5 pytań które należy sobie zadać w związku | Test na miłość 

Jakie jeszcze pytania polecacie zadać sobie przy rozważaniu czy nasz związek ma szansę być trwały?

Jak związek, to tylko RADZIECKI!!!

W kwesti pytania 4. mam 21 lat moja dziewczyna ma 23, jesteśmy w związku od 5 lat i sptokało nas nieszczęście w takim wymiarze że u mojej partnerki został zdiagnozowany guz mózgu. Jest to straszna sytuacja w której trwamy już od kilku dobrych miesięcy i aspekty związane z jej fizycznością która mocno ucierpiała po operacji, radioterapii, chemioterapii są bardzo trudne do przejścia. Mimo że zawsze uważaliśmy się za ludzi starających się jak to możliwe patrzeć na wnętrze człowieka oboje w tym momencie jesteśmy w stanie przyznać że realny aspekt wyglądu, samodzielności i zdrowia partnera jest niesamowicie istotny w związku.

Bodajże od ś.p. Piotra Pawlukiewicza: "Czy chciałbyś/chciałabyś aby twój syn/córka był z kimś takim jak twój obecny partner?"

XD poradnia randkowa u szymona szymon naszym doktorem serc ja bardzo proszę bloga załóż o tej tematyce

to są bardzo dobre pytania. Jedno z nich porusza słabo rozumianą dzisiaj intymność. Osoby, które myślą że wyznacznikiem męskości jest ilość stosunków seksualnych z byle jakim partnerem mylą prawdziwą intymność właśnie z taką swoją, wypaczoną, rzekłbym. Intymność współcześnie skupia się na na wszystkim wokół seksu ale tak naprawdę nie jesteście wgl blisko, 'nie jecie zupy z jednego garnka' i nie jesteście w ogóle przyjaciółmi. Tak właśnie z tym mi się kojarzą te pytania. Jeżeli nie czujesz się ze swoją dziewczyną jak z prawdziwą przyjaciółką, to nie jest prawdopodobnie ta droga, ale co ja tam wiem

1. czy zjedlibyście wspólnie gęstą zupę jedną łyżką? 2. czy chciałabyś/chciałbyś mieć syna/córkę podobnego/podobą do swojego partnera/partnerki? 3. czy Twój patner/partnerka pomoże Ci wychować dzieci w sposób, w jaki Ty byś chciał/chciała je wychować? 4. czy gdyby on/ona stracił coś ze swojej urody, to czy Wasz związek byłby równie silny? 5. czy czujesz, że jesteś w stanie zestarzeć się z Twoim partnerem/partnerką? czy umiesz wyobrazić sobie partnera/partnerkę w starszym wieku i wciąż żywić uczucie?

Zatem podsumowując. W relacji w związku nie wystarczy sama miłość. Musi istnieć równolegle przyjaźń. Wtedy związek jest naprawdę trwały. Pozdrawiam i miłego dnia każdemu!

Poważny związek potrafi być naprawdę bardzo dobrą lekcją dla człowieka o sobie samym, o tym na ile często okazujemy się być egoistami / egocentrykami, uczy pokory, otwartości i przekraczania siebie i swoich jakichś niekorzystnych schematów zachowań, o ile tylko człowiek jest w stanie z tą drugą osobą przebrnąć również przez trudne czasy. No i pewne złudne wyobrażenia na temat miłości i związku upadają w trakcie jego trwania, co niekoniecznie jest czymś złym xd Oczywiście nie jestem tu jakimś specjalistą, mam 22 lata, a mój związek trwa 4, to są póki co takie wstępne obserwacje

Szymon, jak ja Cię szanuje...

