tecrübelerim anılarım vs okul: özyeğin elektrik elektronik yer: özyeğin kampüs / discord www.engindenizucgun.com/
Опубликовано:
13 июн 2024
Поделиться:
Ссылка:
Скачать:
Готовим ссылку...
Добавить в:
Мой плейлист
Посмотреть позже
Комментарии : 168
28 дней назад
Arkadaşlar kameranın kalitesinin kusuruna bakmayın öbür kameram kırıldı o yüzden kardeşimin eski kamerasını kullandım yakın zamanda yeni kamera alıp kaliteli şeyler yapacağım birkaç video idare edin
geçen sene haziranda liseyi istanbulda okumak için buraya taşındım, ailemden ayrı olarak yaşayacağım ilk senem. çok korkuyordum çekiniyordum, alışamamıştım ne şehre ne de evdeki yaşantıya. okula başladığım zamanlar zorbalandığım bir dönem oldu sesim çıkmadığından. sonra sonra birkaç kişiyle tanıştım. bir grup haline geldik ve o grupla takılmak özgüvenimi büyük ölçüde yerine getirdi. zorbalandığım kişilerle arkadaş oldum. ara tatilde ailemin yanındaydım, tekrar istanbula döndüğümde biraz sıkıntılı bir dönem geçirdim. ev ahalisiyle çatışma halindeydim bir yandan okul açılacaktı ve alt katımızda büyük teyzem yatıyordu, akciğer kanseri. hepsine rağmen iyi bir çocukluk geçirmek istediğimi biliyordum ve bu yüzden kendime odaklandım. mutlu olmak için bir şeyler yapmak bana çok iyi geldi, ne eski çekingenliğim kaldı ne de mutsuzluğum. bu süreçte teyzemi kaybettik. ben o kadar tanımıyordum kendisini ama çevremdeki insanların üzüldüğünü görmek beni de bir süre kötü etkiledi. bir süre sonra o da herkes gibi unutuldu tabii, ben de unuttum. güzel arkadaşlar edindim, güzel insanlar tanıdım. dün lise birden mezun oldum, harika bir gün geçirdim. harika bir sene geçirdim. sevdiğim bir kız var, şu sıralar onunla konuşuyorum. iki haftaya ailemin yanına döneceğim, tatil yapabileceğimizi umuyorum çünkü her ne kadar hayatımın en güzel senesini burada geçirsem de dersler beni zorladı ve bir tatili hak ettiğimi düşünüyorum. ailemi özlemedim, bunun sebebini kişiliğime bağlıyorum ama bu benim için büyük bir sorun değil, dolu dolu geçen bir yılım bana çok şey öğretti ve bunlardan biri de insanların (bu kişiler ailem bile olsa) gelip geçici olduğu. bazı büyük sorumlulukları üstlenme zamanım gelene kadar çocuk olmanın tadını çıkarmak istiyorum çünkü geleceği düşünerek hiçbir yere varamadım bugüne kadar. teşekkürler engin abi, umarım istediğin şekilde geçirebilirsin hayatını.
"bir senem eksilmesin diye uğraşıyorsun ama senin zaten yarın yaşayacağın bile belli değil, o yüzden böyle sene hesabı yapmak da bence çok mantıklı değil" 2. mezun seneme girmek üzere olan benim yüzüme su gibi çarpıldı bu şu an, aslında hepimizin bildiği bir şey ama ben kendi kendimi öyle bir yedim ki bu konuda son 2-3 aydır. ben artık üniversiteye geçiş sürecim bitsin istiyorum gerçekten.
