Akademinin Karanlık Yüzü - Aydaki Adam: İlker Canikligil - Konuk: Sinan Küfeoğlu - B39 

Flu tv yı çok severek takip ediyorum. Ama bugün içim yandı. Çünkü benzer bir hikayeyi bizde yaşadık. Eşim GATA kalp damar cerrahisi asistanlığını bitirdikten sonra Amerika da Çocuk Kalp Damar Cerrahi asistanlığına kabul aldı. Ki bu kabul süreci tamamen kendi çabasıyla ve dehasıyla kazanmış olduğu hatta takdir edilmesi gereken bir süreç. Doktor olanlar bilir USMLE zor bir sınavdır. 4 basamaklı bir sınav. Amerika’daki hocası ise Çocuk Kalp Damar Cerrahisinde duayen Dünya Çocuk Kalp Damar Cerrahisi başkanlığı yaptı. Eşim böyle bir hocanın 3 yıl asistanlığını yaptı ve asistanlığı bitince Amerika’da kalmasını istediler. Ama eşim ne dedi bu ameliyatlar Türkiye de yapılmıyor ülkeme döneceğim dedi. Ve bizim hikayemiz Türkiye de başladı.GATA tarihinde bu eğitimi alan TEK kişi... Peki bu adama ne yaptılar. Ameliyat yaptırmadılar. Çocuklar ameliyat için geliyor ama hoca imza atmadığı için malzeme alınmadı. O bebek hocanın kıskançlığı yüzünden öldü. Başka bir bebeğin babası çok dişli çıktı ameliyat için Bakana ulaştı ameliyat oldu. Peki sonra ne oldu biliyor musunuz? Eşim ameliyattan sonra 2 ay Şırnak’a sürüldü. Çocuğumun 4 aylıkken sütü kesildi çünkü mobingi ben kaldıramadım ve stresten sütüm kesildi. Daha hikayenin devamı var ama benim anlatacak gücüm yok. Ben Bu ülke için çok üzülüyorum. Sanırım bu yaz artık gidiyoruz. Ve O1 vizesi ile gidiyoruz. Olağanüstü yetenek vizesi

Çok keyif aldım ve bilgim olmayan pek çok konuda aydınlandım. Sinan hocaya ve Flu TV ekibine teşekkürler. Harika bir sohbet olmuş.

Bu videoyu 10 yıl önce üniversite tercihi döneminde izlemek ve diplomasız disiplinlere yoğunlaşıp hiçbir yerde sorulmayan diplomanın peşinde koşmak için yıllarımızı heba etmemek vardı..

Hocamızı tekrar görmek güzel

Keşke sinan abi benim abim olsaydı derim tanıdığım günden beri.

Türkiye'de Akademi aile çiftliklerine dönmüş durumda...başka da söylenecek söz yok...

"CV ne kadar iyiyse o kadar kötü davranıyorlar" ülkenin girişine yazılmalık bir söz

Ev sahibi kurum: İTÜ, projeyi alıp iş ilanı açan kurum: Koç Üniversitesi …

Ülkenin üniversite hocaları bile böyleyse, esnafının-iş adamının yaptıklarına hiç şaşırmamak lazım.

14:20 Sinan Bey ; "Alabildiğim kadar Türk işe alacağım " anlamı "Elimden geldiğince insan kurtaracağım".

Akademik hikayemi ilk ağızdan dinlemiş gibi oldum. Ağzınıza sağlık 🙏 51 yaşında emekli olup kırsala yerleştim. Şimdi köyün, çift doktoralı, columbia üniversitesi postdoc’lu kök hücreci bi profesörü var 😅 yolunu açmış, yılmamışsın Sinan. Türk takipçin çok olsun 👍bol şans ve huzur dilerim.

Klinik psikoloğum. Tezimi çok özenerek yazdım; yüzlerce makale, tez taradım. Sinan Hoca o kadar haklı ki.. Sosyal Bilimlerde yayınların %99’u çöp. Sanki oyun oynuyormuşuz gibi hissediyorum. Başka yerde yazan alınıp üsten alttan değiştirilip, birazcık istatistik ekleyip yayın yapılıyor.. pratikte işe yarayacak bir şeyr derman olacak yönü SIFIR!

Atom fiziği de profesörlük de yerin dibine batsın. Bundan sonra başka bi adam olucam

Hocam 8 yıldır büyük bir üniversitenin bahsettiğiniz büroktarik birimlerinden birinde teknik personel/danışman olarak çalışıyorum. Söylediklerinize çok büyük oranda imzamı atarım. Özellikle belirtmem lazım "yedirmen lazım" anektodunda yarıldım. Bok çukuru resmen. Bir de ekleme yapayım hocam siz mühendislik alanındaydınız, ona olsun şükredin. Sağlık veya tıp alanında olsaydınız bu yaşadıklarınızı 5 ile çarpın. Şakam yok intihar ederdiniz :D

şu anda japonya'da doktora yapıyorum. lisanstan beri ilerde ülkeme dönerim bir anadolu üniversitesinde labımı açarım bilimi biraz ilerletiriz diye düşünüyordum da şimdi böyle bir şeyin akademik intihar olacağını düşünmeye başladım. tabi sen dönmezsen ben dönmezsem nasıl çıkar bu karanlıklar aydınlığa ama international journal of çay bardağı dergisinde sucuklu yumurtanın kansere etkisi minvalinde makale basan insanın bana yönelteceği haset ve üreteceği dramadan da uzak durmak istiyorum.

