📌📌boğaziçi üniversitesinde geçen 4 yılım (iyi değilm) 

video ayagına gökcenle barışma videosu yapılmış gözden kaçmadı

Eskiden ben de mükemmelliyetçiydim. Her zaman yaptığım ödev, yazdığım makale, girdiğim sınav sonucu mükemmel olmalıydı. Bu düşünce beni yormaya başladı ve dedim ki “Neden mükemmel olmak zorunda? Orta düzeyde olsa ne olur? Ne kaybederim” diye düşündüm. Bunu artık uygulamaya başladım ve daha rahat hissettiriyor.

Hayatimi degistiren gördüğüm cok temel bir sey var insanı başarı saglam bir mutluluga götürmüyor fakat bizler böyle düşünmüyor ve sürekli başarı pesinde kosuyoruz haliyle başarı zehirlenmesi yaşıyoruz o basariyi elde edince dünyanın en mutlu insani olacagimizi düşünüyoruz ve mutluluğumuzu sürekli erteliyoruz sunu kazanayim artik mutlu olacağım su bitsin hayatım güzel olacak diye diye ömrümüzü bitiriyoruz halbuki zannimca hayati guzellestiren anda kalmaktir ani yasamaktir ve zihnen özgür olmaktır

Lise döneminde aynı ölümsüz olmak motivasyonuyla ben de akademisyen olmak istiyordum. Dünyada geçirdiğim onca sene boşa gidecek gibi geliyordu bir yerde yaşamış olduğuma dair bir kanıt olmazsa. Sonra aşık oldum. Hanımefendiyle birkaç senelik bir beraberliğimiz oldu. Hala hayatımda gördüğüm en iyi insanlardan biridir. Bana öğrettiği binlerce şeyden en değerlisi paylaştığımız kadar var olduğumuz, mutlu olduğumuz kadar huzurlu olduğumuz, huzurlu olduğumuz kadar yaşıyor olduğumuz oldu. Sağolsun. Paylasabildiğimiz kadar var olduğumuza beni inandırdıktan sonra ayrılık bütün gerçekçiliğimi yitirmeme sebep oldu. Eğlenceli değildi pek. Hala ince ince özlerim kendisini

Tıp öğrencisiyim. Hayatım boyunca belli başarılar elde etmeye alışkınım. Dediğiniz gibi başarılı olmadığım vakitlerde kendi değerimi sorguladığım zamanlar da oldu. Senelerce dönem dönem cok depresif olduğum zamanlar oldu. Zaten öleceksek tüm bunların manası ne diye çok sorguladım. En son elhamdulillah Kuran meali okumak tüm bakış açımı kökünden değiştirdi. Müslüman bir ailede doğdum, dinle bağım zaman zaman sığlaşsa da hiç kopmamıştı. Ona rağmen İslam'ın özünü, temel motivasyonun ahirete yatırım yapmak için bu dünyanın bir araç olduğunu özümseyerek ölümün değiştiremediği bir anlam keşfetmek hayatımın dönüm noktası oldu. İnsanlar olarak sandığımızdan cok daha fazla duygudaşlık yaşıyoruz. İç dünyamızı tamamen karşılaştıramadığımız icin bunun farkında olmuyoruz yalnızca. Benim çözümüm bu oldu, umarım siz de probleminizin çözümü olacak hayat anlamını bulursunuz.

İnsan bişey öğrenceği zaman onu öğrenmesi bir sorumluluksa gerçekten gram zevk alamıyo galiba bende de aynısı var

Hayatın amacı ölümsüz olmak, yarına kalmak, insanlığa yardımcı olmak falan değil bence. İnsanın yegane amacı mutlu olabilmek diye düşünüyorum. Mutlu olabildiğin kadar yaşıyorsun çünkü bu hayatı. O yüzden en ufak şeylerden mutlu olabilmek çok önemli. İnsanlığa yardımcı oldun mutlusun, yerdeki çöpü çöp kutusuna attın mutlusun, oyun oynadın mutlusun. Bazıları geçici de olsa mutluluk için çabalamak en mantıklısı gibi sanki.

