Kilka lat temu ogarnęłam szansę szafę i zostawiłam rzeczy , które lubię i w których chodzę. Resztę sprzedałam i wydałam. Uczucie wolności jest niedoopisania.
Na Vinted widać ile jest rzeczy ktorych nie nosimy, oraz jaka jest to masa rzeczy w toonach i to jesy nasz stracony czas. Bo idziesz do pracy zarabiac pieniadze które wydajesz na rzeczy ktorych nie potrzebujemy, czyli rownie dobrze mozna by bylo zatrudnic sie na 3/4 etatu ,miec wiecej czasu a mniej rzeczy...( to oczywiscie skrot myslowy ale wiecie o co chodzi)
W niedzielę zrobiłam częściowy przegląd szafy. Robiłam zestawy, których nigdy nie łączyłam. Później robiłam zdjęcia i przeglądałam w czym wyglądam stylowo.... i co się wydarzyło.... stworzyłam 20 nowych zestawów nie kupując nic.... więc długa droga ale warto... często apaszka zmienia stylówkę ;)
Cześć Zosiu, zawsze oglądam Twoje filmy i Reelsy, ale prawie nigdy nie zostawiam komentarzy. Dzisiaj jednak naszła mnie pewna refkleksja po tym jak młodszy syn powiedział "A Ty znowu ogladasz tę ładną Panią?". I tak sobie pomyślałam: "rzeczywiście ogladam tylko dwa kanały" i zaczęłam sie zastanawiac, dlaczego tak bardzo lubie Twoje filmiki :) i juz wiem - pomimo tego, że wiem, że nie bedzie mnie stać na uslugi takiej specjalistki jak Ty, po Twoich filmikach nie czuje sie z tym źle :) Działasz na mnie jak taki mega motywator - to w jaki sposób prezentujesz materiał, opowiadasz, radzisz - pozwala poczuć sie, jakbyś była obok i doroadzała, zachęcała i pomagała uporzadkowac ten cały "stylistyczny" bałagan ;) Pomimo upływu lat, rosnącej popularności i rozwijającej sie dzialalności, ciągle wydajesz sie taka ludzka, otwarta i profesjonalna, a przy tym po ludzku miła i przyjazna. Dziękuję!
Ja pochodzę z rodziny, gdzie wszystko się chomikowało i nie wyrzucało. Pamiętam do tej pory protesty mojej babci, gdy chciałam pozbyć się z mojej szafy regularnie - za małych czy znoszonych rzeczy. Moja matka po cichu i w wielkiej tajemnicy wynosiła swoje nie chciane już ubrania. Z kolei babcina szafa pękała w szwach od kolekcjonowania od wielu dekad najróżniejszych ciuchów. W starych walizkach trzymała ona moje dziecięce ubranka, by w przyszłości służyły moim dzieciom. Na strychu z kolei - gigantyczne kosze starych butów chomikowanych od dziesięcioleci. Już będąc młodą isobą obiecałam sobie, że nie będę naśladować mojej babci - żadnych pękających w szwach szaf ani przeładowanych strychów. I tej obietnicy trzymam się do dzisiaj. W każdym sezonie robię przegląd szafy i wywalam nienoszone od dawna rzeczy. Kupuję nowe z pełną świadomością- czy będą pasować do innych, jakie z nich będę robić zestawy itp. Zawsze stawiam sobie te pytania. Staram wybierać się te w klasycznym stylu- żadnych krzykliwych wzorów' czy logo. Oglądam też programy jak te naszej Zosi☺ Te same reguły stosuje do szafy mojego męża. On dużo kupuje w internecie. Często szaleje z butami ☺ Lepiej jest mieć mniej ale lepszej jakości - zawsze to mu mówię😅😅😅 Mamy swoje ulubione sklepy, to nie musimy szukać tu i tam na całym mieście, czy w necie. Uwielbiam włoską modę i moim ulubionym jest sklep z włoskimi rzeczami. Z kolei bardzo też cenię niemieckie sklepy- mieszkam w Niemczech, za praktyczność. Zamiast tysiąca jeansów dla anorektyczek, tak jak w Polsce, mają kilka fasonów, w odpowiednim rozmiarze dla europejek. Zamiast wielu godzin spędzonych w poszukiwaniu spodni dla mnie- wystarczy kilka minut i zakup jest zrobiony. Uwielbiam ten komfort zakupu spodni w Niemczech☺
A moja kuzynka po 10ciu latach w USA ma tam problem z rozmiarem 34/36. Kolonia- Dusseldorf. Ja wtedy jak ona się przeniosła czyli ok 2000r jeździłam do Wiednia i tam była masa rozm 34 a nawet 32.
Dzień dobry. Mieszkam od 15 lat w Niemczech i ja mam wręcz odwrotnie mam bardzo duży problem z kupieniem tu spodni na siebie. Noszę rozmiar między 34 a 36. Jestem bardzo ciekawa w jakich sklepach Pani tu kupuje to może i mi by się udało wreszcie coś znaleźć;) I może poleciłaby mi Pani sklep z męskimi koszulami bo tutaj też mam z tym problem. Mąż jest szeroki w barkach i dalej totalnie szczupły więc niestety koszule na Nim wiszą i spodnie też. I ze spodniami i koszulą mamy problem w Polsce jak i w Niemczech. Pozdrawiam serdecznie.
