^By Sweet Kookie^ 🌬Oneshot - ÖZGÜN İÇERİK‼️ ♟Jeon Jungkook ♟Kim Lauren Part - 2 🟰 Son Kısım Hikayeye geçelim ✍️ - Hatırlatma - JK : "Boşuna ağlama. Senin hakettiğin muamele de yaşantı da bu Park Lauren" *Park Lauren* annemin soyadıyla seslenirdi bana. Çünkü *Jeon* adının yüz karası olduğumu ve kirlettiğimi söylerdi "Ne var dedim sana?" Elini ceketinin cebine götürüp bir kağıt parçası çıkardığında gözlerim şaşkınlıkla açıldı Ç-çek miydi o? _______ Gözlerim şaşkınlıkla açıldığında ne yapmaya çalıştığını anlayamadığımı farkettim. Onu ne için çıkarmıştı Tanrı bilir! JK : "Şimdi senden çok dürüst olmanı isteyeceğim" "N..ne için?" Bakışları başta bende olduğunu soğuk bir sırıttı ve yeniden elini cebine atıp kalem çıkardı JK : "Ne kadar istersin?" "N-ne kadar mı? Oda ne demek" JK : "Peki..ben başlayayım o zaman. Üç yüz bin won?" Tanrım! Bu yaptıkları ne için yemin ederim anlamıyorum. Ne yapmaya çalışıyorsun Jeo- JK : "Tepki vermediğine göre az. Gerçi..haklısın böyle saray gibi bir evden ayrılmak zorunda kalsam bende çok yüklü miktarda para isterdim Anlıyorum seni o yüzden. Sıkma canını" Sayfayı çevirdi ve tutar yerine yazdığı rakamı yeniden bana gösterdi. *Bir milyon won* yüzümde aniden belirlemeye başlamıştı bir sırıtma Benim bu nakitten mutlu olduğumu gören Jeon'un da sırıtışı genişledi. JK : "Anlaşacağımızı biliyordum. O halde al bakalım Park Lauren" parmaklarım arasına tutuşturduğu çeki bakışlarımla süzerken onun ise gayet mutlu olduğunu anlamak zor değildi Bir düşmanını daha elemişti ailesinden bunca sene sonra nede olsa. Ben sessizce sadece kağıda bakarken o ise bana biraz yaklaşmış diğerine göre daha soğuk sesiyle konuşmaya başlamıştı JK : "Şimdi al bu çeki ne yapıyorsan yap ve derhal hazırlanmaya başla. Daha fazla ayak altında dolaşmadan hallet" Kapıya doğru dönüp gitmeye başladığında kahkaha atmaya başladım. Evet..delirmiş sana bilirdi beni, benim için sorun yok nede olsa kendi marifetleri Kahkaha atmamla arkasına dönüp beni süzmeye başladığında gözlerinin kısıldığını gördüm. Derin bir nefes aldı ve yeniden odama girip kapıyı sertçe çarptı JK : "Komik olan ne!" Sinirle söylediği şeye karşı yatağımdan kalktım ve çeki gözlerinin önüne serdim. Böylece bakışları birkaç saniyeliğine de olsa yana kaydı "Benim gururum bu kadar ucuz değil Jeon Jungkook" JK : "Daha fazla istiyorsun yani..kk~ senden de anca bu beklenirdi Tamam ik-" "Bana olan borcunu kirli paralarınla ödeyemezsin!" Bakışları keskinleştiğinde çeki önümüze aldım ve yırtmaya başladım. Tek bir harf, rakam görünmeyene kadar parçalarına ayırırken şaşkınlıkla izlemeye başladı yaptıklarımı "Ne bu evden ne de hayatınızdan gidiyorum. Çünkü ben suçlu değilim ama eğer benden çok rahatsızsan kendin gidebilirsin kapının yerini biliyorsun" Dedim sakince konuşarak. Onun sinirlenmeye başladığını görmek zor değildi ve gergin bir insanı daha da sinirlendirmenin yolu onun karşısında sakin konuşmaktır Hızlıca dibimde bitip kolumdan sertçe tutup kendine çektiğinde o dişlerini sıkıyor bense sırıtıyordum. JK : "Sen kimi , kimin evinden kovuyorsun? Hatırlatırım sen sonradan geldin. Ayrıca sen evli olan bir adama yanaşmaktan çekinmeyen bir kadının