1 Mayıs, işçi sınıfının Birlik, Mücadele ve Dayanışma günüdür. Mücadeleden doğmuş bir gündür.
Sınıfın değişik bölüklerinin, farklı uluslara mensup proleterlerin, farklı coğrafyalarda burjuvaziye karşı aynı talep ve hedefler doğrultusunda omuz omuza vererek dövüştükleri bir gündür.
1 Mayıs’ ın doğuşunda bu ruh vardır. Bu özelliğiyle o (her şeyden önce) militan bir mücadele günüdür. Burjuvaziye karşı gücünü ve iradesini konuşturma günüdür.
Burjuvazinin ve onun sınıf içerisindeki uzantılarının yıllar içerisinde 1 Mayıs’a giydirmeye çalıştıkları bir gömlek, biçtikleri bir misyon vardır.
Onların gözünde 1 Mayıs “bahar bayramı”dır. (Bu yaklaşım) Türkiye’de uzun yıllar yasalarda da bu biçimde yer almıştır. Şimdi bir tarafta 1 Mayıs’ı bahar bayramı kafasıyla ele alan bir yaklaşım var; karşısında ise proletaryanın sınıf düşmanları karşısında “Ben varım! Benim şu sıkıntılarım, sorunlarım, taleplerim var. Ben şunlara karşı isyan halindeyim!..” iradesini, öfkesini, beklentilerini dile getirdiği bir 1 Mayıs anlayışı var.
Aslında Taksim tartışması, bu iki 1 Mayıs anlayışı arasındaki bir tartışmadır.
Alınteri gazetesi yazarlarından H. Selim Açan'ın 14 Nisan'da Medya Haber'de yayınlanan Politik Kadraj programında 2024 yılı 1 Mayıs'ının kazandığı anlam üzerine yaptığı değerlendirmeye yer veriyoruz:
6 сен 2024