Heh, ja akurat trzymałam kilka sukienek na czas "kiedy schudnę" i w końcu się złamałam wiosną i je sprzedałam... po czym schudłam 8 kg i połowa szafy teraz na mnie wisi xD
Też wpływa yt i te wszystkie houle. Szczególnie taka jedna Blondyna TV - kochane musicie to miec! I takie odcinki kilka na miesiąc. Dzieciaki uczą się, że muszą wszystkiego miec ponad miarę
@@malinkowa98nie mają. Taka Wersow, co kupuje wszystko co widzi ostatnio nagrała filmik jak ze sprzedaży na vinted kupila walizkę LV. Dla niektórych ubrania są jednorazowe
Mnie przed pozbyciem się niektórych ubrań hamuje ich jakość. Fason i kolor już dawno mi się znudziły, ale zawsze mysle „jak mogę wyrzucić coś tak niezniszczalnego” 😅
Są domy pomocy społecznej, gdzie mieszkańcy nie mają środków pieniężnych bo np. są zadłużeni albo mają bardzo małą resztówkę. Natomiast tam gdzie są dzieci lepiej nowe nie noszone. Dodam, że lepiej poszukać pracownika, który ma styczność bezpośrednią z takimi mieszkańcami niż przez dyrekcję. Też to dotyczy leków.
@@aeroponika1 próbowałam już oddawać ubrania do domu samotnej matki, ale sami przyznali się, że ubran dostają tak dużo, że przestali przyjmować. Często takim miejscom potrzeba bardziej środków higienicznych, medycznych, specjalnego sprzętu i innych bardziej „specjalistycznych” rzeczy. W ostatnim czasie tych ubrań każdy ma tak dużo, że nawet już widzę vinted nie wyrabia z ich sprzedawaniem. Kupowałam tam ubrania jakies 1,5 roku temu, gdy jeszcze szło się przekopać przez te wszystkie aukcje i doszukać jakiejś jednej jakościowej perełki wśród nich. Wychodzę też z założenia, że jeśli najbardziej potrzebujący nie przyjmują już tak chętnie ubran, a ja miałabym wystawić je za 5-10 zł na vinted, żeby tylko sprzedać jak najszybciej, to już wolę nie sprzedawać wcale, bo samej nie udaje mi się znaleźć ubrań dobrej jakości w takich cenach. Musiałabym naprawdę siedzieć tam non stop, żeby kupować dobrej jakości ubrania od razu po wystawieniu oferty.
Zapakuj do kartonu i na strych. Otwórz za 5 albo 10lat. W szafie zostaw tylko to w czym czujesz się dobrze dzisiaj i realnie nosisz. Jak otworzysz taki karton za 5lat to poczujesz jakby to były nowe ciuchy, a jak nie będzie miłości i chęci noszenia to będzie to już chyba idealny argument, żeby je sprzedać nawet za 5zł na vinted
Najlepszy jak dotąd sposób na odchudzenie szafy jaki znalazłam jest zainspirowany właśnie Twoim czelendżem z 2020 - nie kupuję ciuchów przez rok. To jest dla mnie szok jak bardzo mnie to uświadomiło, ile ja w tej szafie mam ubrań! Ile teraz mam nowych zestawów i możliwości! A przecież na bieżąco sprzątam, oddaję i opycham na Vinted. Serio, najtrudniejsze są 2 pierwsze miechy, a potem już nawet nie chce się kupować, bo jest się ciekawym jak to się skończy ;) Polecam z całego serca!
Część przeładowanych szaf to efekt zakupów, które mają Nas dowartościować, poprawić humor jednym słowem działają jak "tabletka przeciwbólowa". Po obserwacji jednej osoby, która działa w ten sposób zaczęłam uważniej przyglądać się motywom swoich zakupów aby nie wpaść w ten nałóg. Mam już jeden słodycze więc następny do kolekcji to byłoby już za dużo😂
Ja ostatnio myślałam, że odkryłam swój styl, ubrania w których czuję się świetnie i wyglądam swietnie, ale później okazuje się, że ja nie mam gdzie w nich chodzić i na codzień wygrywa dres 🤡
U mnie wygrywa dres i jeansy, a jak przychodzi jakaś specjalna okazja lub rozmowa kwalifikacyjna to nie mam ani jednej eleganckiej bluzki... a strasznie nie lubię trzymać ubrań których nie lubię nosić (tak jak koszula która się gniecie i mi w niek zimno)
Skąd ja to znam, a potem leżą biedne w szafie i bardzo chętnie bym je nosiła częściej, ale nie mam gdzie :/ a strasznie nie lubię mieć czegoś co leży nieużywane.
Może taki mały tip będzie pomocny: na początku warto przeanalizować jak wygląda nasze życie, co robimy na codzień itd. I dopiero pod to podporządkować zawartość swojej szafy, tak aby było najwięcej ubran pasujących do naszego stylu życia 😊 --> jeśli n.p. 50% mojego czasu to praca w biurze, wtedy ok. 50% ubran powinna być elegancka/dopasowana do sytuacji itd. Tak aby mieć te ubrania rzeczywiście gdzie nosić 😃
Ależ się cieszę, ze ten temat mnie nie dotyczy :) Nie cierpię marnowania wszelkich rzeczy ani jedzenia ani ubrań. Mam niedużo ubrań i dlatego prawie we wszystkich chodzę non stop. A gdy się zniszczą, schodzą lub się spiorą, robię z większości ściereczki do kurzy i podkłady i domki dla świnek morskich. I z przyjemnością kupuję sobie wtedy coś nowego. Teraz na jesień mam 2 pary jeansów i 1 spodnie z materiału i kilka swetrów i bluzek i dość!
