12മക്കളുള്ള ഒരു അമ്മയുടെ രണ്ടാമത്തെ മകളാണ് ഞാൻ 83 വയസ്സുണ്ട് എനിക്കിപ്പോൾ ഈ കവിത വായിച്ചപ്പോൾ ഞാനെന്റെ അമ്മയെ ഓർത്തു എനിക്ക് സഹിച്ചില്ല കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകിപ്പോയി നല്ല കവിത കുഞ്ഞേ അഭിനന്ദനങ്ങൾ സ്നേഹമുള്ള മനസ്സുകൾക്ക് ഇങ്ങനെയുള്ള വരികൾ കുറയ്ക്കാൻ സാധിക്കുകയുള്ളൂ
എന്റെ അമ്മ പുണ്യം ആയിരുന്നു എന്റെ എല്ലാം ആയിരുന്നു അമ്മ ഇല്ലത്ത. ഈ ലോകം ശൂന്യം ആണ് എനിക്ക് അത്രക് ഞാൻ എന്റെ പൊന്നമ്മയെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു. അടുത്ത ഒരു ജന്മം ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്റെ അമ്മേടെ മകൻ ആയി തന്നെ ജനിക്കണം. അത് എന്നും ഞാൻ ഈശ്വരനോട് പ്രാര്ഥിക്കുന്നുണ്ട്.
അമ്മ എല്ലാവരുടെയും അമ്മയെയും പോലെ നമ്മുടെ ഓരോരുത്തരുടെയും വിലപ്പെട്ട ഒരു രണ്ടക്ഷരം ചേർന്നാണ് അമ്മ 🙏🏼❤️🌹.... അകന്നു പോകുമ്പോയെ നമുക്ക് അതിന്റെ വേദന അറിയൂ. കാലവും കുറെ കഴിഞ്ഞിരിക്കും🙏🏼❤️
ഇനിയുമൊരു ജന്മമുണ്ടെങ്കിൽ എന്റെ അമ്മയുടെ മകളായി പിറക്കണം എന്ന് പ്രാര്ഥിക്കുന്നുണ്ട് , ഹൃദയസ്പർശിയായ ഒരു ആത്മാവുള്ള കവിത , എന്റെ അമ്മയെ ഓർത്തു കുറേ കരഞ്ഞു ഇനി ഈ ജന്മം കാണാൻ കിട്ടില്ലല്ലോ , ഒരു വലിയ നഷ്ടം
21 കൊല്ലമായി എന്റെ മോനുമായി ജീവിക്കുന്നു വയസ്സ് 40.. ഇത്രയും കൊല്ലം മുഴുവൻ അനുഭവിച്ചതും... ഇപ്പോഴും അനുഭവിക്കുന്നതും.. ഒരു ചിത്രം പോലെ മിന്നിമറയുന്നു ഇത് കേക്കുമ്പോൾ.....
@@Ashonsiby3.O അമ്മയെന്ന വാക്ക് കേൾക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് തോന്നുന്ന വികാരം ഇതാണോ സഹോദരാ.... അമ്മയെന്ന വാക്കിനു പകരം വയ്ക്കാൻ ആ സ്നേഹത്തിനു മുന്നിൽ കൈകൂപ്പി നിൽക്കുവാനല്ലാതെ മറ്റെന്തു കഴിയും ഈ ജന്മ്മം...അമ്മ നമുക്ക് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കാൻ ഈ ഭൂമിയിലുള്ള കാലം വരെ മാത്രമേ നമുക്ക് ജീവിതം പോലും സുന്ദരമായ അവസ്ഥയിൽ ഉള്ളൂ ഓർക്കുക ഓരോ നിമിഷവും അമ്മയാണ് ദൈവം...
ജീവിത യാത്രയിൽ പാതി വഴിയിൽ അമ്മയെ ഉപേക്ഷിച്ച മക്കൾക്ക് ഈ കവിത ഒരു തിരിച്ചറിവ് നൽകുമെങ്കിൽ എന്നു ആഗ്രഹിച്ചു പോവുന്നു.കവിതയും ആലാപനവും'' അമ്മ,"എന്ന വാക്കു പോലെ മധുരം.നന്മകൾ നേരുന്നു.
എന്റെ അമ്മയും എന്നെ വിട്ടു പോയിട്ട് മുന്ന് വർഷം കഴിഞ്ഞു. ഈ പാട്ട് കേൾക്കുമ്പോൾ ഒക്കെയും എന്റെ കണ്ണിലൂടെ ഒഴുകും കണ്ണ്നീര് അമ്മയുടെ അടുത്ത് പോകാൻ ഞാൻ കാത്തു ഇരിക്കുന്നു
എന്റെ അമ്മ ഇന്നില്ല. ഈ വരികൾ എന്റെ ജീവിതവുമായി അഭേദ്യമായ ബന്ധമാണു ---- എന്റെ അമ്മ പോയതും ഒരു മഴക്കാലത്തായിരുന്നു. എനിക്ക് സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു അമ്മയുടെ വേർപാട്... ഈ കവിത ഞാൻ എന്റെ സ്ഥലത്തെ പരിപാടിക്ക് പാടി ഒന്നാം സ്ഥാനം വാങ്ങി. നന്ദി സർ ഈ വരികൾക്കും... ഈണത്തിനും .
ഒരുമഴക്കാലത്തു എന്റെ അമ്മയെ എനിക്കും നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്റെ കണ്ണും ഇതുവരെ തോർന്നിട്ടില്ല ഇനിയുമൊരു ജന്മത്തിനുവേണ്ടി കാത്തിരിക്കുന്നു എന്റെ അമ്മയുടെ മകളായി പിറക്കാൻ
അമ്മയെ കാണിക്കൊന്നയോട് ഉപമിക്കേണ്ടി ഇരുന്നില്ല, വർഷത്തിൽ ഒരിക്കലല്ലേ കൊന്ന പൂവ് കണി കാണു, എന്നാൽ അമ്മയെ എന്നും ഇന്നും കണി കാണും, ഇനിയും ആ അമ്മയുടെ മോനായി ജനിക്കാൻ കൊതിക്കുന്നു
ഞാൻ കരഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് ഈ കവിത വായിച്ചു തീർത്തത്. അമ്മ ഉണ്ടെന്ന് പറയുന്നത് തന്നെ എത്രയോ ഭാഗ്യം. എൻ്റെ അമ്മയുടെ അമ്മ അമ്മക്ക് 10 - മാസം മാത്രം പ്രായമുള്ളപ്പോൾ. വിടപറഞ്ഞു പോയതാണ്. പാവം എൻ്റെ അമ്മ... പക്ഷെ എനിക്കെൻ്റെ അമ്മയുടെ സ്നേഹം ഈ. നിമിഷം വരെ കിട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു....