Şimdi hatırladım da geçenlerde sana genel tavsiyeler de bulunmuştum ama işin komik tarafı kendimde acınacak haldeyim , özellikle mental açısından kötüyüm. YKS’ye bir kez daha gireceğim ve üstümde derin bir başarısızlık korkusu var. Ama başaracağıma inanmak istiyorum. Belki de pek dindar biri olmasam da yeniden mutlu olabilmek için önce sahip olduğum şeylerin farkında olup bunlara şükretmem gerekiyor çünkü seni izlerken fark ediyorum ki YKS belasından kurtulsan bile mutlu bir insan olmak için bu yeterli değil ve bazen mutluluk içsel bir çabayı da beraberinde getiriyor. Seni seviyorum Engin. Kendine çok iyi bak ve her daim iç sesine kulak ver. Biliyorum çok klişe oldu ama iç sesim beni bir gün olsun yarı yolda bırakmadı ❤
@@berthapapenhaim6827 ben henüz üniye gitmedim o yüzden bilgim yok ama klüplere gitmeyi deneyebilirsin bence ilgin olan yerlere gidince seninle aynı ilgi alanına sahip insanları bulmak kolaylasabilir
Ay o kadar iyi geldi ki, video basligini gorunce kesin onu yaptim bunu yaptim sunu da yaptim en verimli ve dolu dolu ben gecirdim tarzi videolsrdan sandim ve tiklamadim bayagi bir sure. Bi cesaret izledim ve rahatladim. Hayat yaptiklarimiz kadar yapamadiklarimiz ve kacirdiklarimizla guzel be bir butun. Hayat devam ediyor, daha bir suru tecrube bizi bekliyor. Mezuniyetin kutlu olsun Deniz!
Henüz üniversite 1.sınıfta olmama rağmen çok gelecek kaygısı çeken ve geleceğini düşünen bir insan olarak videoyla çokça empati kurdum. Bu yüzden belki de üniversite okumak yararlı bir şey. Bu süreçte kendini tanıyorsun, ilgi alanlarını keşfediyorsun, kendin için bir yolculuğa çıkıyorsun ve hayatını nasıl geçirmek istediğine karar veriyorsun.
bugün an itibariyle liseden mezun olmuş yaşça küçük bi kardeşin olarak açıkçası ben de yoğun bir gelecek kaygısı içerisindeyim. Yks pek iyi geçmedi ve umduğum bölümü kazanabileceğim konusunda şüpheliyim, sonuç olarak bölüm yazsam mı mezuna mı kalsam yoksa direkt bi işe girip hayata mı atılsam emin değilim. Umarım ikimizin de hakkında hayırlısı neyse o olur, başka diyecek pek söz yok maalesef.:)
Ben de 2 yaş büyük bir kardeşin olarak 2. mezun senemdi , bu sene geçen senelere nazaran çok emek verdim , sınav istediğim gibi geçmedi ama hala umudum var. Evet , herkesi anlıyorum , gelecek kaygımız yüksek sadece şunu unutma kazansan da kaybetsen de hayat devam ediyor. Umudunu kaybettin diyelim , bir şey için çalışmayı, çabalamayı bıraktın bu sefer önündeki güzel günleri de göremeyeceksin. Hayatın bazı evrelerinde düşebilirsin , kalkabilirsin. Bunlar normal çünkü sen duyguları olan , yeri geldiğinde duyguları aklının önüne geçen , yeri geldiğinde karamsarlığın dibini vuran birisin. Ne olursan ol çabalamaktan vazgeçme , umulur ki bir çıkış yolu bulasın.
ben de şunu söyleyebilirim mutlaka bir ay çalış, mezuna kalsan da üniye gitsen de. ben bir yıl mezuna kaldım, aile ile fazla vakit geçirmek ve sürekli bi şeyler öğrenmek beni rahatsız etti. kendi başıma para kazanmak için bir ay böyle yapmayı düşünüyorum
Yusufsefer5138 Yaz döneminde bir işte çalışın; oyalanmak, kendinizi denemek için belkide. Size uygun bir bölüm varsa onu yazın, okuyun. Sadece üniversite mezunu olmak için bir bölüme yerleşmeyin, gerekirse 1 sene daha hazırlanın. 4 sene sevmediğiniz, mecburiyetten bir bölüm okumaktansa 1 sene dişinizi sıkıp istediğiniz bölüme girmenizi tavsiye ediyorum. İlerleyen yıllarda bunun pişmanlığını yaşarsınız. Başarılar diliyorum 😊
12:30 seni o kadar iyi anlıyorum ki. Sesinin tonunda tükenmişlik hissettim. Üniversite üçten beri aynı şeyleri düşünüyorum . Özellikle geçtiğimiz dönem mezun olduğumda önümdeki belirsizlik hayatımı daha anlamsız hale getirmişti. Başarılı olmanın dahi anlamı olmadığını düşünüyordum . Dediğin gibi hayatı daha çekilebilir kılan huzur...Mezuniyetin için tebrik ederim, hayatta başarılar :)
Kesinlikle okumalısın. Ben bu sene bölümüm ingilizce olmasa bile isteğe bağlı olarak hazırlık okudum ve asla pişman değilim kesinlikle öneririm yıl kaybım falan olmadı aksine deneyim kazandım; üniversite ortamına yurt hayatına vs
@@akiravis bende bir yıl mezuna kaldım hatta ingilizce seviyem B2 ama yinede hazırlık okudum ve hiç pişman değilim hayatımda verdiğim en mantıklı kararlardan birisiydi öneririm .bir yıl bir yıl diye düşünmeyin sonuçta herkes hayatını farklı zamanlarda farklı şekillerde yaşıyor.