Tarih ve Ekonomi de çap yapıyorsun.. Gerçekte hangi bölüm okuyorsun bilmiyorum. Ama aynı durumu yaşadım, iki çocuk büyütürken telefon sesi ile kapı sesini karıştırdığım, 13:30 rakamını, 18:30 gibi okuyup randevuya gittiğim günler geldi aklıma..Senin bu yaşadıklarının benzerini odtülüler de yaşıyor. Güzel evladım, yürüdüğün yolda yüreğine telaş, gözüne yaş, ayağına taş değmesin. Çam ağaçları gibi diri, dağların örtüsü gibi akça geleceğin olsun.... Maraton koşucularının bitti deyip yarıştan vazgeçtiği 17.km. de gibisin. Allah yardımcın olsun...

Oha! Ne kadar açık ve net bir konuşmaydı, çok da samimi, teşekkürler 🍒✨️🥹

bende 2 yıl içerisinde çok değiştim gerek iyi anlamda gerek kötü anlamda 2 yıl önce sınava çalışmaya başladım hiç bir şey bilmediğimdendir sanırım yeni bilgiler öğrenmek acayip hoşuma gidiyordu hatta zorlandıkça daha da bağlanıyordum ama son zamanlarda daha çok çalışmam gerekirken bende senin gibi hiç zevk almıyorum umarım verdiğim emeğin karşılığını alırım tabi buna ek olarak da kafama takılan bir eski kız arkadaş sorunsalı var

çok kıymetli bir video olmuş. kendimden bir parça gördüm adeta. diksiyonun da şahane tebrikler.

Bana şey çok ilginç geliyor herkes zaman zaman kendini kötü hissediyor ya ve bunu herkes yaşıyor ama karşındakinin de seninle aynı derecede kötü hissediğine hiçbir zaman ikna olmuyorsun ve tek bunları kendin yaşıyorsun zannediyorsun. Niye böyleyiz acaba ya?

hayata her zaman mutluluk diye birşey yok ama huzurumuzu korumak kendi elimizde , kendine iyi bak saglıkta kal...

bu video beni rahatlattı ben de kötü hissediyorum

çok içten ve anlamlı bir video olmuş💫

Hayata çok derin bakıyorsun her açıdan . Böyle insanlar başkalarıyla bire bir aynı hayatları yaşasalar da aynı sınavlardan geçseler de her zaman çok çok daha yorulmuş olur , tabii diğer insanların baktığı şeyler genelde daha somuttur o yüzden sana yüzeysel bakarak bir çıkarıma varırlar, anlayamazlar ,çoğu zaman da görmezler zaten. Ama umarım hayatında ,senin kendi içinde nerde olduğunu görebilen insanlar vardır çünkü bu gerçekten bazen huzur verebilir .

çap kadar zaman kaybı ve mutsuzluk veren eylem çok azdır, bir konuda uzmanlaşmak, ortaya karışık çalışmaktan daha çok başarı getirir

her şey de mantık aramak ve duyguları da mantıklı bir şekilde açıklama durumu insanı çok yoruyo. duygu duygudur yaşamana izin vermen gerekiyo galiba. üzüleceksen üzül sevineceksen sevin. mantığın duygunun önünde duvar oluşturduğunda en sonunda bi patlama kaçınılmaz oluyo sanırım

Merhaba Ben de varoluşsal sancılar çekiyordum.Ama en güzel çözüm dine sarılmak bence🌿ben huzuru öyle buldum❤

ennnn sevdiğim videon bu oldu sanki karşımdasın sohbet ediyoruz gibi geldi ☹️ ne kadar yüzeysel gelse de bu dediğim hissettiğin şeylerin çoğunu hissediyorum zaman zaman ve şunları gönderiyorum🫂🫂🫂🫂

hissettiklerini o kadar iyi anlıyorum ki. aynı şeyleri itü’de yaşıyoruz malesef. akademiden o kadar boğulduk ki kendi benliğimizden uzaklaştık zamanla

Bilgiyle ilişkimiz benzer. Bouna girdiğimden beri öğrenmekten, okumaktan nasıl olduysa soğudum. İçimdeki ateşi kaybettim resmen.

eline koluna ağzına sağlık abi

izlendi ve ayt denemesi çözmeye dönüldü.......

vaktin olmadığını, hayatta istediğin şeylerin çoğunu yapmaya vakit bulamadığını zaten söyledin ama yapabiliyorsan gerçekten spor yap klasik bir öneri ama ben çok faydasını gördüm

3 saat aralıksız santranç oynadıktan sonra beyni dinlendirecek mistik samimi bir video (ADAMM ADAMM ADAMIN DİBİ )

