ADRIANO:"9 Günde Dünya Başıma Yıkıldı" Yok Oluş Hikayesi...  

Babam 2004 senesinde vefat etti ama onla izlediğim 2000 senesindeki UEFA finalini hala unutamam hele ki penaltilardaki heyecanımız hep aklıma gelir.

1999 Türkiye Moldova macinda dedem 3 kere "Hagi neden oynamiyor" diye sordu. Sonunda "sakat" demistim. :) Nurlar icinde yat dedecim.

Sırf Adrianoyu izlemek için inter maçlarını izleyenlere selam olsun.Cok büyük oyuncuydu.Dozer gibi yıktığı oyuncularla,Fuze gibi şutları,direkleri dövmesi ile hatirlarda kaldı.

Adriano bu fiziğe rağmen hızı aynı zamanda gücü ile kıyaslanamayacak bir futbolcuydu. Uzun süren bir kariyeri olmamasına rağmen saatlerce anlatılsa doyulmayacak kadar Büyük futbolcuydu 🤙🏼🤙🏼🤙🏼

Büyük futbolcuydu ve şimdide öğrendik ki Büyük de İnsanmış ...

Babam şu an 48 yaşında Rabbim tüm babalara uzun ömürler versin, baba sene 2008 Bizimki deli fenerbahçeli tabi bizde babadan böyle görmüşüz sevdalıyız renklere CL de deli gibi ilerliyoruz Chelsea maçı 2-1 kazandık gittik oraya yenildik hiç unutmam Babamın kucağına oturup hüngür hüngür ağlamıştım o zaman dedi ki reis oğlum ağlama seneye birdaha gideriz. Dedi ve 12 yıl oldu nerdeyse hala konusu açıldığında duygulanır Annem de hep şey der ölmeden devraldın elinden babanın e napalım anne Miras bu sevda babadan oğula 💛💙

sırf laf olsun diye takım tutan beşiktaş’lı bi babanın, tribünde büyüyen fenerbahçe’li evladıyım. gözümden çok defa yaş düştü tribünde elinden tutup küçücük çocuklarını maça getiren babaları görünce. allah sağlıklı uzun ömür versin babuşa, göremediğimizi göstericez inşallah..

Bazı vedalar insanı güçlendirir bir hoşçakal belki de bize yeni bir kapı açar. Adriano için o kapı küçükken her gün açtığı çocukluk kapısından geçti, kendi evine açıldı o kapı. Bazı vedalar sizi başladığınız yere açılır ve bazıları geriye gittiğinizi düşünse de siz ait olduğunuz yerde mutlusunuzdur. Anlatım için tebrikler harbi mükemmel anlatımdi, şarkı çalınca tüylerim diken diken oldu

Babamla izlediğimiz o kadar maç vardı ki, her biri ayrı hatıra aslında..2002 Dünya Şampiyonası, 10 yaşlarındayım, Güney Kore- İspanya penaltı atışlarında Joaquin Sanchez topla penaltı noktasına yaklaşırken babam " çok tedirgin, atamıyacak" dedi ve Joaquin penaltıyı kaçırdı, yanlış hatırlamıyorsam son penaltıydı ve İspanya elendi( o maçda çok fazla hakem hatası vardı). Ve şimdi hayatın neyi ise artık Sevilyada oturuyorum ve bir gün hala Real Betisde futbol hayatına devam eden Joaquin karşıma çıkarsa ona bunu söylemek isterdim, "rahmetli babam o penaltıyı kaçıracağını anlamışdı" derdim. Allah hayatını kayp eden bütün babalara rahmet kalanlara da uzun ömürler versin! P.s. Adriano. Bir t-shirtimün sırtına renkli kalemle ADRİANO yazdığımı hatırlıyorum, Konfederasyon Kupasında Yunan duvarını yıkan adam

Babam Galatasaray taraftarıydı, ben Fenerbahçe, 2005/Mayıs ayında Galatasaray'ın Fenerbahçe'yi 5-1 yendiği maç günü kalp krizinden vefat etti.. Hala içim sızlar. Ve hiçbir şey eskisi gibi olmadı...

