النص/ الترجمة دل پریشانم که از بابم نمی آید صدا / مُغْتَمّ القلبِ انا لان لايصدرُ من أبي صوتًا عمه بابایم کجاست /عمتي اين ابي من نمی خواهم جدا گردم ز دشت کربلا / انا لا اريد الابتعادِ من صحراءِ كربلاء عمه بابایم کجاست /عمتي اين ابي عمه می سوزد دلم بابم چرا نامد ز جنگ / عمةَ قلبي يحترق ابي لماذا لم يردَ من القتال گر بیاید می کنم.. / ان يأتي أفعلُ.. گر بیاید گیرمش اندر بغل من تنگاتنگ / أن يأتي سآخذهُ في الحضنِ و اشبكهُ بقوة شو برون از خیمه بین بابم چراکرده درنگ / ليلً أخرجُ من الخيمةِ لارى أبي لماذا قد تأخر ذکر لا حول ولا از او نمی آید چرا / ذكرُ لا حول ولا منهُ لا يُسمع لماذا عمه بابایم کجاست گر نموده تشنگی قلب مرا عمه کباب / لو صنعَ العطشِ من قلبي عمتي حال الكباب من نمی خواهم در این دشت بلا یک قطره آب / انا لا اريد في هذا الصحراء البلاءِ قطرةً من الماء جای آب و جای نان عمه به من فرما جواب / بدلَا الماء و بدلَا الخبز عمه تفضلي عليه بجواب ده به من یک پاسخی عمه تو از بهر خدا / اعطني اجابة واحدة عمة منكِ في سبيل اللهَ عمه بابایم کجاست عمه دیدار پدر آب حیاتم می دهد / عمة لقاء الوالدي يعطيني ماء الحياتي چهره ی نورانی اش از غم نجاتم می دهد / وجههُ المُنير من الحُزنِ يُنجيني جای عمویم پدر آب فراتم می دهد / بدلاً من عمي والدي يسقيني من ماء الفراتِ گر بیاید میکند سیرآب طفلان فرات /إذا جاءَ سيسقي الماء لأطفال الفرات حسین شیهه اسب پدر ای عمه میاید به گوش / صهيل فرسَ ابي ياعمتي يأتي في اُلاذن شوق دیدار پدر برد از سر من عقل و هوش / شوق لقاء والدي يأخذُ من الراسِی الذهنِ و العقل این صدا می افکند در خیمه ها جوش و خروش / هذا الصوت يوقعُ في الخيامَ الصراخِ و العويل تامد از میدان صدا از ساقه خیرالنساء / حينَ جاءَ من الميدان صوتً من اصل ساق خير النساء عمه بابایم کجاست بر زمین ای ذوالجناح بر آتش اینسان می زنی / على الارضِ يا ذوالجناح تضرب على نيران الإنسانِ پای خود را بر زمین نالان و گریان میزنی / رجلٌلكَ على الارضِ مُتصرخً و باكيا تضربٌ با غمت زخمی فزون بر قلب طفلان میزنی / در حرم از شیهه ات شد محشر کبرا به پاست / بالحرمِ من صهیلكَ صارَ يوم المحشرِ الأكبر عمه بابایم کجاست ذوالجناح برگو چرا زينت چنین شد واژگون / ذوالجناح قُل لماذا سَّرْجكَ بهاذا الشكلِ صارَ مقلوب گو چرا ای با وفا یاله تو گشته پر ز خون / قُل لماذا يا الوفي هيبتك صارَ مُلطخً بالدماء چون کنم باور که از تو باب من گشته نگون / اعتقد في نفسي منكَ أبي صارَ ... گو که اینک ذوالجناح باب من افتاده کجا / قُل ذوالجناح این سقطَ ابي حسین ذوالجناح ای مهربان اسب وفادار پدر / ذو ااجناح يا ذو الحنين فرس الوفاء لأبي گو شنیدی در دم آخر تو گفتار پدر / يقال أنك سمعته في الانفاس الأخيرة قول ابي بوسه باران میکنم یاد پدر یاد تو را / امطرً عليكم القُبلات ذكرة أبي ذكراكَ انت عمه بابایم کجاست ای خدا بابا چرا بر خاکها افتاده است / يالهي أبي لماذا مطروحً على الترابِ کی به حلقش از جفا شمشیر کین بنهاده است / منهو الذي غرزهَ في حلقهي سيفَ الحقدِ و الجفاء آب آیا در دم آخر ورا کف داده است / یا که شد یا که شد کشته لب عطشان ز جور اشقیاء / يالذي صارَ قتيل ً عطشان الشفتان من جور الاشقياء
