Պատմաբան, հրապարակախոս Հրանտ Տեր-Աբրահամյանի «Ռուս-թուրքական վանդակ» բանախոսությունների շարքի 11-րդ հաղորդումը։
1. Սարդարապատի մասին գիտենք ամեն ինչ և ոչինչ:
2. Գիտենք կենացներ ու ճոռոմաբանություն, չգիտենք օրինաչափություններն ու մեխանիզմը:
3. Ինչու՞ չգիտենք: Որովհետև մարդն իմանում է այն, ինչ իր համար կենսական է: Մեր ու մեր էլիտաների համար կենսական չէ դիմադրության մեխանիկան իմանալը:
4. Սարդարապատը ժողովրդական կազմակերպված շարժման հետևանք էր, այլ ոչ թե՝ հրաշք: Շարժումը ծավալվել էր 18 թվի փետրվարից և ներառում էր քարոզչություն, հանրահավաքներ, կազմակերպում:
5. Շարժման միջուկը Երևան գաղթած վանեցիներն էին, որոնք ունեին զինված պայքարի փորձ, տիրապետում էին զենքին եւ դիմադրության գաղափարը կրողն էին:
6. 1918թ.-ի մայիսին հայկական զորքը ծայրահեղ բարոյալքված էր, ոչ թե նահանջում էր, այլ՝ փախչում: Դասալիքները լցվեցին Երևան:
7. Երևանում քաղաքային խորհուրդը ու քաղաքի վերնախավը որոշում է ընդունում հանձնվել թուրքերին և հպատակություն հայտնել:
8. Սրան հակառակ՝ ժողովրդական շարժումը պահանջում է դիմադրություն, ստեղծվում են կամավորական ջոկատներ: Ժողովրդական շարժումը փոխում է զորքի տրամադրությունը:
9. Սարդարապատի ճակատամարտը ռացիոնա՞լ էր, թե՞ ոչ:
10. Պատկերացնենք այսօրվա հայկական վերնախավերին ու ժողովրդին նույն իրավիճակում:
Հ.Գ. Մի գերմանացու ճակատագիր, որը գծել է Սարդարապատի ճակատամարտի պլանը:
Դուք նույնպես կարող եք աջակցել այս նախագծին՝ նվիրատվություն կատարելով հետեւյալ հղմամբ՝ koghb.org/hy/site/donation.
Շնորհակալություն աջակցության համար:
Official WebPage: koghb.org
Facebook: / koghbfund
LinkedIn: / koghb-foundation
Instagram: / koghb_foundation
13 май 2022
