‌EP06 | از معماری تا کوچینگ: روایت یک سخنران بی‌صدا 

یه جور دیگه‌ای به دلم نشست این اپیزود؛ شاید چون خیلی خیلی باهاش همذات پنداری کردم. اون جمله‌های طلایی که با شنیدنش گوله گوله اشک می‌ریزی و می‌فهمی توی این اقیانوسِ غم و شادی، رنج و آسودگی، ناامیدی و امیدواری، ترس‌ها و ابهام‌ها تنها نیستی. آدم‌هایی بودن و هستن که مثل ما «روی مو راه رفتن»، «کرکره‌هاشون رو پایین کشیدن»، ابهام رو تجربه کردن و ترسیدن و زمین خوردن و زخمی شدن و تنها شدن و ..... تا "بالاخره" نور رو پیدا کردن. این "بالاخره" ممکنه برای هر کسی متفاوت باشه و این خاصیت زندگیه. منم در جایی از زندگیم وایسادم که گم شدم، که می‌دونم این جا متعلق به من نیست، می‌دونم که تغییر باید اتفاق بیوفته اما نمی‌دونم مسیرم کدومه و دارم کشف می‌کنم. درسته با سختی، با بی‌پولی، با ابهام، با اشک، با درد، با رنج، با ترس اما با امیدواری، با میل به حضور و زیستن، با شوق پیدا کردن جواب. در آخر با یه شعر از مجتبی کاشانی حرفام رو تموم می‌کنم: هیچ کس منتظر خواب تو نیست که به پایان برسد سال ها میگذرند و تو در قرن خودت می خوابی هیچ پروازی نیست برساند ما را به قطار دگران مگر انگیزه و عشق مگر اندیشه و علم مگر آینه و صلح و تقلا و تلاش بخت از آن کسی است که مناجات کند با کارش و در اندیشه ی یک مسئله خوابش ببرد و کتابش را بگذارد در زیر سرش و ببیند در خواب حل یک مسئله را باز با شادی یک مسئله بیدار شود بخت از آن کسی است که چنین می بیند و چنین می فهمد

چقدر ملموس.‌..چقدر پر از زندگی...چقدر دلنشین...چقدر پر از درد مشترک..ممنون از هردو عزیز

بسیار زیبا و تاثیرگذار 💙🤍👌 خیلی دلپذیر بود 🤩😍👏

در خسته ترین له ترین و نا امیدترین روزهای زندگیم خواهرم این فایل و فرستاد و چون هیچ وقت علاقه ای به پیگیری بلاگر ها نداشتم گوش نکردم تا اینکه خواهرم چندبار تاکید کرد و من گوش دادم برای منی که الان یه مهاجرم یه پرستار نا امید و نا موفق خود خود خود معجزه بود من نه می دونم غزاله کیه نه آمتیس ولی این صدا امروز قلبم و که حسابی شکست و خسته است آروم کرد مرسی ازتون😘😘

بسیار عالی و شنیدنی بود. برای من جرقه های زیادی در ذهنم روشن کرد 🙏🏻

man in episodo k gush dadam inghadr jomlehash va harfash nazdik bud be sharayete alanam k hes kardam zang zadam be ye doste samimi va un dare aroomam mikone. vasatash ba chanta jomle gerye kardam vali badesh inghadr halam khub bud k doos dashtam biam begam k cheghadr kare arzeshmandi dari mikoni

چقددرر تو آمیتیس عزیز خودم رودیدم. حس میکنم لازم بود که بشینم خودمووو تماشا کنم .... عالی بود مرسی

چقدر عجیب که من همیشه عاشق گرفتگی صدای آمیتیس بودم فکرشم نمی‌کردم همچین داستان و ترسی پشت صدای قشنگ و پادکست‌هاش باشه ❤️

چقدر اشک ریختم. انقدر ادامه بده تا صدای تلاش هات از صدای ترس هات بلندتر بشه👏👏 مرسی غزاله، مرسی آمیتیس

Mrc az har2 ton khili awli bod man ham to doran badi ba khodm hastam bishtr az 20 bar tale VA Shok hay shadid inseri nmitonm hta ghadam brdarm hme chiz toy zehname omidvrm in seri ham ghavi betonam begzaram VA khodmo Baz beshnasam

