Aktiwist Şatlygyň sözlerini gowy edip diñläň! 1-nji Awgust meselesinde jaňlaşyldy. 

"Добрым словом и пистолетом вы можете добиться гораздо большего, чем одним только добрым словом." (Аль Капоне)

.

Видимо речь идёт об избиение активистов работниками карго

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

On predatel

//12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

Nury twar i predstel

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

Bu kime TURKMENISTANDA BILMEYORMI DRUMLARI milet ac is yok miletin guni kyinBizdede Dasari yurda gonderdiler Pasportlari yok kyi gune Nemeden yollari acmayorlar neme icin miletin Pasportlarini vermiyorlar Dasari yurdun miletine baksinlar 1 kemcilikleri varmi Dovlet mileti icin isleyor

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

On nastoyasiy twar i predadel Rodiny eşli hocet goworit pus goworit W Türkmenistan a ne zarubejom

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

Ejen amy berekalla senem gandon sular yaly

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

/.;'/ 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

@@muhannadkareem6948 👍Ahrynda İsa lihamberem musulman bolmaly öňümüze çykar indak ir yöne kuran da bar

İnjil.80 kere ütgedilen köpüsi doğry dâl

Musulmanlaryň kalby Kurhandyr 💕

😁😁ay yoklay biza oba oglany, watanymyzy söyyas,halkymy,ilimizi söyyas.. minnetdar

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

🤣😅🤣😅🤣

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

Эжечинден сүйт эммедик ов бу Шагал, ташландык бул ов. Буны харамгулы етимлер өйүнде саклап гүчиги эдйар.

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

Ejen amy molodes dalmi

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

@@muhannadkareem6948 näme ŷazdyñ düşünmedim

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

Sygryñ tezegine meñzeyàr rojasy

@@yukselisturkmen8288 sygyrýn tezzegi diyip sygyryñ tezzeginiñ abrayini gaçyrma dost

@@selcukhan1419 😁😁😁😁😂😂

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

.;/'; 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

./;,/ 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

/.;// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

;./;' 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

😂😂

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

/';./;' 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

😁😁

/.';/ 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

/';/ 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

Alla kuwat bersin, sorap ideyanima kopeldi😁😁 ön ideyanem yokdy bizi🙃

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

/.;/ 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

@@muhannadkareem6948 эй самсык сен мана караны окажак больянми алланы ятлаянми самсык озиниз худайдан гечдиних

/.;/' 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

/.;'/ 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

HA HA HA..🤣😅🤣😅🤣

🤣🤣😂😂

.;/, 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

/.;/ 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

/.;'/ 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

@@muhannadkareem6948 injili yazdyňmay dos

// 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

💯 gezek jaň edendir, entagem biz kopusini alamzok, şonda şunyali..sakyrtga yali yapyşyp yatyra ozi..

/.;/ 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

/;'./ 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»

İçiniz yansyn, Boş boklaşgany ayirdik, kiçisinem ayiraris...Onson goreris kim gidya Owadandepa

Bular gan çaykatman duzeljek däle meňzeş bolmanam..2 yillap yapyanlygam şondan..Eliňden gelse asmany çek diýýär..Ahyr şoňa eltjek bular..😔

