7'den 70'e Kadar Süren Güvercin Sevdası - Bankacı Faruk Kümes Ziyareti - Ala Türkiye 

Yorumlarınızın hepsini tek tek okuyoruz. Ne hikayeler varmış da bizim haberimiz yokmuş, harikasınız! =)

Selamın aleyküm ala türkiye.Orta okula giderken başladım balkonda bakıyordum binalar yapışık 2.kat kuşlar uçuyor inemiyor yer dar kuşlar tam alıştı komşular şikayet etti.ozaman babam kuşları aldı köye götürdü kuşların dişisi süt beyaz sabah köyden eve geldi tabi kümes yok yedirdim icirdim bir daha görmedim o yaştan beri gönlümde yara etti.simdi 32 yaşındayım evliyim 2 çocuk babasıyım yine apartmanda oturuyorum yine yerim yok.koye kümes yaptım 8 ay önce arabamla trafik kazası yaptım arabam pert oldu 2 ameliyat geçirdim.boş kumesim var arabam yok nasip olacağı günü bekliyorum inşaallah.malum piyasa uçtu gitti araba alamadım pandemi var yasak var derken kaldık böyle. Saygılar ve sevgilerimle severek takip ediyorum.

#ALATÜRKİYE Maşallah maşallah faruk amcayı yildir izliyorum vede tanışmak nasip oldu kendisi cok iyi biri emeğine sağlık olsun inşallah ben de mardinliyim benim kuşcuğa başlama deneyim mahalemizden büyük abilerimiz vardı onları uzaktan izlerdim saatlercek babam gelirdi ordan alırdı öyle başlado sonra ilk okuldan Mardinli tanıdığım biri beni gördü onu hep izlerdim sonra beni cağırdı kuş verdi pacalı bongoyla başladım

Alatürkiye adıyaman merkez oturuyorum ismim metin kuşçuluğa komsumuzun tehbe dediğim kına renk külahlı ve perçemli paçalı kuşları vardı onların cocukları olmadığı için besliyolardı. Bende o kuşlara heve ederek beslemeye başladım o zaman abim damda yuva yapmişti abimde rahmetlik oldu kanser hastalağindan onun anısına işte öyle yıllardır bir aşk olarak besliyoruz.

İlkokula babam bir tane beyaz bir tane limon sarı almıştı.Evin içinde kutuda besliyordum.Limon sarı öldü başında oturup ağlamıştım hep sevdiklerim ölüyor diye.Elim bir defa değdi 26 yaşındayım hiç kuşsuz kalmadım.okula dersaneye çoğu zaman yanımda götürmüşlüğüm de vardır.Geçen hafta da bir tane yavrum ölüyordu yine sobanın yanına koyup başında bekledim.Annem küçükken de kuşun başında böyle beklerdin diyince o güzel günler aklıma geldi.Tabi o zamanlar komşu bahçesinde çatılarda duvarlarda gezerdim.Şimdi bunu yapamıyoruz kocaman adamsın çatıda ne işin var diyorlar ama kuş gelmeyince de içim içimi yiyor.Osman abinin bir sözü var yatarken hangilerini eşe atıyorsunuz,hani yavruyu teke alıyorsunuz diyor çok doğru konuşuyor.

Biz bu hobiye gönül vermişiz. Güneydoğuda Diyarbakırda doğdum. Bebeklerin gözleri duymadan kulakları işitir bende her sabah uyandığım da gözümü açmadan babamın bahçedeki çelende yani (duvar köşesine asılan tek 2 gözlü) yuva da eş çağıran bangır bangır dönen öten güvercinlerimizin sesiyle uyanırdım. Kuşlara ıslık çalamadıgım için ilk bakkalda keşfettiğim düdüğü gördügümde ki bununla güvercin 🕊 uçuracagım fikri aklıma gelidi ve yüzündeki mutluluğun bir tarifi yoktu günlerce boynumdan cıkamadıgım düdüğü annem gece yatınca boynumdan alırdı. Artık ağzımla çal biliyorum ısıgı. Hayla kuşlarım uçarken aynı mutluluğu yüregim 🧡 de hissediyorum. Artık uyanırken deyil uyurken seslerini duyar gibiyim her gece yatağımda kuş eş derim akı mardine ondan cıkanı boza diye. Bu harbiye gönül vermiş tüm kalbi güzel insanlara başta faruk amcaya bin teşekkür annesine babasına rahmet. Ankara güzel kuşçuysa sebeplerinden biride faruk amcamdır. Rabbimden de en yakın zamanda dizinin dibine oturup elinden öpüp güzel sohbetini dinlemek ümidiyle Allaha emanet ediyorum.

Slam tek kelime ile muhteşem

6-7 yaşlarımdaydım. Oturduğumuz mahallede birkaç komşumuz kuş besliyordu. Bende o yaşlardan beri hayvanlara meraklı olduğum için sürekli kuş besleyenlerin yanlarına giderdim. Küçük olduğum için yanlarına almazlardı beni. Kuş istemeyemezdik ama kenardan seyrederdik. Bir gün çok kötü hastalandım. Doktor iğne vermişti. Hergün hastaneye gidip o iğneyi yaptırıyordu babam, her seferindede çok ağlardım. Yine birgün hastaneye giderken babam dediki; eğer bugün ağlamazsan söz veriyorum sana kuş alacağım demişti. Bende o gün iğne yapıldıktan sonra hiç ağlamadım. Babam elimden tuttu, kuş satan dükkandan bir çift kuş aldı. O kadar sevinmiştimki ayaklarım yere değmiyordu. Eve geldik beraber kümes yaptık. Kuşları içine koyduk. Babamın o günkü lafını hiç unutmam. Artık onların yanına gitmene gerek yok, sende bu heves olduktan sonra onlar senin kapına gelir dedi. Dediği gibi oldu. O yanına almayan kişiler benden kuş almaya geliyorlar. Okuduğunuz için teşekkür ederim 🙏 Tokattan tüm kuşçulara selamlar saygılar.

ALA TÜRKİYE Merhabalar 5. sınıfa gidiyordum o dönem Erzican da ikamet ediyorduk İstanbul la taşındık tanışındığımız evin sahibi kuş beslerdi onun yanında kuşlara bakarak bu camiayla tanıştım yaşım şuan 42 kimi zaman ara verdim beslemeye yaşadığım emes rahatsızlığı nedeniyle bolca vaktim oldu ve tekrardan kümesimi yapıp 2 yııldır oyun kuşu besliyorum benim gibi sürekli zamnını evde geçirenler açısından sizin programınız mükemmel .