İlker Bey Sinan Bey merhaba, Ben bu 2232'nin o yıl karar veren hakemlerinden biriyim. Panelde ben de vardım (2 ayrı panel vardı, Sinan beyin projesi benim bulunduğumda mıydı hatırlamıyorum ama olumlu karar verilmesine katkım da olmuş olabilir). Kim olduğuma RU-vid kanalımdan ya da linkedinden açıp bakabilirsiniz. Bu konuşmada bazı sorunlar gördüm. Biraz da baktım hangi üniversiteymiş gittiği yer diye göremedim. Açıkça söyleyin hangi üniversite olduğunu, böyle yapınca sanki ne kadar akademik yönetici/profesör varsa laf onlara da gitmiş oluyor. 1. TÜBİTAK (devlet) bu programı insanlar geri dönsünler ve burada kalsınlar diye yaptı. Ben bu konuşma sırasında "zaten 3 yıllığına geldim, kalmaya niyetim yoktu" düşüncesini buram buram alıyorum. Bu dürüst bir yaklaşım değildir. 2 senelik bir deneyimden sonra "Türk vatandaşlığını bırakırım zaten" diyecek düzeyde memleketini seven birisine bu 2232'nin verilmesi yanlış olmuş. Vatanı satmak bu kadar ucuza olabilir mi? 2. Ben TOBB ETÜ Bilgisayar Mühendisliği bölüm başkanıyım. ODTÜ EEE mezunuyum. Bizim elektrik-elektronik mühendisliği bölüm başkanı Tolga Girici de ODTÜ EEE mezunudur (aynı dönemdeniz, Sinan'ın ağabeyleriyiz). Her nedense bu arkadaş TOBB ETÜ'ye başvurmamış hiç. O kadar bölüm ve okul arasından EEE ÖSYS sıralaması en üstteki okullardan birisi hiç aklına gelmemiş. 3. Benim başkanı olduğum bölüme bu süreçte 2 tane 2232 ile "lider araştırmacı" aldık. Geçen yıl açılan çağrıda da 1 kişiye sponsor olduk ve onun projesi de kabul edildi. Hem A türünden hem de B türünden benim başkanı olduğum bölüme gelen oldu. Hiç öyle konferansta bizi bir yerlerde gezdirmeleri gerekmedi. Ayrıca mevzuat gereği sen bu parayla kendin ve proje öğrencilerin dışında kimseyi konferansa götüremezsin. 4. Bu programla gelen çoğu kişinin başına aynı şey geldi diyorsun. Böyle genellemeler yaparak, kendi hatalarını aklama, vicdanını rahatlatma çabası hissediyorum ben. Bu bir safsatadır. İlker Bey safsata işini bilir. 5. "Doçentliğimi vermezseniz gelmiyorum dedim" gibi yiğitliklere gerek yok. Türkiye'de herkesin nasıl doçent olduğu bellidir. YÖK'ten alırsın, sonra kendi üniversitenin koşullarını sağlarsın (bunlar öznel ya da nesnel olabilir). Atanırsın. Öyle al sana verdim doçentliği diye bir şey hem yoktur hem de verilmiyorsa tek neden "beni kıskandılar" olmayabilir. Belki yayınlarda sayıya değil niteliğe bakıyorlardır, belki bu yanıtları verenler de boş adamlar değillerdir. Çok bilinmeyenli konuşunca bu olasılıklar da akla gelebilir elbette. 6. "Araya birileri girdi geldim" - bizim bölüme gelenlerde araya kimsenin girmesi gerekmedi (3 kişi oldu benim başkanı olduğum bölümde şu ana kadar). Sanki araya birileri girmeden bu işler olmuyor havası yaratmak da yanlış. 7. Bu alınan aylık 22 bin TL maaşın geri ödemesi var. Proje başarıyla tamamlanmazsa (ki bana buradan bakınca tamamlanmamış gibi görünüyor) kabahatin kimde olduğuna bakarak TÜBİTAK parayı geri istiyor. Artık aranızda anlaşırsınız herhalde. 8. "Ne olacak ki makale yazmak 5 günlük bir şey". Herhalde ders projesi raporu gibi bir şey o 5 günde yazıldığına göre. Bir de videonun başka bir yerinde de yayın yapmanın öyle kolay bir iş olmadığını söyleyince bende "bu ne yaman çelişki böyle" diye bir düşünce oluştu. Kolay mı değil mi bu yayın işi bir karar vermek gerek. Ben emeğe saygısızlık yapmak istemem elbette, Scholar'da yapılan yayınlara bakınca bir şeyler görünüyor. Sanki biraz sosyal bilimler alanına daha yakın gibi yapılan işler. 9. Boğaziçi dahil hepsi aynı demek, devlet üniversitelerini eleştiren bende bile "bu kadar da olmaz" etkisi bıraktı. 10. Bu nasıl bir uzmanlık ki hem enerji hem akıllı binalar (ve yapay zeka uygulamaları) hem blok zinciri hepsi bir arada diye düşünmüş olabilir ret kararı veren arkadaşlar. 11. Denklik işi Türkiye'de bir şekilde yapılıyor. Hepimiz aldık, gidip al. Mekanizmayı değiştirin nedir? Ben bu mekanizmanın doğruluğunu savunacak değilim ama yeni gelen birinin değiştirin yapmıyorum demesiyle işler değişecek değil herhalde. 12. "Akademisyen kesinlikle olmasınlar" nedir? Parası değmez nedir? Başkasına böyle yön vermek nedir? 13. "Yazılımcı olmak için üniversite okumaya gerek" yok lafı çok sığ bir laftır. Bunu söyleyen kişinin alanla ilgili bilgisi sınırlıdır/yoktur. Üniversite okumadan Google'a girme olasılığı olması, herkese boşverin üniversiteyi zaten hepsi çok köhne/eski demek, safsatadır. İlker Bey, yeniden, siz bilirsiniz bu safsata işini. Benim kanalımı izleyenler bilir, ben 16 yıldan fazla zamandır memlekette bu işleri yapmış, uğraşmış, sorunlarla ilgili da son zamanlarda youtube üzerinden konuşmuş, 2232 başlarken TÜBİTAK başkanına olası sorunlardan bahsetmiş birisi olarak, bu video benim içime sinmedi. Şimdi bağlantı koymak istemem (yorum silinmesin diye), benim bu konularla ilgili söylediklerimi kanalımdan görebilirsiniz. Türkiye'de akademide sorunlar var, bu videoda bazı doğrular var ama usul ve üslup bu tartışmaya yarardan çok zarar getirecek endişesindeyim. Sonuç olarak bu videoda anlatılan hikayelerde doğruluk payı olsa da videoda bir tekinsizlik, her şeyin açık olarak söylenmemesi yöntemiyle kendini aklama çabası, safsatalarla konuşarak tribüne oynama amacı var diye düşünüyorum. Böyle altı boş savlarla konuşunca da gerçek sorunlarımızın çözülmeme olasılığını artırıyoruz. Bunun bir örneği de buraya yorum yazan AkademikLinkçi "doçent osman"dır herhalde. Aile çiftliği neymiş, Bilkent mi aile çiftliği? Doğramacı ailesinin çiftliği mi Bilkent? Gülünç olmayın böyle genellemeler yapmayın. Böyle yapınca doğruluk payını da ciddiye alamıyor insanlar. Son söz: samimiyetsizlik, safsatalar ve tekinsizlik doğruları gölgeliyor.

şuan ülkedeki profların %90 ı ölse hiç bir şey kaybetmeyiz. Ne araştırma yaparlar, ne öğrenci kabul ederler ne ders verirler. Bir çoğu bir yerden para bulup okulda kendi işletmesini kurma amacında. Önemli okulların önemli yerlerinde yüksek diplomalı memur olmuşlar.

Akademik Linkten gördüklerimizin hepsinin bir diğer şahitini bulduk.