@@Peanutttttw bence o bir yıl kayıp değil aksine arkadaş edinebileceğin ders kaygın olmadığı içşn kendini istediğin gibi geliştirebileceğin bir sene bol bol gezmeli falan en azından ben böyle hayal ediyprum ve imkan olursa okumayı çok istiyorum!!!
Ben de üniversiteye 2020'de başladım ve geçen hafta mezuniyetim oldu. Mezuniyetim olduğundan beri düşündüğün şeyleri düşünüyordum. Özellikle videonun sonlarında söylediğin şeyleri aynı şekilde hissediyorum. Üniversiteye kadar yolumuz belliydi ve biz o yolda yürüyorduk. Şimdi bitirince insan biraz boşluğa düşer gibi oluyor. Ama nasıl bundan 4-5 yıl önce bu günleri yaşayacağımızı bilmiyorsak bundan sonrakileri de biz bilmiyoruz. Yaşayacağız ve göreceğiz. Önemli olan sonuç değil, süreçtir. Her sürecin tadını çıkarmalı ve kendimizi gerçekleştirme yolculuğunda adım adım ilerlemeliyiz diye düşünüyorum..
internetin böyle videolara da çok ihtiyacı var sanki herkes kusursuz bir hayat yaşıyor gibi gösterilmesi insanları çok büyük bir depresyona sürüklüyor bazen hayat gerçeyen bok gibi olabiliyor
aslinda soylemek istedigim bazi seyler var ama bir sey desem aciklamak icin baska bir seyler de demek zorunda hissedecegim, ama hayat homunculus ya da oyasumi punpun evreninde gibi hissediyorum.
Dünyanın sonu kıytırık bir sınav yüzünden gelemez. Sen de kendini çok üzme bekle sonuçları istediğin gibi gelmezse o zaman düşünürsün şimdi gerçekten bir şeyleri söylemek için çok erken olabilir.
senin 4te yaşadığını ben 12 de yaşadım. milet deneme puanını sorgularken ben varlığımı sorguluyordum. tabii yanında ağır depresyon geçirdiğim dönem de var (ilaç almadım belirtilerinden biliyorum). burdan böyle dömnemler geçirenlere tavsiyem duygularınızdan kaçmayın gerçeği sorgulayın (ben inancımı oturtmuştum) kendinize fazla yüklenmeyin geçici olduğunu bilerek yaşayın. kendinizi nasıl ifade ediyorsanız onu yapın örneğin ben şiir yazıyor, ney çalıyor dua ediyordum. ki bence dua herkese yardım eder. her şey olmayabilir ama en azından bir çok şey düzelecektir emin olun
Şuan o kadar iyi anlıyorum ki... Bende üniversite birinci sınıftayım agnom her arkadaşlarıma göre hemde kendi istediğim yere göre çok düşük. Birinci dönemden Mat1 den kaldım. Bu dönemde Mat2 de büte kalıp harf notunu yükseltmek istiyordum. Böylece agnom biraz daha rahatlamış en azından 2 civarından iki buçuk civarına çıkmış oluyordu. Bugün hocanın, çokta sevdiğim anlayışlı bir profesör, 30luk sınavı vizeme bakarak yükseltmiş ve 50 vererek beni CC ile geçirmiş. Şaka gibi ama dersi geçtiğim için ağladım :) Ortalamam yüzde iki buçuk altında. Yaz okulu sadece Temmuzun ilk haftasında başlıyor ve ben şubattan beri zaten burdayım ve haziran sonu anca eve gidebilicem. Bugün oturup iyice ağladım. İkinci sınıfta matematik derslerini alttan alıp yükseltmem gerekiyor. Eğer hala takmaya devam edeceksem Kimya ve fizik 2 icin yaz okulu düşünüyorum onlarda Cb CC harf notunda. Berbat bir yıldı. Daha zor yıllar beni bekliyor gibi hissediyorum. Temmuz başı gibi eve gidip tekrar alttan alacağım derslere çalışmaya başlayacağım. Kafam çok karışık. Yorgun hissediyorum. Umarım ikinci yılım bundan daha güzel ve planladığım gibi geçer