1) Przy pierwszym pytaniu posunąłbym się nawet dalej: Czy mógłbyś/mogłabyś bez zniesmaczenia, świadomie umyć zęby szczoteczką partnera/partnerki? (a to też jeszcze nie koniec przesuwania granicy) 2) Rzeczywiście nigdy nie zastanawiałem się nad tym - chyba spodziewałem się raczej, że moje dziecko może być zupełnie inne ode mnie i od mojej żony, albo że może być typem osobowości, za którym nie przepadam. 3) Choć zazwyczaj ostatecznie uczymy się wychowywać "w praniu", to warto ustalić fundamentalne zasady: nigdy nie podważaj autorytetu partnera przy dziecku - jeśli z czymś się nie zgadzasz, przedyskutuj to na stronie (podobnie jest w wojsku); jeśli jeden rodzic czegoś zakazał, to nie odwołuj jego decyzji i ponownie, przedyskutuj to na stronie; konsekwencja i prawdomówność (rozumiana tak, że nie mówimy wszystkiego, czego dziecko na danym etapie nie powinno wiedzieć, ale też nigdy go nie okłamujemy -> przykład: Skąd się wzięłam? Z brzuszka mamusi. Kto mnie tam wsadził? Tatuś. A jak? Dzięki temu że bardzo kocha mamusię. - na początku dziecko rzadko dopytuje, często zadowala się zdawkowymi odpowiedziami). 4) Tu warto zaznaczyć, że na pytanie "Gdybym stała się gruba to byś mnie zostawił?" Można odpowiedzieć: "Tak, gdybyś tyła z lenistwa i obżarstwa, a próby uzdrowienia twojej duszy spełzłby na niczym, więc powodem nie byłaby utrata atrakcyjności, ale to że byś się staczała i ciągnęła mnie w dół za sobą". 5) Myślę, że to pytanie pojawia się naturalnie po dłuższym czasie (rok, dwa lata?) - jeśli nie, to warto o tym rozmawiać.

Uczysz wartości chrzescijańskich lepiej niz wszyscy księża i katecheci jakich znałem razem wzięci (z wyjątkiem pani z gimnazjum ;) )

Kurde nie lubię gęstych zup chyba nigdy nikogo nie znajdę :(

Ja mam związek wierząca z niewierzącym. Porządnie przegadaliśmy wychowanie dzieci zanim zaczęło sie coś więcej. Wogóle dużo rozmawialiśmy i uznaliśmy że to największa trudność naszego związku. I że podejmujemy sie tego mimo wszystko ☺ wzajemnie szanujemy swoje poglądy a choć sam Bóg nas nie łączy, to już moralność i wizja prawidłowego postępowania w większości sie zgadza.

Zastanawiam się dlaczego tak mało się o tym mówi? Przecież to są fundamentalne kwestie. A człowiek wchodząc w dorosłe życie ma do dyspozycji: swoich rodziców, którzy bardzo często prezentują postawy, których nie warto brać za wzór; popkulturę, która promuje luźne związki; sztukę, często neurotyczną i egzaltowaną; kościół, który jako instytucja, w tej jak i innych kwestiach się nie wyrabia. Dziękuję Panie Szymonie, jak zwykle kawał dobrej roboty.

Szymon. Temat który poruszyłeś jest mi bardzo dobrze znany. Uwarzam nawet ze zbyt mało powiedzialeś odnośnie urody i kryteriów jakie mają ludzie w pierwszej fazie związku. Uśmiechnołem się jak pochwaliłeś sie swoim stażem w związku. Ale masz do tego prawo. Ja również Mam ponad 30 lat.(31) Z Karolina jestem od 13 lat. Jest rok młodsza odemnie. Ślubowaliśmy po 7 latach. Od trzech lat staramy sie o potomstwo. Dzis nie wiele jest takich PAR jak nasze. Ludzie nie szanują wlanego ciała w poszukiwaniu tej drugiej połowy.

Szymonie twoje kanały na YT są tak wartościowe że powinny być puszczane w szkołach. Dziękuję za wspaniały odcinek!

Takich ludzi jak ty potrzeba w naszym społeczeństwie. Życzę ci co najmniej 10 dzieci :D

1. Czy zjedlibyście gęstą zupę z jednego talerza jedną łyżką? (nie powinno być między wami żadnego dystansu, obawy przed intymnością, bliskość seksualna nie świadczy o istnieniu głębokiej intymności) 2. Czy chciałbyś mieć córkę/syna podobnego do swojej/ego dziewczyny/chłopaka? 3. Czy on/ona pomoże ci wychować dzieci tak jakbyś chciał/a, żeby były wychowane? 4. Czy gdyby on/ona stracił/a coś ze swojej urody to wasz związek byłby równie silny? (status społeczny, zarobki, wygląd itp.) 5. Wyobraź sobie swojego chłopaka/dziewczynę jako osobę starą. Czy będzie między wami coś tak głębokiego jak między starymi małżeństwami?