Jeżeli chodzi o wymienianie się ciuchami ja z moimi koleżankami często (co pół roku mniej więcej) robimy takie "party". Niektóre ciuchy są jak te "wędrujące jeansy" - w sensie, że już każda je miała :p Ale często można zgarnąć naprawdę perełki. No i jest świetna zabawa przy tym, szansa, żeby pogadać i spolnie poprzymierzać te ciuchy. Wymiany poglądów i porad są bezcenne.
Ja mam pół szafy „ jak schudnę” i w końcu po 10 latach mi się udało schudnąć 13 kg w 3 miesiace i cieszę się ze jednak nie wyrzuciłam , teraz wszystko dobre.
Mam tak samo! Również schudłam 10kg przez 3 miesiące i cieszę się, że zostawiłam ubrania w mniejszym rozmiarze. W przeciwnym razie musiałabym wydać na nowe rzeczy sporo pieniędzy.
Ja dążę do stworzenia szafy kapsulowej i kupowania samych basicowych rzeczy. Jeśli chodzi o zakup nowych ubrań w szafie to mam zasadę ze muszę kupić je za pieniądze z Vinted które zarobiłam za sprzedane już rzeczy i wtedy mam pewność ze nie wydaje pieniędzy z wypłaty, a w szafie mam mniej rzeczy. Jeśli coś w szafie wisi za długo to mnie to denerwuje i mam poczucie ze wydałam pieniądze bez sensu i od razu wystawiam to na Vinted.
Bardzo miło się Ciebie słucha i ogląda. Odchudzanie szafy (a w moim przypadku kilku szaf :) ) to dla mnie nie lada wyzwanie. Dobrze doradzasz, a ja i tak nie potrafię się rozstać z większością swoich rzeczy. A najtrudniej byłoby mi się rozstać z tym co sama wydziergałam lub uszyłam. Pozdrawiam serdecznie
1. Ja część oddałam znajomej - czyli np. powybieraj sobie co chcesz sama, co Ci się podoba, bo jakbym czekala aż sprzedam daną partię ubran to bym się chyba nie doczekała, 2. A drugą cześć oddałam po prostu kiedy były zbiórki ubrań dla Ukrainców. 3. Zakupy ubraniowe - zawsze dobieram do stylu, sylwetki i okazji z listą w ręku- po prostu piszę sobie czego mi brakuje, co chcialabym mieć. I znalazlo się miejsce w szafie. 4. Po za tym mam tą umiejetność dla mnie wazną i cenną, że naprawdę umiem sobie odmówić danej rzeczy, ubrania - świat się nie zawali jak nie kupię tego teraz, nie będę przecież przez to gorsza. 5. Jesli są to rzeczy basicowe np jakieś thirty, ktore są już lekko znoszone to np. noszę je już wylącznie po domu, by potem bez zalu wrzucić w kontener.
Ja nie wiem co zrobić z ubraniami, których miałabym się pozbyć. Na vinted ciężko sprzedać coś za rozsądne pieniądze a oddać za darmo też mi się nie uśmiecha bo szkoda mi wydanych pieniędzy... To mnie blokuję najbardziej
Może skorzystaj z "ubrania do oddania" pomożesz wybranej fundacji a oni za Ciebie dadzą drugie życie ubraniom. A co do żalu straconych pieniędzy to pomyśl, że ta strata była już w momencie zakupu. Teraz już nic nie tracisz. Trzeba to sobie przepracować mentalnie. I robić tylko właściwe zakupy.
Ja lubię mieć nowe ciuchy w szafie jednakże nie kupuje drogich rzeczy (najczęściej na wyprzedażach). Ostatnio zaczęłam robić porządek w szafie dlatego że zauważyłam, iż mam za dużo ubrań. Już z wieloma rzeczami się pożegnałam i widzę duża różnicę ale jeszcze trochę przede mną. Teraz właśnie gdy mam coś kupić długo oglądam dana rzecz i myślę czy będę ją nosić, czy mam ją do czego założyć i w ogóle gdzie ja założę, bo wiele ubrań kupujemy właśnie nie albo nie mamy gdzie założyć (np. cekinowej spódnicy bo nie chodzimy raczej np. na imprezy) lub kupimy coś np. bluzkę a potem nie mamy z czym ja połączyć bo np. do jeansów się nie nadaje a do spódnicy też nie każdej. Więc to myślenie mi dużo daje i dzięki temu wiele ubrań nie kupiłam bo zwyczajnie by leżały u mnie w szafie i nigdy bym ich nie założyła. W tym roku jeszcze mam dwa inne patenty. Pierwszy to przejrzałam mniej więcej szafę i widzę czego mi brakuje, co muszę dokupić. I tak wiem, że muszę kupić kozaki na zimę bo moje są zniszczone, eleganckie spodnie do pracy i ewentualnie torebkę jak jakaś znajdę ale to nie jest już koniecznie i tego się trzymam. Widzę, że mam np. dużo bluzek to się na tym nie skupiam chyba, że naprawdę znajdę coś w przyzwoitej cenie i naprawdę ale tak naprawdę wiem, że gdzieś by mi się do czegoś przydała i byłaby dla mnie naprawdę super. I kolejna rzecz to w sumie zmusił mnie do tego kryzys. Ustalam sobie mniej więcej ilość pieniędzy miesięcznie ile mogę wydać na wszystkie zakupy (spożywcze, kosmetyki, ubrania i inne) i staram się tego nie przekroczyć więc i automatycznie mniej ubrań kupuję. Dodatkowo zauważyłam, że w szafie mam wiele podobnych do siebie ubrań np. 3 podobne bardzo spódnicę w kratę na jesień/zimę. Więc mimo, że coś mi się podoba to zastanawiam się czy na pewno tego potrzebuję i uświadamiam sobie, że mam coś np. bardzo podobnego. I tak od około 2-uch miesięcy nie kupiłam kompletnie żadnego ubrania. Wiem, że w tym czasie bez tych zasad, które wprowadziłam bym kupiła już wiele ale dzięki temu, że się tego trzymam i mam mniej rzeczy w szafie i jest bardziej przejrzyste to wszystko i już aż tak nie zastanawiam się co jutro do pracy założę, choć czasem jeszcze i tak mam, że potrafię i pół godziny stać przed szafą i myśleć co założyć i więcej pieniędzy zostaje w portfelu. Polecam stosowanie tych zasad co ja stosuję a nie będziecie borykać się z tymi problemami co opisałam.