Özgür Turhan'dan alıntı: 'Kötü bir film için 3 şey gereklidir: 1- Aklayacak kara parası olan yapımcı 2- Borç harç içinde saçma şeyler giyip sağa sola koşturacak komedi oyuncusu 3- Lümpen seyirci ' Şimdi bunu kafanızda akademiye uyarlayın 😂

Türkiye de ki durumu çok güzel özetlemişsiniz. 2000 li yıllarda aynı anda hem YTU hem GYTE de 2 Yüksek Lisans Programında öğrenciydim. GYTE de tüm dersleri verip 3.7 /4 not ortalamam var iken kredisiz sunum derslerinden kasıtlı olarak F verilerek asistan olarak maaş aldığım okuldan atıldım. Bunu yapan kişi Prof oldu, bizim gibi kaç kişinin önün bu zihniyette insanlar kesiyor acaba.

size itü maceramı anlatacağım, ancak boşluklar kalmaması için hikayeye sıfırdan başlayacağım, 43 yaşında doğuştan cp engelli, 3. evliliğimi 20 sene önce abd ye gitmiş ortaokul arkadaşımla yaptım, göçmen vizemi bekleyen biriyim, mecburi işsizim şu an... Fizik tutkum ortaokula dayanıyor, Saint Benoit kütüphanesindeki eski Tübitak dergilerine dalmamla başladı hikaye, sonradan hiç bulamadığım badur soyadlı kütüphane sorumlusu kadın en yakın arkadaşlarımdan biriydi, neyse uzatmayayım, fizik derslerinde Ercüment Yücel ve Bahar Balkan hocalarımızı sarkastik sorularımla çok bunalttım, haklarını helal etsinler:) bir de Henry isimli bir hoca vardı, dahi görünümlü boş beleş bi adamdı:) Üniversite sınavında 8 tercihimin hepsi fizikti, ilk tercihim İtü'yü kazanamayıp Yıldız'a girdim, büyük bir hayalkırıklığıydı benim için, eğitim alamadığımı farkedip yüksek lisansta İtü'ye girdim, o zamanlar İtü nün İTÜ olduğu dönemlerdi, bölüm başkanı MIT mezunu Nihat Berker'di, Ayşe Erzan vardı, beni çok zorlasa da fiziği itü de öğrendim. 2. denememde 22 kişinin girdiği 2 kişinin alındığı araş gör sınavında açık ara 1. olarak kadroya girdim. Resmi işlemler için herkesin üniversite içinde bulunan mediko dan basitçe aldığı sağlık raporu için benden heyet raporu istendi:) Aldım. Ancak bu süreçte şimdilerde doç ya da prof olan Tolga Birkandan'ın hocası olan Mahmut Hortaçsu, laboratuar hizmeti yapamayacağım için kadroya girmemi hoş karşılamadı:) Kaboratuar hizmeti vermedim ancak itü nün tamamının aldığı, senede 3000 öğrencinin girdiği temel fizik derslerinin ve ödevlerinin sorumluluğunu aldım, otomatize sistemler geliştirdim, bölümün web sitesini yönettim vs... Bu sırada yüksek lisans tezimi karadelikler üzerine yazdığım tezle bitirdim, aynı dönemlerde sonradan kapatılan kandillideki Feza Gürsey Enstitüsü'nde dersler aldım, Erdal İnönü gibi büyük hocaları tanıdım, aynı masada tabldot yemeği bile yedim:) Bütün bu yıllarda demin bahsettiğim Tolga Birkandan'ı arabamla taşıdım yıllarca, sadece arkadaşım olduğu için...Doktorada hoca değiştirip parçacık fiziğine yöneldim, Türkiye Atom Enerjisi Kurumu'na hocam Kerem Cankoçak'ın verdiği proje sayesinde 2011 yılında İsviçre'deki CERN'e gittim. kiralar pahalı harcırah az olduğu için tek başına eve çıkmam imkansızdı, mecburen ev arkadaşı olduğum çömez öğrenci Özlem Özçelik manyak çıktı, bonzai denilen çakma esrar içiyordu:) Bu haldeyken cern de çalışıp makalelerde ismimin geçmesini sağladım, h indexi 30 üstünde 250 küsür makalede adım geçiyor hala. Bu arada 2. evliliğimi, eskiden tanıdığım Almanya'da doktora yapan eski eşimle yaptım. Şansa bakın ki eski eşim o zamanlar cern de çalışan, sonradan itü de kadroya girebilmek için benden tüyo alan Altan Çakır çıkmasın mı?:) Daha yeni başladı hikaye, biraz sabır:) Benim cern de olduğum dönemlerde itüq'ye paraşüt kadroyla abd den insanlar girdi, bunlardan biri Emre Onur Kahya'dır, modern görünümlü fetö cülerden bu adam, oda kapısına Atatürk'ü Hitler'le sarkastik bir şekilde birlikte gösteren bir fotoğraf astı , ben de pek sessiz bi adam olmadığımdan takıştım bu itle afedersiniz:) Olay bu itin eski adnan hocacı caner taslaman itini itü fizik müh bölümünde seminere davet etmesiyle koptu, ben bütün bölüme yazdığım mail ile döşendim bu işin sorumlularına, hatta bizzat seminere gidip dalga geçtim özellikle, bütün yazdıklarım kayıtlıdır, resmi kaynaklardan sorulabilir. Bu olaydan sonra işler tersine döndü, lojman sürem uzatılmadı, çıkmazsam polis zoruyla çıkarılacağım bildirildi. itüdeki yaptığım iş fiziksel olarak orada bulunmamı gerektirmiyordu, o zamanlar pandemi yoktu, bir kaç kez sağlık durumumdan dolayı evden çalışmak için dilekçe verdim, çok uzatmayayım, o sıralar bölüm başkan yardımcısı yıllardır taşıdığım Tolga Birkandan 'dı, Eski eşimin babası alzeimer hastası olduğu için zorunluluktan izmire gidip geliyordum, işleri internet üzerinden yaptığım için ofise gitmem gereksizdi. Tam dönem ortası, 2017 şubatında Tolga'ya söyleyerek izmire gittim, komşuları eski kayınpederimi çöp evde yaşadığı gerekçesiyle belediyeye şikayet etmişti, ofisim laptop um olduğu için gittim resmi izin almadan, zaten okul da boştu. Tam o hafta Tolga Birkandan'ın da imzasının olduğu 5 günlük tutanakla istifa ettiğimi kanıtlayarak bölümden atıldım nisan 2017 itibariyle:) Şansa bakın ki aynı ay eşimden ayrıldım, kedim öldü, İzmir'e dönüşte hafriyat kamyonu o zamanki minnoş arabama arkadan çarpıp pert etti:) bitti:) verdiğim isimleri kontrol edebilirsiniz. Akademik çöplükte yaşamaya çalışan arkadaşlarımız için yazdım, verdiğim rahatsızlıktan ötürü özür dilerim:)Başka bir yazıda CERN'deki türklerin pisliklerini görüp nasıl kaçtığımı anlatırım isterseniz:) Sevgi ve saygılarımla, Fuat ilkehan Vardarlı. İlker Bey bana ulaşırsanız sevinirim.