Zarówno ja, jak i moja Żona cieszymy się całym sercem, że dzieci nie mamy i mieć ich nie chcemy, oboje odkąd pamiętamy i to uczucie z wiekiem tylko narasta :) Ale gdybym miał mieć córkę, to zdecydowanie chciałbym, by wyglądąła jak moja Ukochana :)

Dziękuję Tobie Szymon za odcinek na tak ważny temat. Bardzo mądre pytania. Na tyle na ile 19latek może stwierdzić

Najgorzej, przez tytuł tego filmu zaczną mi się wyświetlać w polecanych kołcze podrywu

Jestem lekarzem, nie psychologiem, nie psychiatrą. To poniżej to moje luźne przemyślenia wynikające z mojego własnego życia małżeńskiego i seksualnego, a nie coś na co mam dowody. Proszę to w najlepszym razie traktować jak poezję, nie jej rady. Chcesz wiedzieć, czy poprosić dziewczynę o rękę? Popatrz na jej matkę i jej relację z mężem. Jeśli nadal chcesz, to zrobisz 1 ważny krok w dobrym kierunku. Chcesz wiedzieć, czy kobieta Cię kocha, tak jak kochać powinna swojego męża? Jeżeli dzięki niej stajesz się coraz lepszy, to cię kocha. Jeżeli tak nie jest, to cokolwiek macie między sobą, na razie to efektywnie nie jest dla mnie miłość. Oczywiście jest możliwe, że ona próbuje z całych sił, a ty nie pozwalasz jej cię kochać i możliwe jest, że wcale nie chcesz, żeby Cię kochała. Mimo to w końcu z jakiegoś powodu z nią pozostajesz. MOże to jest dla Ciebie pozornie wygodne, co macie. Może jest tak, że ona pozwala ci przymykać oczy na własne wady i to, co w sobie samym Ci uwiera. Jelsi tak jest, to to nie jest dla mnie miłość. Ale może jednak chcesz być na prawdę kochany jak mężczyzna przez kobietę. Zanim się oświadczysz pomyśl o tym.

Ja się dziwię, że takie rzeczy trzeba ludziom tłumaczyć. Niestety statystyka i moje doświadczenia pokazują, że wartościowego partnera to można szukać nawet i 40 lat. Gdy zacznę rozmawiać z dziewczyną poważnie, próbuję właśnie poprzez dialog zbudować prawdziwą intymność, to większość ucieka, wciskając mnie z automatu w friendzone. Kobiety (choć oczywiście nie tylko one) są mocno poranione, ale często przez własne nieświadome decyzje. Te z kolei biorą się z braków w domach rodzinnych, zwłaszcza z braku prawdziwej miłości między rodzicami. Mimo iż Szymon przedstawia stanowisko kościoła, ja uważam że jest to po prostu stanowisko logiczne i współgrające z empatią i samoświadomością każdego człowieka. Wystarczy po prostu zadawać sobie pewne pytania wewnętrznie. W każdym razie, wydaje mi się że człowiek nie ma nic na tym świecie poza miłością i nie może dać niczego więcej poza miłością. Żyjemy jednak w świecie, gdzie ta prawda jest już bardzo mocno zagrzebana. Być może też dlatego, że kościół jako jedyna (i niestety instytucja), nie potrafił się zaadaptować do zmieniających się warunków społecznych. Młodzi ludzie odrzucają kościół poprzez modny i napędzany medialnie bunt. Nie dziwi mnie to, bo ja też odszedłem od kościoła. Jednak etyce chrześcijańskiej nie potrafię zarzucić w zasadzie niczego złego a ta znika wraz z kościołem ze świadomości społecznej. Ja też zawsze byłem w ciężkim szoku, zarówno w sytuacji gdy dziewczyna mówiła do mnie "seks po ślubie" - choć to były bardzo dawne czasy - jak i wtedy, gdy dziewczyna chciała bliskości, ale bała się mojego zaangażowania i pragnienia rozmów o tym co mamy w naszych sercach, o tym co prawdziwe, o naszej historii czy obecnym stanie. Zawsze mnie to zaskakiwało, jak można uprawiać z kimś seks, bez towarzyszącej temu bliskości emocjonalno-intymnej. Z jednej strony nie zaglądam nikomu do łóżka i nie rozliczam. Ale przecież to niemal oczywiste, że bez prawdziwej intymności, żadnego związku sam seks nie scali. A potem ludzie podają jako przyczynę rozwodów: "Niedopasowanie charakterów". No tak, bo jak się nie umie od samego początku rozmawiać o ważnych dla nas wewnętrznie kwestiach, otwierać się od pierwszej randki, to wiadomo że jak już potem wjedzie seks i fascynacja urodą czy statusem, to po prostu się już do tego nie wróci. Tzn. wróci się, najczęściej tylko po to by odkryć, że tych zaległości związanych z brakiem dialogu i tworzącej go intymności już się nie da nadrobić. Pojawia się wtedy jedyne wyjście, czyli rozstanie i zaczynanie wszystkiego od nowa, zazwyczaj według tego samego scenariusza.