النص/ الترجمة دل پریشانم که از بابم نمی آید صدا / مُغْتَمّ القلبِ انا لان لايصدرُ من أبي صوتًا عمه بابایم کجاست /عمتي اين ابي من نمی خواهم جدا گردم ز دشت کربلا / انا لا اريد الابتعادِ من صحراءِ كربلاء عمه بابایم کجاست /عمتي اين ابي عمه می سوزد دلم بابم چرا نامد ز جنگ / عمةَ قلبي يحترق ابي لماذا لم يردَ من القتال گر بیاید می کنم.. / ان يأتي أفعلُ.. گر بیاید گیرمش اندر بغل من تنگاتنگ / أن يأتي سآخذهُ في الحضنِ و اشبكهُ بقوة شو برون از خیمه بین بابم چراکرده درنگ / ليلً أخرجُ من الخيمةِ لارى أبي لماذا قد تأخر ذکر لا حول ولا از او نمی آید چرا / ذكرُ لا حول ولا منهُ لا يُسمع لماذا عمه بابایم کجاست گر نموده تشنگی قلب مرا عمه کباب / لو صنعَ العطشِ من قلبي عمتي حال الكباب من نمی خواهم در این دشت بلا یک قطره آب / انا لا اريد في هذا الصحراء البلاءِ قطرةً من الماء جای آب و جای نان عمه به من فرما جواب / بدلَا الماء و بدلَا الخبز عمه تفضلي عليه بجواب ده به من یک پاسخی عمه تو از بهر خدا / اعطني اجابة واحدة عمة منكِ في سبيل اللهَ عمه بابایم کجاست عمه دیدار پدر آب حیاتم می دهد / عمة لقاء الوالدي يعطيني ماء الحياتي چهره ی نورانی اش از غم نجاتم می دهد / وجههُ المُنير من الحُزنِ يُنجيني جای عمویم پدر آب فراتم می دهد / بدلاً من عمي والدي يسقيني من ماء الفراتِ گر بیاید میکند سیرآب طفلان فرات /إذا جاءَ سيسقي الماء لأطفال الفرات حسین شیهه اسب پدر ای عمه میاید به گوش / صهيل فرسَ ابي ياعمتي يأتي في اُلاذن شوق دیدار پدر برد از سر من عقل و هوش / شوق لقاء والدي يأخذُ من الراسِی الذهنِ و العقل این صدا می افکند در خیمه ها جوش و خروش / هذا الصوت يوقعُ في الخيامَ الصراخِ و العويل تامد از میدان صدا از ساقه خیرالنساء / حينَ جاءَ من الميدان صوتً من اصل ساق خير النساء عمه بابایم کجاست بر زمین ای ذوالجناح بر آتش اینسان می زنی / على الارضِ يا ذوالجناح تضرب على نيران الإنسانِ پای خود را بر زمین نالان و گریان میزنی / رجلٌلكَ على الارضِ مُتصرخً و باكيا تضربٌ با غمت زخمی فزون بر قلب طفلان میزنی / در حرم از شیهه ات شد محشر کبرا به پاست / بالحرمِ من صهیلكَ صارَ يوم المحشرِ الأكبر عمه بابایم کجاست ذوالجناح برگو چرا زينت چنین شد واژگون / ذوالجناح قُل لماذا سَّرْجكَ بهاذا الشكلِ صارَ مقلوب گو چرا ای با وفا یاله تو گشته پر ز خون / قُل لماذا يا الوفي هيبتك صارَ مُلطخً بالدماء چون کنم باور که از تو باب من گشته نگون / اعتقد في نفسي منكَ أبي صارَ ... گو که اینک ذوالجناح باب من افتاده