çok tatlı adamsin dışına içinin guzelligi vurmus emre

İnanamiyorum, uzun suredir varolus sancisi cekerken daha once hic karsilasmadigim bir kanal uzun bir surenin ardindan kanalina video yukluyor. Guzel zamanlama. Seni dinlerken sok oldum cunku beni yansitiyorsun. Ben lise 11. Sinifa giden bir ogrenciyim ve lisenin basindan beri pek cok yarisma olimpiyat organizasyon vb. Sosyal sorumluluksal seylere katilim sagladim. Anadolu lisesi oldugum icin öğretmenler ailem dahi beni desteklemezken tum bu sorumlulugu ben ustlendim. Kendi kulubumu(bilim) kendim kurdum okulum destekci olmadi farkli okuldan uyeler katilim sagladi yeri geldi start up icin para bulamadik kendi cebimizden verdik makale yazdim hakem bulamadim olimpiyata hazirlandim ama ogretecek ogretmen bulamadim kitap yazdim uygun yayinevi bulamadim vs vs. Ve daha pek cok sey. Eninde sonunda sabrede sabrede 11. Sinifin sonuna dogru basarilar elde etmeye basladim. Tabii denirse. 4 farkli branstan derece yaptim kulubum 10 farkli ulkeden yaptigi projelerle kabul aldi farkli yarismalarda finalist oldum yurtdisindan crimson elciligi teklifi geldi, cok farkli insanlar tanidim. Ama ben mutlu olamadim. Herkes benden ovguyle bahsederken gram duygu hissedemedim. Cunku basardigin zaman bedelini oduyorsun. Ben bedelini hicbir zaman kendime cocuklugumu yasatmayarak odedim. Kendimi 70 yasinda bir bunak gibi hissediyorum. 10 larca sertifikam var ama hicbir sey hissetmiyorum. Ve daha da kotusu bu durumu yillardir yasiyorum. Ve evet yasim 17. Yasitlarim gibi delilercesine eglenmek icin neler vermezdim. Ama lanet olasi ruh durumundan cikamiyorum. Kahretsin dedigin gibi eskiden sirf kitap okumak icin sabahin 6 sinda kalkip kişisel gelisim kitaplari okurdum. Hatta tek arkadisim kitaplardi. Dunyaya deger katmak istiyordum ve tanrinin ustun bir farkindalikla yarattigi seckin kullarindan biri oldugumu zannediyordum. Ama su anda varligindan dahi supheliyim. Bolumum sayisal hep teknoloji mi yoksa bilim alaninda mi insanliga deger katmaliyim diye dusundum. Ama su anda tum tutkumu ve varolus sebebimi kaybetmis gibiyim. Liseden beri beyin temali kitaplari okudugum icin aslinda tum yaşadığım seyi hormonlara bagliyorum. İste su anda sanirim sirilsiklam asik oluyorum derken hemen cevresel etmenlerin bir etkisi oldugunu ve icimde delicesine oksitosin hormonu uretildigi icin boyle hissettigimi o yuzden 5 dakika sonra hormonlarim normal seviyeye geldiginde saglikli dusunecegimi kendime soyluyodum. İsin komik tarafi dunyada bunlari soylemek icin ve kendine telkin etmek icin bir şartının olmaması. Yoksa tamamen hayata kendini baglamak ve kolaylastirmak icin yapilan bir soylem. Dostum bazen sadece geriye bakip basarmisim demek icin bile yasamak yeter. Bazen hayat tipki bu yorumda dikkat edilmeyen yazim kuralları gibi dogaclama gelisebilir. Her neyse umarim okunurken yormam kucak dolusu sevgilerle, kendine iyi bak seviliyosun🩷✨ Bu arada bu benim ilk yorumum wuhuuu🤙💗

güzel video.

burdayız be burdaaa sonunda ünlü oldunnn

Bu video finallerden sonra iyi geldi açıkçası. Boun herkesin okulunda en iyi olup geldiği bir ortam olduğu için kendini lisede çalışkan olarak tanımlayan insanın burda o vasfı kalmamış oluyor, herkes çok hırslı ve rekabetçi. Ben de ilk defa bu dönem sürekli ders çalışmak yerine kendime odaklanıp biraz gezmek istemiştim ama bir dersin harf notu düşük gelince bile o akademik başarısızlığın benim değerimi belirlemediğini kendime anlatabilmem çok zor oldu. Değersizlik hissi ve işe yaramazlıkla boğuşurken aynı okulda okuduğum bir insanın da aynı sorunları yaşadığını görmek anlaşılmış hissettirdi.

abi benim o kadar akademik bir başarım yok o kadar zor derslerde görmedim belki de boğaziçine girecek iradem ya da zekam yok ama sende nedense kendimi gördüm o eski bilgiye aç halimi özledim

2 gerçekten emek isteyenler bölüm okumak seni bitirmiş hacı

Abi hic eee eeee gibi kelimeler kullanmaman cok iyi hayatinda başarılar

Hocam akademiye küsme ya . Bahsettiğin hedefler ( medeniyetin gelişimine faydam dokunsun vb) çok ii ve bende de var acaba ilerde bende küser miyim diye korktum:)

Abi biraz sinan canan izle herşeye" cokta fifi " diyince hayat güzelleşir .