Oprócz zupy pytania dość naturalne, a sam przykład z zupą przychodzi szybciej niż nam się wydaje. Sam oddałbym jeszcze pod zastanowienie: czy wady naszego partnera są dla nas akceptowalne. Bo umówmy się łatwo kochać za zalety, ale z wadami już jest ciężej. Są czasem takie aspekty i to drobne, których w życiu nie zaakceptujemy.

Nie wiem po co oglądam film na ten temat skoro nie byłem w związku xD

Rzeczy dobrych w związku gdy masz dzieci, kredyt, .... jest ich mniej. Więcej jest pracy, zapewniania bytu, rozwiązywania problemów. Ale jak masz "TĄ" osobę to rozwiązywanie problemów i budowanie przyszłości jest dużo łatwiejsze :)

Odnośnie drugiego pytania, uważam że taka siłownia umysłowa stawiająca nas w roli ojca/matki zaskakująco mocno działa na wyobraźnię, pomimo braku doświadczenia. Można w ten sposób sprawdzać też samego siebie, zadając pytanie np. czy traktujesz swoją dziewczynę/chłopaka tak jakbyś chciał/chciała by kiedyś ktoś traktował Twoje dziecko.

Myślę, że po prostu niektórzy ludzie nie chcą myśleć o przyszłości, chcą żyć tym co tu i teraz. Będzie trwać dlugo, to fajnie, będzie trwać krótko, to trudno. Często to właśnie może kryć się za zdaniem "nie myślę o stałych związkach". Lecz nie oznacza to, że te osoby z góry planują rozstać się z kimś, kiedy znajdzie się ktoś fajniejszy. Być może przywiązanie, które wytworzyło się między tą dwójką będzie na tyle silne, że związek przetrwa dłużej niż planowali. Każda historia jest inna. Oczywiście, są również tacy, który z góry zakładają sobie, że jeśli im się coś nie spodoba, to wymienią kogoś na lepszy model. W wielu przypadkach jest tak, że kobiety mają nadzieję, że zmienią takiego faceta, że to one będą tymi jedynymi, dla których on weźmie ślub. A kończy się jak zazwyczaj - nie zmienimy kogoś, jeśli dana osoba sama nie chce tej zmiany.

Szymon: Co było dla was najważniejsze 10 lat temu Ja: Żeby kolega pożyczył mi zabawkę Też ja: Nie ma opcji, żebym miał dzieci

Hahaha ale się uśmiałem. A tak poważnie miłość jest w tedy kiedy jedno zaraz po drugim potrafi się wysrać 😜 bez wietrzenia 😎

Kozak🔥 Najlepsze jest to że sam wybieram na tej podstawie , chociaż nie słyszałem tego wcześniej. Szkoda że co znajduje to bez wzajemności ... Ale nie podaje się

5-minutowa reklama gaminate mi się puściła. Mogłem pominąć, ale fabuła była zbyt dobra.

odpowiadam na pierwsze pytanie TO ŻALEŻY czy jest to żurek czy coś innego

[Pytanie] Kiedy świat tak zmienił się, z starego czasu kiedy twórcy( kina, seriali, bajek i kreskówek) nie bali się mówić to co chcą ect. Na ten dzisiejszy poprawność politycznej? Jakie była przyczyna tej zmiany, jak kiedy?