Bu sorunların büyük çoğunluğu ego, yök ve bilim kurumları yüzünden. En büyük engel akademik ego... Bizimkiler memurluğu seviyor. Cahil egosu zor yıkılır.

Eskiden herkes okumadığı için üniversiteyi gözünde büyütüyordu insanlar. Şimdi eğitim enflasyonu var. Artık daha çok insan üniversite okuyor ve çok da matah bir şey olmadığını görüyorlar. Şu anda ben de üniversite öğrencisiyim. Sisteme ayak uydurmak için ve başka çarem olmadığı için devam ediyorum. Akademisyenlerinden tutun öğrenci kalitesine her şey paçavradan ibaret

Maalesef Türk üniversitelerindeki durum aynen bu. Benim de yengem bir devlet üniversitesinde ve insanların garip kaprisleri ile mücadele ediyor 😒

Bir zamanlar ESG anlatmıştı eskiden yüksek lisans/doktora için MEB ve YÖK bursu varmış. YÖK'ten burs alanlar kendi bursları daha düşük diye yıllarca şikayetçi olup MEB bursunun miktarının da düşmesine neden olmuşlar. Türkiye de her alanda bir Crab Mentality hakim akademi de bundan nasibini alıyor.

Hem ÖSS`ye girmis, hem Münih Teknik`ten mezun olmus birisi olarak Sinan Küfeoglu`nun her sözünün altina imzami atarim. Güzel bir sohbet olmus. Keyifle dinledim. Ellerinize saglik

Hocam videoyu silmeyeceksiniz değil mi ? Sinan Küfeoğlu’nu görünce bi paranoya oldu

Türkiye'de üniversitelerdeki akademik personelin %95'i adam kayırmayla oralara "yerleştirilmiş" insanlardır. Bu işin içerisinde olmayanlara şaşırtıcı gelebilir ama böyle. Bunlar partinin adamları veya üniversitede şurada burada tanıdığı olanlardan ibarettir. Şunu da not edeyim belki merak eden olmuştur: Sinan Bey'in anlatıp başta adını vermediği üniversite İTÜ'dür.

Konuşmasını, kendini ifade etmeyi bilen; idealleri olup çevresindeki - hak eden - insanlara fayda sağlamaya çalışan, üretken insanlara bayılıyorum. Teşekkürler Sinan Bey. Programınıza konuk olarak kabul ettiğiniz için sizlere de teşekkür ederim İlker Bey ve FLU TV ekibi.

Ben Londra'da yaşıyorum Birkbeck üniversitede . Cognitive Neuroscience üzerinde master yaptım Sinan hoca gerçekten çok haklı. Elektrik mühendisi olsaydım peşinden ayrılmazdim :)

Arkadaşlar bu nasıl bir ego? Ben mi yanlış anlıyorum bu adam neden bu kadar itici geldi. Siz bana bir konu söyleyin ben bir günde raporunu hazırlarım dedi adam. Bu yaşandı programda. Ve daha bir sürü saçmalık. Mental sağlığı yerinde değil sanıyorum. Keşke biraz sakinleştirseydiniz çekimden önce. Aşırı derecede rahatsız edici bir üsluba sahip konuk. Egosu daha fazla artıp patlamasın diye hakkında iyi bir şey yazmıyorum lütfen siz de yazmayın bu arkadaşın biraz sakinleşmeye ihtiyacı var.

Efsane bölüm olmuş, filtresizce gerçekler konuşulmuş, benim gibi bir çok insanın düşündüğü şeyleri söylemiş Sinan. Çektirdikleri çilelere üzülmekle beraber en azından sisteminden atmış Türkiye'de bir şeyler başarma hayallerini, bir meslektaşı olarak ben de sevgiyle uğurluyorum onu İngiltere'ye.

Ali Şeriati'nin bir sözü var tam olarak hatırlayamayacağım ama şöyle bir şey. ''Bizim solcular bir köyü örgütlemeye gittiklerinde ilk söyledikleri şey 'Allah yok, peygamber yok' olur. Sonra köylülerden dayak yiyip karakola sığınır ve köylülerin cehaletinden bahsederler''. Bu beyefendiyi gördüğüm zaman aklıma bu söz geldi. Söyledikleri önemli şeyler, çoğunda haklılık payı var. Fakat, birazda psikolojiden anlayan biri olarak şunu söyleyebilirim tavırlarınızda insanlara üstten bakan, küçümseyen, en zekisi ve en iyisi benim iması yaratan üslup var. Bu üslup sahibi insanla çalışmak istemeyenleri gayet iyi anlıyorum. Ayrıca bu tavır sahibi insanlar genelde Avrupa'da oldukça ılımlı ve çözüm odaklı iken TR'de bir anda her şeye ve herkese bok atarlar. TR'de çok kaliteli bilim insanları var ve bu bokladığız kurumlarda çalışıyorlar. Bu üslup sahibi insan emin olun özel sektörde de tutunamaz.

"ortalıkta hala aklıselimler mi var" ilker hocanın şu sözü içimi sızlattı 20:34, ne hale düştük be. Muhteşem bir bölümdü teşekkürler.

Sistemsizliğin, kokuşmuşluğun, adaletsizliğin bu kadar heryere sirayet ettiği bir ülkede şans eseri yaşıyoruz.

Türkiye: Vasatlığın en değerli olduğu ülke

üniversitede integral alamayıp saçmalayan fizik profesörü vardı. bir sürü makalesi vardı, o zamalar bu adam nasıl profesör olmuş, nasıl bu kadar makale yazmış diye merak ediyordum şuan aydınlandım cidden.

