09.07.2024 - Mają usta ale nie mówią 

Wtorek - XIV tydzień zwykły
PIERWSZE CZYTANIE
Oz 8, 4-7. 11-13
Bałwochwalstwo i nieposłuszeństwo Izraelitów
Czytanie z Księgi proroka Ozeasza
Tak mówi Pan:
«Synowie Izraela ustanawiali sobie królów, ale beze Mnie. Książąt mianowali - też bez mojej wiedzy. Czynili posągi ze srebra swego i złota - na własną zagładę. Odrzucam cielca twojego, Samario, gniew mój się na nich rozpala; jak długo jeszcze nie będą mogli być wolni od winy synowie Izraela? Wykonał go rzemieślnik, lecz nie jest on bogiem; w kawałki się rozleci cielec samaryjski. Skoro sieją wiatr, zbiorą burzę. Zboże bez kłosów nie dostarczy mąki, jeśliby nawet dało, zabierze ją obcy.
Wiele ołtarzy Efraim zbudował, ale służą mu jedynie do grzechu. Wypisałem im moje liczne prawa, lecz je przyjęli jako coś obcego. Lubią ofiary krwawe i chętnie je składają, lubią też mięso, które wówczas jedzą, lecz Pan nie ma w tym upodobania. Wspominam wtedy na ich przewinienia i karzę ich za grzechy - niech wrócą znów do Egiptu!»
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 115 (113B), 3-4. 5-6. 7ab i 8. 9-10 (R.: por. 9a)
Refren: Naród wybrany ufa swemu Panu.
Albo Alleluja.
3 Nasz Bóg jest w niebie, *
czyni wszystko, co zechce.
4 Ich bożki są ze srebra i złota, *
dzieła rąk ludzkich.
Refren.
5 Mają usta, ale nie mówią, *
mają oczy, ale nie widzą.
6 Mają uszy, ale nie słyszą, *
mają nozdrza, ale nie czują zapachu.
Refren.
7 Mają ręce pozbawione dotyku, *
nogi mają, ale nie chodzą.
8 Do nich będą podobni ci, którzy je robią, *
i każdy, który im ufa.
Refren.
9 Ale dom Izraela pokłada ufność w Panu, *
On jest ich pomocą i tarczą.
10 Dom Aarona pokłada ufność w Panu, *
On jest ich pomocą i tarczą.
Refren.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
J 10, 14
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem dobrym pasterzem
i znam owce moje, a moje Mnie znają.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
Mt 9, 32-38
Jezus lituje się nad ludźmi
☩ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Przyprowadzono do Jezusa opętanego niemowę. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!»
Lecz faryzeusze mówili: «Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy».
Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.
A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».
Oto słowo Pańskie.