Bizim 4. Sınıftaki vals dansımızın şarkısı şu an 5sınıftayım eski arkadaşlarımı çok özledim bi kaçı şuan bizim sınıfta eskiden çok güzel anılarımız vardı 😔
Bizde arkadaşımla çok utanıyoryz bu arada benim arkadaşım 4 sınıfta ben ona arkadaşım diyırum o da bu gösteriyi yapacak arkadaşım İstanbul da kazım karabekir ilkokulunda okuyo sınıfı (4/B de okuyo)
ATATÜRK'ÜN İLKOKUL ANISI: MUSTAFA OKULA BAŞLIYOR Mustafa okula başlayacaktı. Babası Ali Rıza Bey oğlunun laik eğitim veren Şemsi Efendi İlkokulu’na gitmesini istiyordu. Annesi Zübeyde Hanım ise, mahalle mektebine gitmesini arzu ediyordu. Bu konu etrafında fikir çatışmaları sürüp gidiyordu: Zübeyde Hanım: “ Ne var yani Şemsi Efendi İlkokulu’nda? Ne öğrenecek orada? Hem orası uzak. Mahalle mektebi şuracıkta. Oraya gitsin istiyorum. “ Ali Rıza Bey: “ Hanım, okulun yakınlığı, uzaklığı önemli değil. Önemli olan, eğitimin iyi olması. Öğretmenlerin iyi eğitim vermesi. “ Zübeyde Hanım: “ Tamam işte. Mahalle mektebindeki hoca çok iyi eğitimciymiş. Mahalle mektebinde okuyanlar hep iyi eğitim almışlardır. Ben de mahalle mektebinden mezun oldum, orada okudum. Bilgide kimden aşağı kaldım, söyler misin bey? “ Ali Rıza Bey: “ Kimseden aşağı kalmadın, Zübeyde. Ben her zaman senin bilgili olmanla övünmüşümdür ama Mustafa, Şemsi Efendi İlkokulu’na gidecek. “ Ali Rıza Bey yine de, Zübeyde Hanım’ın hatırını kırmamak için, oğlu Mustafa’yı birkaç günlüğüne mahalle mektebine gönderdi. Daha sonra bir bahaneyle Mustafa’yı mahalle mektebinden alarak Şemsi Efendi İlkokulu’na yazdırdı. Bu durum Mustafa’nın da hoşuna gitmişti, çünkü mahalle mektebinin dersleri O’na ağır gelmişti. Ağır gelmesi derslerin zorluğundan değil, konuların ağır yani yavaş işlemesindendi. Mustafa, hocanın birinci derste anlattığı konuyu hemen kavrıyor, ikinci derste yeni bir konuya geçmesini bekliyordu ama hoca sadece birinci derste değil, bütün bir gün aynı konuyu anlatıyordu. Bu durum Mustafa gibi yaşı küçük aklı büyük, yaşına göre, dünyada eşine ender rastlanacak üstün zekâlı bir çocuk için, sıkıcı bir durumdu. Kimse benden koşmam gereken bir durumda yürümemi beklemesin, diyordu. Mustafa, Şemsi Efendi İlkokulu’nda kısa zamanda tanındı ve sevildi. Hele sınıf öğretmeni Mustafa diyordu da başka bir şey demiyordu. Öğretmenler odasında devamlı olarak bu başarılı öğrencisini anlatıyor, O’nu övüyordu: “ Arkadaşlar, az önceki matematik dersinde sınıfa çok zor bir problem sordum. Kimse duymasın, soruyu üçüncü sınıfların ders kitabından almıştım. Sınıfta kimsenin problemi çözemeyeceğinden emindim. Problemi önce yüksek sesle okudum, daha sonra tahtaya yazdım. Öğrencilerin çoğu soruyu okumakla meşguldü. Oysa çalışkan öğrenciler defterlerine çözüm işine girişmişlerdi. Problemi doğru çözdüğünü söyleyen altı öğrenciden beşinin bulduğu sonuç yanlıştı. Sadece Mustafa doğru sonuca ulaşmıştı. Siz olsanız böyle bir öğrencinizi alnından öpmez misiniz? Gelecekte Türk Milleti bu çocuktan çok şey bekleyecektir. “ ATATÜRK'ÜN ÇOCUKLUK ANISI: PİYADECİLİK OYUNU Günlerden bir gün komşumuz Binbaşı Kadri Bey’in oğlu Ahmet izinli gelmişti. Temiz üniforması, anlamlı bakışlarıyla hayranlık duyulacak bir askeri ortaokul öğrencisiydi. Bir an kendimi o üniformanın içinde hissettim. O birkaç gün içinde komşular Ahmet’i görmeye gitti. Biz de annem Zübeyde Hanım ve kız kardeşlerim Makbule ve Naciye ile birlikte Ahmetlerin evine gittik. Ahmet askeri üniformasıyla evin salonunda, misafirlerin yanında sol eli cebinde biçimlice yürüyordu. Asalet ve saadetin ulaştığı en yüksek nokta buydu. Daha sonra bir gün Ahmet, beni ve komşu çocuklarını bir araya topladı ve şöyle dedi: “ Gelin bakalım arkadaşlar, şimdi sizlerle piyadecilik oyunu oynayacağız. Şu gördüğünüz tepeyi, Türk çocukları savunacak. Rum çocukları ise, ben başla dediğimde tepeye çıkarak onları aşağı çekmeye çalışacak. Oyunun sonunda, hangi grup