Architektura współczesna: błysk geniuszu czy kopiuj-wklej? | GOOD IDEA 

Wasze seminaria to czyste, płynne ZŁOTO!!! Treść, forma - wszystko tam się tak zgadza, tak chce się tego słuchać. Wincyj, róbcie tego wincyj! 🥰😍

Jestem architektem z 15-letnim stażem. Odcinek jest bardzo dobry. Też mam wiele przemyśleń i doświadczeń w tym temacie. Np. dlaczego bardzo często osoby, które planują budowę domu nie chcą zatrudnić architekta, a decydują się na projekt z katalogu? Wcale nie chodzi o koszty. Wielokrotnie spotkałem się z opinią, że architekt będzie realizował SWOJE 'wizje', a nie klienta. Kupując gotowy projekt taki człowiek ma poczucie, że to on dokonuje wyborów i w pełni panuje nad sytuacją. Że wybierze to co jemu najbardziej odpowiada. I raz wybierze lepiej, a raz gorzej. Dlatego dla architekta bardzo ważna jest POKORA. Musi wiedzieć, że nie projektuje dla siebie i nie buduje dla siebie pomnika. Dobry architekt na służyć fachową pomocą, wnikliwie wsłuchać się w potrzeby klienta i zaproponować najlepsze rozwiązania. Pomagać, wyjaśniać, tłumaczyć, ale nie narzucać. Stosować się do narzuconych ograniczeń, np. kosztów, powierzchni, estetyki, itd. Miałem takie przypadki, że klienci przyszli z gotowymi rozwiązaniami, rzutami, a po rozmowie wychodzili bardzo zaskoczeni i zadowoleni, że można zrobić coś inaczej, co jeszcze lepiej będzie wpisywał się w ich potrzeby, a oni na to nie wpadli - i wtedy doceniali rolę architekta. Podobnie np. projektując 2-pokojowe mieszkanie - można zrobić kiepski układ na 50m2, a innemu uda się zrobić super mieszkanie na 40 m2. Nawet w takich kwestiach potrzebna jest wiedza, talent i przede wszystkim wysiłek. Pozdrawiam pana Radosława. Zapraszam na osiedle Dąbrówka-Leśna Polana w Dopiewcu pod Poznaniem - zobaczyć jak może wyglądać osiedle realizowane przez dewelopera. Jestem ciekawy opinii.

Każdy idąc na studia chce na nowo odkryć świat, zwłaszcza w tak barwnej dziedzinie jak architektura... i to jest właśnie piękno studiów, czasu 'wysokich lotów' i nieskrępowanych kreacji... W pracy udaje się to zachować nielicznym. A metafora z wilkami kapitalna i taka wielopłaszczyznowa. Gratuluję pomysłów, swady i nietuzinkowości. Tak dalej dopieszczać tego właściwego wilka, Panie Radosławie i Pani Natalio. Pozdrawiam.

Mieszkałem i pracowałem w wielu miejscach, mam obecnie 56 lat. Z przyjemnością i ulgą wracam do swojego mieszkania, które znajduje się w przedwojennej, poniemieckiej, ceglanej kamiennicy na terenie Dolnego Śląska. Powierzchnia 100m^2, 3 pokoje, duża łazienka, duża kuchnia, pomieszczenia zbliżone kształtem do kwadratów, dwie piwnice, strych. Lokal dla ludzi, do życia, nie do lansu. Domy trzeba budować po to, żeby było w nich dobrze żyć, nie po to, żeby projekty wygrywały konkursy. Pozdrawiam.

W koncu wiem dlaczego ulice w Londynie sa tak dziwnie ulozone... bo "zbudowane zostaly na podstawie tego jak krowy chodzily 2tys lat temu" I absolutely love you for this :D:D:D

Na szczęście we współczesnej architekturze znajdują się jeszcze przykłady kreatywności. Słynne poznańskie pięćdziesięciometrowe mieszkanie, w którym połowę powierzchni stanowi korytarz, mógł zaprojektować tylko człowiek :)

Nie macie pojęcia, jak bardzo mi Was brakowało przez ten ostatni pandemiczny czas! Błagam: nie znikajcie już nigdy więcej na tak długo! ♥