5:09 burada hep şu geliyor aklıma soyut ödüllendirilmer içinde kandırılarak, tatmin oluşturularak büyüğün(sistem) tarafından geçiştiriliyorsun oysa herkesin içinde aşkın olan potansiyel var ortaya çıkmadan sönüyor. Bir başkasından önde olmak değil de bir şeyi yapabilmenin ödülü olmalı gerçek bir şeyler istiyorum

eski prime halini izledikten sonra şu videodaki kartoncuya benzeyen halini görmek üzdü.

yani keşke ben de bounda okuyup böyle düşünebilseydim en azından türkiyenin en iyi üniversitesinde okuyorum iyi eğitim aldım sonrasında kariyerim daha iyi olacak diye bunlarla yetinirdim. şimdi elimde bir şey yok senin şu an üzüldüğün şeyler başkalarının keşke benim de olsa dediği şeyler. umarım kendi yolunu bulursun.

Ben de akademi istiyordum üniversite 3. Sınıfın ortasında akademiden devam etmemeyi tercih ettim çünkü istemiyordum. Mezun olur olmaz bölümümle alakasız bir sektörde başladım 4 aydır çalışıyorum ve çok mutluyum

Stresinin sebebi acelecilik. Kasmayı bırak ve yavaş yavaş dersleri ver. En kötü bir iki sene uzar okulun. Uzasın.

Ben de akademiye küsenlerdenim. Boğaziçi’nden sonra aklınıza gelebilecek ilk üniversitedeyim. Bu merak ve çabanın beni mütevazi bir noktaya getirmemesi kırgınlık oluşturdu ve 3 yıldır geçmiyor. Akademide yer edinemeyince, yani hedefe ulaşamayınca bu düşüşü ben de hızlandırdım sanırım.

gökçen mevzusu kafadan çıkmamış gibi abi :/ ilk defa yaşanan aşk zaten kafadan kolay kolay asla çıkmıyor

Allah yardımcın olsun

reis.. nasıl olabiliyor da hayat açısından bu kadar aynı olabiliyoruz. beni de mesela başarımdan bağımsız sevenlerim varken istemsizce başarı = sevgi önermesi var. bundan ne kadar uzak durmaya çalışsam da farkındalık yetmiyor gerçekten istemsiz yaşanıyor. en iyisi ilişki yapmak fakat sırf bunun için de ilişki kovalamak aşırı abes kaçıyor. diyebileceğim tek şey kendimi insanlara maruz bırakmak istemiyorum onlara acıyorum hayatlarından çaldığım vakit için. insan bu kadar diğerkam olur mu ya mallık tamamen

