"Sevgili omuzdaşlarım,
birlikte acı tatlı günler geçirdik,
yüreklerimiz aynı görev duygusuyla çarptı...
...gözümüzü kıvılcımdan, gövdemizi yalazdan esirgemedik...
...ama kişi, günü saati gelince çekilmesini de bilmeli...."
-Abidin (II. Perde III. Sahne)
İşte geldik sonuna koca bir yıllık emeğin, özverinin. Abidin ne kadar da doğru söylemiş. Gerçekten de yüreğimiz aynı görev duygusuyla çarptı tüm yıl. Gözümüzü kıvılcımdan, yüreğimizi yalazdan esirgemediğimiz koca bir yıl. Gün geldi birlikte güldük, gün geldi birlikte ağladık. Aslında fark etmeden kocaman bir aile olduk. Aramızdaki her türlü farklılığa rağmen birbirimizi sonsuz sevdiğimiz, saydığımız kocaman bir aile hem de... Ama kişi gerçekten de günü saati gelince çekilmesini bilmeli. Biz de bunu yapıyoruz. Aşkımız aksarayı yakıp kül ettikten sonra kenara çekiliyoruz. Çekiliyoruz ki anka kuşu gibi küllerimizden, daha büyük ve daha güçlü bir aile olarak yeniden doğalım. Yeniden doğalım ki başaramadıklarımızın daha fazlasını başarabilelim. Yeniden doğalım ki sanat, okulumuzda her zaman yaşasın...
"...Sevgi, yitirirsem onu
yitiririm bütün umudumu..."
-Mahitap (II. Perde IX. sahne)
Öyleyse sevgi ile, aşk ile kalın...
-- HAYDARPAŞA LİSESİ TİYATRO AİLESİ --
1 июн 2019