Na szczęście nasza córka przejęła po żonie tylko te dobre cechy. W pozostałych obszarach jest podobna do mnie 😁 czyli połączyła zalety nas obojga 💪😎 wszystkie inne pytania jak najbardziej na tak👍

Brakuje jeszcze jednego pytania: Czy jeżeli nie bylibyście w związku (nie czuli nic do siebie) to czy bylibyście przyjaciółmi? Chodzi bardziej o takie spojrzenie pod kątem serdecznej relacji.Tzn każdy ma jakiś przyjaciół(-ki) kolegów(-żanki) ale bardzo często są to ludzie inni od siebie (czasem bardzo różni), a mimo wszystko się przyjaźnią. To jest moim zdaniem bardzo ważne bo przyjaciele często potrafią się kłócić (niektórzy tylko się kloca i czerpię z tego przyjemność). A miłość tylko potęguje kłótnie! Nie jest to niezbędne, ale praca nad tym gdy kłócimy się o pierdoły i dyskusje nad tematami tymi które nawet bolą jest niezwykle ważna. Nawet jak pomyślimy o jakimś innym znajomym związku to często wspomnienia które sobie wyobrażamy to nie jest jakaś pasja czy namiętność tylko właśnie dowcip i konflikt.

W miłość nie wierzę ale posłucham i dam łapkę w górę

Pytanie z łyżką jest zdecydowanie zbyt delikatne x) . Ślina jest naprawdę lajtowa w porównaniu z innymi wydzielinami i czynnościami fizjologicznymi, z którymi będziemy mieli styczność, żyjąc z kimś tak blisko

Piękny głos Stworzony do radia

8:58 uwielbiam ten twój śmiech

Ożeniłem się mając 36 lat. Przed ślubem nie odpowiedziałem "sobie" na te pytania. Po 4 latach małżeństwa, odpowiedź każde z nich brzmi "nie"... Nie, nie jestem szczęśliwy... ale mam wspaniałą córkę!

Dlaczego w dzisiejszych czasach jest takie skrajne przeseksualizowanie w sumie wszystkiego (np. tych pseudo-poważnych seriali na Netflixie, muzyki, wszelakich filmów, itp., itd.)?

Bardzo mądra perspektywa. Ale prawda jest taka, że dokładnie tak jest, jak Szymon opisał na końcu - ludzie są egoistami. Ludzie są z drugą osobą tak długo, jak jest dobrze i wygodnie. Albo jak są korzyści. Czy to daje szczęście? Wg mnie nie - bo nie jest siebw relacji, ale w transakcji. A jak korzyści zabraknie - wtedy mamy przyczynę (w jakiejś tam cegiełce) obecnej fali rozwodów.

Dobijam do 50 a mój kotek jest po 40 i uważam, że facetowi potrzebna jest kobieta, która go pociąga fizycznie i dba o swojego dużego chłopca, natomiast kobiecie jest potrzebne poczucie bezpieczeństwa i świadomość, że zawsze może polegać na mężu. Wtedy cała reszta, nawet jak się znacznie różnimy nie spowoduje rozłamu. Niedawno w rozmowie wśród oświeconego młodszego o 20 lat pokolenia powiedziałem, że dla mnie jest bardzo ważna sfera fizyczna. Uważam, że kobieta musi mężczyznę pociągać fizycznie. Powiedziano mi, że jestem męską szowinistyczną świnią, że tylko mi dupa w głowie, że mam patriarchalny model rodziny, że jestem zacofany itd. Tylko, że w moim związku tak jest i jest dobrze. Dbamy wzajemnie o siebie, mobilizujemy się także do dbania o wygląd (tu raczej ona mobilizuje mnie :) ). Mój kotek jak ma jakąś wizje, to ja realizuje stronę techniczną a ona artystyczną. Kompromis jest wtedy jak robimy to, co ona to wymyśli :). Konflikty zawsze powstają jak ludzie stoją. U nas każdy konflikt rozpoczęty w pozycji pionowej, a kończy się jak pozycja zmienia się na poziomą. Ja wiem, że nie pasuje to do obecnych feministycznych teorii. Jednak my mamy dom, który jest dla nas ostoją, a co wy macie miłośnicy nowych teorii? Jak patrzę na tych nowoczesnych i oświeconych to mam wrażenie że małżeństwo traktują jak spółkę zoo. Jeżeli przez 3 miesiące zyski są mniejsze niż koszty i spółka przynosi straty to zgłaszamy upadłość, dzielimy się majątkiem i każde idzie w swoją stronę. Ja jednak wolę swój skansen niż Waszą awangardę postępu.

3:17 Jak KTOŚ GDZIEŚ TAM KIEDYŚ sugerował powinniśmy być jednym ciałem i jedną duszą... HMM CIEKAWE O KOGO MOŻE CHODZIĆ

Pytanie o zupę spodobało mi się, pytanie o dzieci mnie zasmuciło 😕 pytanie o wychowanie dzieci mnie już załamało zupełnie 😢 dygresja o różne wyznania też bardzo smutna, a te pytania są na prawdę ważne i znaczące, dobrze zostały wymyślone 👍 pytanie o urodę też świadczy o dojrzałości związku 👍 i o docelowej chorobie czy statucie! A starość wiadomo, że była by piękna taka opcja i wizja ❤️

Absolutna zgoda.