کجا / قُل ذوالجناح این سقطَ ابي حسین ذوالجناح ای مهربان اسب وفادار پدر / ذو ااجناح يا ذو الحنين فرس الوفاء لأبي گو شنیدی در دم آخر تو گفتار پدر / يقال أنك سمعته في الانفاس الأخيرة قول ابي بوسه باران میکنم یاد پدر یاد تو را / امطرً عليكم القُبلات ذكرة أبي ذكراكَ انت عمه بابایم کجاست ای خدا بابا چرا بر خاکها افتاده است / يالهي أبي لماذا مطروحً على الترابِ کی به حلقش از جفا شمشیر کین بنهاده است / منهو الذي غرزهَ في حلقهي سيفَ الحقدِ و الجفاء آب آیا در دم آخر ورا کف داده است / یا که شد یا که شد کشته لب عطشان ز جور اشقیاء / يالذي صارَ قتيل ً عطشان الشفتان من جور الاشقياء
سلام دورود بر تمام کسانی که برای حفظ و ایران جنگیدن چه شهیدان ۸سال دفاع مقدس هم شهدای تمام سلسه های حکومتی کسانی که از این آب و خاک و ناموس ایران حفاظت کردند چه سورناها چه خرمدینها چه جهان آراها تمام ادوار باید گرامی داشته باشیم روحشان شاد
النص/ الترجمة دل پریشانم که از بابم نمی آید صدا / مُغْتَمّ القلبِ انا لان لايصدرُ من أبي صوتًا عمه بابایم کجاست /عمتي اين ابي من نمی خواهم جدا گردم ز دشت کربلا / انا لا اريد الابتعادِ من صحراءِ كربلاء عمه بابایم کجاست /عمتي اين ابي عمه می سوزد دلم بابم چرا نامد ز جنگ / عمةَ قلبي يحترق ابي لماذا لم يردَ من القتال گر بیاید می کنم.. / ان يأتي أفعلُ.. گر بیاید گیرمش اندر بغل من تنگاتنگ / أن يأتي سآخذهُ في الحضنِ و اشبكهُ بقوة شو برون از خیمه بین بابم چراکرده درنگ / ليلً أخرجُ من الخيمةِ لارى أبي لماذا قد تأخر ذکر لا حول ولا از او نمی آید چرا / ذكرُ لا حول ولا منهُ لا يُسمع لماذا عمه بابایم کجاست گر نموده تشنگی قلب مرا عمه کباب / لو صنعَ العطشِ من قلبي عمتي حال الكباب من نمی خواهم در این دشت بلا یک قطره آب / انا لا اريد في هذا الصحراء البلاءِ قطرةً من الماء جای آب و جای نان عمه به من فرما جواب / بدلَا الماء و بدلَا الخبز عمه تفضلي عليه بجواب ده به من یک پاسخی عمه تو از بهر خدا / اعطني اجابة واحدة عمة منكِ في سبيل اللهَ عمه بابایم کجاست عمه دیدار پدر آب حیاتم می دهد / عمة لقاء الوالدي يعطيني ماء الحياتي چهره ی نورانی اش از غم نجاتم می دهد / وجههُ المُنير من الحُزنِ يُنجيني جای عمویم پدر آب فراتم می دهد / بدلاً من عمي والدي يسقيني من ماء الفراتِ گر بیاید میکند سیرآب طفلان فرات /إذا جاءَ سيسقي الماء لأطفال الفرات حسین شیهه اسب پدر ای عمه میاید به گوش / صهيل فرسَ ابي ياعمتي يأتي في اُلاذن شوق دیدار پدر برد از سر من عقل و هوش / شوق لقاء والدي يأخذُ من الراسِی الذهنِ و العقل این صدا می افکند در خیمه ها جوش و خروش / هذا الصوت يوقعُ في الخيامَ الصراخِ و العويل تامد از میدان صدا از ساقه خیرالنساء / حينَ جاءَ من الميدان صوتً من اصل ساق خير النساء عمه بابایم کجاست بر زمین ای ذوالجناح بر آتش اینسان می زنی / على الارضِ يا ذوالجناح