურებს, აქ საუბარია ქრისტეს ყოვლისშემძლეობაზე(ელ-შადაიჰ) რასაც ბიბლიას ამ ტიტულს ქრისტეს არ ანიჭებს. ქრისტეზე წინასწარმეტყველებაში ნათქვამია რომ ის არის ძლიერი ღმერთი(ელ-გიბორ) და არა ყოვლისშემძლე. რაც შეეხება გამოცხადების4:11 ჩემი აზრით არასწორედ განმარტავ, იმიტომ რომ მანდ საუბარია არა ქრისტეზე, არამედ ყოვლისშემძლე ღმერთზე, ანუ იეჰოვაზე
თუ იესო, , მამის თანასწორი` iahve ` ,არაა, მაშინ ,, რატომ, გ ვ ი ბ რ ძ ა ნ ე ბ ს , მის სიყვარულლს შვილზე და ყველაფერზე, მეტად და სიკვდილსაც კი, მისი გულისთვის ? მტ 10 . 37-38. . 2 rj 6-5. გიყვარდეს ღმერთი შენი ,
@@qartvelikande2382 თანასწორი რანაირადაა, როდესაც თვითონ ქრისტე ამბობს; (იოანე14:28). სულიერ სხეულში აღდგომის მერე იესო მამას უწოდებს ღმერთს, ხოლო თავის მოწაფეებს ძმებს; "წადი და ჩემს ძმებს უთხარი: მამაჩემსა და მამათქვენთან ავდივარ, ჩემს ღმერთსა და თქვენს ღმერთთან“ (იოანე20:17). თუ იესო ღმერთია, შეიძლება ადამიანი ღმერთის ძმა იყოს?
@@iraklichikovani1159 (იოანე14:28). ძე განადიდებს მამას , როგორც მშობელს მიზეზს, საწყისს, მომვლინებელს ,, მაგრამ ბუნებით თანასწორნი არიან , როგორც შენ და შენი ხორციელი მამა (იოანე20:17) ჩვენ ძმებს გვიწოდებს უფალი , რადგანაც მამა ღმერთს შეგვარიგა , ჩვენთვისაც მამაა ღმერთი , მაგრამ მადლით , რადგანაც ჩვენ ქ მ ნ ი ლ ე ბ ე ბ ი ვართ ,მაგრამ ქრისტესთვის, ,მამაა ღმერთი, ბ უ ნ ე ბ ი თ , რადგანაც ისაა მხოლოდ,, ერთი, მამისაგან შ ო ბ ი ლ ი , მარადიულად , მარადიულობაში , უწინარეს ს ა უ კ უ ნ ე თა
როგორი ბუნება აქვს იესო ქრისტეს სამების მტკიცებულებები ხშირადაა აგებული სიტყვაზე «ბუნება» და გაგებაზე «ქრისტეს ღვთაებრივი ბუნება». . ეს ძალიან უცნაური არგუმენტაციაა რამოდენიმე მიზეზის გამო. პირველი, გაუგებარია, რა არის ეს - «ღვთაებრივი ბუნება». ? რა არის?(სიტყვა არსს თავი დავანებოთ მსგავსი სიტყვა არ გვხვდება ბიბლიაში) ამ ტერმინით სარგებლობა, ყოველგვარი ნათელი განსაზღვრების გარეშე შეიძლება და განსაზღვრებისას კი კითხვა უფრო მეტი იბადება ვიდრე პასუხი. განვიხილოთ მისი განსაზღვრების სამი ვარიანტი. 1) «ღმერთის ბუნება». ზუსტად რა იგულისხმება რაიმეს ბუნების ქვეშ: აგებულება, ფუნქციები, როლი, სტატუსი, შესაძლებლობები, ტიტული, თვისებები, პიროვნება და კიდევ რაღაც თუ ეს ყველაფერი ერთად? მაგალითად, მე რომ ვთქვა «ჩემი მეზობლის ბუნება», რა უნდა ვიგულისხმოთ ამაში: მისი ქიმიური შემადგენლობა, ბიოლოგიური სახეობა, სქესი, სამუშაო ადგილი, ოჯახური მდგომარეობა, პიროვნული თვისებები, მისი პიროვნება