benim kuşçuluğa başlama hikayem çok meşakatlı geçti.. babamın amcası amca oğulları kuş beslermiş biz doğmadan önce evimizi çatısın altında tenekeden yuvalıklar vardı kendileri 1950 - 1960 lar da almanyaya gurbette gitmişler. ben 10 yaşlarımda babama hep sorduğumda güvercin yuvası derdi güvercin yuvaları aklıma hep yer etmişti... ilk güvercinle tanışmam babamın halasına misafirliğe gittik köye halamın oğluda kuş besliyormuş ama benim haberim yoktu taki o güne kadar... eski düz toprak dam çatılı köy evi vardı halam murat abinin güvercinleri var git bak dedi ya o an dışarıya bir koşuşum var soluk soluğa dama çıktım damın üstünde en az 40 tane güvercin vardı beni görünce hepsi bir uçtu o an sanki içimdeki yatan aslan uyandı sanki yıllardır hasret kaldığıma kavuşmuşcasına bir sevindim.. o takla atmaları kanat sesleri ilk günkü gibi hala gözümün önünden hiç gitmiyor... o gün benim için misafirlik hiç bitmedi 1 ay köyde kaldım akşam olunca ahıra giriyordu kuşlar geç saatlere kadar ahırda bekliyordum en sonunda babamın dayağına rağmen ağlaya ağlaya 1 çift kuşu alıp eve döndüm.. o 1 çift çift kuşla benim mucadelem başladı.. tüm babamın baskısına rağmen sen okumazsın adam olmazsın çatı çatı kuş taşlarsın diye diye her zaman zorluklarla mücadale etttim şimdi 37 yaşındayım öğretmenim ve hala kuş beslerim... 27 yıldır bu kuş sevgisi hiç bitmedi.. bu güvercin sevgisi genetik bir ailede sülalede 1 kişi dahi güvercin sevgisi olsun muhakkak aileden 1 kişi çıkıyor...

Selam ala Türkiye çok yararli bir program gerçekten

Oncelikle emeklerinize saglik ala turkiye ailesi . Guvercinle tanismam 7 yaşında oldu yeni bir eve taşınmıştık yan komsumuz ve karsi komsumuzun kuslari vardi. Ben kucuk oldugum icin abiler beni elimden tutup kuslarin yanina baksin diye götürüyorlardı. O yaslarda bi sevgi olustu güvercinlere karşı. Ne zaman bi kanat sesi duysam veya kus havada gorsem hemen onlarin yanina gitmeye basladim. Bayramlarda koye gittigimiz zaman ayri kaldigim icin kuslardan, Topladigim sekerlerin, kagitlarini duzeltip kus niyetine ucurdugumu bilirim. Oda kesmezdi çalı süpürgesiyle cesit cesit kelebek yakalayip koyde dedemlerin evinde onlari isimler koyarak evin icinde kus niyetine ucururdum. Bu ask boyle basladi bende.yillarca icimde yandi tutustu bu sevda. Lise yapi bolumu mezunuyum mezun oldugum ysz kendi ellerimle evimizin arka bahcesine kumesimi yaptim ve en buyuk sevdama kavusmus oldum...

#ALATÜRKİYE ailesine teşekkür ederim gerçekten kuş anlatabilen eski kuşculardan birini tanıdık... Gecekondu mahallesinde camide KURAN-I KERİM öğrenmeye giderken orada yakın gördüğüm abilerin yanlarına giderdim onlar bize camide ders verdikten sonra evlerinin önlerinde kuş uçururlar yemlerlerdi onların yanına gide gele kuş sevdası başladı ALLAH onlardan razı olsun ..

Kocaeli izmit doğumluyum 1999 depreminde deprem olduktan 1 hafta kavak ağaçlarının olduğu biryerde üstümüze yağmur yağmasın diye ağaçlara naylon sarıp altında yatıyorduk. Bir gün mahleden bir abinin evi yıkılmış çatıda kümesi vardı. Kuşlardan bir kısmı kaçmış bir kısmı enkaz altında kalmış o ara bizde kulübe tarzı bir yer yapmaya başladık o ara bir kanat sesi duydum 14 lü gibi pat pat diye kafamı bir yukarı kaldırdım.güvercin arap kuş bitkin susuz aç 1 pwt şişe su ile yakaladım onu o günden bugüne güvercin sevgisi hiç eksilmedi bende benden çocuklarıma çocuklarından çocuklarına miras kalır inşallah kafamız hep gök yüzünde iki kanat bir kuyruk bizim Sevdamız. İyiki varsın Alatürkiye bi AMOKACİM OLSA ÇOK MUTLU OLURUM Dayıya selamlar ellerinden öperim.

Öncelikle bu güzel insanı bizlerle buluşturdugunuz için teşekürler benim kusculuk hikayem 12 li yaşlarda başladı tabi ozamanlar gecekonduda yaşıyorduk yerimiz musaitti birgün abilerle maça gidiyoruz 19 Mayıs stadına tren bekliyoruz istasyonun yakınında birisi kuş ucuruyo takla Atan kuş dikkatimi çekti abilere dedim ben gelmiyorum babam kızıyor maça gidiyon diye kavga çıkar bişey olur diye dedim hemen kaçtım ordan kuş ucuranlarin yanına gittim 4'5 kişi oturmuş kuşları izliyorlar beni gördüler hayırdır genç dediler anlattım maça gidiyodum kuşu takla attığını gördüm hoşuma gitti bande izliyebilirmiyim dedim sağolsun tamam gel otur dedi yani kusculuk hikayem böyle başladı yaklaşık bir yıl fırsat buldukça kuşları izlemeye gittim hizmet ettim çay getir su getir yem getir yani bir yıl çıraklık yaptım ve bana bir çift yavru ekesi hediye etti dişi silik Arap erkek boz kirli ilk kuşlarım herkese selamlar

Nerden geldigi belli olmayan ıslik sesini her sabah duyuyordum sabah erken kalkip sesi takip ettigimde 2 genç arkadaşin catida guvercin ucurdugunu gördum ve kizamadim 1 yil boyunca hergun erken kalkip o kuşlari gizlice izlemeye başladim ve arkadaş olup sonunda kümesimi kurdum.herhangi bir yerde kesik kesik islik sesi duyiyorsan bilinki birileri kuş ucuyordur onlar kuş degil aslinda HAYALLERINI uçuruyordur onlara kizmayin destek olun sevgi ve selamlarimla

#alatürkiye # güzel sohbet herkeze slm tebrikler

MERHABALAR ALA TÜRKİYE AİLESİ. Komşumuzun kuşları vardı ilk kuşa orda aşina olmuştum okuldan gelip abinin işten gelmesini bekliyordum ki kuşları göre bileyim diye, bir sabah kalktım okula gidiyorum 3. Sınıftaydım o zaman evden çıktım mahlede bir kaç sokak ötede evin çatısın da bir kuş gördüm ev sahibinden izin aldım o kuşu yakaladım hatta o kuş için okula gitmedim kuşu eve tv masasının altında kutuda bakmaya çalıştım birde baba elden geçirdi akşam işten gelince güzel. Babamın dayağından sonra daha çok arttı merağım. ALA TÜRKİYE 🇹🇷

Faruk amcanın ağzına sağlık Antalyadan slm

Ala türkiye. cocuklu yaşlarda amcamdan görerek başladım balkonda kömürlükte imkanların el verdigi kadar besledim şimdi ise dükkanımızda besliyorum ucurup keyif yapıyoruz cok şükür 28 yaşındayım 10 yaşından beri iyi kötü kuş besliyorum anlatılmaz yaşanır denilicek bi aşk merak hobi herkese tavsiyemdir en kötü alışlanlıgınız kuş olsun tüm türkiyeye selamlar allaha emanet olun

Dayı o kadar güzel konuştu ki benim bakış açımla aynı bakış açısında 100 ün üzerinde video nuz varsa en doğru bilgilere sahip olan bu dayımız oldu altın değerinde parayla satılamayacak bilgilere sahip

Azerbaycandan selam olsun

Sakaryadan selamlar saygilar 👍👍👍👍

Türkiye oyun kuşcusu olarak destekliyorum

Bir ayrıcalıktır Ala türkiye

Selamünaleyküm gerçekten Faruk amca gibi kişiler nadir bulunuyor.Dürüst bir insan.

