ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ ព្រះមហាក្សត្រខ្មែរដ៏កំពូលនៃចក្រភពអង្គរ (ភាគទី២) 

មែនហើយបងព្រះអង្គកាន់ខាងមហាយានដែលជាមាគ៌ាឈានទៅរកសេចក្តីសុខនិងរីកចម្រើន

​@@kresothea8717ทาสเขมรไสหัวออกจากสยามให้หมด

អវលោកិតេស្វរ នាមសព្ទ (សំ. --ឝ្វរ < អវលោកិត "ដែលប្រមើលមើល" + ឦឝ្វរ "ជាធំ" ; បា. ធៀបនឹង សំ. អវលោកិតិស្សរ ឬ ឱលោកិតិស្សរ) អ្នកដែលជាធំក្នុងការប្រមើលមើលឬពិនិត្យមើលសេចក្តីសុខទុក្ខនិងចរិយារបស់សត្វលោក ។ នាមនៃពោធិសត្វ ដែលពួកពុទ្ធសាសនិកខាងមហាយានសន្មតដោយឧប្បត្ដិកថាជាទេវតាវិសេសមួយអង្គ ជាអ្នកពិនិត្យមើលសុខទុក្ខជាដើម របស់សត្វលោក ក្នុងសាសនានៃព្រះសក្យមុនីគោតម ព្រមទាំងមើលបីបាច់រក្សាសត្វលោកផង (ធៀបគ្នានឹងមហាព្រហ្មឬវិស្ណុរបស់ពួកព្រាហ្មណ៍) ។ គេច្រើនធ្វើមុខ ៤ នៅកំពូលប្រាសាទឬកំពូលចេតិយសម្គាល់ថាជាព្រះភ័ក្ត្រនៃអវលោកិតេស្វរៈ ដើម្បីការពារភយន្តរាយទាំងពួង, ប៉ុន្តែហៅតាមលទ្ធិព្រាហ្មណ៍ថា មុខព្រហ្ម ។ ហៅ អវលោកេស្វរៈ ក៏បាន លោកេស្វរៈ ក៏បាន (ម. ព. នេះក្នុងពាក្យ លោក ន. ទៀតផង) ។

កិស្វៈរៈជាព្រះមួយដែលស្រដៀងនឹងព្រះពុទ្ធ