Jak to powiadomienie poprawia humor w każdy niedzielny wieczór 🥰

Początkowy fragment bardzo mi się skojarzył z naszymi zajęciami na edytorstwie dotyczącymi projektowania książek. Moja prowadząca zawsze powtarza, że w projektowaniu przede wszystkim mamy „nie szkodzić” i to jest chyba najważniejsza zasada przy dziełach użytkowych. Lubię myśleć o ludziach tworzących (nieważne, czy są to książki, ubrania czy budynki), że to nie tak, że są tylko wykonawcami i zupełnie nie ma to nic wspólnego ze sztuką, ale raczej nazwałabym ich rzemieślnikami - w końcu nie każdy może projektować budynki, nawet jeśli są schematyczne, nudne i jedynie „poprawne”. Za tym określeniem „poprawne” idą lata pracy i przygotowań, a także ogrom wiedzy do przyswojenia. A to, że warunki/okazje na twory typowo artystyczne i kreatywne zdarzają się rzadko, to jest zupełnie inna sprawa. Nie każdy rzemieślnik musi być artystą, ale w gruncie rzeczy każdy artysta musi być rzemieślnikiem. Świetnie, że pokazujecie na kanale to, że niektóre rozwiązania, które estetycznie są co najmniej dyskusyjnie, mają swoje mocne uzasadnienie w funkcjonalności. Naprawdę zarażacie wyższymi uczuciami do architektury 💚

Jakbym zobaczył te budynki Lloyda to bym sobie po prostu pomyślał, że wygląda ochydnie, ale pasja z jaką pan opowiada o nich i całej architekturze każe mi sie dwa razy zastanowić nad takim prostym osądem i że zawsze nawet za brzydkim budynkiem może kryć się ciekawa historia (Co nie zmienia faktu, że rury na wierzchu uderzaja w moje poczucie estetyki haha).

Dziękuję panie Radosławie ... jak zawsze bardzo ciekawy wykład...💞🤩

Ach to motywowanie studentów do życia. Na polonistyce - z której zrezygnowałam po roku - usłyszałam od pani profesor, że "wiadomo, że nikt z państwa nie chce uczyć dzieci w szkole, ale proszę się nie łudzić, z czegoś żyć trzeba" 😅. Fantastyczny ten budynek Loyda, dzięki za jego przybliżenie, uwielbiam takie "estetyczne potwory" ❤️.

u mnie na polibudzie też mówili, że to ostatni moment kiedy możemy się wyszaleć :)

Odwieczna walka dwóch wilków w architekcie, malarzu i każdym innym zawodzie kreatywnym: konflikt pomiędzy byciem artystą i byciem rzemieślnikiem.

Jest Pan wspaniały ,kiedy w każdy dzień rano obejrzę Pana to w moim starym życiu rozwijają się też skrzydła.

Poleciłam ten filmik mojej bratanicy, która za rok chce zdawać na architekturę. A niech dziewczę wie, co ją czeka 😉 Jak zwykle interesujący odcinek. Chcę wierzyć, że jednak wilk twórczości wygrywa 😃

Jak ja kocham Państwa programy! Pracujcie tak długo jak Lloyd.

A może kiedyś pokaże pan jakiś taki swój projekt?

Ja tam jestem scrutonistą, a ten budynek ma estetykę wnętrza maszynki do mięsa, i domyślam się że pracownicy czują się adekwatnie :) . Ale rzeczywiście dobry pomysł z tym obudowaniem prostej bryły, może na przestrzeni wieków ( o ile cokolwiek współczesnego ma taką trwałość) zdemontują te stalowe zbroje. Chociaż pewnie przy okazji wyburzą rdzeń, skoro przestanie spełniać swoją funkcję.

Ten kurs to będzie mój prezent urodzinowy ode mnie dla mnie 😍 Czekam na 2 marca 😍

Dzięki Wam niedzielny wieczór nie kojarzy się już tylko z poniedziałkowym porankiem rozpoczynającym cały tydzień pracy. Bardzo dziękuję!

Jestem zachwycona tym odcinkiem. Chłonęłam każde słowo. Wspaniały. Pozdrowienia dla Ciebie i Natalii!