iyisin be abi takma kafana be abi iyisin iyisin

Ben de üç sene önce 15 yaşındayken okuduğum bir Mustafa Kemal biyografisinden sonra bu dünyaya bir şeyler bırakmak idealine kapılmıştım. Mustafa Kemal'in arkadaşına yazdığı bir mektupta kullandığı "öldükten sonra büsbütün unutulmaktansa hiç doğmamış olmayı yeğlerim." cümlesi bir anda hayatımın ana odağı olmuştu. Hali hazırda okulda başarılı bir öğrenci olduğumdan ve çevremdekiler tarafından takdir edildiğimden hayatımı büyük şeyler başarmak için yaşamanın benim görevim olduğuna kanaat getirmiştim. Bu videoyu izlemeye gelmiş biriyseniz aşağı yukarı aynı yoldan geçmişizdir. Neyse ben o günden sonra ilerde büyük işler başarmak için kendimi geliştirmeyi en büyük görevim saydım. Önce youtube'dan İlber Ortaylı ve Celal Şengör videolarını izleyerek başladığım entellik yolculuğumda her ay en az 3-4 tane felsefi içerikli kitap okur, haftada en az 3-4 film izlerdim. Kafaya koymuştum. Mutsuz ve hatta sefalet içinde bir hayat yaşamak pahasına adımın yüzyıllar boyu hatırlanmasını sağlayacaktım. "Mutlu bir hayat yaşamak nedir ki?" diyordum kendi kendime. "O kolay. Baksana herkes yapıyor. Önemli olan arkanda bir şeyler bırakabilmek" . Mesela Dosteyevski ve Jack London gibi yazarları örnek alırdım kendime. Çok mutlu hayatlar yaşamadıkları, yazdıkları kitapların içeriğinden belli oluyordu lakin yine de ölümlerinden 100 yıl geçmiş olsa bile dünyanın en ücra yerlerinde eserleri okunuyor, isimleri dilimizden düşmüyordu. Ya da bir Türk genci olarak Mustafa Kemal'i örnek aldım. Yaşadığı dönemde çevresinde bulunmuş herkes onun yorgun ve mutsuz olduğunu söylermiş. Lakin o arkasında koca bir miras bırakmıştı. Gel gelelim ilk başlarda büyük umutlarla başlayan kendimi geliştirme yolculuğum aradan geçen 3 yılın ardından bana zor gelmeye başladı. Okuduğum şeylerin bana kattığı farkındalık yüzünden sıradan insanların aklına dahi gelmeyecek şeyler benim rüyalarıma girmeye başladı. Raskolnikov olma yolunda hızla ilerliyordum anlayacağınız. "Cahillik mutluluktur." klişesine sığınmayacağım ama fark ettim ki insanın yaşadığı duygusal buhranları, kelimelere dökebilme yeteneğinin olması yani kitaplardan görüp keşfettiği kalıplarla kendi sorunlarını teşhis edebilmesi o buhranı daha da somut bir şey haline getiriyor. Halbuki bu farkındalığa sahip olmasa öyle bir sorunu olduğunu fark etmeden düz bir şekilde yaşayıp gidecek. Neyse şansım yaver gitti ve çok zaman kaybetmeden anladım ki aslında bütün bunların sorumlusu KİBİR. İsminin tarihe geçmesini istemen ya da diğerleri gibi sıradan bir hayat yaşayıp mutlu olmayı küçük görmen sahip olduğun kibirden kaynaklanıyor. Diğerlerinden farklı olduğuna inandığın için farklı bir şeyler yaparak bunu kanıtlama ihtiyacı hissediyorsun. Kibrin en kötü özelliğiyse bir sonunun olmaması. Herkesten ve her şeyden üstün olduğuna inanan biri ne başarırsa başarsın zaten mutlu olamıyor. Çünkü insanın aynı yaratıcının karşısında olduğu gibi kendi yerini bilmeye ve tevazuya ihtiyacı var. Yalnızca sizden daha üstün olduğuna inandığınız kişilerin takdirini kazandığınızda mutlu hissediyorsunuz. Açıkçası en sonunda fark ettim ki o küçümsediğim insanlar aslında benden çok daha ilerideymiş. Benim 3 yıl boyunca hayatı kendime zehir ederek ulaştığım sonuca onlar hiçbir şey yapmadan ulaşmışlar. Artık ne kitap okuyorum, ne film izliyorum. Şu ana kadar öğrendiklerimi unutarak eski halime dönebilmenin umuduyla yaşıyorum. Anlayacağınız çevrenizdeki insanların iyi niyetle yaptığı algılar sonucu kendinizi zeki sanmanız sizi şanslı yapmıyor arkadaşlar. "He travels the fastest who travels alone" demiş ya şair. Eninde sonunda elinizde bir avuç yalnızlık ve pişmanlık kalıyor...

Seninle oturup kahve içip sohbet etmek isterdim çünkü senin gibi farkındalığı yüksek bir kişiyle sohbettin tadı da değişiyor

Kocaman adam olmssun helal

Değerini dışa bağımlı giderme sorunsalı 🤔

Aman be mutlu hayat yok mutlu anlar var

Yepp 16 gün kaldı yksye videoyu izlemedim ama başlıktaki boun bile tüylerimi ürpertiyor. Umarım kazanırım bu okulu

There is no solace above or below. Just us. Small, solitary, striving. Battling one another. I pray myself for myself.

ne zaman varoluş krizine girsem işleyen demir pas tutmaz diyip işlerime odaklanıyorum. ilerde bende patlamam umarım.

