Hermann Hesse'nin ağaçlar hakkında yazdığı pek çok yazı ve şiirden biri olan bu metin, belki de bizlere sadece ağaçların dünyasına dair şeyler söylemiyor.. Bu metin nasıl bir anda ve hangi duygularla yazıldı, bunu bilemiyoruz. Ama şu açık; pek çok okuyucu, bu satırları okurken önce kendini koca bir köknar gibi hissetti, gözlerinin önünden bu yeryüzünde yaşadıklarını geçirdi. Kökleri metrelerce derine uzanan, dallarını dört bucağa salan, görenleri ihtişamıyla etkileyen ve her şeye, ama her şeye rağmen ayakta kalan münzevi bir ağaç olmak... Şüphesiz, büyük ve büyülü bir hayal bu. Hiçbirimizin yaşayabileceği türden bir şey değil. Ama her şeye, evet her şeye rağmen, bir ağacın dibine oturup, kendimizi bu büyüleyici aleme terk edebildiğimizde, belki de yeryüzünde yaşayabilmenin sırlarını öğreneceğiz ağaçlardan. Tabi, onlara kulak vermeyi öğrendiğimizde...
Yazan: Hermann Hesse
Yorum: Muhammet Sena Aksakal
AĞAÇLAR
Ağaçlar hep en etkileyici vaizler olmuştur benim için. Ormanlar ve korularda halklar ve aileler halinde yaşayan ağaçlara hayranım ben. Tek başına duran ağaçlara daha da hayranım. Yalnız insanlar gibidir onlar. Şu ya da bu zaaftan ötürü sıvışıp giden münzeviler gibi değil, yalnızlaşmış büyük insanlar gibi, Beethoven ve Nietzsche gibidirler. Tepelerinde uğuldar dünya, kökleri sonsuzluğa uzanır ama sonsuzlukta kaybolup gitmez, var güçleriyle tek bir șey için, onlara özgü, onlarda içkin yasayı yerine getirmek, büyüyüp serpilmek, varlıklarını ortaya koymak için çabalarlar. Hiçbir șey daha kutsal, hiçbir șey daha mükemmel değildir güzel, güçlü bir ağaçtan
Bir ağaç kesildiğinde ve çıplak, ölümcül, yarasını güneșe gösterdiğinde, gövdesinden geriye kalan o ak kütüğünden, mezar taşından tüm tarihi okunabilir: Yaş halkaları ve yumrularında birebir yazılıdır tüm mücadeleler, tüm acılar, tüm hastalıklar, tüm mutluluk ve serpilişler, kurak yıllar, bereketli yıllar, savuşturulmuş saldırılar, atlatılmıș fırtınalar. Ve her köylü çocuğu bilir en sik yas halkalarının en sert, en iyi odunda olduğunu, dağların tepelerinde, her daim tehlike altında en yok edilemez, en güçlü, en mükemmel ağaçların büyüdüğünü. Tapınaktır ağaçlar. Onlarla konuşmayı, onları dinlemeyi bilen hakikati öğrenir. Öğretiler ve reçeteler vaaz etmez onlar, münferit șeylere aldırmadan hayatın kadim yasasını söylerler.
...
Kevin MacLeod adlı sanatçıya ait Loss, Creative Commons Atıf 4.0 kapsamında lisanslanmıştır. creativecommons.org/licenses/...
Kaynak: incompetech.com/music/royalty-...
Sanatçı: incompetech.com/
#edebiyat #hermannhesse #ağaçlar #istiklaldergisi
30 июл 2024