Harika bir içerik daha 👏🏻👏🏻 Prime zamanlarında 'kısa süre de olsa' çok keyifle izlediğim bir isimdi Adriano. Cidden içimizde bir uktedir .

Babam 20 gün önce vefat etti 2014 dünya kupasınin tüm maçlarını akşam oturup gece geç saatlere kadar izliyorduk hayatımın en güzel ve en özel zamanlariydi babam bizi bıraktı bende futbolu izlemeyi bıraktım

Pes 06' daki favori oyuncumdu adriano. Füze gibi şutları vardı :) eskiler güzeldi.

Babam futbol izlemeyi pek sevmez ama ben kapıldım sevdasına. Öyle çok etkileyici hikayem yok ama Gaziantepspor'daki yabancı futbolculardan forma istemek için İngilizce çalışırdım özellikle Karce'den. Hiçbir zaman Karce formam olmadı ama ders olarak iyi bir İngilizcem oldu.

Doğum tarihim 19.07. Babam çok koyu Fernerbahçeli ve kendisi gemi kaptanıymış, ben çok küçükken vefat etmiş çok kendisini tamam ama hayatımda bir kere babamla gezdim. O da Kadıköy’e Stada gitmiştik, bana bir tane forma aldı ve o forma hala durur karşımda. Fenerbahçe’nin “Bir sabah tuttu babam elimden” bestesini ne zaman dinlesem, hep o sarı-lacivert gün gelir aklıma. Ben, babam ve Fenerbahçem…

İyiki varsın kral. kalbinin güzelliği diline vurmuş ve cümlelerinde o güzelliği bize de yansıtıyorsun 🙏🙏🙏

babamla yanyana ikimizinde gördüğü ilk şampiyonluktu.Evet tuttuğumuz takım artık 5.büyük Bursaspor'du. 16 mayıs 2010 nerden nereye...

Beş yıl önce kaybettim babamı ve bu hikaye beni mahvetti. Çok iyi anlıyorum Adriano yu babam öldükten sonra ben eski ben değildim. O geri dönebilmis gucluymis. Ben ise yıllardır kaçtım hatıralarından memleketime gidemedim yıllarca...

3-2lik Galatasaray Real Madrid maçı futboldan yeni yeni anlamaya başladığım dönemler 2012-2013 sezonu Galatasarayda ezberlediğim ilk kadroydu ne eski Galatasaray kaldı ne de babamdaki o eski futbol heyecanı...

*Portekizce* 'ye tercüme etseler *Adriano* ağlayarak izler :))))))

Benim için futbol efsanesi . Çocukluğumdan beri hep özel olarak hissettiğim hatta bunları yazarken bütün tüylerimin diken diken olması . PlayStation da hep interi alırdım . Sırf onun için . Benim için yeri çok ayrı. Teşekkürler abi Adriano isteğimi kirmadigin için ...

Babam futbola bayılmazdı fakat onunla izlediğim tek 90 dakika İstanbul finali Liverpool Milan maçıydı babam rahmetli oldu hala ara ara o maçı açar o günü içimde yaşarım

Babamla Gaziantepspor-Fenerbahçe maçını izlerken genç bir çocuk 90. dakikada Fenerbahçeye frikikten atmıştı. Fenerbahçeye gelmesini o kadar çok istedik ki... Gaziantep fanatiği olduk bir anda. her hafta Antepi izliyorduk. O çocuk önce Beşiktaşa sonra Evertona gitti. Tosun Paşaya ve babama sevgiler saygılar

Abi sen bizi ağlatmaya yemin mi ettin ne zaman böyle hilayeler dinlesem gözlerim doluyor bu kadar güzel analtilabilirdi

Şut gücü 99 olan ender adamlardandı kısa sürede hayatımıza çok şey kattı

hocam böyle içeriklere devam ya. günümüz futbolundan dediğiniz gibi ne siz ne de biz zevk alıyoruz, kısır gündem tartışmalarındansa eskiye gitmek hep bi daha güzel...