Daha yks matematiğinde bu kadar zorlanıyorsam ünide kafayı yerim diye mühendislik yazmak istemiyorum

abi gökçenle olan videolarınızı izlemek büyük keyifti inş barışır evlenirsiniz

Çok tatlısın abi. Çevremde senin gibi insanlara ihtiyacım var (çeşitlilik de katar hani) seninle şöyle bi muhabbet döndürsek kafam iyi açılır gibi hissediyorum

kırmızı hapla tanış dostum ben de şu an itü makina 2.sınıfı 2.siyim. DAYAN.

boun beni de çok mutlu etmedi sınava hazrılanırken hayalini kurduğum ilerde çok mutlu olacağım dediğim yerdeyim ama hala eskisi gibiyim bounda olmam bir şeyi değiştirmedi hayat gerçekten garip anlamak zor

Salihin beni tanistirdigi nadir saglam adamlardan

Abi intihar etme sabret hayatta daha ne çıkacağı belli olmaz belki 3-4 yıl sonra çok farklı perspektiften bakacaksın, bide genel olarak Allah'a inansan kafandaki sorunların çoğu çözülür gibi. Hoşçakal

Bire bir aynı senaryo ya sanırsam sevmek ve sevilmek çok önemli bişi

Selam, Gökçen ile olan videolarınızdan biliyorum seni. Hedefimde ya Yeditepe ya da Boğaziçi var o yüzden dediklerini duyunca kendi adıma daha çok yardımcı oldu, aradaydım, az sonra derse geçerim; teşekkürler Emre :)

Korona sonrasi kurtulamadığım depresyonla liseye devam etmeyw çalışıyordum sonra aşık olduğum beyden alamadığım karşılık onun beni bir gün sever gibi yapip günlerce yüzüme bakmaması üstüne biz konuşurken (flört ediyorduk tabi ben ölüyorum çocuğa)sevgili yapması bir anda onları görmem derken lisemin 2. Ve 3. Senesi berbat geçti son sene lise değiştirdim sinav senesinde yapılacak en kötü hatalardan kendisi sonra kötü bir sonav sonucu getirdim mezuna kaldim mezun senemde şimdiki sevgilimle tanıştım ve ikimizin de bugüne dek hic yaşamadığı huzuru tutkuyu yaşadık tüm mezun senemde onunla birlikte vakit geçirdim çok güzel anilar biriktirdim 1 ay önce yurt dışına ailesinin yanına gitti ben de birkaç gun sonra yks ye gireceğim fakat ders çalışmadım aslinda çok pişmanlığını yaşadığım çok üzüldüğün stres olduğum anlar oldu dün sevgilimle konuşurken bana gidelim bir ay oldu dedi yani ömürden bir ay gitti dedi durdum düşündüm ömürden 1 ay gitti cok korkutucu geldi bu cümle bana hayat akıyor ve sen buna engel olamıyor büyüyor yaşlanıyorsun kendini çevreye dünyaya aileye kabul ettirme kanıtlama çabasında da olsan ömür geçiyor ve insanın asla tatmin olmayacak hırsı kendini kanıtlama çabası bitmiyor senelerce üniversite oku durmadan o dersi bu dersi vermeye çalış hiç dönüp kendi içine bakma insan böyle tükeniyor eriyor ve günün birinde solup toprağa böceğe kuşa karışıyor yillarca hep bir anlam aradim hayatta fakat dünyada tek bir gerçek maalesef yok ama her şeye rağmen insanin güzel vakitler geçirip deneyim kazanması kendini rahat hissedeceği düzeyde öğrenmesi bir tutkusuna vakit ayırmasının verdiği hazzı o durmadan koştuğu hayat veremiyor güzelliği küçük gördüğümüz en temel şeylerde bulmaya çalışırsak huzurumuz olur sana daha dingin ve kendine yöneldiğin huzur bulduğun bir hayat diliyorum dostum

Videonun özeti : İyi değilim çünkü Gökçeni özledim :D

Galiba gelecegimsin

abi biyooji çalışırken karşıma çıktı ses olsun die açim dedim yks bitsin hepsini izlicem sardı

Dostum bu eğitim sistemi bizi yoruyor

halı sahaya gel iyi olursun kardeşşşş

yks videosundan görmüştüm ilk videonuzu çok tatlıydınız ya... mezuna kaldıysam o video sayesinde, şimdi boun hazırlık bitiyo çok zaman geçmiş onun üstünden. oryantasyonda bi de kkde gördüydüm seni de yanında birileri var diye çekindiydim selam vermeye

ay boun econ kazanamazsam bunalıma girerim diye korkuyodum videoyu izleyince o kadar da önemli olmadığını anladım sağ ol. kazanırsam tanısırız

