бугунги воқелиги уларнинг «дорул-куфр» эканини баён қилади. Чунки бу ўлкалар Ислом билан ҳукм юритмайди ва хавсизлиги мусулмонлар қўлида эмас. Кимдир айтиши мумкин, нега? Бирон ўлкада бир қанча аҳкомлар татбиқ қилинаётгани ёки дастурида «давлатнинг расмий дини Ислом ёки Ислом-ҳукм-қонунларнинг асосий манбаи» деб ёзиб қўйилганлигига асосланиб уни «дорул-ислом» дея олмаймиз? Биз бу борадаги мазкур нарсаларнинг ҳеч бири ҳеч қандай қийматга эга эмас, деймиз. Чунки асл эътибор ҳаётнинг барча соҳасида Исломни тўлақонли ҳукмрон қилишдир. Шу маънодаки, Исломий ақида давлатнинг барча фикрлари, тушунчалари, низомларининг ягона асоси бўлсин. Ушбу давлатларнинг воқеига бир қадар назар ташланса, буларнинг динни ҳаётдан ажратиш ақидасига қурилган демократияга чақираётгани маълум бўлади. Шунингдек, улар ички ва ташқи сиёсатида инсонлар ишлаб чиққан қонун ва низомларга таянади. Халифаликда ўз аксини топадиган «Дорул-Ислом» воқеига яна ҳам аниқлик киритиш учун бу давлатнинг васфи ва асосларини баён қилишимиз лозим. Жумладан: Биринчи: Сиёдат (раҳнамолик) ҳаётнинг барча жабҳаларида на ақл ва на аксариятники эмас, балки ёлғиз шариатникидир. Эй мўминлар, Аллоҳга итоат қилингиз, ва пайғамбарга ҳамда ўзларингиздан бўлган (яъни мусулмон) ҳокимларга бўйинсунингиз! [Нисо: 59] Демак, ҳокимга одамлар шариатни ижро қилиш учун байъат қилади. Агар у шариатдан четга чиқса, шариатга қайтгунича уни муҳосаба қилади. Агар байъат қилган одамлар шариатдан четга чиқса, ҳоким уларни шариаитга қайтгунларича муҳосаба қилади. Иккинчи: Салтанат Умматникидир. Уммат Халифага шариатни унинг номидан татбиқ қилиши учун байъат қилади. Расулуллоҳ айтадилар: «Бану Исроилни пайғамбарлар бошқарар эди. Қачонки бир пайғамбар ҳалок бўлса, унинг ортидан бошқа бир пайғамбар келарди. Аммо мендан кейин пайғамбар йўқ, келажакда халифалар бўлади ва улар кўпаяди». Улар:«бизни нимага буюрасиз?» дейишди. Расулуллоҳ дедилар: «Аввалгиси, сўнгра яна аввалгисига вафо қилинг ва уларнинг ҳаққини адо этинг. Чунки Аллоҳ таоло улардан қўл остидагилари ҳақида сўрайди». (Муслим ривояи.) Бу салтанат (ҳукмронлик) модомики, шариатни маҳкам тутар экан, албатта у Халифанинг қўлида қолади. Учинчи: Мусулмонларнинг ягона Халифаси бўлиши.Зеро мусулмонларнинг биттадан ортиқ Халифаси бўлиши ҳаром. Расул айтадилар: «Агар иккита Халифага байъат берилса, кейингисини ўлдиринглар». (Муслим ривояти). Саҳобалар Расулуллоҳ вафотларидан кейин бу ҳукмга ижмо қилдилар. Тўртинчи: Раъийят ишларини бошқаришга алоқадор нарсаларда шаръий ҳукмларни табанний қилиш танҳо халифанинг ҳаққи. Агар (бирор масалада) бир неча ижтиҳод юзага келса, улар орасидан ғолиби зоннида татбиқ қилишга тўғри, деб кўрган шаръий ҳукмни табанний қилишда Аллоҳ ҳузурида ҳам, бандалар қаршисида ҳам, фақат у жавобгардир. Бешинчи: Халифалик давлатининг ҳокимият жиҳози. Халифалик давлатининг бошқа давлатлардан яна бир фарқи, унинг ўзига хос ижроий жиҳоз(орган)и борлиги. Бу жиҳоз-Халифа, муовинлар, волийлар, жиҳод амири, қозилар, идорий жиҳоз, шуро мажлиси.Олтинчидан: Халифалик давлатининг тўхтайдиган, ўзгармас чегараси бўлмайди. Унинг зиммасига шаръан, одамларнинг барчасига Исломни ёйиш, уларнинг Исломга кириш ё кирмасликларидан қатъий назар, устиларига уни татбиқ қилиш фарзи юклатилган. Аллоҳ таоло айтади: (Эй Муҳаммад), Биз сизни шак-шубҳасиз, барча одамларга: (мўминларга жаннат ҳақида) хушхабар элтгувчи, (кофирларни эса дўзах азобидан) огохлантиргувчи бўлган ҳолингизда, пайғамбар қилиб юбордик. [Сабаъ: 28] Аллоҳ таоло айтади: У (Аллоҳ) Ўз пайғамбарини ҳидоят ва ҳақ дин билан - гарчи мушриклар истамасалар-да - барча динларга ғолиб қилиш учун юборган зотдир. [Соф: 9] Еттинчи; Исломий давлат ўзининг ички ва ташқи сиёсатида, фақат Ислом аҳкомини лозим тутади. Унинг бирлашган миллатлар ташкилоти, Хавфсизлик кенгаши қонунларига мурожаат қилиши ёки мусулмонлар устидан кофирларнинг ҳукмронлигини таъминлайдиган иттифоқ ёки шартномаларга қўшилиши ҳаром, зеро Аллоҳ таоло айтади: Ва Аллоҳ ҳаргиз кофирлар учун мўминлар устига йўл бермагай [Нисо: 141]