تضرب على نيران الإنسانِ پای خود را بر زمین نالان و گریان میزنی / رجلٌلكَ على الارضِ مُتصرخً و باكيا تضربٌ با غمت زخمی فزون بر قلب طفلان میزنی / در حرم از شیهه ات شد محشر کبرا به پاست / بالحرمِ من صهیلكَ صارَ يوم المحشرِ الأكبر عمه بابایم کجاست ذوالجناح برگو چرا زينت چنین شد واژگون / ذوالجناح قُل لماذا سَّرْجكَ بهاذا الشكلِ صارَ مقلوب گو چرا ای با وفا یاله تو گشته پر ز خون / قُل لماذا يا الوفي هيبتك صارَ مُلطخً بالدماء چون کنم باور که از تو باب من گشته نگون / اعتقد في نفسي منكَ أبي صارَ ... گو که اینک ذوالجناح باب من افتاده کجا / قُل ذوالجناح این سقطَ ابي حسین ذوالجناح ای مهربان اسب وفادار پدر / ذو ااجناح يا ذو الحنين فرس الوفاء لأبي گو شنیدی در دم آخر تو گفتار پدر / يقال أنك سمعته في الانفاس الأخيرة قول ابي بوسه باران میکنم یاد پدر یاد تو را / امطرً عليكم القُبلات ذكرة أبي ذكراكَ انت عمه بابایم کجاست ای خدا بابا چرا بر خاکها افتاده است / يالهي أبي لماذا مطروحً على الترابِ کی به حلقش از جفا شمشیر کین بنهاده است / منهو الذي غرزهَ في حلقهي سيفَ الحقدِ و الجفاء آب آیا در دم آخر ورا کف داده است / یا که شد یا که شد کشته لب عطشان ز جور اشقیاء / يالذي صارَ قتيل ً عطشان الشفتان من جور الاشقياء
النص/ الترجمة دل پریشانم که از بابم نمی آید صدا / مُغْتَمّ القلبِ انا لان لايصدرُ من أبي صوتًا عمه بابایم کجاست /عمتي اين ابي من نمی خواهم جدا گردم ز دشت کربلا / انا لا اريد الابتعادِ من صحراءِ كربلاء عمه بابایم کجاست /عمتي اين ابي عمه می سوزد دلم بابم چرا نامد ز جنگ / عمةَ قلبي يحترق ابي لماذا لم يردَ من القتال گر بیاید می کنم.. / ان يأتي أفعلُ.. گر بیاید گیرمش اندر بغل من تنگاتنگ / أن يأتي سآخذهُ في الحضنِ و اشبكهُ بقوة شو برون از خیمه بین بابم چراکرده درنگ / ليلً أخرجُ من الخيمةِ لارى أبي لماذا قد تأخر ذکر لا حول ولا از او نمی آید چرا / ذكرُ لا حول ولا منهُ لا يُسمع لماذا عمه بابایم کجاست گر نموده تشنگی قلب مرا عمه کباب / لو صنعَ العطشِ من قلبي عمتي حال الكباب من نمی خواهم در این دشت بلا یک قطره آب / انا لا اريد في هذا الصحراء البلاءِ قطرةً من الماء جای آب و جای نان عمه به من فرما جواب / بدلَا الماء و بدلَا الخبز عمه تفضلي عليه بجواب ده به من یک پاسخی عمه تو از بهر خدا / اعطني اجابة واحدة عمة منكِ في سبيل اللهَ عمه بابایم کجاست عمه دیدار پدر آب حیاتم می دهد / عمة لقاء الوالدي يعطيني ماء الحياتي چهره ی نورانی اش از غم نجاتم می دهد / وجههُ المُنير من الحُزنِ يُنجيني جای عمویم پدر آب فراتم می دهد / بدلاً من عمي والدي يسقيني من ماء الفراتِ گر بیاید میکند سیرآب طفلان فرات /إذا جاءَ سيسقي الماء لأطفال الفرات حسین شیهه اسب پدر ای عمه میاید به گوش / صهيل فرسَ ابي ياعمتي يأتي في اُلاذن شوق دیدار پدر برد از سر من عقل و هوش / شوق لقاء والدي