Pamiętam jak zobaczyłem budynek Lloyda po raz pierwszy. Wydał mi się ekscytujący futurystyczny jak wyjęty z Jetsonów. Uwielbiam Wasz kanał. Mieszkam w Toruniu i na szczęście obok pereł gotyku udaje się zrealizować projekty jak np. nowa siedziba TZMO czy CKK Jordanki. Pozdrawiam

Bardzo mi się podobało. Rozumiem, o czym mówisz, moja córka jest architektem. Nie pracuje w zawodzie, ja żałuję, bo jej projekty ze studiów bardzo mi się podobały - również obiektywnie🙂.

Miło oderwać się od codziennych zajęć i powrócić do ulubionego kanału , wysłuchać interesujących wywodów dot. architektury.

Też chciałem iść na architekturę gdy byłem w liceum, ale jako że moja Mama ma styczność z architektami i wie jak wygląda ich praca, z nadziei że będę projektował cudowne i niepowtarzalne budynki wyzbyłem się w klasie maturalnej. Uznałem, że sfrustrowany będę jeśli skończę jako projektant praktycznie takich samych domków czy bloczków, w szczególności że jakimś wybitnym talentem nigdy nie byłem to i mała szansa była że skończyłbym lepiej XD

Super odcinek! Ale przyznam, że nie widzę geniuszu w tym budynku Lloyda - wydaje się tam być mało okien jak na budynek biurowy, surowa architektura raczej na dłuższą metę przytłacza. Co do łatwiejszego dostępu do instalacji, to nie jestem przekonany czy taka naprawa czegoś co jest na zewnątrz na wysokości kilku pięter jest łatwiejsze, niż kiedy jest to wewnątrz ;)

Świetny odcinek, dzięki @Radosław Gajda! :)

To identycznie jest w każdej branży w której się coś projektuje. To smutne, ale tak jest

Jestem architektem wnętrz i moje spostrzeżenia są identyczne. Raz, na kilkanaście zleceń trawi się coś ciekawego. Klient, który jest mniej zachowawczy, chce zrealizować coś nowego, niepowtarzalnego. Najczęściej jednak projekty wnętrz to powielanie modnych rozwiązań (obecnie beton, cegła, jasne drewno, marmur). Wszystkim architektom, projektantom życzę jak najwięcej otwartych inwestorów, dużo inspiracji i sił, do wdrażania twórczych pomysłów :) Jak zawsze pozdrawiam Państwa i dziękuję za super odcinek, który mimo wszystko jest pocieszający :)

Wspaniałe się słucha, nawet nie mając wiele wspólnego z architekturą! Gdyby "twórczy wilk" częściej trafiał na takich włodarzy miast, z jakimi współpracował Gaudi w Barcelonie czy Horta w Brukseli, to świat byłby ciekawszy. Na razi "gryzie nas" ten inny "wilk", gdy widzimy, jak tuż obok nas wyrastają osiedla bloków balkon w balkon, bez parkingów i nowej drogi dojazdowej...

Czy te "wnętrzności" omawianego budynku nie są bardziej narażone na uszkodzenia będąc na zewnątrz?

Dwa wilki - o ile w przypadku mieszkaniówki, czy obiektów handlowych nie oczekuję przebłysków geniuszu, martwi mnie indolencja architektonistów projektujących obiekty sakralne, strasznie to najczęściej brzydkie i ociężałe, bez polotu, betonowy "gotyk", dawno nie widziałem ciekawej realizacji.

Hej, świetny, dający do myślenia odcinek! Podrzucam nieśmiało pomysł na kolejny OT - Han van Meegeren, historia na kapitalny dramat sądowy - kontrowersyjna i zachęcająca do dyskusji na temat krytyków sztuki. Pozdrawiam!

wow dziękuje za budynek

Może by tak ocena Wilanowa? Osiedle powstało od podstaw, ma ok. 20 lat. Co się sprawdziło, a co nie. Co można było teraz zrobić lepiej?