Kaliteli ve olamasi gereken videolar camiaya buluşuyor alkışlıyorum ve tebrik ediyorum emeği geçen herkezi

Daha ilk okula bile gitmiyordum ilk güvercini görememe hadisem diyim, büyüğümüz bı akrabamız elinde bı kutuyla geldi sorduk civciv var diye bizi geçiştirdi ama ben inanmadım başka birşey olduğunu hissedebiliyordum.Bikac güne gördük ki güvercin getirmiş kümes falan orda aşk başladı.yas oldu 40 son 1 senedir besliyorum yıllar sonra .

Dayımların köyüne gitmiştik eskiden böyle kümes felan yoktu ahırlarına tesadüfen çocuk aklıyla girdim.içerde böyle duvarlara çakılmış eski lokum sandıkları olurdu bi sürü güvercin vardı şimdi onların aslında kumru dediğimiz güvercin ırkı olduğunu anlıyorum .rahmetli babama söyledim yok dedi olmaz ağlamaya başladım dayım dayanamadı bi çift yavru verdi allahım nasıl güzellerdi.gece yarışına kadar onların başında oturur seyrederdim.tabi oyun kuşunu sonradan öğrendik.yaş oldu kırkyedi bu sevde hiç bitmedi .suçlu olup başın yerde olacağına kuşcu ol başın gökte olsun .teşekürler ala türkiye.tşkler yüreği güzel insanlar

bu işe gönül vermiş yıllarını vermiş bir abimizdir bahceli evi varken gitmiştik yanına allah yolunu acık etsin

Kuşla tanıştık çocuklukta içinde kuş sevgisini rabbim verdi biz kuşu sevdik besledik uçurduk ayrı bir heyacan yaşadık üstat nediyor anlatılmaz yaşanır yaşamak lazım

Ayakkabı boyacısı bir çocuğun, boya sandığındaki hazineden habersiz, boyacılık yapması gibi... Bir varmış, bir yokmuş. Zaman zaman içinde, kalbur saman içinde. Deve tellal iken, horoz imam iken, manda berber iken, annem kaşıkta, babam beşikte iken. Ben babamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken, babam düştü beşikten, alnını yardı eşikten. Annem kaptı maşayı, babam kaptı küreği, gösterdiler bana kapı arkasındaki köşeyi… Bir insanın başına şu üç günlük dünyada daha neler gelebilir diye düşünmeye kalmadan... ...insan uzak diyarlara gitmek ister de bir miktar kafa dinlemek ister ya hah o şekildeyim. Ne yapmalı nereye gitmeliyim diye düşünüyordum. Çatıdan bir ses geldi. -Abiii gel yukarıya güvercinleri uçuralım diye. Ben de içimden Allah'ım bu çocuk niye böyle boş şeyleri seviyor diye geçirdim. Ben kafa dağıtmak, uzaklaşmak isterken küçük kardeşim guvercinden bahsediyor... Birkaç gün geçti hava almak için çatıya çıktım. Güvercin kümesinin kapısı açıktı ve gökyüzünde bir çift beyaz güvercin vardı. Adeta raks eder gibi, özgürlüğün tadını çıkartircasina, nispet yapar gibiydiler. Kümesin kapısına yaklaştım, içerdeki renklilik gökkuşağini kiskandiracak nitelikteydi. Folluklardaki güvercinler yavrularını bir annenin bebeğini emzirmesi gibi besliyorlardı. Kümes içerisinde her renkten, cinsten güvercin Anadolu coğrafyasını andırıyordu sanki. Sandalyeyi çektim oturdum kuşları izlemeye koyuldum. Kendi kendime de sorular soruyorum bir yandan: Sevdiklerimiz en ufak şeyde çekip giderken, gökyüzü uçsuz bucaksız iken bu kuşlar neden kaçıp gitmiyorlar ki... Zihinsel bir yolculuğa çıktım. Derin felsefik sorularla başbaşa kaldım. Zihinsel bir arınma yaşıyordum. Yaşamış olduğum buhrandan çıktım. Kilometrelerce uzaklara gidip kafamı toparlamak isterken evin çatısinda rehabilite oldum. Bazen çıkış yolu ararsın da aslında çıkış kapısı da gözünün önündedir; ama göremezsin ya benimki de öyle oldu. Asıl hazine yer altında değil de yer üstündeymiş hatta gokyuzundeymiş. Ve gökleri beslemeye başladım. Benim ıçin artık istikbal GÖK'lerdedir. Benim güvercine olan aşkım da böyle başladı.

Benim hikayem çok ilginç komşunun çocukları piliç kesimhanesinde çalışıyolar bana canlı civciv getiriyolardı gecekondunun bahçesinde onlara bakıyorum 6 yaşımdayım net hatırlıyorum bigün sabah babam işe giderken kalktım bende civcivleri bahçeye çıkardım 5 dakka sonra bi kuş daldı civcilerin içine taklayı patlattı civcivler korktu ben şaşkın kuş bir sesli ortalığı yıkıyo 5/6 sefer yaptı geldi indi kapkara bi çakmaklı tek ayağı dirsekten itibaren yoktu o gün dünyanın en mutlu insanı olmuştum aşıyı o gün yedim 30 senedir iyi kötü hizmet ediyorum ilk görüşte aşk diye ben buna derim o gün bugündür hastasıyız dedeeeee👍👏❤️❤️❤️başarılar ala türkiye ailesi iyi işler yapıyosunuz 👍👏❤️