Zosiu do listy powodów zbyt zapełnionej szafy dodałabym jeszcze problemy zdrowotne. Choruję na epilepsję i w związku z tym wśród letnich zestawów muszę mieć sporo rzeczy z długimi rękawami i do kostek, gdyż po atakach wyglądam tak, jakbym padła ofiarą przemocy domowej - sińce, rany, mniej, lub bardziej wyraźne blizny, zaś gdy miewam lepsze okresy wchodzą ubrania typu topy, sukienki z dekoltem et cetera. Prócz tego mam spore wahania wagi od ogromnej chudości po szczupłość sporą, lecz nie budzącą przerażenia (popsutemu żołądkowi i szalejącej tarczycy dziękuję za takie wątpliwej jakości atrakcje) i na obie wersje muszę mieć pakiet ubrań na wszystkie sezony (zima jest łatwiej, przynajmniej z płaszczami i kurtkami, ciut za duże aż tak nie rażą). Nie cierpię zakupów, zazwyczaj robię je w internecie poprzedzone dokładną analizą materiału, kroju, dopasowania do ubrań już posiadanych, od kilku lat bardzo ograniczyłam ilość nowych nabytków wedle zasady "do szafy wchodzi połowa tego, co z niej właśnie wyszła", może prócz bielizny i skarpetek, stawiam na jakość, kupuję głównie w polskich firmach, znam swoją sylwetkę i typ kolorystyczny, zatem rzadko trafia mi cię ciuch niepasujący i, co bardzo istotne, moja szafa nie grzeszy wielkością, więc nawet widząc jakiś ekstraordynaryjny strój wpierw zastanawiam się, czy wcisnę go do środka i jak wiele będzie okazji do jego włożenia, a potem zazwyczaj rezygnuję.
No to ja należę do typu osób "człowiek promka" 😅 to raz a dwa dopiero po Twoich programach zaczęłam bardziej zwracać uwagę na materiał, z których są wykonane. Dodatkowo zawsze sobie mówię "to tylko koszulka po co wydawać 200 zł skoro za chwilę będzie szara 😅"
Regularnie czyszczę szafę. Np postawiłam na konkretne skandynawska markę kurtek. Mam na zimę, przejściowa i na deszcz. Nie mam potrzeby kupowania nowych tanszych :p Jedna kurtka to koszt min 500 zł, zimowa 1500. Ta świadomość pozwala mi się 3mac w ryzach
Hej Zosia. Ja, na szczęście, nie mam takich problemów, że czekam aż schudne (waże 47kg), mogła bym nawet ciut przytyć. Ale też czasami ciężko mi się rozstać z ubraniami, bo się do nich przyzwyczajam. Trzeci punkt z tej listy nie do końa mnie dotyczy bo nawet jak biore coś świeżego (ubrannie którego nie miałam) to albo wyszperałam w ciuchu, albo mam darowane, jak 90% moich ubrań. A nowe to od jakiegoś czasu kupuje buty, chociaż mam kilka par darowanych czy z ciucha. Jednak mam nadzieję, że nie mam zbyt przeładowanej szafy, chociaż napewno mogłaby wyglądać lepiej.
Mnie też było ciężko pozbyć się ubrań, które były na "jak schudnę" albo jak będzie okazja. Ale dla mnie motywatorem była akcja zbiórki ubrań dla małej Jagódki chórej na SMA. Pozbyłam się 4 worków ciuchów moich i po dzieciach odłożonych dla kogoś z przyjemnością. Przeraziło mnie że ludzie z miasta średniej wielkości oddali ponad setkę TON niepotrzebnej odzieży w miesiąc, szok ile każdy miał zachomikowane!!! I to po tym jak i tak sporo było oddane Ukraińcom. Szok!