Her videonda yeni bir oyuncuyu sevmeye başlıyorum Ufuk kardeşim.Mükemmel anlatıyorsun cidden.Seni ve diğer ekip arkadaşlarını tebrik eder ve başarılar dilerim.Azerbaycandan selamlar 🇦🇿

Adriano hikayesi için teşekkür ederiz. En çok beklediğim hikayelerden biriydi. Adriano'yu daha çok izlemek onunla PES'te daha çok gol atmak isterdim. Bazı hikayeler de böyle oluyor işte; heyecanla başlayıp dramla bitiyor.

Alex'in Marsilya maçında attığı, kendisinin Fenerbahçe ile son golü, babamla birlikte izlediğimiz son maç ve son goldü. Hastahane odasında birlikte izlemiştik.

Doğma büyüme Malatyasporluyum . Babam ve kuzenlerim sayesinde sevdim şehrimin takımını . İlk gittiğimiz maçta ikinci ligdeydik ve Fethiyespor ile oynamıştık . Ramazan Kahya frikikten attığı zamanı asla unutamıyorum. Şimdi ise borç batağında takımımız ve babamı maçlara götürmek için yalvarıyorum . O efasane Malatyasporu görmüs biriai olduğu için bu takımın maçlarına gitmiyor. Umarım eskisine döner herşey..

22 Nisan 2006 senesi Fenerbahce Galatasaray maçı babam Fenerli ben Galatasaraylıyım Alex de Souzanin yıldızlaatigı maçtı, küçüğüm tabi maç bitene kadar kac kez ayrılmak istedim bilemiyorum rahmetli babamın keyfini hatırlıyorum, o gün bugündür iyi ki Galatasaraylıyım babam da iyi ki Fenerbahceli derim. Normalde degisirdim takımı ama birbirimizle ugrasmanin keyfini hiçbir şey veremiyor

Babamla hiç maç izlemedim. Ama annemle izlediğim ve unutamadığım bir maç varsa ki o da Euro 2008 Türkiye-Hırvatistan maçı. Önce Semih'in golü sonra Rüştü'nün penaltı kurtarışı. Yine Euro 2008 Türkiye-Çek Cumhuriyeti maçı. 75. dakidan 89. dakikaya kadar atılan 3 gol. Nihat'ın çivi gibi çaktığı gol sonrası sevinçten camdan düşecekken annem ensemden içeri alıp çok temiz bir tokat atmıştı :)

anne nin zayifligi,, 70 yildir gozluyorum,, ciyak ciyak aglamayan direncli vakar olumsuz konusmayan ve berbat durumda bir ailenin annesi olan aileler gordum ,, cocuklari yuzde doksan mukemmele yakindi,, 18 ini gecmemis bir evladi olaylari muhakeme etmek zorunda birakacak sekilde seslendiren bir anne zalimdir amma bundan zerre haberi yoktur.. ANNENDEN veya yaninda buyudugun kadindan duyduklarinin adamisin sende ayni sebeple bu kadar basarilisin

vayyy bee adrianoyu izlemek harikaydı cocukluğun verdiği hayranlıkla izledim onu mükemmeldi benim için. ne kadar kısa sürse de futbolu, futbola izini bıraktı kral

ben o kadar eskiye gidemeyeceğim galatasaray-real madrid maçını stadda izlemiştim hayatımın en güzel günüydü

2002 dünya kupası. 4 yaşındayım ve ronaldinho ya hayrandım . Çok iyi hatırlıyorum. Kosta rika maçınca ilk 11 de görmediğim için ağlamıştım. Babam da milli takım turnuvada varken brezilyayı savunduğumu onlar için ağladığımı görünce kızıp bi fiske atmıştı. Ronaldinho hayranlığım her şeye rağmen hiç eksilmedi hep arttı. Uğruna antep fıstığı çıkan adam...

