Op 29 april 1943 roept de bezetter 300.000 Nederlandse oud-militairen op die gevochten hebben in mei 1940. Ze moeten zich melden voor de arbeidsinzet in Duitsland. Dat wil niemand, en spontaan breken er overal in Nederland stakingen uit. Ook in Krommenie bij blikfabriek Verblifa. De Duitsers reageren woedend: ze schieten vier stakers van de fabriek dood terwijl er tien mannen worden weggevoerd. Vier van hen keren na de oorlog levend terug. Door de staking beseffen de Duitsers dat Nederlanders bereid zijn zich actief te verzetten tegen hun regime. Vanaf dat moment verhardt de strijd aan beide kanten.
Het monument staat aan de Zuiderhoofdstraat, naast huisnummer 141.
De vader van Cees Boschman (1939) werd in 1942 van zijn bed gelicht wegens illegale communistische activiteiten en is nooit meer teruggekomen.
Wim Evertse (1924) werkte in de oorlog bij de Verblifa samen met zijn zwager Henk Heij die werd opgepakt en de dood vond in Dachau.
De oom van Greetje Henneman (1931) was één van de mannen die werd gefusilleerd na de staking bij Verblifa.
9 сен 2024