Ne kadar da doğru, harbi, mütevazı bir insan ya

Faruk abiye verdiği gerçek bilgileri ve samimi sohbetinden dolayı teşekkürler.Ben kuşculuga ilk okul ikinci sınıfta başladım.babam kırıkkaleli annem kırşehirli anmin köyüne o zaman arabamız yoktu traktörle gezmeye gittik.dedemin komşusunun çok güzel beyaz ala kuşları vardı.onları izleyince amca bana yaz ayı olduğu için bir cift yavru verdi.okadar sevimdimki hemen alıp traktörün romokundaki kasa koydum tabi babam görmeden.oradan kendi köyümüze gelene kadar gözüm sandığa baktığımı babam fark etmiş.traktörü durdurdu bunlar kim verdi diye sordu .Bende dedemin komşusu halil amca deyince kızmadı köyümüze gelince ahıra yuva yaptık oraya koydum.babam dışarı uçmasın diye kanatlarını cekti.ahırdan inekler çıkınca ben hevesliyim ya durmadım dışarı çıkardım bizimde kapıda kediler vardı birini kaptı yan komsumuzun samanlıgına girdi ben hemen ağlayarak babama haber verdim.oda tüfekle geldi kuş ağzında bize bakarken onu vurdu kuş da kedide öldü.aradan biraz zaman geçince ortalık karıştı o zaman tüfeklerin fişeklerine tıpa olmazsa bez parçası kullanılıyordu oda sapı yakmıştı komşunun yanan saplarını ödemişti.rahmetli babam ilk defa bana kızmıştı.bende günlerce kalan kuşa üzülerek bakinca babam başka köyden tavuk verip kuş getirdi.uctane kuşum olmuştu.tabi o kuşlar paçalı ama takla atmıyordu.böyle başladım babam çiftciydi ama ben köpek ve kuşlara aşırı düşkünlüğüm vardı .şu an elli yaşındayım halen kuş besliyorum.Emek veren tüm kusculara selamlar...

Abiciğim karantina günleriydi iyice hayatim kötüleşiyor gittikce depresyon batağına batıyordum tam kendimi iyice kötü hissederken komşumda bir kuş gördüm rica ettim izlemeye gittim o kadar güzel bir andı ki kuş her takla attığında yüreğim daha hızlı çarpıyordu

Selâmun aleyküm benim hikâyem Güvercin ile ilk tanıştığım 1968 yılında oldu Kazakıstanın Canbul yani şimdiki ismi Taraz şehrinde ve de Rahmetli Dayımın güvercin kümesinde Benim hikâyem çök uzun anlatmakla günlri alır Ala Türkiyem kısa kısa anlatacam çünkü hikâyem çook uzun ve eziyetler içindeydi Ozamanlarda Dayıcım bana iki çift güvercin vermekle başladı bu hikayem yani güvercin sevdam Taa'ki 1974 yılında Türkiyeye göçümüz başlar ve ben kuşlarımdan ayrılmak zorunda kaldım ve kuslarımı Kırgistandaki Halamın oğuna bırakmak zorunda kaldım çok ağladım peşlerine Ve Vatanımıza göçümüz başlar öyle zorluklar çektikki Moskovaya gittik vizeleimizi iptal ettiler Babam ozamanki büyük elcımiz Adnan Kurtala giger ve vizelerimizi yenileyerek alır hayalimiz gerçek olur Ermenistan dan Karsın Akyakadan TÜRKİYEMİZE giriş yaparız Samsuna geliriz Halamlara Halamlar de 1966 yılında aynı çileyı çekerek geldiler Samsundan sonra Rize'ye yerleştik Baba ocağı aradan iki sene sonra kendimize arsa satın alarak ev yaptık ve Güvercin sevdam yenilendi teşekür ederim saygılarımile RİZE den selâmlar eylerim Ala Türkiyeme kalın sağlıcakla inşaAllah

Ala Türkiye emeğinize sağlık

kuş sevdası çatıdan 2-3 saat uğraşın ardından indirdiğim 2 tane arap'ı evdekilerden saklı bodrumda besleyerek başladım şimdi ise siz değerli Ala Türkiye emektarları sayesinde sevdamızı diri tutuyorum

Kusla tanismam 8 yasinda falanim teyzemin duyunu oldu bizim koyden 13 kilometre uzakta olan bir koye gelingitti duyunden on gunsonra ziyaretine gittim eniste bacada kus ucuruyordu kuslar cok guzel takla atiyorlardi eve girmeden damin ustunde 2saat oturup onlari izledim hayran kaldim birhafta orda kaldim hergun kuslari izleyip duryordum enistemden istedim bana 2 kus ver dedim vermedi yok bakamazsin falan filan iste o herkesin yatmasini bekledim yatinca kalkip ahira gitt ve 2tane beyaz kus tutup yattigim odaya geldim o gece uyumadim havanin aydinlanmasini bekledim hava oydinlaninca safakla o 2 kusu alip o keyden yayan yola ciktim 13 kilometre yurudum ikindi vakti koyume geldim tabi bunlar sabah beni yatakta gormeyince paniklemisler evde babamdan da dayak yedim o yorgunlugun ustune ama kuslar bende kaldi😁😁😁

Sene 1992. Ben ozamanlar orta okula gidiyorum bizde mahallemizde dönek ve. ve oyun kuşu bakanlar var bize ateş düştü onlar uçarken birgün arkadaşımın babaannesinin oralarda bir takım sarı kabak limon ucuyor ses çok güzel uçuşu bizi mestediyordu yavrular geliyo. 3 katlı o binayı kendine mimlemişler geliyo o binanın 3 katında banyo havalandırmasının oraya konuyolar birgün onları yakalamaya karar verdim gözüm hiçbir sey görmüyo tek amacım ne pahasına olursa olsun onları yakalamak binaya giremedigimiz için yan binanın ziline baştık ordan kuşumuz kondu koğlamak istedigimizi söyledim ve binanın balkonundan çoçukluk işte kuş için düşmeyi.göze alarak diger balkona geçtik kuşlar yerde odaya inmiş oraya köşeye puşmuştu orda onları yakalayıp koynuma sokup heldigimiz balkondan düşmeyi göze alarak tekrar indim kazasız bu kuşlar benim hayatıma ilk kuşçuluk vesilesi oldu halada şevkle bakıyorum .Ala türkiye ailesine böyle kuşlaşlarla ilgili kalite proğramlar yaptıgı için teşekkür eder başarılarının devamını dilerim

23 yaşındayım doğduğumdan beri evde kuş var babam başlayalı 40 sene olmuş 11 12 yaşlarındayken okuldan gelir babamın yanına çıkardım arkadaşları gelir kuş uçururlar çay içip sohbet ederlerdi kümeste illaki havalandirsak bile toz oluyor tozları yutmaktan hasta oldum ızmire ege üniversitesine götürdüler tedavi oldum babam bu olaydan sonra beni uzaklaştırırdi ama yinede çıkardım çocukluk akli kümesi boyadım kapıları boyadım babamdan dayak yedim 😂 çıkmamam için elinden geleni yapsada kapıdan kovsa bacadan yine girdim kümese ve şimdi iyiki girmişim diyorum şu an hem babamla zaman geçiriyor kuş sevgimi yaşıyorum artık büyüyünce ayrı kuşlarım oldu profesyonel olarak besliyorum bazen babama takılırım ben doğduğumda bu evde kuş vardı eski kuscuyum ben diye tabi buda babamla aramızda işin esprisi büyük ustalarımızın yanında öğrenecek çok şeyimiz var.. 👋

Hay ağzına sağlık faruk amcam 👍👍👍👍

Faruk abibimizin ağzına sağlık çok güzel ve doğru anlattı kuşçuluk rahmetli babamdan miras kaldı