Akurat wczoraj wywaliłam 2 wory ubrań, które mi zalegały. Przejrzałam całą szafę, zrobiłam research czego mi brakuje i w sumie to tylko basicowych tshirtów. Dodam jeszcze, że większość rzeczy mam z lumpa i jak wczoraj sobie to uświadomiłam to pomyślałam ile kasy zaoszczędziłam. 🤣
Ja już tak mam z lumpem, że jak zdarzyło mi się sporo razy złapać super kiece za 12zl to teraz nawet jak na promo w sklepie za 80zl kieca to mnie boli xD
@@Pelasia12 Dlaczego dziwna? Po prostu należysz do grona osób, które wolą oszczędzić hajs i środowisko i to jest jak najbardziej super. :) A często się zdarza, że jakość "lumpowa" jest lepsza niż "sieciówkowa", bo ubrania używane coś już przeszły i takie już w większości zostaną. A nawet, jak przyjdzie zrobić z nich szmatki, to z lumpeksowego ciucha za 5 złotych nie zaboli tak, jak z nowego cicha za 50 złotych.
Nie mogę się przyzwyczaić... to już nie "moja" Zosia ;( sama mam duży nos i dodawałaś mi otuchy, a teraz utwierdziłaś mnie tylko w przekonaniu, że świat dąży do ideału za wszelką cenę... W efekcie wszędzie jest sztuczność. Oj, smutno mi :(
Mnie blokują sentymenty. Przywiązuje się do ubrań.. Mam wiele egzemplarzy z różnych podróży, czasem to prezenty od ważnych dla mnie osób. Mam ogromną trudność z pozbyciem się tych rzeczy..
Nie trzeba się pozbywać tych rzeczy, ja mam szpilki, które są masakrycznie zniszczone oraz niemodne, ale pisałam w nich egzaminy dyplomowe, z czego na jeden wychodziłam z domu o bardzo wczesnej godzinie, wręcz chorej (5:45 wychodziłam, bo egzamin zaczynał się o 6:30…. U profesora +70) a po drodze spotkały mnie „przezabawne” historie w tym ściągnięcie tych butów i bieg po trawie. Mam te buty w kartonie w schowku. Nie stoją w szafie obok rzeczy „codziennych”. Nie zaburzają spojrzenia na moją garderobe. Nie sprawiają wrażenia „szafy pełnej ubrań”.
Ja często mam problem rozstać się z ubraniami, których nie noszę, bo jak patrzę na nie, to nie są ani zniszczone ani brzydkie. W sumie można by w nich chodzić, ale ostatecznie i tak ich nie ubieram, tylko sięgam po coś innego. Jednak szkoda mi wyrzucać coś, co niby jest jeszcze dobre. Często są to ubrania, które kiedyś nosiłam i przestałam. Ostatnio się wzięłam i wyrzuciłam sporo ubrań do recyklingu czy drugiego obiegu. Łatwiej mi się było z tym rozstać, bo wiedziałam, że nie generuję śmieci i z tego ubrania będzie jeszcze jakiś użytek. Nadal mam tam sporo ubrań, których nie nosze, ale to był krok w dobrą stronę. Wyniosłam trzy wory, a szafę ogólnie mam małą. :) Jeszcze jeden problem, który zauważyłam u siebie, to kupowanie ubrań tanich i kiepskiej jakości. Kupowałam, bo tanie, ale ostatecznie nie nosiłam za długo, bo po trzech praniach wyglądało to po prostu źle. Teraz bardziej stawiam na jakość niż na ilość. Musiałam też wyrzucić trochę ubrań, które bardzo lubiłam, ale przestały mi pasować jak przefarbowałam włosy. Też ciężko było się rozstać, ale wiedziałam, że już ich nosić nie będę.
Dokładnie tak jest. Mnie w takich spodniach boli brzuch i muszę dyskretnie rozpinac zamek i guzik, a wcale nie mam sterczącego brzucha. Mam wrażenie, że wysoki stan nawet nie wydłuża nóg, kiedyś szlam w galerii za niską dziewczyna w mom jeansach, tyłek miała niemal tak długi jak nogi, niekorzystnie to wyglądało.
Tak, ja też uważam że to bardzo potrzebny odcinek. Ostatnio już wszystko robią z wysokim stanem nawet piżamy 😅 dla mnie to w ogóle nie jest wygodne, nie mogę znaleźć fajnych jeansów które mają standardowy stan, nie wysoki i nie niski. Dramat
Piekna z Ciebie kobieta i co słychać mądra nie przepadam za modą ale ubrać tak mi się wydaje umiem a co mówisz i prezentujesz jest jak najbardziej w porządku w skrócie jak np.wiekszosc chodzi w spodniach z dziurami no to nie nie ubieram się tak jak np.taki pan jacykow nie obrazajac
moja budowa prawie się nie zmieniła od czasów szkolnych, dlatego nie mogę za wiele wyrzucić, bo dużo rzeczy na mnie dobrze leży, a w dodatku dostaję ciuchy od osób które wyrosły i szkoda im je wyrzucić, wolą przekazać dalej. Wyrzucam co jakiś czas sporo ubrań, ale i tak zapełnia się to miejsce nowymi. Cały czas tworzę nowe zestawy z tego co mam, taką mam osobowość, bywa, że ubieram ubranie, które długo leżało... i czekało, a jednak się przydało. Jak w takiej sytuacji zmniejszyć ilość? Przeprowadzka była pomocna, ale już raczej nie będę się przeprowadzać...