Adrıona tıpkı ronolda nın sol ayak versiyonu idi resmen ama maalesef şartlar el vermedi işte bu adama yine de bize kendisini izlettiği için teşekkür ederiz

Ağzına Sağlık! 2002 Dünya kupasinda Turkiye-Senegal macini hic unutmayacagim ben ve dedem bakmistik, baska hic bir macta okadar bagidigimi hatirlamiyorum

Her küçük takımın bir yıldızı olduğu nice efsanelerin sahalarda kol gezdiği bir dönemdi 90'lar. En basitinden Paul Gascoigne, Djalminha, Matt Le Tissier, Henrik Larsson, Paolo di Canio gibi isimlerden her biri bugün süperstar mertebesinde olacakken o zamanlar nispeten küçük külüplerde uzun yıllar resitaller veriyordu. Birde ultra starlar vardı. Onları izlemeye doyamazdık. Bir fenomen, bir zizu, bir Beckham aynı anda sahaya çıktı mı gözlerimizin pası silinirdi. Hey gidi günler hey.

18 yaşındayım babamı bu nisanda kaybettik bana futbolu sevdiren insandı büyük fenerbahçeliydi beni de öyle yetiştirdi 7-8 yaşında beni süper finalin son maçını izlemeye götürmüştü fenerbahçe kazanırsa şampiyon oluyordu beraberlik galatasaraya yetiyordu maç 0-0 bitti semih şentürkün attığı gol geçerli sayılmadı ziegler ağlarken ben de ağlamıştım

Kahvede Fenerbahce - Bochum macini babamin arkadaslariyla izlemistik. 2003-2004 sezonu hazirlik donemi. Hooijdonk un ilk attigi frikik goluydu fenerde. Efsane gunlerdi. Belediye parkinda izlemistik.

Herkesin beklediği o video geldi 😁

Benim babamda Beşiktaşlılıktan doğum gününü 19.03 yapmıştı..şuan yoğun bakımda makineye bağlı yatıyor dualarınızı eksik etmeyin inşallah 🙏🏻

Valla babam ile ilgili hic bir anim yok malesef anlatamam cunku kendisi iyi bir baba olmadi ama bende bir babayim ve 2 yasindaki oglum buyudugunde bir anim oldugunda bu videonun altina yazicam yorumumu insallah 🙏 cok duygulandirdin eyvallah

babam ve dayımla euro 2008 çek cumhuriyeti maçını izledık tarifsiz keyifliydi. 2013 te babam bjk yi ve Türk futbolunu bırakıyorum ne izlerim ne takip ederim dedi ileri görüşlüymüş... herkese selamlar.

Çok maçını izledim, prime zamanları olağanüstü bir adamdı. 2-3 sene üst düzey oynadı ama anlat anlat bitmez bi topçuydu. Harcanmiş en büyük potansiyel

Çok iyi anlatmışsınız yine duygulandım. Yıllar geçmesine rağmen Adriano deyince, o Inter forması hemen gözümün önüne geliyor yine. Bir de biz Türkler nasıl tam Avrupalı olmayıp, çabuk sinirlenen ama aynı zamanda dramatik ve duygusal yanımız fazlaysa, Brezilya'lıların da kendine has bir duygusal yapısı var gerçekten. Onlar da duygusal yapılılar ve coşkularıyla hareket ediyorlar, demek ki gerçekten de duygusal olarak birşeyler tatmin etmedi onu ve Brezilya'ya geri dönmek istedi. Yapacak bir şey yok ama biz yine de onu hep bir şekilde futboluyla hatırlayacağız.

Emek veren değer görür. Bir gün bambaşka bir noktada olacaksınız. Tebrikler..

Abi senin her futbolcu hikayeni izlediğimde tüylerim diken diken olyu sırf seni izlerek daha çok zevk almak için yiycek bişiler hazırlıyorum casnın

Babamı 3 sene önce kanserden kaybettik. Allah rahmet eylesin. İkimizde koyu cimbomluyduk şimdi eskisi kadar tat vermiyor izlemek. 2000 de süper kupayı realden aldıģımızde babamla maçı izlerken babamın uğur getirdiğine inandığı bir totemi vardı. Maçlar sıkıntılı giderken oturduğu yeri değiştirince maçı alacağımıza inanır yapar ve çoģunlukla maçı alırdık. Yine o gün içine doğdu totemini yaptı 5 dk sonra süper mario çaktı altın golden kupayı aldık. Bana deseler cimbom ucl şampiyonu oldu o 5 dk babamla olan mutluluğumuzun çılgınlığımızın tadını bi daha alamam. Şimdi 3 çocuğum var ama robota çevirdiler onlarla vakit geçirecek kendi baba oğul hikayesini yazacağı ne maddi nede manevi bir durum bırakmadılar Allahın laneti bizi bu durumlara düşürenlerin üzerine olsun.

