Hastalık yaşayan bir insanın sadece konuşma ihtiyacına bile devamlı aşağılayarak mana bulana değil ah etmek sezsiz kalmak bile yeterli oluyor. İnsan çaresiz kalınca o ana kadar karşılıksız yaptıklarının bu tavırla karşılaşması ve sürekli olması bir yerden sonra ah buluyor da ders alan yok. Emeğinize sağlık. Beni bana anlattınız.