tepeyi ele geçirirse o grup kazanmış sayılacak. “ Komşumuzun oğlu Ahmet’in başla demesiyle Rum çocukları ileri atıldılar ve tepeye tırmanmaya başladılar. Takımlar beşer kişiydiler ve ilk tepeye tırmanan Rum çocuğu bir arkadaşımı kolundan tutup aşağı çekti. Rum çocukları çok hırslıydı ve paçasından yakalanan bir arkadaşım daha aşağı çekildi. Aşağı çekilen iki arkadaşımın yukarı çıkma şansı yüzde bir bile değildi. Şimdi tepeyi savunan üç Türk çocuğu kalmıştık. Beş Rum çocuğu tepenin üstüne çıktı ve etrafımızı sardı. Yeniliyorduk. Bir Türk çocuğu, beş Rum çocuğuna bedeldir, dedim. Onlar bana değil, ben onlara saldırdım. Tepeyi Rum çocuklarına bırakmamaya kararlıydım. Benim kazanma isteğimi gören arkadaşlar da ileri atıldılar. Sonunda tepenin üstünde iki Türk çocuğuyla yalnız kalmıştım. Rum çocuklar, yenilgiyi kabul etmişler ve üstleri toz toprak içinde aşağıdan bakıyorlardı. Biz kazanmıştık. Mustafa daha sonra gizlice sınava girdi ve Selanik Askeri Rüşdiye’sine kaydını yaptırdı. Mustafa özellikle sınavın yetenek bölümündeki piyadecilik oyununda demir gibi bileği, çelik gibi yüreğiyle komutanların dikkatini çekti. Kuvvet, kudret, hareket, kabiliyet hepsi Mustafa’da vardı. Gelmedi, dedi komutanlar, bu askeri rüşdiyeye böyle bir öğrenci daha gelmedi. Gelemez, dedi bir başka komutan, dünya durdukça hiçbir askeri rüşdiyeye böylesine bir öğrenci gelemez. Atatürk'ün Çocukluğu - Ezgi Yayınları - Yayın Yılı: Aralık 1994 ATATÜRK 135 YAŞINDA Yazan Ve Okuyan: Serdar Yıldırım Written and Readed: Serdar Yıldırım ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-IYXJHC1Jtqs.html
Bir gün bir yenisi daha ekleniyor bir şekilde ben de bu kadar çok film ve videoları görüntüleyin ve fotoğrafları ve videoları görüntüleyin bu kadar basit bir şekilde ben size söyleyeyim ki çok şey öğrendim ama bir o kadar güzel bir de 🎵
Biz de bu müzikle oynuyorduk ama tabi babalarla herkes böyle babasiyla sahne doluştu bir tek bnm babam yoktu babam öldü zaten annem babam ayriydi bundan dolayi ağladim anemle dans ettim dedimki anneme anne bni birakma sonra ağladim öğrwtmen kaldirdi dansa erkekti ama üzülfdüm .
@@derya895 niye ki ben olasam şimdiye kadar ... Hayattan solmuşumdur benim babam yasiyor. Allah'a şükür ama benim babam 4 veya 5 kere iş kazasinda yandı. Ve amaliyat oldu bize Dr. Çıkınca amaliyat güzel geçti dediler ama durumu kritik dediler işte ben ozaman yıkıldım bir gün okuldan geldim ve annem babana ziyarete gidiyoruz dedi bende çok sevindim anneme dedim yeni ustumele gidiyim dedim oda tm dedi. Bende. Odama gittim ve bir baktım. Babam orda yatıyor bizim kapının orda yatak var ananem yatıyor diyer ranzada abim ve ben yatiyorum işte o kapının orda babam yatıyordu yatakta hemen koşarak yanına gittim ve ona sarıldım yanından hiç gitmek istemedim ama doktor anneme çocuk varsa çok durmasin demiş ( işte benim babamla olan hiç unutmadığım bir hikaye) ve tabi benim babam orda 1 ay orda yattı her yandığında yani toplam 34 yil
Bu nedenle bir gün bir yenisi ile değiştirilir bir gün bile Ama Sonra Da Çok seviyorum Ben size en yakın bir de bu kadar güzel bir şekilde ve videoları görüntüleyin bir gün bir yenisini ekledi bir şekilde bir
Bizde bunu yaptik Ihsan Yılmaz ilkokulu 4/D dim o gün yarını ( anlatmada öyle) sonra öğretmen sevdiğim çocuğu bana verdi eş oluyoduk tamda ama ogretmen değiştirdi tam dans ediyoduk tam da elimi tuttu sonra öğretmen ayırdı ve oda benden hoslaniyodu ama o suan başka okulda ortaokullu olduk artık sonra şunu öğrendim o benim okuluma gelecekmiş ve bunu öğrendikten sonra çok sevindim ama o gece çok ağladım ama benim yakın arkadaşım da onun ikizine agsikti ikizide ona agsikti onlar birlikte dans ettiler .
4.sınıf mezuniyetinde bu dansı yapıcaktık ezberlemiştik ama ah su Allahın belasi korana yüzünden yapamamıştık suan 7.sınıfım 1.5 yil sonra mezuniyette acaba ne yapicaz?