Ah be abicim içimizi paramparça ettin Böyle güzel videoların gelmesini daha çok istiyoruz...

Konuyu harika anlatıyorsun... Takipteyiz. 👍

Salam Men Azerbaycandan baxiram size..Xaiş edirem Ronaldinho haqqinda verliş hazirlayardiz...Cünki unutulmaz bir efsane idi Ronaldinho

Abi sana tesekkur ediyorum.Bu videoyu bekliyodum.Cansın❤❤

Babam okul muduruydu. Galatasaray-Juventus maçını izlemiştik tabi okul kapalıydı.Hava karlı kapalı. Müdür yardımcısı bi de babamın arkadaşı maç izlemiştik çok iyiydi.

Babamla ve Annemle birçok maçı seyrettim her bir maçın ayrı bir anısı vardır ama Cluj Galatasaray maçını asla unutamam annem kanser tedavisi görüyordu o dönem hastanede annemin başında beklerken annem ve babam hadi sen maçı seyretmeye git ordan eve geç yarın gelirsin tekrar yok falan derken annem beni kırma dedi ve çıktım nevizade bir başıma bir masada oturup içimden hadi Galatasaray bugün annem için kazan dedim Burak Yılmaz hatrick yapmıştı ve Burak Yılmaz sevgim o günden sonra başka bir noktaya geldi hatta kendine ulaşmayı denedim bu anımı anlatmak için olmadı. Maç bittikten sonra bir telefon geldi Avcılar Medicanaya gel anneni yoğun bakıma kaldırdık dendi ve annemi o gün son görüşüm oldu huzur içinde yat güzel Annem Galatasaray'ımız o gün senin için kazandı..

Keşke izleyebilseydik be abi babamla... Vallahi söylediğin an gözlerime geldi yaş. Allah rahmet eylesin.

Harika bir meddahlik ornegi. Size de tebrikler.

27 nisan 2008 Galatasaray Fenerbahçe maçından sonra bir telefon konuşması: -Geçmiş olsun baba :) -Tebrik ederim oğlum. Başarılarınızın devamını dilerim. Fenerbahçe yenildi ona üzüldük ama şu anda üç oğlum da çok mutludur. O yüzden ben de çok mutluyum.

Benim babamla izlediğim herhangi bir maç olmasını çok isterdim ama yok maalesef.Seni çok ilgiyle takip ediyorum emeğine sağlık.daha iyi yerlerde olman dileğiyle

Gözlerim doldu yemin ederim. Sen harikasın ya

80 Kuşağının sonlarında doğmuş olsamda 90 ların gençlerine brezilyalı futbolcuların çok etkisi oldu bence, onlarla büyüdük fakat Rivaldolu, Carlos lu Brazilya milli takımının dağılmasından sonra futbol sevgisi pek kalmadı ama Carlos Fenere geldiğinde yine bir ışık parıldamıştı aklımda futbolla ilgili.

2002 dünya kupası Çin maçı. daha 6 yaşında ya var ya yokum anlamıyorum canlı yayın nedir futbol nedir. belki de izlediğimi hatırladığım ilk maçtır. attı Hasan şaş golü. tabi dayımlar çocuklar var kalabalığız büyükler seviniyor biz de zıplıyoruz kendimizce. babam o ara çay almaya mı gitti ne olduysa golün tekrarını verirlerken ben de gol diye bağırdım adam koşarak geldi hani len gol diyip takıldı bana utandım. neyse ki tekrardan hemen sonra Bülent golü attı da o utancım sanki gol içime doğmuş hissine dönüştü