Ja sporo starych ciuchów przerabiam na nowe - i to sprawia, że nie bywam tak często w sklepach z ciuchami. Chociaż wybieranie i nabywanie ciuchów jest przyjemne, nie powiem, że nie, ale jest jeszcze jedno - wiem, że na takich zakupach mnóstwo czasu przelatuje mi wręcz, między palcami, a czas jest dla mnie bardzo cenny - więc staram się chadzać do sklepów z ciuchami tylko wtedy, kiedy na prawdę coś mi jest potrzebne.
Mam obsesję kupowania swetrów, bo zawsze jest mi zimno. Kiedy tylko wchodziłam do sklepu, brałam to co mi się po prostu podobało. Czasami zakładałam dwa na siebie, ponieważ tak mi było zimno nawet latem. Po analizie samej ze sobą okazało się, że wszystkie są z akrylu albo poliestru🤪Dzięki Tobie Zosiu, kupiłam teraz kilka sweterków ze 100%kaszmiru. Dziękuję, że jesteś😘
Kiedyś miałam z tym problem, ale doszłam do etapu, gdzie dość regularnie robię przegląd szafy. Część Sprzedaję, część oddaję córkom koleżanki - one są szczęśliwe a ja mam miejsce na nowe 😉Choć mimo wszystko szafa, gdzie rzeczy do siebie pasują, ja dobrze się w nich czuję, w szafie większy luz, rzeczy się nie gniotły - to naprawdę taka swoboda w głowie bez myślenia o stercie ciuchow, na które wydałam Kasę A kurzą się w szafie 😉
Pod koniec września mam w planach przejść się po sieciówkach i przymierzyć różne płaszcze z dobry składem. I oczywiście nagrać z tego odcinek. Co myślicie? 😎
@dziewczyna_znadmorza Podpisuję się pod prośba o klasyczne trencze. Szukam od wiosny i ciągle mi coś nie pasuje a to kolor a to krój albo skład sam poliester. Niby duży wybór a tak trudno o ten wymarzony zwłaszcza,że teraz dominują kolory zieleń, brąz a ja szukam jasno popielatego.
Niestety mnie równiez ten problem dotyczy, mam masę ubrań z etapu jak byłam szczupła i teraz kiedy przytyłam i już się w nie, nie mieszczę ale szkoda wyrzucić bo są piękne. Przez to cała szafa załadowana ciuchami. Druga sprawa to to że nie akceptuje swojej obecnej figury to co widzę w lustrze odbiega od tego co widzę w głowie przez to może uciekam w zakupy żeby na chwilę poprawić sobie nastrój. Może kiedyś nadejdzie ten moment i pozbędę się ubrań których nie noszę.
Ja widzę u siebie problem mnóstwa fajnych ubrań "do pracy" np. bluzka, materiałowe spodnie cygaretki, marynarki czy eleganckie buty, które mi się nadal podobają i nawet na mnie pasują, ale nie mam gdzie ich założyć...po covidzie praca zdalna, aktualnie macierzyński, ale wiem, że nawet jak wrócę, będę pracować z domu. Aktualnie ubieram się bardziej wygodnie. Co z tym zrobić? 😊 PS: Zosiu - super przekaz jeśli chodzi o jakość, do mnie dotarło 😉 dzięki!
Ja się ubieram jak do biura, chociaż pracuję z domu. Łatwiej mi wtedy oddzielić czas pracy od czasu domowego i nie zaczynam np. odkurzać czy przeglądać instagrama w trakcie pracy, bo czuję się taka "wyjściowa". W dresach łatwo się rozpraszałam, czułam się bardziej domowo. 😅
Ja mam problem taki na przykład, że lubię różne kroje z różnych styli lub różne wzory i ciężko je ze sobą dopasować i lubię tylko pojedyncze rzeczy w szafie i w większości kiedyś je dostałam, a nie wiedząc jak dobrać ubrania itd. kończę zostawiając więcej ubrań, bo a może do czegoś by pasowało... niby ta sukienka mi się nie podoba, ale przydała się przy ciąży, a to mi się nie podoba, ale może z czymś innym by pasowało, a to mi się podoba, ale nic do tego nie pasuje (lubię moro, a za razem takie dosyć proste kroje, które nie odsłaniają zbyt dużo, w nie mocnych kolorach. I w ten sposób w zimę skończyłam chodząc na uczelnię w dresach moro, czarnej bluzce z golfem na długi rękaw i traperach, co jest dosyć specyficznym połączeniem.
Ja zagracilam swoją szafę jak "pocieszałam się" po kłopotach w prywatnych relacjach. Zgubiłam wtedy swój styl, uzależniłam się od kupowania ciuchów i butów. Staram się nad tym panować, ale kiepsko mi to wychodzi. A ubrać się nie ma w co....