kızısın" "Hatırlatırım bu ev ikimizin babasının. Kısacası..senin olan aynı zamanda benimde" *derin bir iç çektim* "Bu evde, diğer evlerde şirkette her şey benim tıpkı senin gibi Jungkook. O yüzden asıl sen kimi nereden kovuyorsun? Hem..sende , evli olduğu halde başka kadınlara yanaşmaktan kaçınmayan bir adamın oğlusun?" Kollarıma sarılı olan parmakları daha da sıkılaşırken sadece beni her an öldürecekmiş gibi yüzüme bakıyordu. Fakat birkaç saniye sonra kapı hızla açılmış içeriye Bayan Yoon girmişti Bayan Yoon : "Sesiniz yukarıya kadar geliyor! Noluyor? Napıyorsun burda Jeon" Jungkook'un bakışları hala bende takılıyken yüzüme gülümseme yerleştirip başımı Bayan Yoon'a eğdim "Bir şey yok merak etmeyin. Sadece abim beni özlemiş de ziyarete gelmiş..değil mi abicim?" Dedim yeniden bakışlarımız kesilirken Burnundan soluduğunda sertçe kolumu bıraktı ve annesinin yanındaki boşluktan hızlıca çıkıp aramızdan ayrıldı Ben ve Bayan yoon arkasından bakarken Bayan Yoon çatık kaşlarla bana döndü Bayan Yoon : "Bir şey olmadığına emin misin?" Gülümseyerek başımı salladım. Yalan değildi şuan gerçekten hayatımda ilk kez kendimi huzurlu ve cesaretli hissettmiştim. Oda benim gülümsememe karşılık verdi ; Bayan Yoon : "O halde ben gideyim kızım" Başımı salladığım da odadan çıkacakken eli kapı kulpundan ayrılmış bana dönmüştü Bayan Yoon : "Hadi gel beraber yukarı çıkıyoruz" Ne? Benle yukarı çıkacaktı? Gözlerim şaşkınlıkla açıldığında bana yaklaştı ve ellerini ellerimle birleştirip nazikçe okşamaya başladı Bayan Yoon : "Madem abin seni özlediği için hiç yapmam dediği şeyi yaparak buraya gelmiş o zaman seninde yukarıya çıkmanda sorun yok" Cümlenin başını alayla söylemişti. Kk~ biliyordu gerçekleri de sanırım onunda artık Jungkook'a karşı gelesi tutmuştu. Fakat bu saatten sonra hayır deme gibi bir isteğim de korkum da yoktu "Tamam, gidelim" _______ Salona girdiğimde biz hariç tüm aile üyeleri vardı. Herkes koltuklara dizilmiş sakince dururlarken bizi daha doğrusu..beni görmeleriyle şaşkınca bakmaya başlamışlardı Arin : "Lauren! Yaşasın sonunda bizimle mi oturacaksı-" JK : "Elbette hayır Arin" Dedi Arin'e sert bakışlarını yollarken. Arinse buna karşın yüzünü astı ve oturduğu koltukta geriye yaslanıp kollarını bağladı JK : "Niye geldin?" Sırıttım. "Mhh.. abicim, asosyal çocuk modundan çıkmaya karar verdim. Düşündüm ki..artık ailemle zaman geçirmeliyim Nede olsa git gide yaşın büyüyor sen evlenip bu evden gitmeden seninle biraz zaman geçireyim dedim. Kötü mü düşünmüşüm" Cümlem bittiğinde herkes kahkaha atmaya başlamış ve elbette Jungkook da çenesini sıkmaya başlamıştı. Diğerleri hala bu halimize eğlenirken Jungkook bağırmıştı biranda JK : "Susun!" Ayaklandı ve kolumdan tutup hızlıca beni ardından sürüklemeye başladı. Diğerleri de peşimizden bağırarak gelirken Jeon asla takmıyordu hiç birini Bayan Yoon : "Jeon! Hemen dur yeter artık" Arin : "Abi napıyorsun ya?" Ve Jungkook'un dedesinin hepsinden sert sesi çıkmıştı sonunda "Jeon! Hemen durmazsan acımayacağım" JK : "Siz karışmayın dede sadece konuşacağız" Ve diğerlerini her zamanki gibi bir şekilde de olsa engellemişti. Zaten diğerlerine kalsa gayet güzel bir hayatım olacak böyle şeyler yaşamayacaktım..ama Jeon her şeyi mahvediyordu Beni çalışma odasına getirdi ve kapıyı bina'yı yıkacak derecede sert kapatıp kapıyı kilitledi. Sinirle bana döndüğünde gözünün sinirden resmen seyirdiğini görmüştüm