Saygı değer ala Türkiye yonecileri ve izleyicileri çocukluğumda komşumuz güvercin beslerdi bizde ona yardım eder merakla kendisini izlerdik.sonra yıllar geçti. Devlet memuru olarak sene 1996 yılında ilk gorev yerim olan Kayseri iline bir karakola atanmıştim.Tabiki yeni görev yerimde heyacan ve şevkle çalışırken bir gün karakola sabah erken saatlerde 30 ,40 yaşlarında bir şahıs geldi.guvercinlerinin çalındığını çok üzgün bir şekilde ağlamaklı ses tonuyla anlattı.bizde kendisinin ifadesi aldıktan sonra şüphelendiği kimse olup olmadığını sorduk oda bize bir kaç kuş hırsızı ismi verdi.sonra karakoldan ayrıldı.aradan bir kaç hafta geçtikten sonra kuşlarını kuş pazarında bir şahsın sattığını söyledi.bizde hemen o mevkiye giderek kuşlara el koyduk ve karakola getirdik.cok sevincliydi.kuslari satan şahıs güvercinleri kimden aldığını söyledi.tabi güvercin sahibi çok üzüldü çünkü güvercinleri çalan kümesine gelip devamlı kuş seyreden arkadaşının arkadaşı çıktı.sonra biz polislere hitaben abilerim sizlere kuş hediye etmek istiyorum.beslemek isteyen biri varsa alsın bu güvercinler Kırıkkale güvercini BOZOVALILAR soyundan dedi.kimse almadı benimde küçükken merakım olduğundan bir çift aldım.o gün bugündür kuş besliyorum.simdi Ankara da özel birimde bahcede besliyoruz ve ucuruyoruz çok iddialı yılların soyu var çok da güzel çekim olmamak kaydıyla ala Türkiye ailesini her zaman çay kahve içmeye bekleriz.yerimiz Ankara Yenimahalle de bulunmaktadır.benim oyun güvercini besleme hikayemde bu şekilde oldu.Herkeze saygılar sevgiler.

Ala Türkiye selamalar 9 10 yaslarinda Mahallede bir sokak düğünü vardı diğer çocuklar gelin arabasının onun kesip para almak için uğraşırken benim düğün merasiminde kafeste duran 4 paçalı beyaz guvercin ilgimi çekmişti dakikalarca güvercinlerin birbirlerine otuslerini izledim. Düğün merasimi sonunda gelin damat 4 tane beyaz güvercini özgürlüğün ve mutluluğun simgesi olarak havaya saldılar kuşlardan iki tanesi es olduklarından iki sokak ilerdeki inşaatın penceresine kondular hava kararınca cesaret edip karanlıkta inşaatta ikisini de yakalayıp eve getirdim inşaata çıktığım için ailem çok kızdı ama babam dayanamayıp sandıklardan bi kumes yaptı. Daha sonra yumurtladılar yavruları çıktı büyüdü yaklaşık 1 sene onları besledim bu sırada kuş çeşitlerini öğrendim ilk etapta kuşların kaçmayıp tekrar yuvalarina gelmesi beni etkileyen bişeydi ilerleyen zamanda değişik kuşlar aldim derken o gün bugündür bu heves her geçen gün büyüdü şuan memleketten uzakta 15 yıllık memurum her gittiğim ile kuşlarınla gittim ilk kendi evimi degil kuşların yeri neresi olsun onu aradık. Hayat bu şekilde devam ediyor.

Çok samimi bir sohbet olmuş, benim kuşçuluğa başlama hikayem ben 12-13 yaşlarında iken komşumuzun damına düşen bir sabuni güvercini çıkıp almamla başlamıştı. Üniversite yıllarımda ara vermiş olsamda tekrardan heves ettim. İstanbul 'un zor bir semtinde yetişsemde bu kuşlara olan ilgim kötülüklere yönelmemi engelledi. Şu an ülkesine faydalı olmaya çalışan bir mühendisim. Bu yüzden her türlü kötülükten ve stresten kaçmak isteyenler için tavsiyemdir.Başarılar #alatürkiye

İlk okuldayken tatile köyümüze gitmiştim köyde yabani güvercin yakaladım su içerken ve Antalya ya getirdim arabayla koynumda sonra onu sandıkta besledim sonra köyden haber geldi muhtarın kuşuymuş tekrar geri verdim. 🙋‍♂️🤣 Ve bu şekilde başladım oyun kuşuna FARUK ABİ SELAM OLSUN ANTALYA DAN DOGRU KONUŞTUN. SAYGILAR CAMİAYA

Ala Türkiye sevgiler güzel bir yayın

Güzel gören, Güzel düşünür, Güzel düşünen, Hayattan lezzet alır. Bizde Ala Türkiye görünce tanıyınca büyük lezzet aldık, Ala Türkiye kurduğunuz için emeğinize sağlık.. # Ala Türkiye #Ala Türkiye

Selamünaleyküm ala Türkiye ekibine Bende kuşcu bir aileden yetişiyorum abim dayım güvercin beslerlerdi ben ozamanlar çok meraklıydım güvercin babam izin vermezdi besliyeyim birgün bakkala sipariş geldi aldım poşetleri çıktım 7 katlı bir binaya girdim siparişi verdikten sonra merdivenlerden inerken pencereye konmuş bir sütbeyaz gördüm tutmaya çalıştım tutuma da koydum göğsümün içine bakkala gitim babama gösterdim at onu besleme deyince ağlamaya başladım dayanamadı izin verdi ben o güvercini 1 hafta bakkalda kolide besledim sonra sahibi çıktı mecbur vermek zorunda kaldım o yüzden 2 hafta Boyunca rüyamda saklanmışım ailem dayanamadılar bir kümes yaptılar 1 çifte kuş aldılar o gün bu gündür merak saldım ve devam ettiriyorum

Faruk amca ağzina sağlık👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏

ALA TÜRKİYE DEMEK KALİTE DEMEKTİR.

Faruk abim bu kus isine omrunu harcamis sevdigim saydigim deger verdigim kisilik sahibi ve bilgili bir ustamiz cok guzel olmus tebrik ederim

Ailem çalışıyordu bende köyde dedemlerde kalıyordum havada takla atan kuşlar görüyordum sonra bende sahiplendim ve vazgeçilmez hobim oldu

Daha ilk okuldayken köydeki yaşıt arkadaşımın yol kenarındaki evinin çatısında görmüştüm ordan ipin ucunu kaçırdık😂 sonra yaş ilerledi biraz daha okumak için şehire taşındık kuşları satmak zorunda kalmıştım yıllar sonra odamda otururken çekmeceyi karıştırırken kumbaramın için bir erkeğimin bileziğini bulmuştum biraz hüzünleniyor insan...tabi bu aralarda ilk vidyonuzdan beri sizi takip ediyorum çekilişe katılayım dedim(maksat bir anlık heves)şansımada bir takım bana çıktı gönlümdeki sevda o bilezikten sonra tutuşmuştu zaten Allahta bu kulunun sevdasını gördü derim kendime sizin sayenizde yine yeni yeniden bu sevdaya tekrar kavuştum 😊teşekkürler Alatürkiye...