როგორც ასეთი თუ მისი, როგორც ჩემი მეზობლის სტატუსი - რა? როგორი ფაქტორები წარმოადგენენ «ბუნების» ჩამომყალიბლებლებს და როგორი - არა? ზოგი პარამეტრით, იესოსა და იეჰოვას ბუნება შეიძლება ემთხვეოდეს, ზოგით განსხვავდებოდეს - ზუსტად ისევე, როგორც ორი ნებისმიერი სხვა პირის შემთხვევაში, მათ შორის იეჰოვასა და ადამოანის (მაგალითად, ადამიანს შეუძლია ღვთიური თვისებების გამოვლინება). გაგება «ვიღაცის ბუნება» უბრალოდ ძალიან ფართოა. 2) «ისეთივე ბუნება, როგორც ღმერთს აქვს». მთლად იგივე არაა, მაგრამ ანალოგიურია. აქაც მსგავსი პრობლემაა. კონკრეტულად რომელი პარამეტრითაა ქრისტეს ბუნება ღვთის ბუნების ანალოგიური? ყოვლისშემძლეობით? ბიბლიაში ამის შესახებ არაფერია ნათქვამი. შეუქმნელობით? ანალოგიურად. საწყისის არ ქონით (დაუსაბამობით, მარადიულობით)? ანალოგიურად. ან იქნებ მას სულიერი ბუნება აქვს? მაგრამ ზუსტად ასეთივე ბუნება აქვთ ანგელოზებს, დემონებს და ციური ცხოვრებისათვის აღდგენილ ქრისტისნებს. ბიბლიაში არ არის ისეთი ატრიბუტები ან მახასიათებლები, რომლებიც იესოს რაიმე უნიკალურს გახდიდნენ და მკვეთრად განასხვავებდნენ სხვა ქმნილებებისაგან. 3) «ბუნება სახელწოდებით ღმერთი», ანუ ტრინიტარული ტერმინი «თანაარსის» გაგებით. კი მაგრამ «ღმერთი» - ეს ბუნების სახელწოდება არაა. ლინგვისტიკის თვალსაზრისით ესაა ტიტული ან სტატუსი, როგორც «პრეზიდენტი». პრაქტიკაში, ჩვენ ამ სახით უფრო ხშირად ავღნიშნავთ პიროვნებას, რომელიც კონტექსტით წინასწარ ცნობილია. ვთქვათ, საქართველოში მოცემულ მომენტში, როდესაც ვამბობთ «პრეზიდენტი», ჩვენ ტიტულს კი წარმოვთქვამთ, მაგრამ ვგულისხმობთ გიორგი მარგველაშვილს, თუნდაც პირდაპირ არც კი ვახსენოთ ის (თუმცა გამონაკლისები არსებობს, მაგალითად კომპანიის პრეზიდენტი - ყველაფერი გამოთქმის კონტექსტზეა დამოკიდებული). ზუსტად ასევეა ქრისტიანობაშიც, როდესაც ვამბობთ «ღმერთი», ჩვენ ტიტულს კი წარმოვთქვავთ, მაგრამ ვგულისხმობთ ყოვლისშემძლე შემოქმედის პიროვნებას სახელად იეჰოვა (ისევ და ისევ რამოდენიმე გამონაკლისით სხვა კონტექსტისას). როგორც არ არსებობს «ბუნება სახელწოდებით პრეზიდენტი», ასევე არ არსებობს «ბუნება სახელწოდებით ღმერთი». როგორც არ არსებობს «ბუნება გიორგი მარგველაშვილი», ასევე არ არსებობს «ბუნება იეჰოვა». ყველა ამ შემთხვევაში ესაა ერთი კონკრეტული პიროვნების აღმნიშვნელი და არა საერთო რიგითი გაგება, რომელიც პიროვნებათა ჯგუფს ახასიათებს. პრეზიდენტის ძე ავტომატურად პრეზიდენტი არ ხდება, ისევე როგორც ღმერთის ძე არ ხდება ავტომატურად ღმერთი. შემდეგ, ბიბლიაში აბსოლუტურად