JK : "Sen..sen hangi hakla benimle öyle konuştun demin?" Dediğinde masasının üzerinde duran bazı evrakları hafif iteledim ve açılan boşluğa oturdum "Mmh..Arin ve Jeongsan seninle istediği gibi konuşabiliyorlarken ben neden konuşamıyorum?" Sinirle sırıttı ve hızlıca yanıma ulaşıp elini yumruk şeklinde masaya vurdu. Korkudan ve böyle bir şeyi yapacağını bilmediğimden yerimde korkuyla sıçrarken ilk kez...ilk kez bakışları gözlerimin derinlerine dalmıştı Sanki, sanki beni anlamaya çalışıyor gibiydi. "Beni neden istemedin bunca zamana kadar? Ya da.." *derin bir iç çektim ve devam ettim tamda göz bebeklerine yoğunlaşarak* "Neden her şeyin sorumluluğunu bana yükledin? Hemde küçük yaşımdan beri. Ben bunları kaldıracak kadar güçlü değildim emin ol Hala da değilim. Lanet olsun..canım acıyor anlıyor musun? Öyle bir pisliği yapan adamın da kadının da kızları oldukları için kendimden iğreniyorum bazen! Ama..ama bir kez olsun benimde mutlu olmaya hakkım var Jeon. Çünkü ben..ben hiç bir şey yapmadım Evet annen çok acılar çekti sizde öyle. Bunun için özür dilerim hepinizden ama elimden gelen tek şey bu lütfen artık annemin babamın hatalarının cezasını bana yığma Bunu bana artık yapma kaldıramıyorum" dedim artık kelimelerimin sonunda hıçkırarak ağlamaya başladığımda. Benim bir insan olduğumu unutuyordu sanırım? Anladığım buydu benim Ellerimi başımın iki yanına koyarak hıçkırarak ağlamaya başladığımda Jeon önce bana bakmış ardından sinirle tıslayıp bir elini beline atmış camdan dışarıya bakmaya başlamıştı Her ne kadar şuan iyi bir durumda olmasam da titreyen bedenimle masadan kalktım ve yavaşça kapıya doğru gidip anahtarı açmaya çalıştım. Evet *çalıştım* çünkü sinir, stres ve çaresizlikten bedenim öyle bir titriyordu ki anahtarı çeviremiyorum bile. Jungkook gelen sesle arkasına dönüp bana baktığında yapmaya çalıştığım şeyi görmüş hızla yanıma gelmişti JK : "L-lauren tamam du-" "B..bırak gitmek istiyorum" dedim anahtarı zorlarken açmak adına. Elimi tuttu ve beni ayrımaya çalıştı JK : "Lauren dur dedim!" Sonunda bıraktığımda göz yaşlarımın daha hızlı aktığını neredeyse her yeri bulanık görmemle anladım. Sakince konuşmaya başladı JK : "Dur artık..dur" dedi ve beni kendine yavaşça çekip sarıldı. Şaşkınlıkla bakışlarım büyüdüğünde olanları aklıma yerleştirmeye çalıştım Jeon bana sarılıyordu? Jeon? Benden ölesiye nefret edip üstüne hayatlarından gitmem adına çek veren adam! Ellerimi kollarını koyup kendinden ayırmaya çalıştığımda izin vermemiş daha da sıkı sıkıya sarılmıştı. "Neden bırakmıyorsun? Daha demin bana evden gitmem için çek vermiyor muydun he" JK : "Ö..