İlkokula başlarken sorun çıkarmıştım. Her gün sıkıntı ediyordum. Sonra babamın arkadaşı muhabbet kuşu hediye ederek okula gitmeye ikna etti. İşte orada başladı tüy hastalığı. Şimdiye kadar üzerinde tüy bulunan her türlü hayvanla yaşadım. Yaşamaya da devam ediyoruz.

Çok selamlar

#Ala Türkiye # emeğinize sağlık iyi varsin

Benim bu hobiye başlamanın sebebi ortaokula giderken 2 tane arkadaşım vardı. Onlar sınıfa iki tane güvercin getirmişlerdi. Bende sordum onlara bunlar ne diye. Onlarda taklacı güvercin demişlerdi. Bende hiç güvercin takla atar mi Sizi kandırmışlar demiştim . Sonra bana 10 gün sonra gel izleyelim demişlerdi . Neyse 10 gün oldu gittim evlerine. Kuşları uçurdular. Ben şaşırdım . Gerçekten De takla atıyor diye. O günden sonra vuruldum bu sevdaya. ıyki de besliyorum. ömrümün sonuna kadar da vazgeçmeyecem. Yine çok güzel bir video olmuş elinize sağlık inşallah bana çıkar çok dua ediyorm. Faruk amcamın ellerinden öpüyorum ıyki varsinız güvercin camisinin sesi #ALATÜRKİYE ailesi

Ala Türkiye maşallah faruk dayı yaşayan efsane sizinde emeğinize sağlık

Herkese kuşçuluk babadan oğula geçer bizim kuşçuluk hikayemizde tam tersi oldu oğuldan babaya geçti.40 ından sonra kuşçu olduk.Ala Türkiye

Yüreğinize sağlık yene güzel bi video olmuş. Benim güvercin sevdası 5 yaşından başladı ozaman ankara altındağ atifbeyde oturuyoduk annem dışarıya çıkarımiyodu korkuyodu heralde başıma bi iş gelir diye benimde canım sikiliyodu orda acayip fazla kuş besleyen vardı hemen önümüzdeki gece konduda serhat abi vardı can sıkıntısından camdan dışarı izlerken havada ucan kuşlar dikkatimi çekmeye başladı hareketleri takla atmaları gün gün daha fazla hoşuma gitmeye başladı sonra çizgi filim izlemeyi bırakıp pencereden dışarda ucan kuşları izlemeye başladım hiç unutmuyorum senelerce 1 tane kara kirli 1tane kiremit sarı aklıma kazındı o iki kuşu hiç unutmuyorum bu sevda kanımıza işledi orda keciorene taşındık allah nasip etti beslemeye başladık ve aklıma kazınan o kuşu rabbim nasip etti şimdi kara kirli besliyorum 🙂nasip olursa kiremit sariyada calismalarim devam ediyo yani taklacı kuşlar benim ilk arkadaşlarım oldu ve ölene kadarda en sevdiğim arkadaşım olarak kalacaklar

Çok doğru helal olsun Faruk abim

Masallah ala turkiye emeginize saglik

Maşaallah çok güzel bir kanal keyifle izliyorum

Çocuktum aklımız ermiyordu top peşinde koşuyorduk,saklanbaç oynuyorduk sokak da gördümüz kuşları (cami yozlarını) kovalıyorduk. Bir gün bakkala gidiyorum sanki bir silah sesi üstümde korkuttu beni sağıma soluma baktım birşey anlayamadım ses devam ediyordu kafa mı kaldırdım baktım bir kuş ilgimi çekti dururdum ve izledim yukarı doğru gidiyor takla atıyor ve çok yüksek bir ses çıkarıyordu için içine girince öğrendik fişek yapıyormuş. Takip ettim gözümle merak da ettim görmemişizya ozamana kadar öyle bişey baktım alçalıyor alçaldığı yerde kuşlar var adam var orada çocuksun merak ediyorsun ve saf ve temizsin sokuldum oraya oradaki yerdeki kuşlar çok farklıydı renkliydiler ve paçaları vardı. Merak uyandırdı içimmizdede hayvan sevgisi varya orda ateşlendi işte. Abimin dediği gibi metrajları atımları bırakalım bu hayvanlarda kendine çeken ilk şey kimimiz için kanat sesi kimimiz için paçası... emeklerinize sağlık #alatürkiye

#alatürkiye çok güzel sohbet 👏👏👏👏🕊️🧿

90lı yıllarda oturduğumuz yerde şu zamanki gibi betonlasma yok tabi ki neyse evimizin arka kısmı komple, ucu bucağı yok, buğday tarlası ve portakal bahçesi. Portakal bahçesine giderdik küçükken ağaçlara tırmanır serçe yuvalarındaki yumurtaları ve yavruları izlerdik. Oradan gelme bir sevgi vardı bende hayvanlara karşı. Neyse birgün ilkokulda sınıfça bir köy okulunu ziyarete gittik. Otobüsten indik herkes bir tarafa dağıldı. Ben de civarda uçan kuşları izliyordum. Atmaca bir tanesine daldı. Kuş da kendisini okulun arka bahçesine attı. Koştum hemen. Yakaladım kuşu. Atmaca kuyruklarını almıştı. Allah'tan kuşa zarar vermemişti. Ne yapayım ne yapayım derken. Öğretmen görse kızar izin vermezdi almama. Ben de kuşu süveterimin altına koyarak otobüse doğru gittim. Okul çantasına koydum. Araçtan çıktım. Herkes dolaşıyor, eğleniyor. Benim kafam da guvercinde. İnşaallah ölmez diye dua ediyorum. Vakit geldi otobüse binip geri döneceğiz. Ben o kadar sevincliyim ki. Hayaller kuruyorum. otobüse bindik geri dönüyoruz. Kendi okulumuza geldik. Hemen koştum çantayla dışarıya çıktım. Çantayı açtım. Kuş hâlâ yaşıyordu. Derin bir oh çektim. Eve geldim. Kuşu damda eski bir dolaba koydum. Yemini suyunu ayarladım. Ertesi gün oldu. Okula gittim. Dersin bitmesini dört gözle bekliyorum ki çabucak eve gideyim. Neyse zil çaldı. Koşarak eve gidiyorum. Dama çıktım sevinçle. Bir de ne göreyim dolabın kapağı açık. Kuş yok ortalıkta. Sonra ogrendim ki babam dersleri aksatirim diye kuşu bizim sokakta güvercin besleyen Erol Abiye vermiş. Elma şekeri elinden alınan bir çocuk gibi kalakaldım. Dünyam yıkılmıştı adeta. Sonra birkaç gün yemek yemedim. Kimseyle konusmuyordum zaten. Babam da benim bu halimi gorunce dayanamadı. Derslerimi ihmal etmemek şartıyla Erol abiden benim kuşla ona bir de dişi getirmişti. İşte bizim guvercinle tanışma hikayemiz de böyle

