Anna Jantar - "Tak dobrze mi w białym" (ostatni koncert, USA'80) - cz. I. 

Błogosławionego czasu za tej wspólnej Osi Bożej Miłości ❤️🙏 serdecznie dziękuję za te miłe wspomnienia 💞

Sercem dziękuję. Pozdrawiam ciepło życząc; radosnej,pogodnej i szczęśliwej niedzieli

Serdecznie dziękuję za wszystkie udostępnione utwory z ostatniego koncertu, ale za ten - w szczególności. To mój ulubiony z repertuaru „Bursztynowej Dziewczyny” i bardzo się cieszę, że mogę go usłyszeć w „nowym” wykonaniu; dotychczas znałem wyłącznie studyjne. (Bo występ z Żyrardowa jest chyba playbackiem?) Być może to kwestia nagrania, ale Anna brzmi tutaj ostrzej (bardziej „amerykańsko”, czyżby odrobinę w stylu country?) niż na płycie. Udowadnia - wbrew krytykom - iż potrafi się w takiej stylistyce odnaleźć, jest zdolna do przemiany. Wiele osób twierdzi, że obranie tego muzycznego kierunku było błędem; że Anna nie miała odpowiednich warunków głosowych; że nie nadawała się na rockmankę, także z racji wieku. Lecz „Tak dobrze mi w białym” i „Nie ma piwa w niebie” są, jak mi się wydaje, jedynymi czysto rockowymi piosenkami Anny. („Układ z życiem” czy „Do żony wróć” zaliczyłbym, mimo wszystko, jeszcze do popu.) Dopiero zaczynała zagłębiać się w ten nurt, więc trudno wyrokować, czy w takim wydaniu zostałaby przyjęta, czy nie. Moim zdaniem wokalnie z pewnością by podołała (w przeciwieństwie do kilku innych piosenkarek tamtego okresu nie śpiewała wszak wyłącznie kawałków delikatnych i miękkich), a jeśli nawet te dwa pierwsze teksty były zbyt banalne jak na rocka, to przecież wszystko mogło się zmienić. Gdyby połączyć muzykę i wokal z „Tak dobrze mi w białym” oraz historię podobną do tej z „Układu z życiem” (gdzie nie ma już grzecznej Ani, tylko jest zbuntowana Anka, która pewnie niektórych szokuje), to z taką piosenką Jantar spokojnie mogłaby się odnaleźć na rockowej scenie lat osiemdziesiątych. Oczywiście, nigdy nie wyjdziemy poza obszar dywagacji, ale tym bardziej uważam, że warto propagować te „niecharakterystyczne” utwory, które „Bursztynowa Dziewczyna” zdążyła zaśpiewać. Żeby nie zamykać jej w szufladce z piosenkami „bujanymi”, typu „lalala”, które, rzecz jasna, też są dobre warsztatowo, ale jednak dla niektórych, zwłaszcza współcześnie, mogą trącić myszką. Żeby pokazywać zupełnie inne oblicze Anny, większe spektrum jej artystycznych zdolności. I na tym filmie - a także na wielu innych z tego kanału - właśnie to mamy. Dziękuję!

Po obróbce cyfrowej może dałoby się zrobić album live???

Co byłoby gdyby....14.03.1980r. Kopernik jednak bezpiecznie wylądował na Okęciu? Czy Anna Jantar nagrywałaby w stylu "Układ z życiem"? Co działoby się z nią dalej???? Napiszcie. Pewien ślad w książce "Powtórka z rozgrywki" zostawia Marcin Wolski. Tam dochodzi do porwania małej Natalii Kukulskiej. Aby zapobiec śmierci Anny, jej mąż Jarosław każe jej przełożyć powrót o kilka dni. Jantar bezpiecznie wraca do Polski, jednak Kopernik ulega jak w naszej linii czasu katastrofie. Udało się uratować tylko ją....

Dużo może byc przypuszczeń. Ciekawe czy na pewno z ostatniego.