عمرم داره میره اما نمیتونم دوباره همون ادم شاد سابق شم. دلم برای خودم تنگ شده

Awesome 👍 I like you Ghazaleh big up to you 👍👏👏

چه قدر عاااالی بود. پر از همدلی و همراهی و روشنی. بعد از شنیدنش حس کردم یه نفر که میفهمه من رو بغلم کرده. ❤✨

ولی الانم چقدر صداتون زیباست بی نهایت زیباست

کاش بگذره این روزای بد جون کندنِ من، عمرم و جوونیم داره میره اما نمیتونم دوباره همون دختر شاد سابق شم. دلم برای خودم تنگ شده

بینظیر بودین😍

خیلی خوب بود ❤️

چقد عالی بود این اپیزود غزاله😍😍. هر اپیزود میگم این دیگه بهترین بود غافل از اینکه بهترین ها هنوزم تو راهن. مرسی بابت این اپیزود عالی. نمیتونم حسم رو موقع شنیدنش بگم. انگار قلبم رو لمس کرد😌 به خصوص اون جمله که یه جایی میرسه که صدای قدم هامون از ترس هامون بلندتر میشه. منتظر اون روزم و میدونم که بالاخره میرسه‌. راهت پرنور عزیز من❤️❤️❤️

میدونم شاید کامنت انگلیسی کاربردی‌تر باشه غزاله اما این احساسات رو با زبان اولم راحت‌تر میتونم بنویسم؛ مرسی از تو و آمیتیس عزیزم❤ یه همزمانی برای منی که تو معماری درس خوندم و کار کردم و موردعلاقه‌ترین شغلم اما کوچینگ بود و وقتی خواستم مسیرش رو برم ناامید شدم و یهو با سابجکت این ویدئو روبرو شدم؛عااالی بود❤واقعا به دل نشست خداقوت به جفتتون امیدوارم مسیر پیش روتون پر از نور باشه چون شما سعیتون اینه که تو جاده زندگی آدما چراغ قوه بندازین🥹کیف کردم ❤

به جایی میرسی که صدای قدمات از صدای ترسات بیشتر میشه، تا جایی که صدای ترس هاتو نمیشنوی.... عالیییی بود غزاله، عالی!

غزاله ی عزیز بهت افتخار می کنم... تبریک میگم بابت خلق این ارزش... بسیار لذت بردم و الهام بخش بود....

چقدر من بودم انگار همه بغض های مونده تو گل . نمیکشه منو ولی مثل یک استخون در گلو مونده دایم روحم رو خراش میده . عادیه که از دقیقه بیستم فقط اشک ریختم. 😭😭

آدم هیچ وقت ترساش تموم نمیشه…چقدر درست گفتن… ممنون از وقتی که گذاشتین ♥️

برسد به دست آمیتیس نازنین قبل از اینکه پادکست تموم بشه و‌ من داستان زندگی آمیتیس رو بشنوم با خودم گفتم چه صدای خاصی داره !چه به دل می شینه ❤ ممنون غزاله جان که وقت گذاشتی این پادکست رو پر کردی عالی بود 👏

میدونم میترسی و خودت میدونی این ترسا چقدر ترسناکن ولی این تویی که از کنار ترسات رد میشی و یه روزی صدای قدمهات از صدای ترسات بلند تر میشه! مرسی ❤

سلام غزاله عزیزم، پادکستت رو از اولین اپیزود گوش کردم. البته هنوز فرصت نکردم قسمت قبلی رو گوش کنم. ولی یه حسی بهم گفت که الان که در استانه مهاجرت کردن به کانادا هستم و هم چنین تغییر مسیر ازمهندسی شهرسازی(که به جبر کنکور و لیست انتخاب رشته در 18 سالگی در دانشگاه خوندم و بعد از گرفتن مدرک ارشد متوجه شدم برای من نیست) به رشته ای که دوست دارم در آینده نزدیک ادامش بدم و پر از ترسه برام، بیام و این اپیزود رو گوش بدم. و واقعا الان میفههمم که این یک نشونه بود که حرفایی که نیاز داشتم از اطرافیانم بشنوم رو از طریق پادکست تو و آمیتیس عزیز بشنوم....این پادکست حرف دل من بود. حرفایی که هرچه قدر خواستم به اطرافیان بگم اون ها نپذیرفتند. دقیقا مثل آمیتیس جان که همه بهش میگفتن تو این همه سال معماری خوندی و حالا تغییر مسیر؟؟ 7 سال از عمرت گذشت و نمیخوای ازش استفاده کنی؟؟ و من به دنبال معنا وجود خودم که نتونستم در رشته شهرسازی پیداش کنم و متوجه شدم این رشته برای من نیست...و حالا پر از ترس برای تغییر مسیرکه آیا موفق میشم یا نه، نکنه باز هم تغییر مسیر بدم و این مسیر جدید هم برای من نباشه...ولی باید با وجود ترس ادامه داد. به خودم میگم که تا زمانی که پامو توی این مسیر نذارم متوجه نمیشم برای من هست یا نه. مرسی از تو بابت این پادکست و مخصوصا این اپیزود که نشانه ای بود برای مسیر من🥰😇😘🤩

