In veel opzichten treedt de latere Wittgenstein in de voetsporen van de 18e-eeuwse filosoof Giambattista Vico. Beiden laten zien dat de grondslag van elke samenleving bestaat uit een permanente onderlinge afstemming. Alleen dankzij deze collectieve creatie kan een samenleving over een gemeenschapszintuig (sensus communis) en daarmee over een gedeeld oordeelsvermogen beschikken. Aan de schepping van dit sociaal-culturele genie wordt door elk lid van deze samenleving bijgedragen.
Hoe kan het dat deze afstemming tegenwoordig zo gruwelijk spaak loopt? Hoe hebben we dit met elkaar kunnen laten gebeuren? Vico en Wittgenstein wijzen allebei op het grote belang van de herinnering: van een terugkeer naar onze oorspronkelijke vormen van overeenstemming. Waar, wanneer en hoe wisten we elkaar nog te vinden?
Muziek:
Could You Be Loved, Bob Marley & The Wailers ( 1980): open.spotify.c...
Geïnteresseerd?
Zie mijn video-feuilleton/RU-vid-kanaal: Nog lang niet donker. Een roadmovie: • TRAILER: Nog lang niet...
Muziek:
Spotify-afspeellijst: Nog lang niet donker. Een roadmovie:
open.spotify.c...
En vergeet het niet: abonneer je (gratis!) en zegt het voort!
Patrick van der Kroef: rivierloper@gmail.com
#Wittgenstein, #Vico, #taal, #cultuur, #verbeelding, #oordeelsvermogen, #thuisbasis, #gemeenschapszintuig, #sensuscommunis, #JamesJoyce, #FinnegansWake, #HereComesEverybody, #mythopoetisch, #Jupiter, #God, #heroiek, #rationalisme, #narcisme, #Verlichting, #Romantiek, #Tarkovsky, #Stalker, #anamnese,
12 сен 2024
