Fijn om Marli Huijer weer aan tafel te zien. In mijn optiek een vrouw met een warme inborst, realistisch èn genuanceerd. Zij is iemand die stemt (inspireert) tot nadenken. Ik ben zeker van plan om haar boek te lezen. Dank beiden, in het bijzonder de gast aan tafel, voor dit mooie gesprek.☘
Prachtig gezegd: het niet waarderen van de ouderdom leidt ertoe dat je ook de eigen persoon niet waardeert, en ... ook anderen die oud zijn of lijden geen erkenning geeft en isoleert. God zij dank voor de laatste levensfase en het, wat mij betreft, dagelijks vooruitblikken naar het loslaten van het leven beetje bij beetje, en het uiteindelijke sterven, de overgang naar Zijn aanwezigheid!!!
Het leven is als een eindeloze estafetteloop. Je draagt het stokje van jouw ouders over aan jouw kinderen . Het is een eindeloze aaneenschakeling van leven en dood. Je eigen ego en erfelijke fatoren zijn bepalend voor het eigen levensverloop. Het tijdstip van het levenseinde is daarbij irrelevant.
Ik stond er altijd al wat ambivalent in, maar in Corona tijd heeft de medische sector mij gesterkt in mijn opvatting om ziekenhuizen en verpleeghuizen te mijden als de pest. Mijn vertrouwen in die sector is ongeveer nu ongeveer net zo hoog als die in de rechterlijke macht en de politiek.
@Me Me pffff. Gelukkig kan jij nu een nog betere prik halen. Net goedgekeurd. Die moet echt bijzonder zijn want de vorige was al perfect. Neem gerust ook die van mij hoor.
In april bracht de Coöperatie Laatste Wil (CLW) samen met 29 eisers een dagvaarding uit tegen de Staat der Nederlanden. Inzet is de vraag of de overheid haar burgers een menselijk levenseinde in eigen regie mag onthouden. De zitting wordt gehouden op 10 oktober 2022.
De Zwitserse samenleving, waar je bij de huisarts op een gegeven leeftijd je pentobaritbal voorgeschreven kan krijgen. Waar de patient bepaald wanneer het genoeg is mn vader is gestorven aan kanker, prognose 6 maanden , na 18 maanden smeekte hij de oncoloog om euthanasie. ( had dus al 3 keer de voorspelde levensduur doorstaan en behandelingen bij diagnose terminaal 100%) antwoord " Wij wachten nog even Mijnheer X" na nog 2 maanden gewacht, uitkomst , geen euthanasie nodig volgens de oncoloog. patient is dood
De overheid onthoudt mij niets als het om levenseinde gaat, daartoe is de overheid niet bij machte. Met een beetje creativiteit en tijdig regie pakken, komt de overheid niet eens in beeld.
Mooi en leerzaam gesprek. Ik herinner me dat er een zeker Eskimo volk was waar de bejaarde zodra hij/zij wist dat hij/zij geen wezenlijke bijdrage meer te bieden had aan de samenleving, afscheid nam van alle geliefden en 's nachts de ijsvlakte opliep, om vervolgens nooit meer te wederkeren. Dit hoorde ik op de middelbare school bij maatschappijleer en het maakte ontzettend veel indruk op me, dat ik voornemens was hetzelfde te doen zodra ik 'overbodig' zou zijn. Dat ben ik nog steeds.
Mooi gesprek! Een ander aspect aan bewustzijn van je plaats in een reeks van generaties is een breder en dieper gevoel van verantwoordelijkheid, nalatenschap en overdrachtelijkheid: wat laat je na en draag je over op de jongere generaties, vanuit je eigen unieke ervaringen.
Eens. Niettemin vraag ik me af wat het belang van al dat overdragen is op anderen cq jongere generaties. Op een tijdschaal van 100 jaar is de betekenis ervan zo nietig. Vroeger, toen maatschappelijke en technologische veranderingen langzaam gingen, was dat wellicht nog betekenisvol. Maar nu? Ik probeer het daarom als volgt te doen: leef in vrede met je omgeving en jezelf en probeer het goede te doen. Ik kan je vertellen dat een hell of a job is. Het proberen van mij blijkt de facto niet meer dan een intentie. Iemand vertelde eens over een speech die hij had gehouden bij een begrafenis en de aanwezigen de vraag stelde: wie was nu de overledene, wat betekende hij voor u en wat betekende de overledene voor u. Het werd ongemakkelijk stil….. Ik waardeer Marli zeer, maar het betoog komt op me over als een geromantiseerd statement.