Nam na pierszym wykładzie z matematyki na Wydziale Automatyki Politechniki Ślqskiej w Gliwicach , profesor jeszcze Politechniki Lwowskiej bo Slqska była kontynuacjq Lwowskiej, powiedział do 200 osób w auditorium dwupiętrowym powiedział: po pierwsza semestrze będzie was połowa a skończy was w terminie Jenna trzecia. Byliśmy zszokowani I pognębieni ale tak się stało. Mnie sie udało zrobić magisterium w przewidywalnym terminie. Nie zawsze profesorowie dmuchajq w nasze skrzydła.

Też jestem architektem praktykiem, robię w mieszkaniówce i rzeczywiście jest tyle obostrzeń, przepisów, warunków i wytycznych, że niewiele miejsca jest na kreatywność. Do tego dochodzą ulubione układy mieszkań inwestora, więc czasem planowanie budynku wygląda jak układanka z kart mieszkań ;) Mimo wszystko swoją wizję też można przemycić :)

Jeśli chce się pozować na mądrego w jakiejkolwiek dziedzinie, na konkretne pytanie należy odpowiadać zaczynając od magicznego równoważnika "To zależy.", więc i ja tak zacznę. Czy ostre wymagania MPZP i zamawiającego oraz powszechna dostępność (a wręcz obligatoryjność używania) oprogramowania z identycznymi bibliotekami elementów i rozwiązań zamienia twórczość w odtwórczość? To zależy. Zależy od tego czego się od narzędzi i siebie oczekuje, ile chce się dać od siebie (najtaniej byłoby jak najmniej), jak się z dostępnych narzędzi korzysta (czy zafiksowaliśmy się na jakichś elementach i rozwiązaniach, czy każdą wolną chwilę spędzamy na przeglądaniu posiadanych i dostępnych bibliotek i staramy się je udoskonalać?). Czy chcemy, aby nasze projekty miały unikalny sznyt (styl, niejawny podpis architekta) dzięki temu, że będziemy kopiować własne rozwiązania, czy raczej dzięki temu, że będziemy jedynie krążyć wokół pewnej idei, której ducha będzie można znaleźć w projektach? Do projektu o największych obwarowaniach podejść można jak do projektu będącego największym wyzwaniem. To kwestia podejścia. Nawet "niewolnik" może być artystą pierwszej klasy. Dzieło świadczyć będzie w pierwszej kolejności o firmie, która będzie tam miała swoją siedzibę lub o mieście, które umieści tam swoje biura lub muzea. Niewielka część użytkowników będzie się zastanawiać kto był twórcą, odpowiedzialność najpierw zrzucając na zamawiającego lub korzystającego. I tutaj zawsze warto jest negocjować z zamawiającym, bo coś, co trudno jest wycenić, nigdy nie jest bezwartościowe, a czasami jest wręcz drogocenne. Zawsze wolę w pierwszym i drugim odruchu za kiepską realizację winić zamawiającego, który projekt wybrał lub zaakceptował. Gdyby trafił na kiepskiego architekta, mógłby zawsze z niego zrezygnować (i jako estetycznego odbiorcę architektury nie obchodzą mnie uwarunkowania finansowe). Co do rozwiązań neomodernistycznych i często postmodernistycznych, to wykazuję pewną powściągliwość. O ile zawsze nowatorskie rozwiązania typu Centrum Pompidou i budynek Lloyd's w pierwszej chwili też wzbudzają we mnie nieukrywane zainteresowanie i nierzadko zachwyt, to dość szybko stają się męczące. Nie nudne, lecz męczące. Natłoczenie form, czasami też barw, wśród których ukrywa się bryła wraz z jej przejrzystym planem funkcjonalnym, po pewnym czasie powoduje u mnie wręcz ból głowy. Zdaję sobie szybko sprawę z tego, że mogę się zachwycać nad tego typu architekturą, o ile nie widzę jej każdego dnia lub tygodnia. Dla mnie nie tylko sam budynek, ale wręcz całe miasto, powinno być maszyną o prostym, przejrzystym, niemal intuicyjnym planie, bez konieczności sięgania do instrukcji obsługi (infografiki, znaków drogowych, drogowskazów etc.). Przeszklenie całej tej graciarni nie rozwiązuje problemu, bo ilość atakującej z każdej strony informacji jest olbrzymia. Życie jest zbyt skomplikowane w innych dziedzinach, aby zaśmiecać jeszcze sobie całe otoczenie obrazem wymagającym ciągłej analizy i wizualnej i (co gorsza) często też dźwiękowej. P.S. Co do wilków, to wilka "cięcia kosztów" widzi każdy, kto śledzi życie jakiejkolwiek inwestycji od trwającej często wiele lat zabawy z obywatelem/mieszkańcem na łamach prasy lokalnej z powracającymi regularnie co roku i przed każdymi wyborami wizjami jakiejś inwestycji, aż po wszystkie kolejne jej etapy, w których śmiała wizja godna XXII wieku jest powoli obcinana aż do etapu odtwórczej realizacji czegoś znanego z lat 80' wieku XX (często też przyciętej ostro po wysokości "bo MPZP", co mocno boli każdego miłośnika wieżowców; wcześniej brak jakiegokolwiek MPZP nie przeszkadzał włodarzom miasta rzucać wizualizacjami drapaczy chmur rodem z Dubaju).

