Geçmişte babalık yoktu ise belki bugün de olmamalı. zaten birçoğu babalık yapmayı beceremiyor ve bu sorumlulugu alamiyorlar. Cunku dogalarina aykiri. bazıları da babalık yaptığını sanıp hayatımıza engel olup kabusa çeviriyor. Acı ama gercek. Babalarin cogu potansiyelimizi yasamamiza engel oluyorlar.
Anne sürekli negatif konuşan yüzü asık sürekli şikayet eden kocasından hayattan herşeyden bezmiş biriyse ? Asla aramak bile istemiyorum sürekli karamsar yıllarca depresyon tedavisi gordü ve ben empat biriyim mükemmel alıyorum o negatifliği başka birinde olsada alıyorum çünkü bana dert yanan bir anneye tahamülüm kalmamış kendimi bildim bileli böyle bi anneydi mutsuz evlilik çocuklarını anne baba yapmış oğullarını hep dibinde isteyen bu yüzden oldugu yeri terk etmek bana iyi geliyo . Yargılamamak içinde uzak durmayı tercih ettim çok üzgünüm ama o şekilde daha mutlu ve huzurluyum .
Terk etmek değil ki ayrışmak, çocuk zamanı gelince sütten kesilir, okula başlar, kendi hayatına atılır. Bunlar çok doğal şeyler. Anne mutlu değil iken genede hayata atılıp mutlu olmak ''bu suçu işlemek''büyümek bu demek işte.