Başarılı ve zeki bir adamsın izlediğim kadarıyla sana önerim fitness yapman yönünde olur hatta herhangi bir takım sporu da iyi olabilir, zeki adamsın izlediğim kadariyla bu zekanın eksi tarafı da overthinking tarzı psikolijik sıkıntılar olabiliyor. Hormonlar bu konuda önemli özellikle testosteron bir erkek adına paha biçilemez, bu sebeble yazdım. Başarılar dost
Lise hayatı dünyanın en sıkıcı yeri Ben liseye geçerken karantinaydi ve pskolojim okadar bozuktu ki aşırı kimliksiz hissediyordum kendimi. Liseye geçersem herşey düzelir sanmıştım . Anlatılan o "lise hayatı" ni yaşarım diye düşündüm. Ama öyle olmadı sinifm az kişiydi ve bana göre biri bulamıyordum. Çok daha kotu hissetmeue başlamıştım. Daha sonra nakil yaptım ve yeni okulumun bsna daha iyi geleceğini düşündüm. Ama o da öyle olmadı. Herkes çoktan arkadaş grubunu edinmiş ben kapının dış mandalı gibi konuşmalara girerken oldukça antipatikdim kesinlikle. O okulda arkadaş her yıl degsiyirdum . Hatalarım vok fazla vardı belki ama benim de haklı tsrafim oldugunu dusunen insanlar sözde yakın arkadaşlarım sürekli haklı bulmanlarina rağmen beni sevmeyen insanlarla (o antipatik olduğum dönemde ki) arkadaş olmaya başlayıp sattılar . Bu lise hayatında gerçek dostluk nedir bilmem aşk nedir bilmem sevgi nedir bilmem ama şunu bilirim kazık yemenin acısını yalnızlığı ve insanları izlemeyi çok iyi bildim hemde. İnsanların hepsi dış görünüşe bakan onun ötesinde size değer vermeyen çirkin olsanız yüzünüze bakmaya ak insanlar. Duygular veya kışiligin önemi yok sismansaniz zorbalabirsuniz ve bu çok acı. Şimdi 12. Sınıfı?m ve açığa gecicem cubku okul benim için ileri değil geriye doğru olmaya başladı. Bu boktan insanlarla 5. Yılımı RESMEN 5. Yılımı geciriyo olmam bok gibi bişey...copluk
bende vidyo atmak istiyorum ama insanların beni yargılamasından beğenmemesin korkuyorum o yüzden sürekli erteliyorum.Sen nasıl başladın?? Önerilerine açığım:)
sen ne kadar basarili ne kadar mukemmel olursan ol her yerde seni yargilayacak begenmeyecek ruh emici insanlar olacak. o yuzden yapilabilecek en iyi sey kendi istediklerini yapip kulaklarini disariya kapatmak cunku insanlara gore yasayacak olursak cok da yasamis sayilmayiz bana gore. eger baslarsan simdiden basarilar dilerim 💞
Selam. Bu sene üniversitede hazırlık yılımı bitirdim. Güzel geçti. Gezdim arkadaşlar edindim eğlendim. Ama doyasıya yaşıyorum tadını çıkarıyormuş gibi hiç hissetmedim. Neden böyle bilmiyorum. Çok istediğim düşlediğim bir üniversiteyi kazandım ama deli gibi mutlu olmadım kazandığımda. Bende mi sıkıntı var anlamadım. 4 yılım daha var önümde umarım daha güzel geçer. Böyle hisseden varsa yazabilirsiniz aşağıya konuşalım.
Bugun dershane icin bir gorusmeye gittim yazilacaktim cunku ve bana hedefimi sordu bir an durdum ve dusundum. Benim hedefim ne? Hedefim yok diyiverdim ve bu bana o kadar koydu ki
Tüm sene hedefsiz çalıştım ve emin ol bu öyle kolay karar verilebilecek bir konu değil.Bu konuda için rahat olsun çünkü süreç içerisinde bunu bulma olasılığın yüksek.Bulamazsan da dert etme ve sadece sürece odaklan.Eklemek istediğim son şey de hedef bulduğun zaman kimseyle paylaşma hevesini kırabilirler.Malum hiç bir meslek kusursuz değil kusursuz olan hayallerimiz.Umarım her şey dilediğin gibi olur.