يأخذُ من الراسِی الذهنِ و العقل این صدا می افکند در خیمه ها جوش و خروش / هذا الصوت يوقعُ في الخيامَ الصراخِ و العويل تامد از میدان صدا از ساقه خیرالنساء / حينَ جاءَ من الميدان صوتً من اصل ساق خير النساء عمه بابایم کجاست بر زمین ای ذوالجناح بر آتش اینسان می زنی / على الارضِ يا ذوالجناح تضرب على نيران الإنسانِ پای خود را بر زمین نالان و گریان میزنی / رجلٌلكَ على الارضِ مُتصرخً و باكيا تضربٌ با غمت زخمی فزون بر قلب طفلان میزنی / در حرم از شیهه ات شد محشر کبرا به پاست / بالحرمِ من صهیلكَ صارَ يوم المحشرِ الأكبر عمه بابایم کجاست ذوالجناح برگو چرا زينت چنین شد واژگون / ذوالجناح قُل لماذا سَّرْجكَ بهاذا الشكلِ صارَ مقلوب گو چرا ای با وفا یاله تو گشته پر ز خون / قُل لماذا يا الوفي هيبتك صارَ مُلطخً بالدماء چون کنم باور که از تو باب من گشته نگون / اعتقد في نفسي منكَ أبي صارَ ... گو که اینک ذوالجناح باب من افتاده کجا / قُل ذوالجناح این سقطَ ابي حسین ذوالجناح ای مهربان اسب وفادار پدر / ذو ااجناح يا ذو الحنين فرس الوفاء لأبي گو شنیدی در دم آخر تو گفتار پدر / يقال أنك سمعته في الانفاس الأخيرة قول ابي بوسه باران میکنم یاد پدر یاد تو را / امطرً عليكم القُبلات ذكرة أبي ذكراكَ انت عمه بابایم کجاست ای خدا بابا چرا بر خاکها افتاده است / يالهي أبي لماذا مطروحً على الترابِ کی به حلقش از جفا شمشیر کین بنهاده است / منهو الذي غرزهَ في حلقهي سيفَ الحقدِ و الجفاء آب آیا در دم آخر ورا کف داده است / یا که شد یا که شد کشته لب عطشان ز جور اشقیاء / يالذي صارَ قتيل ً عطشان الشفتان من جور الاشقياء
کسانی‌که در طول دفاع مقدس در جبهه‌ها حضور داشتند و شهدای مخلص رو که در راه دفاع به شهادت رسیدند و تجربه کردن هیچ گاه از یاد نخواهند رفت. یاد و نامشان پایدار.
Peace be upon Agha jaan imam e khomeini r.a and all those martyrs, who sacrificed there lives ....#tag shaheed dr mustafa chamran, agha ibrahim hadi, hajj hemat, agha boronsi and many more. ....love u iran from Indian occupied kashmir
it is not only about religion, they fight for there Country for there familys. remeber, that the iraqis attcked iran not the Iran the iraqi Graund first.
روزگار جنگ اگرچه سخت و پر از غم از دست دادن شهدای عزیزمون بودیم، اما مردم خیلی ساده و مهربون بودند باهم، به هم رحم میکردند ، حتی یادمه اگه غذایی تو خونه میپختند که ممکن بود بوی غذا بچه های همسایه رو به هوس مینداخت ، یک ظرف برای همسایه از کباب یا غذا میفرستادند که مدیون نشن ، الان همسایه ها کمتر از هم خبر دارند و خیلی هاشون همدیگه رو نمیشناسند
خخخ عرب با تو ایرانی برادر نیس مگه این که خودتم عرب نژاد باشی که 70 درصد ایران متاسفانه از تخم و ترکه های هستن که بعد فروپاشی حکومت ساسانی به ایران مهاجرت کردن شدن شماها فهمیدی.