Architekt to nie jedyny zawód gdzie można doświadczyć rozczarowania po ukończeniu studiów. W każdej jednej branży i zawodzie trzeba skonfrontować swoje wyobrażenie z rzeczywistością ;)

Bardzo fajny i ciekawy filmik

Niby 21 minut, a nie wiadomo kiedy minęło

Jestem trochę rozbity ponieważ gdy oglądam wasze filmy (wnosicie mnóstwo wspaniałej energii) to jedyna wspaniałość którąbym umiał sobie tylko wyobrazić to Architektura. Natomiast gdy idę na uczelnię to zamiast się cieszyć tym że studiuję Architekturę myślę tylko o tym żeby to się jak najszybciej skończyło ;) Pozdrawiam

no nareszcie jesteście. pozdrowienia

Świetnie się Pana słucha. Bardzo ciekawe tematy Pan i Pani Natalia poruszacie. Ciekawe jak Pan oceniłby budynki mieszkalne we Wrocławiu wybudowane nad Odrą i w pobliżu, w okolicach pl. Jana Pawła II. Wydają się ciekawe, jakby wiatr nimi troszkę pofalował. Dość dynamiczne bryły.

Tomasz Hliniak skończyłem studia na Arch. na Politechnice Śląskiej. dla mnie od wtedy do dziś "2 wilków" wyglądało tak: studenci, którzy oglądali czasopisma, bo netu nie było, "inspirowali się" a wtedy w latach 1990 zaczął się Koolhaas, Holendrzy, itd. oraz zaczęło się otwarcie na Zachód - Holandia, Francja... i to nazywam Polską Szkołą Plagiatu. Wilki 2 - przynajmniej byli: a. moralnie mieli opory przed zrzynaniem przy czym już przeczuwaliśmy, a osób takich było naprawdę mało, że to nie jest takie proste wymyślić coś nowego - że to by trzeba teoretycznie "ułożyć sobie cały świat", aby z tej myśli samodzielnie i autorsko oraz nie oglądając się na boki stworzyć coś nowego i wartościowego. Ja tyle.

Dobrze że poszedłem do technikum mechatronicznego😲

Uważam, że można zaprojektować architekturę prostą, a jednocześnie oryginalną. przykładem może być architektura 20-lecia międzywojennego. A wy co o tym myślicie?

Radku, "obiema ręcami" podpisujemy się pod przemyśleniami, ale efektów twórczej pracy architektów nie musimy szukać przecież za granicą - jest masa świetnych obiektów w Polsce! edit: byłbym zapomniał. Dwa wilki!

Architekt zaraz po studiach - Marzę aby tworzyć projekty piękne, funkcjonalne i ponadczasowe! Pierwszy pracodawca - Zrób tak aby wyszło tanio i wyciśnij jak najwięcej metrów kwadratowych z tej działki, nie przejmuj się jakością architektury ani urbanistyką.

no witam ponownie :D Dawno mnie nie bylo

Oczywiście, że doczytałem! :) Byłbym silnie zainteresowany opowieścią o twórczości Friedricha Stowassera, a może raczej tym w jaki sposób udało mu się namówić do współpracy tych wszystkich inżynierów. Właśnie tak, styk sztuki i rzemiosła. Kto zaryzykował swoje pieniądze i jakim cudem doszło do realizacji tych szalonych wizji.