/;'/ 12Ондан: «Саңа: „Дүшегиңи ал-да, йөре“ диен Адам ким?» дийип сорадылар. 13Йөне сагалан адам Онуң кимдигини билмейәрди, себәби Иса шол ердәки мәхелләниң арасына гирип гидипди. 14Соңра Иса ыбадатханада ол адама габат гелип: «Ине, сагалдың, мундан бейләк гүнә этме, ёгсам башыңа мундан бетер гүнлер гелер» дийди. 15Шейлеликде, яңкы адам барып, өзүни сагалданың Исадыгыны яхудыларың баштутанларына айтды. Яшайыш берйән Огул 16Бу иши Сабат гүни эдендиги үчин яхудыларың баштутанлары Исаны ызарламага башладылар. 17Эмма Иса олара: «Мениң Атам шу гүне ченли Өз ишини эдип гелйәр, Мен хем Өз ишими эдйәрин» дийип җогап берди. 18Шу себәпден яхудыларың баштутанлары өңкүден-де бетер газапланып, Оны өлдүрмегиң күл-күлүне дүшдүлер. Себәби Ол диңе Сабат гүнүни бозмак билен чәкленмән, эйсем, Худая Атам дийип, Өзүни Худая деңейәрди. 19Иса олара шейле җогап берди: «Хакыкатдан хем, Атасының эден затларыны гөрмесе, Огул Өз-Өзүнден хич зат эдип билмез. Атасы нәме этсе, Огул-да шоны эдйәндир. 20Чүнки Ата Оглы сөййәр, әхли эдйән затларыны Оңа гөркезйәр. Хава, Ол Огла мундан хем бейик ишлери гөркезер, шонда хеммәңиз муңа хайран галарсыңыз. 21Атаның өлүлери дирелдиши ялы, Огул-да ислән адамыны дирелдер. 22Ата хич кимиң үстүнден хөкүм чыкарян дәлдир, Ол әхли казылыгы Огла табшырандыр. 23Шейлеликде, Ата хормат гойянлар Огла-да хормат гоймалыдырлар. Огла хормат гоймаян адам Оны иберен Ата-да хормат гойян дәлдир. 24Хакыкатдан хем, Мениң сөзлерими диңләп, Мени Иберене иман эден адам бакы яшайша эе боляндыр, ол хөкүм эдилмез. Ол өлүмден яшайша гечендир. 25Мен сизе догрусыны айдярын, Худайың Оглуның сесини өлүлериң-де эшитҗек вагты гелер, бу вагт эййәм гелди. Онуң сесини эшиденлер яшар. 26Чүнки Атаның яшайыш берип билши ялы, Ол Огла-да яшайыш бермек ыгтыярыны берди. 27Онуң Ынсан Оглудыгы себәпли, Оңа казылык этмек ыгтыярыны-да берди. 28Муңа гең галмаң, себәби мазардакыларың хеммесиниң Онуң сесини эшитҗек вагты гелер. 29Ягшылык эденлер яшамак үчин, яманлык эденлер болса хөкүм эдилмек үчин дирелер. Иса хакдакы шаятлыклар 30Мен Өз-Өзүмден хич зат эдип билмейәрин; Атамдан нәме эшитсем, шонуң ялы хөкүм чыкарярын. Мениң казылыгым хакдыр, себәби Мен Өз ислегим боюнча хөкүм чыкармаярын, Мени Иберениң ырадасыны берҗай эдйәрин. 31Эгер Мен Өзүм хакда шаятлык этсем, онда бу шаятлыгым хакыкы болмаз. 32Мен хакда шаятлык эдйән башга Бири бар. Онуң Өзүм хакдакы шаятлыгының догрудыгыны Мен билйәрин. 33Сиз Яхяның янына адамлар ёлладыңыз, ол хем хакыката шаятлык этди. 34Мен ынсан шаятлыгына мәтәч болмасам-да, муны сизиң халас болмагыңыз үчин айдярын. 35Яхя нур сачян ышык ялыды. Сиз аз салым хем болса, онуң ышыгына гуванмак иследиңиз. 36Эмма Мениң Яхяныңкыдан хас бейик шаятлыгым бар, себәби берҗай этмегим үчин Атаның Өзүме табшыран ишлери, ягны шу эдйән ишлерим Мени Атаның иберендигине шаятлык эдйәр. 37Мени иберен Атаның Өзи хем Мен хакда шаятлык этди. Йөне сиз Онуң не сесини эшитдиңиз, не-де йүзүни гөрдүңиз. 38Калбыңызда Онуң сөзлери ёк, себәби сиз Онуң Иберенине иман этмейәрсиңиз. 39Сиз бакы яшайыш Мукаддес Язгылардадыр өйдүп, олары ыхлас билен өвренйәрсиңиз. Олар болса Мен хакда шаятлык эдйәрлер. 40Эмма сиз яшайша эе болар ялы, Маңа гелмек ислемейәрсиңиз. 41Мен ынсанлардан өвги агтармаярын. 42Эмма Мен сизи танаярын, сизиң калбыңызда Худайың сөйгүси ёк. 43Мен Атамың адындан гелдим, сиз болса Мени кабул этмейәрсиңиз. Йөне башга бири өз адындан геләйсе, сиз оны кабул эдерсиңиз. 44Сиз бири-бириңизден өвгүлер кабул эдйәрсиңиз, эмма еке-тәк Худайың өвгүсини газанмага чалышмаярсыңыз. Онсоң нәдип сизде иман болсун? 45Атаның өңүнде Мен сизи айыпларын өйтмәң. Сизи өз умыт баглаян Мусаңыз айыплаяндыр. 46Сиз Муса ынансадыңыз, онда Маңа-да ынанардыңыз, себәби ол Мен хакда язды. 47Онуң язанларына ынанмаян болсаңыз, онда Мениң айдянларыма нәхили ынанҗаксыңыз?»