Hocam şu dakika 9:50 de bahsettiğiniz olay acaba öğrencilerin yıllarca emek verip zar zor aldığı bir kulüp binasına daha hiç bir görüşme yokken gelip ben sizin yeni ev sahibinizim burda geçicisiniz dediğiniz bina mı? Alt kat konusunda anlaşmadan gelip garip garip konuştuğunuz, kafanıza göre mimar mühendis getirdiğiniz bina mı? Bina yapıcaz diyip öğrencilerin zar zor bulduğu alana çökmeye çalıştığınız bina mı? Koskoca arazide bu kadar paranız ve sponsorunuz varsa neden bunu boş bir araziye yapmayı teklif etmediniz? Ya da neden bizi de toplantıya çağırıp arkadaşlar sizin odanızı alıcaz ama size de çözüm bulalım demediniz? Hocalara laf ederken kendinizin de öğrencilere ne kadar üstten baktığınız bizzat deneyimledim. Ayrıca dediğiniz gibi madem üniversiteler reklam için böyle şeyler yapıyor. Bir üniversite böyle bir projeyi neden bedavaya yaptırmak istemez? Biraz oturun da kendinizi sorgulayın bence. Çünkü sizin durumunuz bahsettiğiniz gibi hafif sivrilik ve uyumsuzluktan çok öte.

İstanbul Üniversitesin Tarih bölümünü akp döneminde Prof olmuş Atatürk düşmanı Şimşirgil hoca gibilerini görünce bıraktım. hocamınızın her dediğine katılıyorum.

Tüm üniversitelerde durum aynı. Edebiyat fakültelerindeki kavgalara ego savaşlarına bir akrabam vesilesiyle. İlahiyat fakültelerindeki ego savaşlarına ise bizzat şahit oldum. Çok şey değişsin diye öncü olmaya çalışsam da hocamızın dediği gibi arkanda kimse olmayınca olmuyor. Bırakın değiştirmek için çabalamayı eleştiriyi bile kaldıramıyor kimse. Bana garip gelen bir şey daha var yorumlarda da gördüğümüz üzere herkes bundan şikayetçi ama değişen hiçbir şey yok. Demek ki şikayetçi olan insanlar olarak bizlerde de birlik olmak ve topluca bu sistemleri bozmak gibi bir gayret yok. Herkes bireysel olarak şikayetçi ama buna toplumsal bir hakeretlenme gerekir.

ülkemizde ki hocaların doçentlik ve profluk süresince danışmanlık yaptığı tezlerin/projelerin sadece isimlerini kontorl etseniz sadece kelimelerin yerleri değişir. Örnek :Fındık kabuğunun analizi, Fındık kabuğunun ansys ile analizi, Fındık kabuğunun 3D modellenmesi ve analizi, bu bir prof'un konusu, Fındık kabuğundan ne bekliyor çok anlamış değilim.

Bir davranış bilimci falan izlese ya şu videoyu doğru söylediğinin içine kaç tane yalan katıyor bi ispat edilse Tamam hepimiz sinirliyiz haksızlıklara da adam uçuyor beee Çok havadan konuşuyor

Görece iyi bir lisede ve alanında kurulmuş en eski fakültede tahsilimi tamamladım. Lise ve üniversite eğitimini beraber aldığımız arkadaşlarımla mezuniyet ile birlikte yol ayrımına geldik. Ben askere gittim, onlar tahsil hayatına devam ettiler. Arkadaşlarımın birçoğu taşradan gelen, ortalama üstü bir ahlaka ve zekaya sahip insanlar. Bir yere geldiklerinde veya bir işi üstlendiklerinde bunu layıkıyla yapabileceklerini düşünüyorum. Hemen hemen hepsinin hülyası "hoca" olmak. Ancak idealize ettikleri bu isteklerinin ülkemizde bir karşılığı yok. Çoğu, kalitesine bakmadan "kapağı attıkları" üniversitelerde yüksek lisans eğitimine başladı. Yabancı lisanları, birkaçı hariç, sadece YDS testi çözebilecek seviyede. Dünyadaki emsallerinin donanımında değiller. Hocalık saygın bir titr gibi geliyor onlara ve galiba "kaşe"si de yüksek. Ancak onların anlattıklarından bildiğim kadarıyla asistan olabilmek bile çok zor. Bunu bile bile hala yüksek tahsile devam edenleri anlayamıyorum. Bilim yapmak desek mesele o da değil. Böyle giderse ülkemizde atanamayan öğretmenler sorunu gibi bir sorun da akademide olacak. Atanamayan asistanlar.

"Eger çifte vatandaşlık vermezlerse hangisini tercih edeceğimi az çok biliyorsun." diyen Sinan Hoca. Üzdü. Ama çok çok haklı.

Cuma namazına gitseydi, cemaat toplantılarına gitseydi, karadenizde sonsuz enerji kaynağı bulduk gibi ahaberlik jenerik işler yapsaydı, 1 ayda bakan yardımcısı olurdu

Cok guzeldi... Ben de 1980den beri Kanada'dadayim, ODTU Endustri Muhendisligi ve MBA. Akademisyen degilim ama cok benzer deneyimlerim oldu.. 90'larin basindaTurkiyeye donmek istedim, bunda gel burada cok lazimsin gibi dolduruslarin da etkisi olmustu. 4 ay bircok kisiyle caylar ictikten sonra Kanadaya geri dondum. Dondukten 6 hafta sonra burada ki buyuk telekom sirketlerinden birinde Turkiyedeki buyuk bir NATO Telekom projesi icin o sirketteki tek Turk kidemli muhendisin itirazina ragmen :)) Director of Business Development olarak ise baslayip 4 sene Turkiyede is takip etmistim. Sinan'in anlattigi her turlu burokrasiyle bogusarak... Disarda yasamak baslangicta zordu ama zamanla havaya giriyorsun.

Çok büyük işler yaptığına şüphem yok ancak sırf denklik konusunda ve doktora öğrencisi alma konusundaki yakınmalarında büyük bir çarpıtma var. Bu saçma bürokratik yük herkesin üzerinde var. Ben başarılı olduğum için çekemediler, işimi zorlaştırdılar anafikrini vermek için bu konuları kullanması hoş olmamış.

Bu adama hayranım, onun sayesinde Veri Bilimi çalışıyorum, ikinci işim olacak ve kafam aşırı rahat. Teşekkürler Sinan Küfeoğlu

Geldiğinizde çok sevinmiştim. Gidişinize bir o kadar üzüldüm. Yolunuz açık olsun.

16:23 "Karşında bir Ankara Bürokrat İmparotorluğu var. Onlarla bir savaşa tutuşmuşsun. Arkandan da, hakkını savunduğun insanlar seni taşlıyorlar". Teşbihte hata olmaz, filmi bile var bu sahnenin: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-Lg2dqFCU67Q.html

Sinan hoca ne ümitlerle gelmişti adamın hayat enerjisi almışlar. Bu dinozorlar gitmediği sürece olmayacak.

İlker Bey, bizim onursal profesörümüzdür.

30 yıldır duyduğumuz olaylar. Bu ülkenin kıskançlığı medyadan akademi dünyasına eşsiz şekilde devam eder. İnsanlarının okudukça kibirleştiği ülkemiz… Bu arkadaşa da geçmiş olsun.