არანაირი ინფორმაცია არ არის ქრისტეს ბუნებაზე. მაგალითად, ავიღოთ საპატრიარქოს თარგმანი, სიტყვა «ბუნება» (და მისი ბრუნვითი ფორმები) ახალ აღთქმაში 8-ჯერ გვხვდება, მაგრამ არცერთ მათგანში, არცერთხელ არაა ქრისტე ნახსენები: 2 პეტრე 2:12; იუდა 1:10; რომაელები 2:14; 2:27; 11:24; 1 კორინთელთა 11:14; გალატელთა 2:15; ეფესელთა 2:3 (ღმერთიც კი არაა ნახსენები). ჩვენ უბრალოდ არ ვიცით, როგორი «ბუნება» აქვს მას - ღვთაებრივი, არაღვთაებრივი, ნაწილობრივ ღვთაებრივი თუ კიდევ რამენაირი. ძალიან უცნაურია, იმის ყურება, თუ როგორ ბჭობენ ადამიანები ჭკვიანური სახით იმის შესახებ, რის შესახებაც ჩვენ არც ბიბლიური და არც მეცნიერული მონაცემები არ გვაქვს. ამის შესახებ ასობით სამეცნიერო ნაშრომის დაწერა შეიძლება, მაგრამ ეს ერთი მილიმეტრითაც ვერ მიგვაახლოვებს ჭეშმარიტებასთან, იმიტომ რომ ჩვენ არანაირი საშუალება არ გაგვაჩნია იმისათვის, რომ ჩვენი შეგრძნების ორგანოებით ან ლოგიკით განვსაზღვროთ ეს ჭეშმარიტება. ასეთ საკითხებში ჩვენ სრულიად ღვთის სიტყვაზე ვართ დამოკიდებული, ის კი ამ თემაზე სდუმს. ეს 100%-ით ფილოსოფიური სპეკულაციაა. და რაც უფრო საკვირველია, იგივე ადამიანები შესაძლოა ამტკიცებდნენ, რომ ღმერთი - საიდუმლოა და მისი შეცნობა შეუძლებელია. მაგრამ ღმერთი თუ საიდუმლოა, ესე იგი მისი ბუნებაც საიდუმლოა და მაშინ საიდან ვიცით, აქვს თუ არა ის ქრისტეს?ბიბლია რატომ სდუმს ამის თაობაზე? იმიტომ, რომ თვითონ ამ საკითხს არავითარი აზრი არ აქვს. ქრისტიანობაში ბუნების საკითხებზე, ბიბლიის დაწერიდან საკმაოდ მოგვიანებით დაიწყეს ბჭობა, მოციქულები მისით არც დაინტერესებულან და არც თვლიდნენ მას მნიშვნელოვნად. ამ საკითხს შეხება არ აქვს არაფერ ისეთთან, რაც ქრისტიანობაში მნიშვნელოვნად ითვლება. ესაა ხელოვნურად შექმნილი გაგება, რომლის, აბსოლუტურად საჭიროების გარეშე, ქრისტიანობაში ჩანერგვასაც ცდილობენ. ქრისტიანობაში არის ღმერთი და არის მისი ძე, რომელიც მან მოუვლინა კაცობრიობას, და ეს საკმარისია ყველა თვალსაზრისით.ზოგჯერ «ღვთაებრივი ბუნების» დამტკიცებას ცდილობენ სიტყვა «ხატით», და ამისათვის მოჰყავთ მუხლები 2 კორინთელთა 4:4 და კოლოსელთა 1:15, სადაც იესოს «ღვთის ხატი» ეწოდება. მაგრამ ადამიანიც ღვთის ხატს წარმოადგენს (1 კორინთელთა 11:7; დაბადება 1:26). «ღვთის ხატი» - ესაა უბრალოდ ღვთის მსგავსი, რაიმეში ღვთის მსგავსება (გავიხსენოთ ფრაზა «ღვთის ხატად და მზგავსებად»). შეიძლება ადამიანის პორტრეტი დავხატოთ, რომელიც მისი «ხატი» იქნება, მაგრამ ადამიანისა და პორტრეტის «ბუნება» ძლიერ განსხვავდება.