عجب اپیزود الهام بخشی .. مرسی غزاله جون بابت ترتیب دادن همچین مصاحبه ای و ممنونم از میهمان گرامی که بسیار لذت بردم از سخنرانی شون :) زنده باد

ممنون از وجود پر از نورتون لذت بردم و اشک ریختم بهترینها برای هردو عزیز دوست داشتنی این ویدئو واقعا برام الهام بخش بود 🙏💗

نور و گرما و زیبایی آمیتیس عزیز ادمو جذب میکنه واقعا لذت بردم از تماشای این اپیزود زیبا،ممنونم ازت غزاله نازنین❤فکر میکنم حرفی که از آمیتیس برای من میمونه اینکه توام یه انسانی بقیه هم ممکنه مشکل و چالش تو رو داشته باشن،فکر نکن تنهایی! این حس همدلی دادن در تک به تک جملات آمیتیس برای من بسیار زیبا بود،اینکه دائم به خودمون یاداوری کنیم که تنها نیستی،بقیه هم ممکن این چالش و داشته باشن،آرامش خاطر،قوت قلب به من میده که پس منم مثل هزاران آدم دیگه میتونم و تواناییشو دارم که از پس این مسئله بر بیام✨️

ممنونم از اپیزود عالیتون . من دقیقا الان تو نقطه ای از زندگیم هستم که تک تک جملاتی که گفتین رو با همه وجودم درک میکنم . و واقعا باعث شد حتی برای یک ساعتم که شده بفهمم تو این داستان تنها نیستم .. امیداوارم همیشه موفق باشین ❤️

مرسی مرسی مرسیییی غزاله جون و مهمون های شگفت انگیزت😍😍😍 عالی بود عالیییی🌼🌼🌼 گاهی لبخند زدم گاهی بغض کردم و قربون روی ماهت 🤍🤍

چقد تاثیر داشت در من واقعا🥺 ترس شروع کردن در من بسیار زیاده و من باید شروع کنم … امروز روز من بود واقعا … چقد نیاز داشتم به شنیدن شما دو عزیز دوست داشتنی … ممنونم ازتون غزاله جان و امتیس عزیز 😍🌹🙏 تشکر از وجود پر از مهرت 🫶🌹

MAMNOONAM baraye in mohtava ba arzesh MERC

خیلی به من کمک کرد این قسمت درسته میدونم پادکسته اما حیفم اومد که این قشنگیارو افرادی که نمیتونن گوش بدنو امکان خوندنشو داشته باشن❤

واقعا پر از جمله های طلایی که انقدر از ته دل بودن به دل هم نشستن.. مرسی ازتون بابت این پادکست و این حرفها . برای من به شخصه زمانی دارم میشنومش که به تک تک این راهنمایی ها نیاز دارم و دلم میخواست از یکی بپرسم حالا چیکار کنم و این قسمت به خصوص ، جواب خیلی از سوالامو داد ❤

Ghazaleh this episode touches my heart. Your work continues to make a huge impact on the world. Thanks a lot Ghazaleh.

غزاله پادکستت گل کاشته دمت گرم دختر

It was formidable,touched my heart🌻 thank you so much ,dear Ghazi💚🌍

آمیتیس عزیزم ، پاینده باشی👌

Dear Ghazale this episode really touched my heart. I am really glad that I can hear you and your guests.

👌🏽👌🏽👌🏽❤️

It was great. I really appreciate it.

What a great episode!! Thank you both 🙌🤍

حالمون بنویسیم و خودمون در اسیب پذیری و ترس هامون ببینیم و درک کنیم👌🏽♥️✨

صدای من رو از حمام خوابگاه دانشجویی می‌شنوید. دارم نظرمو میگم که تو کل حموم اینجوری بودم که پررررام پسررررر چجوری اینقدر میفهمم حرفاشو😂😅.

Inspiring🤍✨

عالی بود❤