@@yourchoice9361 Ik begrijp die bedenking. Tenminste als je het terugbrengt naar 1 enkel individu. Ik bekijk de mens, mijzelf, in een sociale context. Een netwerk van relaties, van continue onderlinge beïnvloeding. Ik denk dat een mens veel meer invloed heeft dan dat we geneigd zijn om te denken.
In een gespreek val je elkaar wel eens in de rede, zeker als beide geprekspartners het onderwerp interessant vinden. Volgens mij geeft Ad prima de ruimte om Marli haar verhaal te laten vertellen. Een gespreksleider die gaat zitten wachen tot iemand helamaal stil valt, lijkt me niet al te boeiend gesprek op leveren.
Ad. Je bent er al zo vaak op aangesproken. Je onderbreekt deze gast frequent. Laat haar niet uitspreken. Wanneer jij gesprekken leidt heb ik nu vooraf de neiging niet meer te luisteren. Je doet gasten echt onrecht. Zou je niet beter monologen kunnen gaan houden?
ahjoh, ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is... aanvankelijk had ik eenzelfde weerstand tegen Ad's gretigheid... inmiddels waardeer ik hem enorm voor hoe hij is. En ach, ik vermoed zomaar dat zijn tafelgasten en wel weten wat ze tegemoet treden en daar wel tegen kunnen. Ga zo door Ad ✌️😇👍
Hij hoort zichzelf graag praten en meent dat dat een toegevoegde waarde is. Mijn enige evaluatie is dat hij het gesprek stoort! Als je vragen hebt of toelichtingen wil, doe dat dan achteraf! Maar die etiquette kennen journalisten niet! Niet voor hun publiek noch voor de interviewde gast!
Heel fijn mooii gesprek!! Dat doet me goed als 76(bijna) dat hier gesproken wordt over t ´als t ware ´t laten gaan...van hoe t is.´..De overgave daaraan geeft juist rust..in t ´leven´...Voor mijn idee gaat de ziel...weer verder en stopt t niet bij t lichamelijke..Heel goed hoe deze dingen van ouder worden hier besproken worden Echt Super!!
Interessant gesprek, jammer alleen dat de existentiële en metafysische aspecten van de dood nauwelijks aan bod kwamen. De visie van Huijer heeft iets normerends. De verhouding tot de eigen dood is echter iets zeer persoonlijks en heeft verschillende vormen die gedurende ons leven op verschillende momenten de boventoon voeren. De verhouding tot de eigen dood kan en mag nooit extern opgelegd worden.
De Stones hadden mede uit respect moeten stoppen met de dood van Charlie Watts. Daarnaast is de kwaliteit ook een aflopende zaak en spelen ze altijd dezelfde nummers, heel saai. Bob Dylan is nog steeds vernieuwend in de manier waarop hij met een perfecte band oude nummers een nieuw, modern cachet geeft.
Het is toch wel belangrijk het lichaam te onderhouden. De lichaamscellen vernieuwen zich steeds maar je moet ze dan ook correct voeden, stimuleren en onderhouden. Ouderdomskwaaltjes hebben een broedplaats nodig, door actief te blijven fysiek en sociaal en alle andere levensbezigheden blijft uw lichaam en geest jong. Medische en farmaceutische bedrijven zijn steenrijk,,,, als 74 jarige zorg ik voor een oudere moeder die het vertikt om naar een zorg center te gaan. Gelukkige hou ik mij fit, 3 van mijn siblings zijn al overleden.... de aanpak van de C... was ook in België ook heel fout.
Een gesprek...geen interview. Laat dat stomme vraag-antwoord format van de NPO een keer los, en accepteer de de dynamiek van een gesprek. En Ad Verbrugge praat veel, dat zit nou eenmaal in de man.
weer een mooi gesprek. en mooie repliek van Verbrugge: zie Cohen, zie Dylan. ik denk ook aan Dylan Thomas : 'rage against the dying of the light.' ik mis een commentaar van DNW op het weghalen van het gesprek tussen Malone en Schetters. Wanneer komt er een verklaring? Hoe staat DNW erin?