ტრინიტარებს არ ვურჩევდი სამების ბუნებრივი არგუმენტების დახმარებით მტკიცებას, და არა მარტო იმიტომ, რომ ისინი არალოგიკური და არაბიბლიურია. თვითონ გაგება, ღვთაებრივი ბუნების შესახებ - ძალიან აბსტრაქტული და ბუნდოვანი ფილოსოფიური ტერმინია და როგორც ნებისმიერი ფილოსოფიური ტერმინი, ის დიდად დამოკიდებულია კონტექსტზე, თვალსაზრისზე, საავტორო ინტენციაზე და სხვა გარე ფაქტორებზე . მაგალითად, პანთეიზმის თვალსაზრისით ღვთაებრივი ბუნება აბსოლუტურად ყველაფერს გააჩნია, იმიტომ რომ ყველაფერი ღვთის შექმნილია და ამ თვალსაზრისს აქვს თავისი ლოგიკა. ადამიანებს და ანგელოზებს რაღა ვუყოთ? ისინი აშკარად განსხვავდებიან, ასე ვთქვათ, თავისი ყოფით, მაგრამ ერთიც და მეორეც ღვთის შემოქმედებას წარმოადგენენ. მათ განსხვავებული, ერთნაირი თუ ნაწილობრივ ერთნაირი ბუნება აქვთ? ადამიანების შემთხვევაშიც კი არაა ყველაფერი ნათელი: თუ დედა ბიჭს აჩენს, მაშინ მათი ბუნება უკვე სავსებით არა-ერთნაირია, მათი სქესობრივი განსხვავების გამო. ან ბავშვი რომ კიდურების გარეშე დაიბადოს ან საერთოდ სიამის ტყუპები? ცაში აღდგომისას ადამიანი ახალ ბუნებას იღებს თუ არა? რა ვქნათ ადამიანებისა და ცხოველების შემთხვევაში - მათ ერთნაირი ბუნება აქვთ თუ განსხვავებული? მათ შორის მსგავსებაც ბევრია და განსხვავებაც, თანაც ერთიც და მეორეც სავსებით არსებითი.თუ მატერიალურ სამყაროში ყველაფერი ასე რთულია, რატომ ვფიქრობთ, რომ სულიერში ყველაფერი იოლადაა? იქნებ იქ გაცილებით უფრო რთულადაა? იქნებ იესოს ბუნება ღვთის ბუნებისგანაც განსხვავდება და ანგელოზებისგანაც? და რატომ აქვს სამების სამივე პირს ერთი ბუნება, რათომ არ შეიძლება რომ მათ სამი განსხვავებული ჰქონდეთ? საიდან ასეთი გულუბრყვილო მტკიცე რწმენა იმისა, რომ ჩვენ დამოუკიდებლად შეგვიძლია ასეთ საკითხებში გარკვევა? ბუნება - ესაა მაქსიმალურად აბსტრაქტული ფილოსოფიური ტერმინის მაგალითი, რომლითაც უსასრულობამდე შეიძლება მანიპულირება და სპეკულირება, შეგიძლია ისე შეაბრუნო, როგორც გჭირდება. ბიბლია აქ უსარგებლოა, ის არც ადასტურებს და არც უარყოფს ბუნების საკითხებს, უბრალოდ იმიტომ რომ ეს საკითხები მასში უბრალოდ არ განიხილება. ბიბლიის მწერლებს ეს არ აინტერესებდათ. მოციქულმა პავლემ მთელი თავები მიუძღვნა ცოდვის, გამოსყიდვის, მოსეს კანონის და საკვების პრობლემებსაც კი, მაგრამ არაფერი დაუწერია ქრისტეს ბუნების პრობლემაზე. ჩვენ მხოლოდ მადლობა შეგვიძლია გადავუხადოთ ბიბლიის მწერლებს იმისათვის, რომ არ ჩაძვრნენ ამ დაბურულ ტყეებში. «წმინდა მამებს» სჯობდა რომ მათგან აეღოთ მაგალითი, მაგრამ ისინი ზუსტად საპირისპიროთი დაკავდნენ. თავიდან მათ ბუნება დასჭირდათ, შემდეგ ერთ ადამიანში ორი ბუნების პრობლემის მოგვარება მოუწიათ, შემდეგ აღმოჩნდა, რომ ბუნებათა ერთმანეთთან ურთიერთქმედების საკითხების გარკვევა იყო საჭირო და ა.