Sana o soruyu sorana sen de sor hele onun hedefi neymiş de şimdi gelip dershane işletiyor .. şu dershaneciler legal tefeciler resmen. Eğer imkanın varsa evde veya kütüphanede çalış imkanın yoksa da etütü düzgün sessiz olan bir dershaneyi etüt için tut YKS senemde yaptığım en büyük hata dershaneye gitmekti
Sizlere bir şey danışmak istiyorum. Yaşım 20 tıpı çok istiyordum ama bu sene gelmeyecek büyük ihtimal ailem bu sene kesin bir yer yazdıracak. Kötü bir sırala gelmez 70 bin içindeyimdir. Hemşirelik yada öğretmenlik yazıp ilk sene az psikolojimi toplayıp hem obpde kırılıyor 2. Sene çalışıp tıp kazansam 22 yaşında tıpa başlamış olacağım sizce çok mu geç 28 de mezun olacağız böyle olursa. Yaşım çok mu büyük olacak,hayatı kaçıracam mı yoksa bilemiyorum
gerçekten tıp mı istiyosun eğer bunun için gençlik yıllarını akademide harcamaya değer görüyosan mezuna kal sonucta gelecekte ailen sana bakmayacak ne istediğini bil yoksa gerçekten vakti gelince kendine çok kızarsın,tıptan başka meslekleri de araştır bak bakalım başka yeltenebildiğin alan var mı mezuna kalmak sadecce tıp istediğinden eminsen kalmalısın bence bol şans
Diş hekimliği 4. senedeyim , çevremde 3 kere mezuna kalan adamlardan tut , farklı bölüm okuyup yeniden hazırlanıp sıfırdan başlayanlara kadar şahit oldum .O yüzden sınırlı bakmamak lazım . İsteyenler için yaş,konum ,engel fark etmiyor bir şekilde o yola giriyor .
tıp okuyorum sınıfta 24 yaşında başlayan adamlar var ünideyken hazırlanıp gelenler var orasını düşünme kendin bu psikolojiyi kaldirabilecek misin ona hazirlan sonuçta 2 sene de o ünide okuyacaksın ve istemediğin bir yerde yaşamak zorunda kalacaksın. Yaşadığın şehirde bi bölüm yazmak daha mantıklı olabilir illa yazacaksan
Arkadaşlar sizden bir yardım isticem. 12.sınıfım ne sayısalda ne eşit ağırlıkta istediğim bir meslek yok ama derslerini sevdiğim için alanımı sayısal seçtim.Ne yapmalıyım?
hedef belirlemek tabii ki güzel bir şey ama şu an kendini net bir meslekte karar kılmaya zorlamak yerine sevdiğin alana yönelmeni tavsiye ederim. hem okulda hem iş hayatında sevmediğin alanda nefes almaya çalışmak mantıklı değil çnkü.
Engin Engin diye ciddi anlamda sesli şekilde seslendim. Bir başka gün Bi daha gördüm bi daha çok fazla seslendim. Kafamda bi ton şey kurdum çünkü cidden sesli bir şekilde seslendim kütüphanede de el salladim bi ara ama görmedin. Yazınca da sapık gibi geldi kulağa niye bu kadar direttim ben de bilmiyorum. Seni seviyorum ve yks çalışırken de izlerdim bu yüzden selam verip kendimi tanitmak istemiştim.
20 дней назад
ikisinde de duymadım muhtemelen ya kafam doluydu ya da müzik dinliyordum ama kütüphanede yanıma gelip tanışsak çok mutlu olurdum bu arada söylemeden edemicem tanımadığım birini görmezden gelmem çok saçma olurdu
Kendini kaybetmiş, hayatı anlamsız bulmaya başlayan arkadaşlarıma naçizane tavsiye: bir süre bir şey yapmayın, kendinizi dinlemekten başka. Cidden bi bakıyorum da, kendimiz hariç her şeyle ilgiliyiz. Önce bir olmayı öğrenmeliyiz. Bireyselleşip özgürleşmeliyiz. Sonra topluluklarla ugrasabiliriz.