Babam çok muazzam bir maç izleyicisi fanatik Fenerli onun yanında Galatasaraylilar bile saygıdan Fenerli olurlar öyle bir insan 75 yaşında şuan çok uzak değil emekliliğin verdiği o rahatlamayla dünyanın en iyi scoutu resmen her ligin her maçını izlerdi. Babamla Fener maçı izlemeyi bıraktım ikimiz izlerken çok kaybediyoruz diye sonra ben futbol dan soğudum şimdilerde bir çocuk çıktı ismi Arda çok yetenekli... Onun sayesinde tekrar futbola ısındım ama babam FB TV kapanmayan evde artık kaçıncı kanalda olduğunu hatirlayamiyor. En unutulmaz anımsa abi Euro 2008 geri donderecegimizi düşünmedi uyumaya gitmişti Nihat Kahveci çıktı gölü attı benim bir çığlık atisim var geri geldi hemen noldu dedi gol oldu dedim ve birlikte izlemeye devam etmiştik. Yorumun sonunda okuduğum yorumlarda babası vefat eden dostlarımız var Allah hepsine rahmet eylesin mekanları cennet toprakları bol olsun 🤲🤲

biz biraz eskide kalmişiz be euro 96 finalinde bierhof o altin golu atiğinda rahmetli babam mutluluktan uçuyodu bende babam mutlu diye mutlu olmuşdum şimdi hem babam hem o eski maçlar burnumda tutyo 😕☹️🥺😢

Sene 2009 babamla lojmanda olan halisahada arkadaslariyla mac yapiyorlardi birgun bende gittim adam eksikmis klasik kalede basladim babam bana rakip penalti kazandilar babam bana atmak istemeden koseye vurdu bende kurtardim gulustuk o ani hic unutmam saygilar adriao harika topcuydu yazik etti kendine super sol ayakli adam di

Rio do janeiro da 2018 de evinin bulundugu favela gecekondu mahallesine cikmistim.Birbirlerine sadik insanlar,asla birakmiyorlar.Koca mahalle aile gibiler.

Güzel anlatım için teşekkürler

Leo tarihin en iyisi ancak benim felsefeme göre Adriano en iyisi olabilirdi keşke hiç böyle olmasaydı Adriano Leite Ribeiro...

Bu adamin direk konuya girişi süper boş uzatmiyor mevzuyu çok kral içerik yapıyorsun reis

Bu adam gerçekten başka bi ikondu imperador 🙌👑🇧🇷

Abi ağladım eyvallah. Babami 3 yil once kaybettim ve bir değil birden fazla maç anım var Fenerbahçe’nin her maçı, Karabüksporun her maçı arada deplasmanlar, Euro2008’in hepsi. Emin ol abartı değil her birinin ayri ayri anısı var sor hepsini anlatırım. Erkek evlat anneci olabilir ama her zaman en yakın arkadaşı babasıdır en azından bende öyleydi. Fenerbahçe ne zaman gol atsa babamın fotoğrafına bakarım hala. Video için sağolun iyi akşamlar

Abi mahalle abisi gibi anlatıyorsun aşırı sempatiksin inşallah hakettiğinden de fazlası sana nasip olsun harikasın

Yine süpersin 👍👍👍

Harika video olmuş

Roberto Carlos hikayesi gelsin lütfen 🙏🏽

12:14 şurdan sonrası (videonun tamamı gibi) içimden geçti, sanıyorum ki uzun süre de geçecek. müziği de ekledim spotifyda listeme, bir ay falan da bununla ölür ölür dirilirim. "içimiz hep bir hoşçakal ülkesi"...