შ. და ა.შ. - მუდმივად ზრდადი სირთულეების ზვავი. წარმოიშვა აბსურდული პარადოქსები, როდესაც გაგებას ურთიერთგამომრიცხავი მახასიათებლები მიეწერება, მაგალითად იესოს ორი ბუნების «შეურწყმელობა» და «განუყუფლობა» ქალკედონური რწმენის სიმბოლოში (პლიუს ტიპიური ბუდისტური მიდგომა, სადაც ნირვანა მხოლოდ იმით განისაზღვრება, რასაც ის არ წარმოადგენს: ეს არც ისაა, არც ეს და არც სხვა და ა.შ.). შედეგად ჩვენ მივიღეთ რელიგია, რომლის აღსარებაც შეუძლებელია მასში არსებული კოლოსალური სირთულეების გამო. გასაკვირი არცაა, რომ უბრალო ხალხს წმინდანების თაყვანისცემა უფრო უადვილდება. იოან 17:3- თუ ღმერთის ბუნება ნამდვილად არის საიდუმლო მაშინ იოანეს17:3 ხდება დამაბნეველი.ღმერთი კიდე არ გვემალება პარადოქსების უკან ადამიანური ბუნება ყველას გვაქვს, მაგრამ ჩენ ერთმანეთთან არ ვაიგივებთ მათ და არც ეთნაირი ასაკის გვგონია და ერთნაირი შესაძლებლობების. და ღვთიური ბუნება მარტო ღმერთს აქვს? ნამდვილად არა.. ღვთიური ბუნება აქვს ანგელოზებსაც.. უფრო მეტიც ღვტიურიბუნება ჯილდოა იმ ერთგული ქრისტიანებისთვის, ვინც ზეცაში იმეფებენ ქრისტესთანერთად: "ამ ყველაფრის წყალობით მან ძვირფასი და დიდებული დაპირებები გულუხვად მოგვცა, რათა მათი დახმარებით ღვთის ბუნების მოზიარენი გახდეთ". (2პეტრე1:4)... ბუნების მოზიარეობა ნიშნავს გქონდეს ღვთიური ბუნება, შენ ეზიარო მას... ტერმინების თამაშით არაფერი გამოვა... ღმერთი არ არის ბუნება
რას ამბობ ჩემო კარგო არ იცი, მოკლედ რომ გითხრა უჯერებ ჩარლზ რასელს რომელიც19 საუკუნეში ცხოვრობდა,ერთ დღეს გაიღვიძა და თქვა უი ის კი არ არის მართალი რასაც მოციქულები ამბობდნენ, არამედ მე რასაც ვიტყვი ესაა სიმართლე და შეცვალა ბიბლია, ამოიღო ის ადგილები სადაც ღმერთად იწოდება ქრისტე, ადამიანის სულის არსებობის შესახებ წერია, და ა.შ უამრავი ადგილია მსგავსი. ანუ თქვენი ბიბლია და ახალი ქვეყნიერება არის გაყალბებული.თქვენი ნებაა არ დაუჯეროთ მოციქულებს, რომლებიც იცნობდნენ ქრისტეს და ამის შესახებაც შეეკითხებოდნენ ქრისტეს რათქმაუნდა და სულ მცირე ბოდიში მაგრამ ვიღაც თავშიავარდნილ რასელზე მეტი მაინც ეცოდინებოდათ, რომ არაფერი ვთქვათ სულიწმინდაზე რომელიც გადმოვიდა მათქზე. ყოჩაღ ასე გააგრძლელეთ რასელი გელოდებათ ჯოჯოხეთში,მაგრამ იმედი მაქვს დედაეკლესიას დაუბრუნდებით.