Ya bu adama bi türlü ısınamadım. Akademinin karanlık yüzü bizzat kendisi gibi geliyor bana. O vibe ı alıyorum kendisinden.

Son 20 küsür yıldır, tamamen başka bir sektörde ama yine uluslararası bir ortamda sizin çok güzel özetlediğiniz şeylerden şikayetçi olan insanların çoğu zaman aslında muzdarip oldukları insanlar gibi davrandıklarına şahit oluyorum. Eminim siz onlardan olmayacaksınız. Tebrikler, çok iyi röportaj.

Bende 2019 senesinde bitime projem için manyetik sensorler yardımıyla yoldaki araç yoğunluğu hesaplayarak, kırmızı ışık süresini değiştiren bir sistem tasarlamıştım üniversitemin bulunduğu şehrin belediyesiyle konuşmuştum Sinan hocamın da dediği gibi ilk önce gaza geldiler daha sonra yüzüme bile bakmamışlardı bende mecbur projemi değiştirmiştim.

Benim için biraz mübalağalı geldi. Bundan 3,5 yıl kadar öncesi kardeşim bruksizm tedavisi için bir diş plağı projesi yaptı. Hemen sonra bir üniversitenin teknokentine yerleşti. Proje iş ortağının bulduğu bir buluştu. Kardeşim geliştirip pazarlamaya çalışıyordu. Proje Tubitak'tan geçti. Hibenin verileceği vaat edildi. Defalarca kez müfettiş babında üniversitelerde görevli akademisyenler kardeşimin yazıhanesine gittiler. Projeyle uzak yakın ilgileri olmadığı gibi paradan söz açıldığında lafı değiştiriyorlardı. Son ana kadar esas mümessil, hibeyi aksatarak gönderiyordu. Son taksiti bir türlü ödemedi. O taksit ödenmediği için projenin pazarlanma ve üretimi sürüncemede kaldı. Piyasadaki diş hekimleri, kazançlı olmasından ötürü botoksa meyillilerdi. Derken son kertede bir müfettiş daha geldi. Kardeşimi tehdit etti. İthalat-ihracat işinin ülkemize kazanç getirdiğini, bu tür buluşların ülkeye hizmet etmediğini terbiye sınırlarını zorlayarak anlattı. Kardeşim bu süre zarfında yurtdışından kendine iş bakmaya başladı. 2 yıl kadar çabadan sonra iş buldu, işi ortağına devretti ve projeden çekildi. Çekilir çekilmez ortağı kalan hibeyi tahsil etti. Kardeşim pandemi sırasında çalışmaya başladı, o esnada Babam öldü. Cenazeden sonra sokağa çıkma sınırlamasının bitmesinden sonra yurtdışına yerleşti. Bu bürokrasi, bir ailenin parçalanmasına sebep oldu. Bir gencin ülkesine faydalı olmak dururken başkalarının işlerine koşturmasına sebep oldu. Çok doluyum, çok! Babam'ın TSE ve KOSGEB kapısında neler çektiğini hiç unutmuyorum. Yazdıkça sinirlendim. Of!

3 sene yüksek lisansta kaldım tez öneri formum enstitüde 2 kere kayboldu, tezimin son döneminde bölüm yök kararı ile fakülte değişikliliğine gitti ki tez konum; değişmeden önceki fakülteyle ilgiliydi zaten torpil olayları gırla sonuç olarak tamamlamadan bıraktım. Ne kadar haklı olduğumu bir kez daha anlıyorum, teşekkürler.

Aynı liseden mezun olduğum Sinan ile gurur duyuyorum ancak üzücü tabi yaşadıkları ve ayrılmak zorunda kalması. Gönül rahatlığı ile gidiyor ve gitmiş.

Yil 2012 almanyada barakanin catisina pv koymuşlar o zaman teknoloji çok gelişmemişti minvalinde birsey soyledikten sonra pauseladim. Ben solar işindeyim. Atıyor.

Sayın hocam o bahsettiğiniz kıskançlıklar, sadece akademide değil normal halk içinde-de çok çok var...

Ilker'in mantiksizlik durumlarinda mantik aramasi ve kafasinin o karisik hallerine bayiliyorum. "olmaz boyle sacma sey" vucut buluyor :)) Sinan'in yasadiklarini ozel sektorde yazilim, teknoloji sirketlerinde de yasiyoruz. Yasli kafalarindan biktik biz de yurtdisina ciktik.

6 yıllık akademiden kaçış sebeplerimi hoca çok iyi anlatmış, birgün bir yerlerde anlatmak istediklerimi birer birer benden önce dile getirmiş.

Okul arkadaşım yüksek lisans, doktorayı amerikada yaptı, amerikadan geldiğinde yolun karşısındayken bile selam verirdi konuşur sarılırdık, türkiyeye geri döndü, şimdi yüz yüze geliyoruz ne selam, ne tanıdıklık veriyor :) tabi o böyle yapınca bende görmezden gelmeye başladım. Merak ettiğim şey, insan olmaktan vazgeçecek ne yaptınız bu insana? Pardon insan dedim, her neyse işte.

Yıllardır derim; bizim sorunumuz sistem kaynaklı değil insan kaynaklı. Bizim insanımız bozuk sistemimiz değil. Görüldüğü gibi en okumuşlarımız yani ulema kesimi bu iken siyasetçiden, sanatçıdan, esnaftan ve bilhassa halktan fazla şey beklememek lazım.

hahahaha hapse girmediğine şükret :)) En son Kocaeli Kandıra cezaevindeki kadro, Kocaeli üniversitesindeki kadrodan daha iyiydi.

Son derece korkutucu ama bir yandan da herkesin farkında olduğu gerçekler. Halkın genelinde de üniversitelere duyulan saygı azalıyor çünkü çok açık political bias var pek çok bölümde. Solcu/sağcı oranı 17-18'lerde olan bölümler var sosyal bilimlerde. Buradan çıkan bilginin güvenilirliği elbette ki sorgulanır. Erkeklere ve beyazlara açıkça ayrımcılık uygulayan bir kuruma bu demografiye sahip insanlar gönülden bağlı olamıyor. O zaman da best talent'ı alamamış oluyorsun. O adamların üniversiteye ihtiyacı yok, üniversitenin o adamlara ihtiyacı var. Almazsan özel sektör zaten havada kapıyor o adamları. Harvard bile olsan on yıllar içinde saygınlığın azalıyor. Gidişat iyi değil üniversiteler için.