özür dilerim" "Özür mi dilersin? Noldu da biran da değiştin yine ne çıkar buldun kendine söyle!" JK : "Ben..ben hiç bir zaman senin böyle hissettiğini düşünmedim. Sadece o kadının kızı olduğun için içimde hep bir öfke vardı ve asla dinmiyordu" "Ben bunu sana kaç kez söyledim. Artık ezberledim bu cümleleri ama sen beni hiç bir zaman anlamadın tam tersi beni anlayanlara bile karşı çıktın" Jungkook'un da gözleri dolmuştu. Kk~ şaka mıydı bu olanlar? Sanki dizi çekiyorduk ve verilen repliğe göre oynuyor gibiydik JK : "Özür dilerim" başını öne eğdiğinde elimle göz yaşlarımı sildim "Çekilir misin çıkacağım" JK : "Konuşsay-" "Çıkmak istiyorum!" Mahçup ifadelerle yüzüme bakış birkaç saniye sonrasındaysa ayrıldı yavaşça kapının önünden. Bu sefer anahtarla kapıyı rahatça açtım ve araladım Fakat çıkmamla tüm aileyi görmem bir oldu. Hepsi duvara yaslanmış bizi büyük ihtimal saniyesi saniyesine dinlemişlerdi. Bir şey demedim..daha doğrusu demek istemedim Aralarından ses seda çıkarmadan geçmeyi hedeflemişken yeniden onun sesini duydum JK : "Beni..affetmeyecek misin hiç bir zaman?" Durdum ve başımı hafif eğdim yana çevirerek "Bir gün affedeceğim..ama ne zaman orasını bilmiyorum. Tek bildiğim o an şimdi değil" dedim ve yeniden hareketlenip aşağı kata yani odama gitmeye başladım. Bu yaşama kadar geçirdiğim kötü hayatımın bedelini sadece bir kaç dakikalık konuşmayla unutamazdım ya da affedemezdim. Ben bugünlerin gelmesi için nasıl yıllarımı verip, beklediysem o da çabalayacaktı. *The End* Like atın yine siz
@@Sweet_Kookiee bu bu mükemmel beklediğime sonuna kadar değdi şuan biraz ağlıyor olabilirim ama olsun ellerine sağlık çok güzell mükemmel asil zarif ve harika olmuşşş Kalbimi de şöyle bırakıyorum👉❤️
@@Sweet_Kookiee ama lütfen aşk çok iyi bir yazarsın ve bu bu hikaye coook güzel devim hak ediyo lütfen sevgili yazarcigiim takipcilerinin hatıra bir bölüm daha yapsan rica etsem
Aşkm lütfen yalvarırım özel bölüm lütfen gelecek değil mi bizi kırmasın sen gelir dimi özel bölüm? hadi ama bizi kırma yada kıra bilirsin yani benim sözümün bir önemi yok ki,) gelirse sevinirim babyyy
Şeyy, merhaba. Senin hikayelerini uzun süredir okuyorum ve çok beğendim. Aslında benim yazdığım bir hilaye var. Tek bölümlük ama bir kanal açmak istemiyorum. Sana göndersem sen paylaşa bilir misin hikayeni? Kendi adına tabiiki. Sadece nasıl yazdığımı bilmek istiyorum. Sana başka nereden ulaşa bilirim?
Merhabaa teşekkür ederim , açıkçası bura hariç ulaşabileceğin başka özel hesaplarım yok ki..açıkçası başkasının emeği olan bir şeyi de ben gönlüm rahat paylaşamam ,eğer büyük bir sorun yaratmayacaksa kanal açmak bi seferlik denemelisin istemiyorsan da başka bir yazara ver üzgünüm geri çevirdiğim için ama senin emeğinle bunu yapamam💞 yinede teşekkür ederim
2.partta tam tahmin ettiğim gibi olmadı.Tamam kızın gitmemesi onun yerine direnmesi güzeldi.Ama jeon nasl hemen affetdi bide kızın kendisini affetmesini istedi.Yani 2 söz söyledi diye yılların öfkesi 2 dakikaya bittimi ? Biraz garip yani anlıyormusun.Kısaca part 1 de olan jeon ile bu jeon arasında çok fark var.Çok çabuk oldu bitti.Bide Bi yarım kalmışlık hissettim.Aslında konu derin.Güzelce yazılsaydı affedeceği süreç.Çok merak ediyorum çünki.Olaylar nasl devam edecek diye.Seri olmasa bile en azından bi özel bölüm hakediyoruz bence yazar kırma bizi❤
@@Sweet_Kookiee ŞJDÖSBDŞSJAÖNS ama napalım bebeğim çok güzel yazıyorsun devamını kendim hayâl etmeye çalışıyorum senin yazdığın gibi güzel olmuyor hadi be bize bi kıyak geç part 3 te olsunnnn
