Cehennemden kurtaracak bahanen nedir?
Allah, mü'minleri dünyada hidayete erdirdiği gibi, ahirette de hidayete erdirmiştir. Öyle ki, mü'minler Allah'a, icabete en yakın olan bir duâ ile duâ etmişler ve tevbe ve rücûda, O'na en güzel bir medh ve övgüde bulunarak, "Allah'a hamdolsun"; kendi kusurlarını itiraf ederek, "Rabbimiz çok affedicidir"; kendilerinin hatırlarına dahi gelmeyen şeyleri, Allah'ın onlara verdiğini kabullenerek, "Rabbimiz çok lütufkârdır" demişlerdir. Ve yine onlar, "Allah'ın nimetlerine nisbetle, bizim hiçbir amelimiz yoktur" anlamında olmak üzere, "Lütfundan olmak üzere, bizi ebedî kalış ve ikamet yurduna kondurdu" demişlerdir. Halbuki berikiler ise, Cenâb-ı Hakk'ı tazim edip ululamayı gözardı ederek ve O'nun ululuğuna münasib olan amelleri yapmaktan aciz olduklarını itiraf etmekten yüz çevirerek, "Ey Rabbimiz, bizi çıkar. İyi amel ve hareketlerde bulunacağız" demişlerdir.
Daha sonra, Allah Teâlâ onlara çalışma, amel etme vasatını, ve o vasatta kendilerine rehberlik edecek elçiyi ihsan ettiğini zira Hz. Peygamber (s.a.s) onların mutluluk vesilesidir bildirmek üzere şöyle buyurmuştur "Size, aklını başına alacak kimsenin düşünebileceği, öğüt kabul edebileceği kadar bir ömür vermedik mi?" buyurmuştur. Çünkü, onlarda bulunabilecek engel, ya Allah'ın indirdiğine nazar etme fırsatı bulamama hususundadır, yahut da, onlara, onları irşad edecek şeyleri anlatmadığı için, mürşid ve yol göstericileri hususunda olur.
Daha sonra Cenâb-ı Hak, "Şimdi tadın o azabı, artık zalimler için hiçbir yardımcı yoktur" buyurmuştur. "Tadınız" emri, o azabın devamlılığına bir işaret olup, bu emir, hor ve hakîr kılıcı bir emirdir. Binâenaleyh, amellerini ve sözlerini, olması gerekli olan yerlerin dışına koyan ve vaktinde mazeret beyan etmeyen zâlimler için, ihtiyaç duydukları o zamanda, kendilerine yardım edecek bir yardımcı da yoktur.” Razi / Tefsir
Ebû Hüreyre’den (ra) rivayet edildiğine göre Peygamber a.s. şöyle demiştir:
“Allah Teâlâ, ölümünü atmış sene ertelediği kimse için mazeret bırakmamıştır.” (Buhârî, Rikâk, 5)
“Ümmetimin ömrü altmış, yetmiş yıl arasındadır.” buyurdu Resulullah aleyhisselatü vesselam. (Tirmîzî, Deavât 101)
Şimdi bir hesap yapalım:
Ömrünün 10 yılı çocuklukla geçiyor;
20 yılı çalışmakla;
20 yılı uykuyla;
5 yılı da tuvalet ve banyoyla...
Ahiretini kazanabilmek adına sana kalan vakit, ortalama 5 sene.
Bu 5 yılı ya içkiyle, küfürle ve zinayla geçirecek ya da akıllı bir tüccar gibi ebedî hayatına yatırım yapacaksın.
Seçim senin.
"İlim meclisinize girmemize izin verir misiniz hocam" mealinde çok mesajlar geliyor son zamanlarda!
Bu ümmete, özgüvenini kaybettirdiler ilk önce...
Alparslan’ın torunlarına nasıl bir eğitim verdilerse, Resulullah aleyhisselam’ın ilim meclisine gelebilmek için bile bizden izin istiyorlar utana, sıkıla!
Ezik, büzük Müslüman gençliğin hali pürmelali.
“Anadolu’ya girmemize izin verir misin Romen Diyojen” demek gibi saçma bir soru bu...
Senin ne işin var dışarıda kardeşim?
Sohbet meclisine gelmemen ayıptır asıl, neyi soruyorsun? Yapmayı istemeyi bırak ve yap artık!
kafirlerde Muhammed ümmetidir
tadın azabı ayeti
hapishane sıkıntısı
gardiyanın tavsiyesi
Allah'a küfür eden öğretmen
15 окт 2024