Moim zdaniem jest jeszcze 3ci wilk - wilk urbanistyki i długofalowego planowania, wilk myślenia o architekturze jako o drodze do uczynienia społeczeństwa lepszym i sprawiedliwszym. Ten wilk został w Polsce zagryziony przez developerskiego wilka i dobity strzałem w głowę przez skorumpowanych reprywatyzacją urzędników. I dlatego nieważne, czy budynki w Polsce są ładne czy brzydkie, są one przede wszystkim nieludzkie, niszczą ostatnie skrawki zieleni, zmuszają ludzi do kredytów na całe życie, by kupić coś, co istnieje tylko na wizualizacjach. Stają na terenach zarezerwowanych pod linie tramwajowe, na terenach zalewowych albo w miejscu "samoistnie spalonych" zabytków. Architekci w służbie nieuczciwych inwestorów przywracają piękno starych kamienic, ale ludzie z tych kamienic wyrzucani są na bruk przez mafię. Architektura w naszym kraju jest narzędziem ucisku. Najlepszym przykładem jest dla mnie stojący w Warszawie czarny gmach sklepu Witkac, ten dom może i jest ładny. Ale nie dla tych ludzi, którzy na tę czarną, kamienną ścianę muszą patrzeć codziennie z okien stojącego dosłownie kilkanaście metrów dalej bloku. Tak się buduje w Polsce. Projektant tego kloca pamiętał o spełnieniu norm, to prawda, ale zakpił sobie z nich, robiąc to, co zrobił. To bardzo smutne.

Radosław jak zwykle rzucasz wszystkich na kolana.Brawo i dzięki.

W mojej najbliższej okolicy w ostatnich 3-5 latach powstało 8-10 domków - każdy z nich projektował inny projektant (jeden wybitniejszy od drugiego :P), teoretycznie każdy jest "w stylu" (Podhale: skośne dachy dwuspadowe z wyglądami i okapami, jedno/dwa pietra w dachu, wykończenie drewnem i skałą itp.) i każdy z osobna jest niebrzydki ale jak stoją jeden obok drugiego to serce pęka! Różnice w proporcjach, orientacji, wykończeniu, pomysłach na to jak zrobić okna, balkony, okapy w dachu dają efekt chaosu architektonicznego. Na myśl od razu przychodzi mi wyjazd do Ga-Pa i tamte domki mimo że rożnych rozmiarów i różnie ozdobione to wszystkie spójne: od garażu po hotel na 100 osób.

Panie Radku! Prosimy o odcinek o tym cudeńku za plecami. Dwa wilki 😁

Dwa wilki, pozdrawiam i gratuluję kolejnego ciekawego materiału

Akurat w patodeweloperce jest dużo kreatywnego wilka. Jak zrobić coś, żeby mieściło się w przepisach, ale i żeby zrobić to najniższym kosztem i maksymalnie wypełnić działkę ;)

Dziekuje za te materialy panie Radoslawie. Gdyby rozgladal sie pan za nowymi tematami to bardzo chetnie uslyszalbym o wplywie antykultury na architekture. Temat poruszal juz pan Krzysztof Karon ale chetnie bym posluchal pana opinii. Bardzo tez jestem ciekaw pana zdania na temat budowania domow w stylu dworkowym. Piekna tradycja czy kiczowata moda? Ja sklanaiem sie ku tej pierwszej opcji. Pozdrawiam.

Wilk kreatywny, ale pozbawiony umiaru i smaku może się okazać jeszcze gorszą bestyą...

Radek, właśnie wpadłeś na to, że szkoła przygotowuje do życia w świecie, który nie istnieje. Brawo, ja odkryłem to w podstawówce. A seminarium chętnie posłucham ;)

Właśnie przez podobne opinie na temat studiowania architektury w Polsce zdecydowałam się, że spróbuję za granicą. Wydaje mi się, że nasz program ma dużo problemów, które w Holandii czy UK zostały już rozwiązane.