Ala Türkiye ailesine selamlar saygılar sevgiler ben Kuşçuluğa doksanlı yıllarında başladım özel bir şirkette güvenlik görevlisi olarak çalışıyodum yaz aylarında gece fabrikanın bahçesine beyaz bir güvercin indi ve ogün bugün güvercin sevdam devam ediyor iç bir iddiam yok tamamen zevk için bakıyorum ve çok seviyorum

#ALATÜRKİYE Kuş beslemede 10 yaşında başladım.Hala devam yaşım 58 bu bir sevda dir.Faruk abiye her şeyin doğrusunu söyledi kendisine çok teşekkürler

Selamin aleykum ala türkiye arkadaşımın besliyordu o şeklilde girmiş oldum kuşçular ailesine Ama yerim müsait olmadığı icin besleyemiyordum birkaç kere beslemeyi denedim balkonda ama ailem izin vermiyordu aradan on sene geçti halen hevesim geçmedi pandemi dönemin de köye gittik bi süre orda kaldık sabreden derviş muradına ermiş derlermiş ALLAHIN işi bir takım kus ayakkabiligin ışığı yandığı icin akşam oraya girmişler bir hafta sonrada yumurtladılar o kuşlarda bana nasipmiş bu sekilde 1 senedir tekrar başladım kusculuga

Kuş beslemeyi gönlüme düşüren abim oldu. Hiç unutmam umursamadan abim dediği için kuşları çıkarır yemler ve yerlerine koyardım. Bir gün çok ürkek sarı benekli taka perçem dişi bir yavrumuz vardı kuş bomboş iner kalkar uçmazdı, ürktü yanımızdaki tek katlı evin çatısına kondu bir yabani erkek geldi yanına başladı ötmeye oda eşleşmek isteyince canım sıkıldı çocuk aklı sapanı gerdim bizim ki yatmış hedefte yanlızca yabani var ve bıraktım sapanı bizim kuş bir anda ne oldu ise dikildi ve bizim kuş vurdum, pat çatıdan yere düştü çorba gibi dolanım duruyor aldım elime bir de korkuyorum takkalı kuşlar kıymetli o zamanlar kimsede yok başladım masaj yapmaya kanadı çek bırak boynuna efiften masajlar yapa yapa kuşu normal haline getirdim Allahın izni ile attım kümese tabi habire ağlıyorum ya ölürse diye 12 yaşındayım gece karanlıkta her kez uyuduğunda gittim gece gece çakmak ışığı ile kuşu kontrol ettim ölmemiş. Oh dedim bi, rahatladım. Sabah oldu hafta sonu abim erkenden kalkdı ben uyumadım hiç sabaha kadar ama kalkmadım anlar sorar diye uyuyor numarası yapıyorum. Abim gitti geldi gitti bir anormallik var. Bende vardım kenarda bekliyorum, bizim kuşu yere bırakıyorlar perdahlı bir şekilde vura vura döne döne her iniyor allah allahlar havada uçuşuyor ve uçuralım dediler yanına uçmaz diye bir kılavur kuş kattılar ve kuş iki üç saat uçtu ne seferler ne seferler. Beni uçması kaçması etkilemedi ölmemesi etkiledi. Ben orda bir bağ kurdum ki dün canlı yayında yazdım 20 sene sonra babamda kuş izni çıktı ve ben hiç bir şey bilmiyorum kuş hakkında ama seviyorum başladım yavrular büyüdü, 4 aylık kuşcuyum . Akkıllı neresi olursa olsun oynarım diyen eski kırıkkale kuşlarından belki bulurum umudu ile sevgime kaldığı yerden devam ediyorum. Kuşlarım varsın göge çıksın varsın damda gezsin evini bilirde gelirse bende sevgide yemde bol. Saygılırımla Allah'a emanet olun.

Doğuştan seviyorduk sayenizde öğrendik

Ala Türkiye beni kuşa aşılayan rahmetli dedemdir. Gençliğinden beri kuşa merakı varmış onun. Dedem yaş ilerleyince gençlikte madende çalıştığı için gözleri çok az görürdü bende ufak bebeyim o sıra kuşları uçurmaya giderken eski simson motorla beni araziye götürürdü kümeste karanlık olduğundan bana yavru yumurtaları kontrol ettirirdi. Kuş atıma gelince bana sorardı çakılıyomu diye benimde dilime alışmış şimdi bile bende aynısını derim 😀 rahmetli dedem vefat edincede ben baktım baya bi kuşlara askere gidincede telef oldu hayvanlar sağa sola dağıtmışlar hep amcamlar.

maşallah ala türkiyeyi seviyoruzz

#Alatürkiye maşallah çok guzeller

Ala Türkiye Maşallah emeğinize sağlık çok güzel bir video olmuş

İlk uçurduğum güvercin 8 saat uçmuştu.... Mahallede 2 kardeş vardı bekir ve hakan abi Ağrılıydılar. tam 20 sene önce başladım her sabah giderdim bunların eve gittiğimdede havada kesin kuş olurdu izler hoşuma giderdi arada da anlatırdı kuşların nasıl olması gerektiğini kalem paçayı, kılıç paçayı , saddamın gökleri derdi bunlar anlamazdım tabi ,yusufiyi, miskiyi , beyazın aşı kuşu olduğunu ama hangi yörenin kuşu olduğunu bilipte eşleme yapılması gerektiğini 20 sene önce anlatırdı.Bi perçemli gök erkeği vardı kendisi ucururdu arada da kümesi bize bırakır uçurun derdi . Antalyanın sıcağında birgün bunu kaldırdık 8 saat bekledik inmesini o gün aslında anlamalıydık bu hayvanlar bizleri kendilerine bağlayacak öle başladık

1993 senesinde sivasa köyümüze giddik daha 10 yaşindayiz abimle babamin eski kuşcu oldunu ögrendik agırda kuşlari vardı çocukluktan kalma baba ist alip götürelim dedik yok olum dedi bizde abimle kuşlari ist dönerken kutuya koyduk ayriyetten koynumuza koyduk annem babama söyledi bizi babam bizi kovaladi yakaladi kuşlari saldi geri bizde hırs yaptik abimle ozaman şişanede kuş pazari vardı harçlıklarımızı biriktirip beyaz arap mavi aldik kanat kuyruk çektik attık yere akşama kadar onlari seyrederdik ve o sahatten sonra da kuşculuga devam abim kuş yüzüne 5 kattan düştü ama yine bırakamadık yaşim 38 evliyim 2 çocuğum var ama yinede devam #alatürkiye # ailesine teşekkürler takipcinizim

#Alatürkiye emeklerimize sahlik buyuk ustada en icten dileklerim le selamlar

Harbi adam bankacı Faruk

Deģerli bir Büyügümuz ćok özüne kısaca değinmiß Allah sağlıklı ömürler versin... konu dışı bir talebim olacak kıymetli bir buyügümüz olan " Ali Rıza BAYRAKTAR"(Sivaslı AliRıza namı değer..) abimizide bir şekilde böyle bir söyleşiye konuk alın .Bildiğim kadarı ile körvezde yaßıyor izmit adapazarı tarafı tam adresini bilmiyorum. O da böyle Bankacı Faruk bey gibi saygıdeğer bir büyüğümüz bu camianın eski bir değeri rengidir.