Kardeşim senin kurtuluşun İslam da. Gerçekten çok izdırap çektiğin belli oluyor, değmez bu geçici dünya için kendini böyle heba etmeye. Sen gel bir abdest al namaza başla Allah'a bırak bu işleri ondan sonra gör nasıl bir huzura erdiğini. Adına çok üzüldüm videoyu izlerken lakin tek yapabileceğim şey bu yorumu yapmak, doktorun uzaktan reçete yazması gibi. Allah hepimizin sonunu hayırlı eylesin Kardeşim, kendine iyi bak!

Dünden beri 5-6 kere karşıma çıktı video şimdi yorumlardan çıkamıyorum (RU-vida fizik çözüm videosu için girmiştim)

Ben de 21 mezunuyum ve kampüsü özledikçe izliyordum Gökçe ile videolarınızı. Maalesef okulun toksik ortamı yormuş bence seni. Mezuniyetten beri hiç uğramadım, dışarıda keşfedilecek koca bir dünya var ama o salak ortam içine hapsediyor resmen insanı. Gençsin takılıyorsun oraya. Diplomayı al bas git geçiyor her şey 😅

ben de ekstra çaba göstermek zorunda olmadan sevildikten sonra eski sorumluluklara ve çabalara dönemedim, nasıl dönerim bilmiyorum başka da bir yolu yok çünkü. yorgunum ama zorundayım yoksa kaybolurum

akademiye küsme sebeplerini ileriki bir videoda anlatabilir misin

Hayattan tat alamamak dopamin döngüsünü bozunca da oluyor yanlız. Belki dopamin sistemini düzeltirsen düzelebilirsin. Mesela benim eskiden internetim yoktu o yüzden mp3 şeklinde ders videoları indirirdim felsefe, din vb konulardan onları saatlerce zevkle dinlerdim şimdi iki dakika video izleyemiyorum sıkılıyorum. Mesela şey hatırlıyorum matematikte (-)×(-) niye + olur diye bir ispat videosu izlemiştim baya mutlu olmuştum ispatı öğrenince. Belli bir süre için sosyal medya, alkol vb şeyleri bırakırsan iyi gelebilir.

Hocam selamlar, Boğaziçi tarihten girip ekonomi çap yaptığınızı gördüm. Koşulları az da olsanız paylaşır mısınız?

ee bu kadar cümle ĞDKCĞDKCŞDKD devamını telepati ile anladım pdckşdfld türkiye muz cumhuriyeti

Para biriktirip yurtdışına veya başka şehirde gezmeniz lazım

kanka takma kafaya yaa (1 haftalik nonstop evde rotlayarak dusunme streakim bugun bitti cunku hava gunesli)

Beyler bi pop şarkısı vardı patlama yerinde vuuurr vuuurr vuuuurr vuuur tarzı bir sey diyordu sarhosken partide duymustum oynarken nolur bulun bir popcu kadın söylüyordu

2:10 korkunç bir durum tam tersi olması gerekirdi bence bir terslik var.

ben tercih dönemi zamanında gökçenle sizin vlogları izleyip eğleniyordum sizi shipliyordum falan, ben boun kazandıktan sonra ayrıldığınıza üzülmüştüm keşke gerçek hayatta da sizi beraber görme şansım olsaydı :(

Abi tekrar seçme şansın olsa boun tarih seçer misin

Boun tarih mi gsu iletişim mi

Emre reis bi boune geliyim senle sarhoş olana kadar bira icelim nasil fikir benden olcak

boyle bunalımlara girmekten korktugum için üniversiteye gitmeye korkuyorum mentali cok hassas bi insanım

