Aynen dayicim orası bir köy gibiydi 80-90 yillarda komşuluk yardımlaşma dayanışma herşey vardı Karadere sokakta oturduk seher tezye , lütfiye teyze kızı Hülya abla ,canan abla ,Asuman yenge kocası zeki abi ,hediye tezye ,Hatice teyze ,isminaz teyze kocası veli amca yani aklıma gelmeyenler ne güzel günlerdi ulus ilkokulunda okumustuk şimdi restore edilmiş o zamanlar gariban insanların yerleri şimdi zenginlerin uğrak yeri olmuş ama komşuluk bitmistir kesin
Sade ankara degil ki istanbul da aynı benim büyüdügüm şehir yok mahalleler komşular yok artık çok üşüyorum etrafa bakınca kalbim soguyor insanları çevreyi kültürü herşeyi kaybediyoruz.