Ja nie lubię za wiele razy chodzić w tych samych ubraniach. Lubię różnorodność, mam dużo wszystkiego, w tym ponad 70 par butów . Kupuję często w second handach. Czy moja szafa jest przeładowana? Nic się z niej nie wysypuje, ale czasami zapominam, co mam :p
Ja w tym tygodniu i wcześniej też pozbyłam się kilku ale i tak jeszcze się pozbywam rzeczy. Fakt że świadomość tyle sentymentu w tych ubraniach. I przyjęcie faktu to że pozbędę się ubrania jakiegoś to oznacza przyjęłam fakt do świadomości że ostatecznie zakończyłam rozmyślać na tym co było. Ja mam tak że to mi się przyda jak będę w ciąży 🤣 ale do tego jeszcze sporo czasu i na razie nie ma to przełożenia w rzeczywistości ale w przyszłości kto wie 😏. Sentyment trzyma i pogodzenie się z fragmentami życia bo to było, udowadnia że tak wtedy tam było a nie inaczej. Tak się składa że akurat miałam problemy i musiałam się z nimi zmierzyć aby iść dalej bo jak się im poddałam to wtedy masakra. Zbieractwo nie jest w porządku aż takie. Dziś skupiam się na garderobie kapsulowej ale i nieco szalonej. Chcę aby to co oddaje czy to ubranie, buty czy cokolwiek innego było dobrze wykorzystywane. Następny właściciel tego korzystał w pełni, cieszył się że ten element wspiera go w jego działaniach choćby ma to bo ma związane z tym dobre wspomnienia. Jednak nie mogę odpowiadać za wszystkich uczę się tego i jestem na dobrej drodze. Krok po kroku a dojdę do celu otwieram się na lepsze i nowe, nieznane. Przeszłość była jaką była i dobra i zła ale to przeszłość przed mną przyszłość także. Pani Zosiu jeśli pani czyta pozdrawiam wszystkiego najlepszego życzę 😀
Fajny filmik, tylko podklad muzyczny niepotrzebny - bo po co? To tak jak pouszczanie dwoch piosenek lub melodii jednoczesnie.Oprocz tego super, dziekuje za porady
Co do schudnięcia ,to się nie zgodzę. 5 lat czekały rzeczy w mojej szafie, aż schudne i było to dla mnie mega motywacją. Teraz noszę wszystkie i odkrywam je na nowo. Nie muszę kupować i jestem eko.
Dzięki podobnym filmom udało mi się rozstać z częścią ubrań, natomiast nadal mam problem, że szafa wymaga dosyć gruntownych zmian, więc jak wszystko wyrzucę to znowu muszę sporo kupić 😉 Staram się zmieniać swoje nawyki i kupować dobre materiały odpowiednie do pory roku. Budowanie takiej spójnej szafy tez jest dla mnie trudne, bo czasem kupienie jednej rzeczy determinuje inne, np. akurat podoba mi się torebka/ szal fajnej jakości i koloru, no ale wiem ze chce wymienić płaszcz, wiec nie kupię nic bo nie wiem jaki uda mi się znaleźć płaszcz, tak samo buty itd. Podobnie swetry, a spodnie, sukienki… ciężko cokolwiek kupić i wyrzucić 😉
To ja nie mam wiele czasu na zakupy, czasami nie mam też wielu funduszy na nowe rzeczy. I boję się czegoś wyrzucić z myślą, że albo nie znajdę czasu na zakupy, albo nie wystarczy mi pieniędzy na coś nowego i fajnego.
Albo mam też do czegoś sentyment i mimo, że już wygląda źle, to jestem przywiązana do danej rzeczy. Czasamk są takie ciuchy też, które wyglądają trochę dobrze - nie tak dobrze, żebym się świetnie w nich czuła i nie tak źle, żebym je wyrzucić chciała.
Ja kiedyś chętnie pozbywalam się ubrań, a potem patrzyłam na fotki i żałowałam, że się tego pozbyłam. Mam teraz stanowczo za dużo i nie wiem co z tym fantem zrobić. Sporej części nie noszę, bo zmienił mi się styl życia...
Ja mam Mega blokadę przed pozbyciem się ubrań/ butów które nie są dziurawe. Mam jedne New Balance 8 lat starta podeszwa, już dawno mi się nie podobają ale ogólnie wyglądają dobrze, to samo tyczy się ubrań, źle się czuję nie mój styl no ale nie są dziurawe. Z jednej strony chciałabym się pozbyć i nosić to co mi się podoba, z drugiej mam wyrzuty sumienia gdybym to miała wrzucić do kontenera, kiedyś wysłałam rzeczy do Ubrania do oddania ale tam przyjmują rzeczy w bardzo dobrym stanie. Jakieś rady co począć z tym problemem? nie chcę zawalać środowiska ubraniami które są jeszcze ok ale po prostu mi się już nie podobają
Część, Ja myślę że ciuch bardzo mi się podoba,ale nie potrafię go wystylizować i wisi ,bo myślę że jak znajdę z czym to wystylizować to będzie wow.Moja szafa pęka w szwach
Jakość ubrań mocno się pogarsza, przy tym cena za nie jest co raz bardziej wygórowana. To jest jedną z ważniejszych przyczyn chomikowania u mnie. Że oddam darmo, lub sprzedam. bardzo tanio, coś na co wydałam kasę. A potem będę kupować za miliony monet nowe, już w sklepie sypiące się /zmechacone ciuchy. Nawet jak b. dobrej jakości to drogie. Więc znów trzeba wydać kasę... 😖🤷🏻♀️
Jak już mam przestrzeń w głowie na to, że tak, chcę się pozbyć danego ubrania, to mam problem z tym co z nim zrobić. Z jednej strony z chęcią komuś oddam/sprzedam, czasem są na pograniczu do wyrzucenia i mam takie wątpliwości z oddaniem komuś rzeczy która mi się nie sprawdziła, albo wyrzuceniem. Bywa że przychodzi mi to łatwiej że wiem co mam z ciuchem zrobić, bywa że trudniej. Choć przyznam że jak mnie najdzie na czyszczenie szafy z nadmiaru to zawsze czuje potem ulgę.