Gio 1 ღმერთი არის ხატი ხოლო ადამიანი მის,ხატად და მსგავსად შექმნილია ანუ ღმერთი არის თვითარსი ხოლო ადამიანი მის მიერ არარაობიდან ყოფიერებდე მოყვანილი ცოდვილი რომელსაც გააჩნია დაცემული შერყვნილი მოკვდავი ბუნება აბა გაიხსენეთ რატომ აქვს ღმერთს ბუნებითი ნება ანუ მისი ნება არ არის არჩევითი. ის არ ირჩევს ის კონტროლის ქვეშაა რადგან მამა ღმერთმა აირჩია იგი ნახეთ რა წერია გამოცხადებებში : ესე არს ძე ჩემი საყუარელი რომელი მე სათნო ვიყავ მაგისი ისმინეთ ანუ იეჰოვამ მაღალმა ღმერთმა შეიტკბო იგი . იხსნა წარწყმედისაგან როგორც იგი აგრეთვე მთელი სამყარო ანუ ჰიპოსტასები არიან სხვადასხვა პიროვნებები ხოლო არსით შერწყმულნი არიან ისინი. მიხვედრილი გამიგებს რაც დავწერე ალბათ.
უვიცობა პიკს აღწევს, საერთოდ არ გესმით "ბუნება" რას ნიშნავს ? თუ უბრალოდ საქმე გამოგელიათ და თავისშესაქცევად სისულელეების წერა თქვენი ჰობია ? თქვენი დასმული "შეკითხვები" რომელიც საერთოდაც არ არის შეკითხვები და პასუხი საერთოდაც არ გაინტერესებთ როგორც პილატე ეკითხება ქრისტეს რა არის ჭეშმარიტებაო და გაბრუნდება ისე რომ პასუხს არც დაელოდება, თქვენი "შეკითხვებიც" ასეთია. პირველრიგში გირჩევდით რომ სანამ შეკითხვას დასამდედით საკითხში გარკვევა თავად ცადეთ ხოლმე და მეტად ჩაუღრმავდით საკითხს თორემ პილატესავით ვერც თქვენ მიიღებთ პასუხებს. ხშირად ახსენებთ წმინდა წერილს და ამბობთ რომ ქრისტეს ემერთობა იქნება ეს თუ სხვა საკითხები სახარებით უნდა იყოს დამიწმებული რაშიც გეთანხმებით და ეს ასეც არის მაგრამ მაინტერესებს იეჰოვას მოწმეებმა საიდან იცით რომ რასაც კითხულობთ ნამდვილად სახარებაა ? იმიდომ რომ ეს წიგნი რომელსაც თქვენ კითხულობთ ღვთის გარდამოცემად საეკლესიო კრებებმა დაადგინა და შეკრა ერთ მთლიანად რასელმა კიდევ 19 საუკუნეში გადააკეთა როგორც აწყობდა და მასზე დაყრდნობით შექმნა სექტა(ბიზნესი) ფაქტიურად გამოვიდა რომ ქრისტეს ჭეშმარიტ ეკლესიას უპირისპირდებით მისივე "პროდუქტით", წმინდა წერილით, საკმაოდ კომიკური ფაქტია :დ ასერომ ჩემოკარგო დასაწყისშივე განწირულიხართ მარცხისთვის დიდკუსსის ფორმატში, როგორც უკვე ავღნიშნე სჯობს საკითხში გარკვე ჯერ თავად ცადოთ და შემდეგ დასვათ კითხვა რაღა უფრო ადეკვატური იყოთ და დასმულ კითხვაზე პასუხის გაცემის სურვილი არ მოუკლათ ადამიანს არაადეკვატურობის გამო. პ.ს წმინდა წერილიდან კონტექსტიდან ამოგლეჯილი ციტატებით და ყველაფრის ბუკვალურად "გააზრებით" ფონს ვერ გახვალთ და აუცილებლათ ცრუ დასკვნამდე მიხვალთ.