benim doktoram olmasa da zamanında benzerini yaşadım ve büyük bir umutla gittiğim eğitim kurumundan kovalandım. oysa ki o konuda çok yetenekliydim. şunu anlamak lazım: türkiye çok fakir bir ülke. fakirliğin olduğu yerde fazilet olmaz. hele ki bunun köyden gelmiş, ne dertler çekerek o kariyer basamaklarını çıkmış insanlar var. bu insanlar gençliklerinde hocaları istedi diye mecbur kaldıkları için arkadaşlarını satmış, başkalarına mobbing yapmış, amirleri tarafından gururları kırılmış ama eyvallah demiş insanlar. şimdi bu kadar kendinden ödün verip 20 yıl sonra bulundukları yere tırmanabilmiş insanların yanına gidip de yetenekli bir genç koyarsanız o insana yaşam hakkı tanımazlar. o insanın serbestçe hareket edebilmesi demek o hocaların 20 yıl boyunca boşuna "tükürük yaladıkları" anlamına gelir. bu yüzden hiç bir insan tam da biraz özgür hale gelmişken bu durumu onuruna yediremez. çare nedir? belki de zorluk çekmiş, fakirlikten gelmiş, köyden gelmiş insanları akademisyen yapmayacaksın. belki de esg gibiler akademisyen olmalı. belki de meritokrasinin fazlası o sistemin meritokrasisini tamamen öldürüyordur. bu dediklerim hiç insani gelmiyor ama bu konuda toplum biraz zalim olmazsa sonra akademi bu hale geliyor içeride daha büyük zalimlikler oluyor. galba sırf yetenekli diye fransa'da herkesi akademisyen yapmıyorlar. bu düşünceye ve sonuca birinci dünya savaşında türkiye'de savaşmış alman subayların kitaplarını okurken ulaştım. bizim subaylar da iyi, alman subayları da iyi. ama alman subay yeri geliyor komutanına bir kereliğine de olsa rapor yazarak fikrini eleştirebiliyor. böyle bir kültür var. çünkü alman subaylar soylu. kendi memleketinde hiç olmazsa bir toprağı, köşkü var. aç kalmaz, açıkta kalmaz. ama türk subayı hiçlikten gelmiş. amirine karşı gelemiyor. emrin hatalı olduğu kesin olsa bile yerine getirmek zorunda kalıyor. çünkü askerlikten atılırsa yaşamak için yapabileceği hiç bir şey yok.

hocam ben türkiye'de moleküler biyoloji ve genetik öğrencisiyim. henüz lisansa başlamadım. 1 sene tıp okuduktan sonra tıpın bana uygun olmadığı ve daha çok temel bilim araştırmaları yapmak istediğim için bu bölüme geçiş yaptım. türkiye'de akademide ilerlemenin sıkıntılı olduğunu duyduğum için master ve doktorama yurt dışında devam etmek vardı kafamda. hayatıma devam edebildiğim sürece büyük paralarda da gözüm yok ve sadece bilim yapmak istiyorum. hatta biyoloji bilimi bana yetmiyor, fizik üzerine de (atom altı, kuantum özellikle) çalışmalar yapmak istiyorum. benim akademiden tek istediğim bana sadece istediğim konuyu çalışabilmem için alan açmasıydı ve bilim camiasına güveniyordum. ama siz 40 dk da benim bütün ufkumu daralttınız. gerçekleri söylüyorsunuz eyvallah ama ben bu tarz olaylardan çok ürküyorum. özel sektöre de girmek istemememin sebebi esasında kapitalizm karşıtlığım. ama siz bunun da tam aksini söylüyorsunuz. doktora için abd en iyi seçenek dediniz. bütün bu dedikleriniz artı bu konuyu daha da araştırıp bir de kendim deneyim kazandıktan sonra ben de sanırım abd yolunu tutacağım. çünkü kendi hayallerimin peşinden koşmak istiyorum.

Bizim asıl problemimiz, biz olmamız. Kültürümüz bu.

çok ilginç toplumun her yerine sireyet etmiş bu konu hiç kimse senin iyi olmandan hoşlanmıyor ve herkes kendisi gibi acı çekmeni mazlum olmanı istiyor bende bir şirkete makina mühendisi olarak girdiğimde yaşamıştım adam sabah selamımı almıyordu o derece

Dinleyince, batış nedenlerimizin akademik yüzünüde görüyoruz.

Koca koca binalar, garanti maaşlar, bekçisi, ısınması, müdürü osu busu. Oyalanan gençlik. Tam bir israf. Geçen düşündüm, elimde olsa tamamen bi kapatırdım önce hepsini. Sonra gerçek ama gerçek akademisyenlerle az ama öz üniversiteleri tekrar açardım. Belki öğrenci sayısı az olurdu ama "mış gibi" de yapılmazdı. Hele küçücük ilçelerdeki yüksekokullar falan. Hepsini hepsini :)

1,5 yıl sonra sadece bir iktidar değişikliğiyle her şeyin düzeleceğini ifade etmek biraz tribüne oynamak gibi sanki. Keşke öyle olsa ama o kadar kolay olmadığı çok açık.

Hangi sorunun küresel hangisinin kendimize özgü olduğunu görmek için böyle söyleşiler çok güzel fırsatlar sunuyorlar. Teşekkür ederim. Bazı hastalıklar tüm dünyada var, bunun böyle olduğunu bilmek önemli. Bu sayede kendi hastalıklarımızı ayrıca teşhis edebiliriz

5. Dakikadan sonra izlemek istemedim . Çürümüş olduğumuzu tastik edecek başka video izlemeye tahammülüm kalmadı .yazık . İnsanlıktan da umudu keseli çok oldu .

Akademisyen olarak çok severek ve altını çizerek seyrettim. Harika bir söyleşi olmuş. Çok teşekkür ederim.

Hocalarim bana universitede mezuniyet sonrasi asistanlik teklif etmisti sadece beni sevdikleri icin. Nasil olacak o, benim ortalamam 2. 80 dedigimde, sorularin yanitlarini veririz hic bir seycik olmaz dediler. Karakterim geregi kabul etmedim. Cunku size onu teklif eden sizi satin almis olur.

5 yıllık mühendisken Marmara'da yüksek lisans yapayım dedim aman allah böyle bir saçmalık olamaz. Ders yükü ayrı, hocaların kalitesizliği ayrı, içeriklerin kokuşmuşluğu ayrı fecaatti. Böyle bir rezalete 1 sene katlanamadım bıraktım. Allah kimseyi üniversiteye düşürüp hem de sadece ordaysa mutluymuş hissi vermesin. dinimiz amin

"Makale yazmak 5 günlük iş" Sadece gülüyorum :)

Türkiye’de durum zaten belli. İnsanlar elbette bir noktada geçimlerini kazanmak zorunda, bu da doğru. Ancak akademi en başta insanların ne kadar para kazandıklarını düşündüğü bir yer olmamalı. Akademideki insanın tek kaygısı bilim, düşünce üretmek olmalı. Tek kaygısı bu olmayan insan elbette başka şeyler düşünür. Türkiye’de herkes her şeyi eleştiriyor, ama dönüp de acaba bu soruna ben de ekliyor muyum diye asla düşünmüyor.