Schalke 04 Galatasaray Maçını birlikte izlemiştik en son normalde babam yorgun olur erkenden yatardı ama o gün maç bitene kadar bekleyip umut bulut golü attıktan sonra gol diye bağırdı ve sessizce uyumaya gitti . sen yoksan ben bir hiçim babam Aslan babam

Babam futbolu çok sevmezdi ama maç izlemek istediğimizde de oturur izlerdi, yine öyle akşamlardan birisi... Türkiye kupası finalinde feneri 5-1 yendiğimiz maç. Ribery kanatları otoban yapmış uçuyor yine, ben de her Galatasaraylı çocuk gibi ribery hastasıydım. Top riberynin ayağına geldikçe babamın yüzüne bakıyordum. Babam keyifle onu izledikçe maçtan daha çok keyif alıyordum, diyordu ki yüzü yaralı çocuk aldı maçı tutamıyorlar filan...ben mutluluktan uçuyorum sırf yendik diye değil he babam da futboldan keyif aldı diye. Öyle bir anı işte mekanı cennet olsun. Şimdi gideyim de o maçın özetini izleyeyim...🚬🚬🚬

Abi mükemmel bir insansın. Tesekkur ederim her video icin

Güzel video olmuş. Emeğinize sağlık.

Babamla oturup bir maç yada öyle bir anım olmadı ama oturup annemle senin analizleri izliyoruz reis.

İnsan futbol dinlerken duygulanır mı? Duygulanır.

İyiki varsin be abi çok güzel anlatıyosun o anı yaşiyosun

babamı 22 yaşındayken kaybettim. futbolla arası pek yoktu ama onunla izlediğim son maç 2013 yılında oynanan Galatasaray-Real Madrid maçıydı. ne zaman o maçı sosyal medyada görsem buruk bi gülümseme oluşuyor

Sene 2008 yazı. Milli takımın milli takım gibi olduğu belki de son dönemler. Herşey iyi hoş hayat çok güzel. İyi hatırlarım Euro 2008 maçları bizim ülkede uydu üzerinden izlenemiyordu. Ermenistan dakiler bizim uyduya bağlanıp izliyormus oranın yayın haklarına sahip platformu şikayet etmişti vs vs. Neyse bizde rahmetli babam, ben, daha 8 yaşındaki kardeşimle teyzemlere gittik. Eniştem hacı yaşı da var. Evlerinin altında da kahvehane var ve kahvehane kapasitesnin çok üzerinde dolmuş. Futbol falan da enistem için hikaye ama nasıl bir hava varsa futboldan anlamayan kim varsa aksam maça kitleniyor bütün ülke belki de son defa tek yürek oluyor. Milli takım da Euro 2008 de çok iyi gidiyordu. Klasik Türk işi, yumurta kapıya dayaninca iş yapar olduk yine. İsviçre maçı, Çek Cumhuriyeti maçlarinda olduğu gibi. Geldik çeyrek finale takip turnuvanın gizli favorilerinden bizim İstanbul Anadolu yakası kadar nüfusa sahip Hırvatistan. Her neyse maç öyle böyle uzatmalara gitti. Uzatmalarda çocukluğumun en büyük idollerinden olan arkadaşlarımla top oynarken kaleye geçince olmak istediğim kişi olan Rüştü Reçber in hatasıyla bir gol yedik. Dakika 118. O zaman 10. Sınıfa geçmişim, sigaraya yeni baslamasim (5 yıldır içmiyorum sizde içmeyin su zıkkımı) Golü yiyince gayri ihtiyari küfür ederek balkona çıktım, yaktım bir sigara. Golden sonra hava çok kasvetli çok boğucu geldi. Derken 1 gol oldu tek hatırladığım spikerin kamet getirir Semih Semih Semih Semih..... Değişleri. Ağzım leş gibi sigara kokuyordu kahvehanedekiler apartmanı inletiyor silahı olanlar erkenden sevinmeye başlıyordu. Yıllarca sigara içen babam ufaktan bir şaplak attı ve sarılmıştı bana. 30 yaşına geldim bu zamana kadar babamla sadece 2 kere sarıldım. İlki 2008 temmuzu, ikincisi de 2017 Kasımında gasilhane de. Uzun oldu baya ama benim de hayatımda en unutamadigim bir futbol anım da budur.

Ben bu Adriano için, özellikle frikiklerde sadece onunla en güzel attığım goller ve füze vuruşları için Pes oynardım ulan ne güzel günlerdi be. Babam hiç maç sevmez tuhaf adam :) maç açtığımda hemen uyumaya gider.