იოან 9-37, 38 შენ გწამს ძე ღვთისა? ვინაა იგი უფალო, რომ ვიწამო? იესომ უთხრა„შენ გინახავს იგი ,ვინც შენ გელაპარაკება ისაა .მე მწამს უფალო და თაყვანი სცა მას .. თაყვანს სცემს , როგორც ღმერთს და სიტყვით განადიდებს მას, როგორც ღმერთს. ეს ანგელოზი საიდან მოიტანე , შე რასელისტო
ტექნიკური მიღწევების ამ აღმავლობაში,რომელიც პიკს აღწევს,ადამიანს ჯერ ვერ გამოუგონია ისეთი ხელსაწყო,რომელიც იეჰოვას მოწმეებს„ტვინს გაუბურღავდა" და ჭეშმარიტებამდის მიიყვანდა.საქმე იმაშია,რომ ქრისტეს საწყისი წერტილი ჯერაც ვერ დაუდგენიათ.სწამთ,რომ ქრისტეს წარმომავლობა იწყება ღმერთის მიერ შექმნილი პირველი ანგელოზით(მიქაელი),რომ მიქაელ მთავარანგელოზთან ერთად ღმერთმა შექმნა ხილული და უხილავი სამყარო,რომ შემდგომ ღმერთმა მიქაელ მთავარანგელოზის სიცოცხლე გადმოიტანა მარიამის სხეულში,რომელმაც შვა იესო,რომელიც არის ქრისტე.ისმის კითხვა;ქრისტე აღდგა და ზის ღმერთის დიდების მარჯვნივ.სად გაქრა მიქაელ მთავარანგელოზი?თუ მიქაელ მთავარანგელოზი და ქრისტე ერთია?ყოველ შემთხვევაში ასე თვლიან.სინამდვილეში ქრისტეს საწყისი ღვთის სიტყვაა.სიტყვაა ღვთის ძალა რომლის მეშვეობითაც შეიქმნა სამყარო.მაშ ვინღაა ღმერთი?ღმერთი არის გონების,გნებავთ სიბრძნისა და გონებაში ნაშობი სიტყვის ერთობა.როდესაც საუბარია(ბიბლია ასე გვასწავლის),რომ სიტყვა გახდა ხორცი,ან ღმერთი გამოჩნდა ხორციელად,ეს იმას ნიშნავს,რომ სიტყვა სიბრძნეს(გონება)-საც განასახიერებს.ღვთის სიბრძნე გარდა მისი სიტყვისა მის ქმნილებებშიც წარმოჩნდება.აქედან გამომდინარე;გონება ითვლება მამად,ხოლო მასში ნაშობი(გამომავალი)სიტყვა ძედ.რადგან გონება(სიბრძნე) და სიტყვაც სულია,მათი ერთობა კიდევ სულიწმიდაა.ამიტომ მამა,ძე და სულიწმიდა ე რ თ ი ა!.მათი განცალკევება,ერთმანეთის დაშორება,მხოლოდ სულელს,ან გონებრივად დახშულს შეუძლიან.ამ ერთობას ღმერთი ეწოდება,რომლის სახელი(იჰვჰ)იეჰოვაა.იესო ქრისტე-ეს იგივე ხორცშესხმული ღმერთი ი ე ჰ ო ვ ა ა!.გარდა ამისა;ბიბლიაში მკვდრეთით აღდგომის 9 შემთხვევაა მოცემული და ყველას სიცოცხლის დაბრუნებაში ღმერთის ხელი ურევია,გარდა ერთისა და ეს ი ე ს ო ქ რ ი ს ტ ე ა,რომელიც ამბობს,რომ „ჩემს სიცოცხლეს ვერავინ წამართმევს...მე მაქვს ძალაუფლება დავდო იგი და მაქვს ძალაუფება კვლავ მივიღო.იესო ქრისტე ყოვლისმცოდნე და ყოვლის შემძლე ღმერთი რომ არის,ამაზე საუბარს იმშემთხვევაში გავაგრძელებ,თუ ამ განმარტებამ კმაყოფილება გამოხატა მკითხველში.
