หนังเรื่อง The letter เป็นหนังของคุณแอนที่ทำให้เราเปลี่ยนมุมมองและการปฏิบัติในการแสดงความรักต่อพ่อแม่ ทำให้เรากล้าที่จะแสดงความรักต่อพ่อแม่มากขึ้น ทั้งหอมทั้งกอด เพราะกลัวว่าจะไม่ได้ทำหากเขาเหล่านั้นจากเราไปแล้ว เหมือนที่นางเอกในหนังไม่ได้แสดงออกมากนักต่อพระเอก รักคุณแอนทุกบทบาท
เป็นเทปที่ไม่อยากให้จบเลย ฟังเพลินมากแถมได้ความรู้อีก นี่ถ้าเป็นน้องๆนสด.รุ่นใหม่คือควรมาฟังพี่แอนเล่ามาก เพราะสามารถนำมาปรับใช้ในวิชาชีพได้อีกเยอะ นี่คงต้องกลับไปหาดูเรื่อง the letter ซ้ำอีกรอบแน่ๆ อยากให้มีภาคต่อมากกกกกก
The Letter นี่คือร้องไห้ขี้มูกโป่งเลย และยังจำได้แม่น "ทำงานเหนื่อยมั้ย คิดถึงจัง เย็นนี้รีบกลับมาทำยอดฟักแม้วให้กินหน่อยนะคะ" นึกแล้วก็อยากกลับไปดูอีกรอบ ฮือออออออออออ
ขอพูดถึง the letter นะ ที่คนดูมักจะพูดถึงพี่แอนมากกว่าพี่หนุ่ม เพราะฝีมือพี่แอนมันตราตรึง และพี่หนุ่มก็เล่นดีจนคนเชื่อว่าเขาเป็น"ต้น"ที่ตายไปแล้วจริงๆ แด่..ต้นและดิว The letter 😊
เมื่อก่อนตอนดูละครของพี่แอนดูไปก็สนุกดีแต่ที่ทำให้ทึ่งที่สุดคือบริษัทบำบัดแค้น ตอนดูครั้งแรกคืออึ้งมากว่าโหสามารถแสดงละครได้ขนาดนี้เลยเหรอ จากนั้นก็เลยมาหา The Letter และละครเก่าๆเรื่องอื่นดูก็ยิ่งชอบมากขึ้นไปอีก เข้าใจเลยคำว่าจิตวิญญาณนักแสดงของจริงเป็นยังไง ตอนนี้พี่แอนเลยเป็นนักแสดงคนเดียวที่ตั้งใจติดตามผลงานจริงๆจากปกติแทบไม่เปิดทีวีเลย ❤
ไม่สนใจวงการไทยมานานมากๆแต่ทุกครั้งที่เจอสัมพี่แอนต้องแวะดูตลอด เห็นพี่แอนตั้งแต่เด็กนึกถึงละครต้องนึกถึงพี่แอน the letter ดูตอน 7-8 ขวบยังเจ็บหัวใจมาก กินผัดยอดฟักแม้วแล้วนึกถึงเรื่องนี้ตลอด
The letter เป็นหนังที่เราดูแล้วร้องไห้หนักมากกกกกกกกก ร้องจนหายใจไม่ทัน น้ำหูน้ำตาไหลพราก ร้องจนตาบวมอะค่ะ เนื้อหา การสื่อออกมาของนักแสดง ทุกอย่างในหนังเรื่องนี้มันกลั่นมาจนเรารู้สึกไปด้วยกับเนื้อเรื่องในหนังเลยค่ะ เป็นหนังที่อยู่ในใจเสมอเลย