Akıcı bir anlatım muhteşem bir video

1992 aralık ayının 12 sınde babamı kaybettım. Bundesliga 2 de hakemdi kendısı bayern munih altyapısında top oynuyordum. babam ölünce ne yazıkkı futbol hayatımda bitti..

Yine döktürmüşsun abi

6 ya da 7 yaşında babam beni ilk maçıma götürmüştü Elazığ Spor maçıydı o yemyeşil saha bağırıp çağıran insanlar, sonra rengarenk formalar, çok etkilenmiştim şimdiye kadar hiç böyle bişey görmemiştim, sonra gol oldu birde baktım babam beni omuzlarına almış çılgın gibi zıplıyor tüm stadyumla beraber, onuda daha önce hiç öyle görmemistim, babamın omuzlarında bir anda herkesten daha yüksek olduğumdan herşey daha güzel görünüyordu bu işi sevmiştim :) şimdi hala seviyorum...

hocam cok icten cok guzel anlarmisin 2.izleyisim boyle videolar surekli gelsin

2005 futbolcu olmak icin hey yola el atdigim bir donem. Ama babam okumami istiyor. Bir gun evden ekmek almak icin cikip mahellede aldigim ekmegi kale yapmak icin kullandigimiz tashlardan birin uzerine koyup terlikle deliler gibi futbola dalarim. 2 saat sonra babam nerde kaldi bu cocuk degip beni okulun yaninda asfaltda futbol oynarken bulur ekmekse tashin ustundedir. O gun beni iyice bi dovdu babam. Iki gun sonra ailecek televizyonda David Beckham Gibi oyna filmini izlerken babam agladigimi gordu ve futbola yazilmama izin verdi. 2 sene sonra qururla tirubunde beni ilk defa izlemege gelmishdi. Ancak hayat ogle kalleshdirki bazen futbolcu olamadim okuyup orduda Subay oldum.

Ah be duygulandım ya,bizim mahalle maçlarında ben dahil herkes kendine Adriano derdi topu aldığında spiker kendisini anlatıyor gibi,özlenen güzel günler.

Abi valla sen ayni Leonardo Da Vinci gibi adam sin Adam resim çizirken kendinden geçirmiş Sen Fotbolu anatirken Ayni sIn Respect !!

500k tebrikler

O eski futbolcular ve o eski futbol Şimdilerde mac bile izlemeye üşeniyorum Cafu carlos Ronaldo nazario Adriano rivaldo zidane hagi raul guti gerrad xabi Delpiero totti inzaghi xavi torres henry ribery robben seedorf maldini nesta cannavaro Buffon daha yazarım bitmez bende iz birakanlar Şimdilerde bir tane sayamiyorum Futbol 2006 tan sonra veba ya yakalandı ve iyilesmiyor 😢

Ağzına sağlık ufuk abi çok güzel anlatmışsın

Abi ben hiçbir zaman babamla birlikte maç izlemedim çünkü babam maçtan anlamazdı ve futbol oynamama bile izin vermedi ama kısmet çok şükür seninle birlikte burda zor hayatları dinleyip kendime ders çıkartıyorum

Babamla ne zaman maç izlesek bir şey olur. 2008'de, o muazzam son saniye golüyle yendiğimiz maçta Rüştü gol yiyince sinirden uyumaya gidiyordu. İşte o an gol oldu. Bir sevinç, bir tufan... 2015'de Türkiye İzlanda maçı. Babam maçtan ümidini kesmiş, ilk yarı bitince gitti. Meşhurdur babamın devre arası uyumaya gitmeleri... İşte o maçta Selçuk serbest vuruştan bir astı, o golle gittik Euro 2016'ya Babam böyle... Genel olarak milli maçların devre arası uyumaya gider. O maç tarihe geçecek şekilde ya hezimetle ya da galibiyet ile biter. Ortası zor olur. Ben ülke futbolumuzun çöküşe geçmesini babamın devre araları uyumaya gitmeye başlaması ile anladım. Bu alışkanlığı ne zaman başladı, işte ondan sonra olan oldu.