18 yaşındayım ve dört yıldır yazılımla ilgileniyorum. Bu camiaya ilk girdiğimde, "BEN HACKER OLACAĞIM! C++ ÖĞRENECEĞİM!" diyerek başlamıştım. Önce Python, sonra C++ öğrendim. Bunu yaparken meslek lisesinde deli gibi ders çalışıp, 9. sınıfta burslu şekilde koleje geçtim. Hayatım hep ders çalışmak, akademik sıkıntı ve stres içinde geçti. İlber Ortaylı hocasından tutun, diğer yerli ve yabancı tüm entelektüel insanların kitaplarını, biyografilerini okudum. Yazılım ve dersler beni yorarken, tuvalette bile kişisel gelişim üzerine bir şeyler dinleyip okuyarak bir şeyler öğrenmeye çalışıyordum. Beynimi adeta bir şeye sabit tutup yoğunlaştıramıyordum; aç olan beynimi bilgi ile dolduruyordum. Sonuç olarak, bugün 12. sınıftayım ve 13 gün sonra YKS sınavı var. TYT netlerim iyi gelse de AYT matematik konusunda kaygılıyım. AYT fen kısmında ise bomboşum. Geriye dönüp baktığımda, dört yılda hiçbir zaman "Ben şurada iyi eğlendim, ben şurada iyi vakit geçirdim." diyemem, çünkü gerçekten ne sosyal medya ne de arkadaş çevrem oldu. Sadece kendimi geliştirdim. Şimdilerde konuştuğum herkes "Sen 30 yaşında mısın?" diyor. Bilgi birikimi olarak 30 ve üstü bir insan seviyesinde olduğumu söylemem doğru olmaz, ancak çevrem ve yeni tanıştığım kişiler sürekli bunu dile getiriyor. Yaptığım fiiller ve düşüncelerimde bunun en büyük göstergesi sanırım. Her neyse, artık sınav umurumda değil, entelektüel yaşam umurumda değil. Ben artık mutlu olmak, vakit kaybetmemek istiyorum. Yaz için Muğla'dan iş buldum ve kendimi dört aylık bir inzivaya çekiyorum. Telefon gibi iletişim araçları olmadan, dört ay kendime geleceğim. Lise 2, 3 ve 4. yıllarımda günde 2-3 saat uyudum. Kolej olduğu için devamsızlık çok sıkıntı olmasa da ben yine az uyur, okula gitmez ve çok çalışırdım. Şimdilerde ise 11 saat uyuyorum. Bu dört ayda bu gibi sorunları halledip, hayatıma bakacağım. Umuyorum ki seninle birlikte bu sorunumu hallederiz ya da rotamızı yeniden buluruz ve mutlu oluruz. Hayat güzellikler getirsin diyorum. Herkese mutlu hayatlar. "THE WORLD IS YOURS"

Hocam kişisel bir soru sormak istiyorum,eğer bir sayısalcı olarak Boğaziçi'ne gelseydin bilgisayar mı tercih ederdin endüstri mi ?

abi beni anlıyorsun.

aşık oldum sana

Samimi bir video olmuş,bizleyken hiç böyle şeyler anlatmıyorsun lan :)

(asla stresli değil)

ben sizinle gökçeni çok takip ediyordum neden ayrıldınız ya kafamda bu hep soru işareti oldu söyleyebilir misin?

benzer duyguları yaşayan başkalarınında olduğunu bilmek biraz bencilce olsada biraz sevindirdi. ben derece yapıp istediğim bölümü kazanmak için deli gibi çalıştım iki yıl ve sonuç olarak başarılıydım da istediğim yeri ve bölümü kazandım. üniversiteye geçince sanki her şey düzelicek kendime vakit de ayırabileceğim ve güzel bir bölüm okuyacağım diye düşünüyordum. Ama şimdi akademik hayattan vazgeçtim tabiki bölümümü bitirmek istiyorum ama tahmin ettiğim gibi ilerlemiyor hiç bir şey. ve mutsuzum ve de başarılı bir öğrenci de değilim artık. hayat bomboş hissettiriyor.

cemre demirelin videolarına baktın mı ne düşünüyorsun

maksimum 2 ay sonra benim mental seninkiyle aynı olur

Herhangi bir tanrı inancı taşımıyorum dediğin yere kadar güzel dinliyordum ama sonra o cümleyle dikkatim dağılmış gibi hissettim. Evet mecbur değilsin inanmak ve inanmak bir seçenek. Herkes kendi fikrinde tabii ki hür ama yorum yapmak istememde ki sebep kesinlikle şu: okumayı araştırmayı ve varoşsal sancı dediğin durumlarda bi çıkış yolu yada kafamdaki herhangi bi soru adına artık her ne demek isterseniz onun çözümünü din boyutunda da ve o yönde de okumanı vs önermek istiyorum sadece. Ama kafanda sıfırdan silmekten o yöne hiç bakmadan ilerlemektense bence yinede bi araştırman ve neden neren denilen soruların cevaplarının oradan geldiğini görmeni isterim 🎉

2 rekat namaz kıl kendine gelirsin