Ben de 2017'de İTÜ'de yüksek lisansa bu şeyler yüzünden devam etmedim. Bürokrasi cennetinden ağzım yandı. Okul tanıma diye bir belge istiyorlardı. Öğrenci işlerine dedim, dediler ki, YÖK'e mektup yazıp talep etmelisin. YÖK'e mektup yazdım. Cevap verdiler ki, sen değil kurumun bizden talep etmeli. İTÜ'ye sordum, bize böyle şey yapamayız dediler. Ama Denklik belgesini istiyorlardı ısrarla :) Ben de akışına bıraktım :) Ve kaydı sildiler

Sinan beyi yurtdışından döndüğüne pişman etmişler resmen adam haklı bu ülkede başarı cezasız bırakmıyorlar

Türkiye'de sistemsel sorunlar var, evet, ama benim gördüğüm birkaç konu var bu videoda. 1. Türkiye'de "özel üniversite" yok. "Vakıf ünv." var. 2. Doktora denkliğini düşünmeden ülkeye dönmesi çok ilginç. TÜBİTAK açısından da ilginç. 3. "Makale yazmak 5 günlük birşey" demesi bana çok garip geldi. O zaman yılda 1 ay ayırsa 6 makale çıkarır. 11 ay çalışsa 66. Ama skoru bu değil. 4. Bahsettiği kitap galiba "The Home of the Future: Digitalization and Resource Management". TÜBİTAKtan hiç bahsetmiyor gördüğüm kadarı ile, kaçırmış olabilirim. Ama "asıl proje o kitap zaten" dedi. Etik olarak yanlış. 5. Sunucu "500e çıkabilecek miydi bu?" diyor. 500bin TL değil 500bin dolar. E yani 500 bin dolara da bina yapılır yahu! 6. Hem denklik merkezi otoritede diyor (ki öyle), hem de "denklik verelim sus" demişler (sanırım bir ünv.kastederek). UAK mı demiş, bir ünv.den biri mi demiş, kim demiş bunu, nasıl demiş ünv.ise, ya da ÜAKdan biri ise nasıl demiş? Çok tutarsız söylemler. 7. "Birbirinin adını makaleye yazma" olabilir belki, ben görmedim/duymadım. Bunu yapmak, yapan kişinin şahsiyetsizliğidir. Hırsız ruhlu insan her konumda hırsız olur. Katkısı olmayan makalede ismini geçirmez düzgün insan. Bunu bir yol olarak gösterip, "bu şekilde iyi ünv.e girilir" demek çok ama çok yanlıştır. 8. "Birşey başarmak istiyorsan git şitkete gir" ne anlama geliyor? Başarı=Para kazanmak olarak düşünüyor sanırım. Bu kadar sığ düşünmesi... Olmamış. Bazıları akademisyen olur, ideali odur, mutlu olur. Şirkete girmek daha iyidir diye fikir mi olur yahu! h-indeksi 14 olan, ODTÜ Elektronik mezunu birisinin bu söylemleri beni çok şaşırttı.

Sinan Küfeoğlu kapitalizmin tadını bir yerlerden almış sağolsun:) Besim Tibuk izlediği de çok belli ve hoş:) Sinan hocam belki konumu ve adı gereği çok haşlayamadı ama türk akademisinin durumu anlattığından bi 10 kat falan daha kötü. Tr'deki üniversitelerde çoğu profesörü Avrupa'da, Amerika'da ortalama bir üniversitede derse sokmazlar gel bir şeyler anlat diye.

Bir Gümüşhaneli olarak, gurur duyarak ve keyifle izledim 🙂🙂 Yolun açık olsun Bayburtlu

Video kışın çekilmiş heralde yayınlamak için Sinan Beyin yurtdışına çıkmasını beklemişler Bekosistemden sevgilerle...

Cehaletine ölesiye aşık bir toplum. ...

Hocam yurt dışı denklik 30 dk mı aldı ve adamlar haklı almamanız çok saçma geldi

25:32 - 26:06 arasındaki konuşmadan Efe Aydal, 16 bölüm podcast çıkarır.

Mülakat yapan petrolcü firma çok büyük ihtimalle Schlumberger :) staja bile almadıydı beni müdürleri olan o pek yaşlı odtü takıntılı bayan.

Birşeyler yazacaktım ama bu güçlü beyinleri kaybetmemize sebep olanlara anlatmaya değmez. Bu şekilde yaşayın.

Sinan Bey konuştukça sinirden saçlarım döküldü. Hem siyaset bilimi öğrencisiyim hem de bir kahve zincirinde Barista olarak çalışıyorum; yurtdışına çok bel bağlamıştım yüksek lisans yapmak için ama bu video hepten hevesimi kırdı. İyi de oldu çünkü artık barista olarak yurtdışına çıkmak istiyorum. Belki o ara yüksek yaparım çünkü şu anki mesleğimde aldığım parayı akademide alamam

sınava hazırlanıyorum hepsi boşmuymuş yanlış yönlendirildim diye hayatım mahvoluyor ve ben ne yapacağımı bilmiyorum Allah kahretsin ya

Eğitim Sistemimizin mükemmelliğinin,, uygulayıcılarının berbatlığının, çürümüşlüğünün ispatıdır bu... Öğretmeninden başlayarak yukarıya doğru çok büyük çürümüşlük var...Rahatlarını bozacak hiç bir şeye hoşgörüleri ve tahammülleri yok.. Büyük bir iş yapmak istiyorsanız şirkete girip çalışın... master, doktora boş işler

Söylediklerinde samimi olduğuna inanıyorum. Umarım hayatı gönlünce ilerler.

Yapay zeka ar-ge mühendisi olarak çalışıyordum sadece 8 ay dayanabildim.

Toplum olarak "Karanlık Yüzümüz" ün çarpıcı örneklerinden biri de "Akademi".

Her röportajını zevkle izlediğim insan. Anlattıklarınızın ve ülkenin "akademi"sinin vasatlığını ise zaten biliyorduk, gerçekten içler acısı.

Bugüne kadar hiç böyle bir yorum yapmadım ama ülkeye kendi çıkarları gereği ihanet eden gençlere köstek olan, insanların emeğini sömüren, onlara engel olan ne kadar insan varsa yazıklar olsun. Bu videoyu izleyip hala ülkeden umudu olanlar, lütfen kendinize başka bir hayat kurun..