AlaTürkiye candır farkı hissettik

Ağzına yüreğine sağlık dayı

Ağzına sağlık Faruk abi içimizden geçenleri sen anlattın yüreğine sağlık Ala Türkiye sizinde emeklerinize sağlık 👍

Çocukluğumdan beri, büyüdüğüm memlekette başladı kuşlara olan sevdam her kanat çırpışlarında bir adım daha yukarıya taşıyorlardı kendilerini gökyüzüne yükseliyordu onlar yükseldikçe benim bakışlarım daha da derinleşiyordu. Başlarda böyle böyle onları izleyerek etkilendim sonrasında 1-2-3-4 derken bir baktım 25 tane güvercinim olmuş her gün bir önceki günden daha büyük bir hevesle uçurur, yedirir, içirir, sağlını düşünür oldum kuşlarımın işten erkenden çıkıp yanlarına koştuğum günler gün geçtikçe artıyor. Bir başkadır kuş sevgisi.. #alatürkiye

Bankaci Faruk abimiz selam olsun.. iyi kuscudur kendisi

Faruk Abi çok efendi bir insan saygilar

Bankacı Faruk merak ettiğim bi amcaydı teşekkürler tanıştık sayesinde

Ben okula giderken kedinin ağzında bi yabani yavrusu gördüm onu iyileştirip besledim büyüttüm sonra komşu amcalardan 1.2.derken çoğaldı çok mutluyum

selamun aleyküm ala TÜRKİYE ailesi . yaşım 37. Konya da yaşıyorum. çocukluğumda babam besliyordu. bende ara sıra uçururdum. 96 97 yılları bir tane perçinli kara dişi vardı ondan yaklaşık 10 12 tane yavru alıp çoğaltmıştık tek nesil olmuştu. kara dişi öyle güzeldi ki bizim için dünyada eşi yoktu. kuş uçumu bitti mi çatıya atar (bizim buralarda öyle hedefe indirme falan pek olmaz eskiler bilir.) onun özel bir çıtası vardı onu çatıya koyardık ordan yürür inerdi. bir gün akşam babam indirmek için çatıya çıktı kuşu aşağıya deynekle itelerken kafasına denk gelmiş kuş yere düştü ve öldü. artık kümese giresimiz gelmedi. köyden bir yakınımıza dedik ne var ne yok topla git diye. sonra kuşçuluğu bıraktık ( ama gözüm hep yukarda uçanları izlerdim. ) 2005 yılında askere gittim. kıbras ta yaptım . orda yabaniler bile renkliydi. öğlen yemeklerinden sonra onlara ekmek ufalar bazen yakalar sever bırakırdım. askerden geldim 2007 yılında ufak bir kardeşim var babamı kandırmış kuşçuluğa başlamışlar şimdi onlar kentsel dönüşümden dolayı tekrar bırakmak zorunda kaldılar ama ben hala devam ettiriyorum. hala o perçinli karayı arıyorum ( bu arada iki kerede kuşlarımı çaldılar sıfırdan tekrar başladım ) asgari ücretle çalışan biriyim zaten . ne para verip iyi bir kuş alıp onu sürdüremiyorum da . olduğu kadar devam ediyoruz işte . buda benim hikayem sayfanıza katkısı olması dileğiyle .

Faruk abi ellerinden öperim iyi ders verdin sağol

Allah uzun ömür versin boyle insanlarin degerini bilmek lazim Emeginize saglik ala turkiye kralsiniz

Amca anlatsın saatlerce dinlerim kütüphane gibi ellerinden öperim saygılar

Ben 30 yaşındayım rahmetli babam adana kuşunun iyisini beslerdi hemde baya iyisini ben onların içinde istanbulda karakoyde kus pazarı kurulurken babamla her pazar sabahi kus pazarına giderdik sabah 7 de orda olurduk ne ticaretini yapardık ne de başka bir sey cogu zaman cocuk olduğum için uyuyakalmak icin hic uyumazdim bensiz gitmesin die babam sonra ben taklacı kusa merak saldım 7 8 yaşlarında babamın çevresinde iyi yerlere gelmiş insanlar vardı onlar da bana o zaman taklacinin en iyisini getirdiler sagolsunlar zorla babamın kulesinde beslemeye başladık sonra kardeşim bana eslik etti benle beraber okula gittiğim için evin içinde bile taklacı guvercin besledim çocukken saha 13 14 yaşlarındayken bana sahin Paksoy die bir amcam var kendisi heykel tıraş oda çok destek oldu guvercin beslenmem için ama sunu soyluyim ben kedi köpekte besledim çocukken bizde hayvan sevgisi başka He en çok guvercine heveslendim hala besliyorum olun dek te beslemeyi düşünüyorum hem baba yadigarı hem tutku herkesin emeğine yüreğine sağlık anlatılacak çok hikaye var aslında bunlar özet bile.olamaz iyiki varsınız ilk günden beri takip ediyorum @AlaTürkiye

Selam aslında benim hikayem Faruk abininkine benzer aslında. Abimin öncesinde bahçede güvercinleri vardı fakat o dönemler çok ilgim olmadı kuşlara karşı fakat ev yapıldıktan sonra abimin kuşları Çatıya almasıyla ilgim başladı. Hiç unutmuyorum abimin kuşları dışarı saldım ve bir beyazı perdah yapmaya başladı ve güzel oynu beni hayran bırakmıştı fakat bir süre sonra beyaz perdah yaparken bir yaz günü tepesinde hareketsiz duran bişey vardı, önce bi anlam veremedim fakat beyazın yukarı fışkırdıkça o cismin ayaklarına doğru adım adım yükseldiğini gördüm ve so rasındada tabiki o an kuşu son görüşüm oldu ve atmacayla ve kuş Oyunuyla korkulu ilk tanışmam oldu 😄 abime sonrasında ne söylediğimi hatırlamıyorum fakat çok tırstığımı iyi hatırlıyorum saygılar.

Dayının anlatımını gerçekten hoş yürekten anlatı yüreyine sağlık tşkler

Hikayem : Küçükken abilerimiz kuş besliyodu 10 yaşlarımdaydım.Kuş alacak paramız yoktu.Bende köyümüzün minaresinde yabani güvercinler oluyodu.Gizlice minareye çıkıp 2 tane yavru güvercin almıstım.daha tuyleri bile yoktu.hatta caminin imamı beni yakalayım camiden kovalamıstı elimde yavrularla kaçıyordum.Onları elimde şırıngayla büyütüp kümeslerine alıştırmıstım.O kadar evcillestilerki dışarıda bile benden kaçmıyolardı.Tam 5 yıl o yabani güvercinleri besledim bu günlere geldik şimdi 26 yasindayim Bu sevdanın ırkı rengi olmaz.benimde hikayem bu yabozla başladık hala devam bu sevdaya 🙂

Şunca kuşcu tanıdım Faruk bey tek ADAMDIR