Dało mi to do myślenia, choć dla mnie wyobrażanie sobie siebie jako pary staruszków, nawet saego siebie jako staruszka) jest dla mnie póki co abstrakcją.

2:00 Dopiero druga min. i już muszę się z Panem mega zgodzić i podziękować Panu za ten vlog. Już skusiłem się na tą książkę. Znam kobietę, która idzie do łóżka z nieznajomym bo ma na to ochotę... ale użycie wspólnej szczoteczki do zębów to absolutnie nie mieści jej się w głowie...

Pytanie o jedzenie z jednego talerza bardzo ciekawe, bo sama po krótkim czasie trwania związku już jadłam z tego samego talerza co partner, a kiedy pomyślałam o tym, że mogłabym to robić z kimś innym, wydało mi się to być odpychajace.

Też mam 30 lat i 13 lat stażu związku. Nigdy nie spotkałem nikogo w podobnej sytuacji, aż do dziś.

Ja tam ogólnie lubię mądrych ludzi, nawet z innych religii czy kręgów kultur.

Czy potraficie dzielić swoje pasje? Ona przykładawo ogląda z tobą mecze i kojarzy podstawy futbolu, on pomaga jej w jej pasji, nauce, hobby etc. 9 lat razem, obecnie małżeństwo, pozdrawiam 🙂

Przed Twoim filmikiem Szymonie, słuchałam muzyki i ostatnią piosenką była Lepszy model.

Bardzo ciekawy material, dziekuje.

Ja mam 26 lat, a z żoną jesteśmy razem od 9. Pozdrawiam.

supeer, dziekuje, obawialam sie trudniejszych pytan ;) bardzo ciekawe i trafne. pozdrawiam.

Byłem młody i piękny, teraz jestem piękny, ale całe życie jestem zajebisty.

04:05 Tak, jestem trochę młodsza od Ciebie i po 10 latach i więcej mogę powiedzieć że nic się nie zmieniło, zawsze powtarzałam że nie będę miała dzieci, wiem że tradycyjny model rodziny nie jest dla mnie odpowiedni i bardzo by mnie unieszczęśliwił, dwa lata temu adoptowałam kota, jest spełnieniem moich największych marzeń, nauczyłam go chodzić przy nodze na smyczy, zabieram go w góry i razem podróżujemy, jak myślę że miałabym mieć dziecko to mnie wizja takiego życia przeraża, znając siebie, zakładam ze byłabym matką taką jak Gala Dali dla swojej córki.

Jak na dzisiejsze standardy ( mam wrażenie) że 12 lat to dużo. Ja sam (37lat) jestem już od 16

10 lat temu było dla mnie ważne jako dumnego 3 latka aby być najedzonym, wysłanym i aby był przy mnie mój ukochany pluszak słoń

Bardzo ciekawe i mądre pytania. Jeżeli będę kiedyś w związku, na pewno je sobie zadam

Smutno zrobiło mi się po obejrzeniu tego filmu, bo nie nadaję się do stałego związku, mimo że jestem w nim od 7 lat. 1. Pytanie o zupę jest dziwne, ale wręcz bardzo potrzebuję bliskości i czułości, więc powiedzmy, że tak. 2. Nie chciałabym, żeby mój syn był taki sam jak mój mąż. Mój mąż ma swoje wady, toleruję je, ale byłoby super, gdyby mój syn ich jednak nie miał. Ale chciałabym, żeby moje dziecko miało też coś ze mnie, a przede wszystkim żeby było odrębnym bytem. Nie mam wyobrażeń na temat swoich ewentualnych dzieci. Chcę, żeby były zdrowe, mądre, dobre. 3. Tak, mąż pomoże mi wychywać dzieci tak, jak chcę. Mamy taki sam światopogląd na większość ważnych spraw, w kwestiach spornych potrafimy wypracować kompromis. Problem w tym, że nie wiem, jakie tematy miałabym przegadać. 4. Tak, mój związek ucierpi, gdy któreś z nas straci urodę i/lub zdrowie. Mój mąż nie ma z tym nic wspólnego. Po prostu ja jestem egoistką. Jednocześnie kocham męża tak bardzo, że nie zostawiłabym go z tego powodu. 5. Nie chcę sobie wyobrażać siebie na starość w ogóle. Ale umiem sobie wyobrazić, jak nawzajem robimy sobie herbatę albo podajemy leki, jak to drugie z nas będzie zbyt chore.

