Θ' ανοίξω το βρομόστομα ξανά να στα πω ποιος γαμάει τις ευγένειες μιλάω την αργκό παίζουν τα φώτα από τα κώλια στ' από πάνω στενό δε σταματάει η σφαγή στη γειτονιά μακελειό στο πιάτο μας φαγητό δύο τσιγάρα γεμάτα σκάμε ολλανδικό ισπανική σοκολάτα μεγάλωσα πνιγμένος στα βάτα τραβούσα γολγοθά κι εσύ μου φώναζες κράτα μεγάλωσα με ήχους του ρίζα δουλεύει το μυαλό αμά το βάλεις στη πρίζα δουλεύει το νιονιό το γαμημένο και κόβει είκοσι τέσσερις επτά τερματισμένος στο πόδι από ενέργεια φουλ από κούραση τάπα ριζώνει ο Πειραιάς σπόρια από τη Καλαμάτα στο τάφο μου αφήστε μου κρίνα για κάθε μου συναίσθημα μιλάνε τα μάτια έχω μίξη raps push keys flows Κοίτα στ' αρχίδια αν θα πάρω κομμάτι από τη πίτα τα ψυχολογικά μου είναι αρκετά στη τελική για να φλερτάρω με το κάρμα σε μια ατέλειωτη νύχτα με βλέπεις Πειραιώς με τα πόδια γαμήσατε το κέντρο το γεμίσατε ντρόγκια τα έψιλον μου σπάσαν τα δόντια στο σαράντα εννιά προορισμός η Ομόνοια Φτάνει στο λιμάνι το καράβι φορτωμένο ντουμάνι περιμένουν να το δώσουν ρουφιάνοι περιμένει να καπνίσει τ' αλάνι μα Ξυπνάει το Νοσφεράτου ο θάνατος σου είναι η αγκαλιά σου πίνουνε οι νεκροί οξύ στη υγειά σου πίνουμε χασίσι απ' τα βάθη του βάλτου χορεύουν κεραυνοί σε τελετές πίσω απ' τα σύννεφα να ρίξουνε υπό το μηδέν τη καρδιά σου με κυνηγάν προβλήματα τρέχω μόνο για χρήματα μου είπε δεν αργείς ετοιμάσου ξάσου σπασμένο το πνευμόνι μόνοι η μάνα γιο δυο μέτρα καμαρώνει solid φωτιά κάτω απ' τη πόλη καζάνι η γειτονιά και μέσα βράζουνε όλοι ακούω μια φωνή στο αυτί και αμέσως τουμπεκί υπό τις προσταγές μου το διαόλι σε έκανα στις δύσκολες παλιότερα πιστόλι σόρρυ ποτέ σου μην αγγίξεις το κοκόρι φλώροι μινόρε για τις λιτανείες η μουσική μας έξω από σύνορα και θρησκείες αναμάρτητος κανείς εγώ τελειομανής να με ξυπνάνε του δρόμου οι αλητείες βάζει η κουμπάρα στo σακί μου γάρα γυρνάνε μαστουριάζουμε να σπάσει η κατάρα θα το φωνάζουμε γαμιέται η Police δεν μπορείς να μπλεχτείς με του σκότους τη φάρα πάρ' τα