Dobry odcinek! Dokładnie mam ten problem i bardzo mnie to męczy. Mam całą masę rzeczy co do których wiem, że nigdy ich nie założę, ale mam przeogromny problem żeby się ich pozbyć :(((( Jeszcze nie okryłam co mnie blokuje i dlaczego nawet wystawienie ich na sprzedaż jest dla mnie niewykonalna, a problem narasta :/
No to juz przy mojej nowej szafie w nowym rozmiarze poporodowym najmniej chodzę w dwóch ładnych sukienkach z dekoltem w łódkę i oversizowym puchatym czerwonym kardiganie, którym syn się bawi... Ale do niczego mi nie pasuje. A sukienki są fajne ale nie na okazję.
U mnie to 3 powody - zakupoholizm ( kiedyś śmiałem się, że coś takiego nie istnieje, a jednak i nawet objawy psychiczne są jak od jakiś dragów , np kiedy długo nie mam nic nowego to źle się czuję, jestem przygnębiony, zdenerwowany itd , a jak coś kupię to kilka dni mam spokoju i podniesionego nastroju, nawet jeśli nie kupię tej rzeczy sobie tylko komuś innemu.) 2 to właśnie to co zostało wspomniane z tymi stylami , bo lubię wszystkie oraz kombinować z nimi. 3 najbardziej prozaiczny wynikający po prostu ze zmienności mojej sylwetki spowodowanej grą w Rugby .
Dla mnie problemem jest sentyment. Ubrania w złym już stanie których nie potrafie sie pozbyć bo mam z nimi związane dobre wspomnienia. Śliczne ubranie które się przedziurawiło, koszukla w której chodziłam w gimnazjum i wciąż sie w nią mieszcze, tylko że już nie nosze ubrań w takim stylu. Ubranie które mi sie nie podoba, ale dostałam je w prezencie od babci i szkoda mi sie go pozbyć :/ wiem, że łatwiej by mi sie było pozbyć tych, które jeszcze wyglądają bo jestem w stanie je sprzedać i ktoś może na nich skorzystać, jednak niektóre nadają się do kosza. Mam szafke z ubraniami które nie nadają się do ubrania a z których korzystam jako skrawki materiału do swojego amatorskiego spontanicznego szycia. Ze startch legginsów powstała ostatnio pościel dla misia, ale tego jest zbyt wiele żebym umiała to wszystko wykorzystać. A wyrzucić nie chce choćby i ze względu na środowisko...
Ja z takich "ubrań, które nie nadają się do ubrania" robię sobie szmatki do sprzątania/wycierania kurzu (głównie tych bawełnianych). Bardziej eko i nie trzeba wydawać pieniędzy na ściereczki 😉 Pozostałe wrzucam do kontenerów PCK. O tym co się z nimi dalej dzieje nagrała ostatnio film Ula Pedantula: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-nvFlyovh_iU.html
@@magorzatak.9470 właśnie oglądałam go dzisiaj 😃 niestety w mojej okolicy choć jest informacja o istnieniu kontdnera pare ulic dalej i da sie go nawet znaleźć na mapie google, to tak naprawde go nie ma :/ muszę chyba poszukać gdzieś dalej.
Ja mam prawdopodobnie głupie pytanie. Bardzo chciałabym kupić sobie body, bo ładnie sie układa na ciele, ale na zdjęciach żadna modelka nie ma pod nim majtek. Czy ktoś kto nosi body może mi powiedzieć, czy lepiej je nosić bez majtek czy z majtkami? Jak jest wygodniej?
Witam.Mnie to płacz bierze jak mam coś kupić bo nie wiem co !!! Racje ma pani że kupował kiedyś co mi się podobało a nie myślałem że to będzie pasować do czegos ...Swetry go lubię że szmateksu .są ciepłe i fajniusie .na nowe kaszmirowe mnie nie stać .
Przyjemność z kupowania a nie noszenia to w 100% o mnie:( lubiłam się bawić stylowkami gdy chodziłam do pracy, natomiast teraz jestem w domu z drugim dzieckiem i ciągle jestem w tym samym dresie. Kupuję sobie nawet nowe stylowe dresy ale je nie zakładam bo mi szkoda:( może jakieś rady dla takich świeżych mam lub jak przenieść te przyjemność z momentu kupowania na moment noszenia? Ale z w/w powodów postanowiłam postawić sobie takie samo wyzwanie jak Zosia wcześniej i w 2023 roku nie kupić żadnego ubrania. Aaaa już się boje:D
@@ZOPHIAStylistka me too. Fajnie, że się nie wypierasz. Wiadomo, ZAWSZE byłaś i jesteś piękna. Nosek jest teraz idealny a ty dalej wyglądasz jak ty! JA ZAUWAZYLAM bo wiem z autopsji na czym polega ten zabieg. I zwracam uwagę na nosy ludzi!
Mnie przed wyrzuceniem niektórych ubrań hamują wspomnienia z nimi np. pewną bluzkę miałam na pierwszej randce z chłopakiem i coś mnie blokuję przed wyrzuceniem jej
Zosiu, wartościowe rady, natomiast materiał mógłby być bardziej w pigułce. Ciężko się słucha jak się zastanawiasz i mówisz yy co chwila. Nie piszę tego by obrazić, tylko takie mam odczucia, co do tego filmiku. Pozdrawiam serdecznie i dzięki za to co robisz