Pytania świetne. Będąc wdową z dzieckiem znależliśmy się z obecnym mężem 33 lata temu i nie miałam żadnych wątpliwości, bo jest to człowiek prawy, wierzący i mieliśmy podobny system wartości, co moim zdaniem jest kluczowe. Ale jeśli chodzi o wychowanie dzieci, to okazało się, że ja nie mogę od nich nic wymagać, bo on miał macochę, która tak mu przykręcała śrubę, że nie pozwolił mi ani sam nie był konsekwentny w sprawach wychowania. Teraz 28 letni "bachor" jeździ po mnie jak po łysej kobyle. Pozdrawiam :)

6:45 Tutaj się nie zgodzę. Jest jedna część ciała, która prawie przez całe życie się nie zmienia - oczy. Oczywiście nie biorę pod uwagę jakiś wypadków czy chorób. Ale fakt, wygląd drugiej osoby jest ważniejszy niż wielu osobom się wydaje. I to na warstwie podświadomości.

Zgadzam się ze wszystkim co zostało powiedziane w filmiku. Kieruje się dokładnie tymi samymi zasadami. Dziwi mnie że dorosła emocjonalnie osoba (powiedzmy po 20 roku życia) nie jest w stanie sama dojść do tych wniosków. Moim zdaniem to taka bardzo podstawowa logika. Dodam że mam 33 lata, jestem ateistą od 13 roku życia, wtedy zdałem sobie sprawę jak mało prawdopodobne jest istnie nadprzyrodzonego bytu. Same wartości przekazane mi przez katolickich rodziców oceniam jako prawidłowe i myślę że dzięki nim moje małżeństwo jest udane (do tej pory ;) ). Paradoksem jest, że ja będąc niewierzący kieruje się zasadami moralnymi które wpaja nam kościół, a do których stosuje się raczej niewielu katolików.

Pomysł na odcinek- jak randkować po katolicku?

Bardzo trafny wniosek na koniec z tymi tymczasowymi związkami. Uważam, że to niezwykle popularne podejście dzisiaj, przynajmniej z mojej perspektywy.

Pisałem już to chyba ale się powtórzę że to nowe tło wygląda profesjonalnie +1

Zgadzam się😊 Dzięki za polecenie książki😉

Moją strategia na małżeństwo jest poprostu bycie z DRUGIM człowiekiem. Jak kocham, to pomimo wszystko. Mogę być zła, On może być zły, ale Kocham. Tak zjemy razem zupę z jednego talerz, baa... Zdarza się pomylić szczoteczki do zębów 💛

Habituacja bodźca, jedna ta sama rozrywki po 5 lub 10 razie zaczyna nudzić i dostarczać mniej i mniej przyjemności i takie związki oparte na "przyjemności" to maks rok.

Moja zona jest wierząca a ja nie i zgadzam sie ze trzeba bylo to przegadac, ale zadziwiajaco łatwo doszlismy do porozumienia

Ja z nikim zupy bym nie wypił po to obrzydliwe ale z tważą bym nie miał problemu Za to uważam że lizanie się jest obrzydliweXD (Nie całowanie) Jest spoko...jak tólenie A wogóle to holera!...zdrowe podejście Panie Szymonie:)

Bardzo fajny odcinek!

Bardzo fajny film, jednak musze sie jednak nie zgodzic opinia o przelotnych zwiazkach. Jasne w momecie gdy jedna strona chce czegosc twarszego a druga z góry zaklada przelotna zabawe jest to podle i nie nalezy tak postepowac. Jednak wydaje mi sie, ze gdy obie strony chca jedynie przejsciowej, milej relacji to co w tym zlego? Plus zlaszcza gdy mowimy o nastolatkach, ktorzy w wiekszosci nie mysla o stabilizacji na tym etapie.

dzięki że jesteś

No.... są ludzie którzy z wiekiem pięknieją np tzw syndrom Krzysztofa Ibisza. Szczególnie jeśli w pewnym momencie życia odkryją na czym polega prawdziwa medycyna i że można żyć 90 lat w dobrej formie jeśli się właściwie dba o tą maszynę w którą jesteśmy wsadzeni.

Dobry temat. Komentarz dla zasięgu. :)

Co to za piękny obraz 😍

Nosisz obrączkę na środkowym palcu??

Tak zupełnie na serio, jakby się nad tym głęboko zastanowić to już pierwsze pytanie ma więcej sensu i więcej wniosków można wynieść z odpowiedzi niż z niejednego, całego testu "psychologicznego" pt. "czy do siebie pasujecie". Proste i trochę głupie na pierwszy rzut oka, ale daje do myślenia.

Komentarz do pytania pierwszego.W okresie przed rewolucją Stalin siedział na zesłaniu na Syberii razem z Ordżonikidze.Ordżonikidze opisał sytuację jak to Stalin jadł z miski po psie a nawet ją po tym psie wylizał,chodziło chyba o to,że mieli tam brak naczyń.Stalin potem gdy miał władzę stał się wyrafinowany,ale za czasów bycia zawodowym rewolucjonistą spokojnie by zdał test jedzenia jedną łyżką z kimkolwiek.Najwyraźniej warunki brzegowe tego testu są ograniczone do kultur,które mają określone poglądy na higienę itd.Nie wiem czy to zadziała w Rosji.

Czy jest mi ktoś w stanie wytłumaczyć dlaczego miałbym się brzydzić jeść tą samą łyżką cokolwiek (zakładając, że to lubię jeść) z osobą z którą się całuję?

Super odcinek ;) poruszasz bardzo istotne kwestie więc to bardzo na plus

Opowiem wam historię o moim związku. Poznałem 2 lata temu dziewczynę w której od razu się zakochałem. Gdy na 6 randce namiętne się całowaliśmy ona nagle oderwała swoje usta od moich i mówi że bardzo chce że mną to zrobić tylko najpierw musi mi coś bardzo ważnego powiedzieć. Po chwili milczenia powiedziała że identyfikuję się jako mężczyzna. Ja zdębiałem bo nie zdawałem sobie sprawy że jestem gejem. Mój konar płoną i zrobiliśmy to. Koniec historii. Pozdrawiam.

Myślałeś kiedyś nad interpretacją BioShocka?

Mam bardzo praktyczny i łatwy do wykonania test. Test na żonę/męża. "Czy chcę, aby był/była matką/ojcem moich dzieci?"

6. Czy wejdziesz na dwójkę do toalety po swojej partnerce/partnerze i usiądziesz na jeszcze ciepłą deskę po jej/ jego dwójce?

"jeśli bedziemy mieli jeszcze parki" :D

Pytanie o gęstą zupę skierowane do par bezdzietnych. Nie rozwinę tematu, bo rodzice tego nie potrzebują, a bezdzietni nie zrozumieją. Natomiast strategia "zawieram związek, póki jest to wygodne" - o ile jest wiadoma dla drugiej strony, nie jest wcale tak irracjonalna. Nie widzę się w takim związku (nawet gdy miałem -naście lat), ale wyobrażalny jest dla mnie żywot osoby, która trwa w wiecznym carpe diem, wiedząc że i tak "jakoś to będzie, bo jeszcze tak nie było, żeby nijak nie było". Nie każdy myśli w kategoriach "muszę mieć dobre dzieci - z dobrego związku - które zajmą się mną na starość. Państwo opiekuńcze przygarnie mnie pod swe ramiona".

ciekawe ile związków tym filmem rozwaliłeś xD

10:00 istotne pytania

Gdyby biskup Jędraszewski mówił takie kazania, zamiast mówić o ideologiach...

Super! 👍

Skąd bierzesz te grafiki w tym typie filmików? Są piękne ;)

1. tak 2. tak 3. Mimo, że nie wierzy to chodzi ze mną na msze w niedziele, więc tak 4. tak 5. tak

Mi się wydaję, że oba założenia mogą funkcjonować, a nawet są w pewnym stopniu potrzebne i takie patrzenie na to czy można by było z daną osobą założyć rodzinę jak i to że teraz z tą osobą jest fajnie i dopóki jest fajnie jest git, bo w pewnym momencie może nam przestać zależeć wzajemnie na sobie przez to że uznamy swojego partnera za "pewniaka" a całkiem dobre związki się przecież przez to wypalają, a szkoda.

Jedyny u mnie związek to tylko radziecki