Zgadzam się w stu procentach. Sam myślałem ostatnio nad zrobieniem ankiety nt. zadowolenia z wybranego zawodu architekta. Uważam, że ściera się tu tak dużo problemów nie do pogodzenia, że trwanie w zawodzie jest jak kopanie się walka z koniem

Jak zwykle super odcinek! A może zrobicie odcinek o patodeweloperce w Polsce? Mega interesowałaby mnie Wasza opinia na temat inwestycji Bliska Wola Tower, zwanej również "warszawskim Hongkongiem"

Dziękuję

Wnętrze budynku Lloyda jest dla mnie arcydziełem, nonszalancko niewymuszony eklektyzm :-)

Budynek który jest efektem twórczości sam z siebie przykuwa uwagę, nawet tych osób, które nie znają się na architekturze (jak ja).

Patodeweloperka w Polsce ma się dobrze - nie ma co płakać...

Zszokował mnie trochę fragment dotyczący pracy twórczej. Zgodnie z tym tokiem rozumowania, to i praca artysty malarza nie jest pracą twórczą, bo tylko na podstawie zdobytej na studiach wiedzy i doświadczeń nanosi pigment na płótno, przy użyciu narzędzi ograniczających jego kreatywność, takich jak pędzel, czy szpachli, używając tych samych kolorów co inni wcześniej...

Dwa wilki!

Tymczasem ja rozpoczynając drugi semestr studiów... 👁👄👁

Proszę o odcinek o warszawskiej willi Brukalskich, pierwszym prywatnym modernistycznym budynku w naszym kraju.

Czy budynek, który trzeba "objaśniać", tłumaczyć co z czego wynika, rzeczywiście jest piękny? Dla mnie piękno budynku polega na tym, że podoba się on zarówno wuedukowanym specjalistom od architektury, jak i zwykłym ludziom. Z omawianym budynkiem Loyda tak raczej nie jest. Dla mnie to trochę jak u Gombrowicza... "bo Słowacki wielkim poetą był" 😉 Mamy ten budynek uznawać za piękny, bo architekci uznają go za piękny. A jeśli nadal nie jest dla nas piękny, to architekci nam zrobią wykład i wytłumaczą, dlaczego piękny jest 😉 Taki to jest niestety problem współczesnej architektury, tj. tej z ostatnich kilku dziesięcioleci. Architekci muszą tłumaczyć zwykłym zjadaczom chleba, dlaczego ich budynki są piękne. Największych dzieł architektury, tych sprzed kilku wieków, laikom omawiać nie trzeba żeby się spodobały.

Wilki dwa... sam byłem na architekturze. Marzyłem o tym odkąd pamiętam. Niestety studiów nie ukończyłem... życie potoczyło się na drodze innego powołania. Natomiast mam ciągle kontakt z moimi kolegami ze studiów. I faktycznie jest tak jak mówisz: nuda, "kopiuj-wklej", oczekiwania inwestorów itp. Nie mniej jednak zdarzają się perełki. I chyba warto czekać na ten moment postawienia tej... chociaż jednej, jedynej w swoim życiu perełki.

Ta druga anegdotka bardzo do mnie przemówiła. Miałem tak samo..

Pytanie tylko co z utrzymaniem czystości "elewacji" budynku? Budynek na zdjęciach czysty, ale oczywistym jest, że koszt czyszczenia musi być wielokrotnie wyższy niż w przypadku tafli szkła, a jeżeli by zostawić go i nie czyścić, to po chwili wyglądałby jak stara instalacja z przerośniętej elektrowni. Czy to nie unicestwia celu budynku?

Nie każdemu trafia się zaprojektować pewnien pałac nad Morzem Czarnym :) Ale projektat zrobił błąd bo nie uwzględnił... wilgoci i poszła pleśń. Ale małe formy willowe, czasami się trafią.

nie wiem co mnie tu przywiodło, ale ciekawe to jest.

Wartościowe i mądre 🏢

12:40 Czyli Lloyd's to kopiuj-wklej, Centrum Pompidou gdzie też mamy technikalia na zewnątrz ;-)

Super lubię wasze filmy

A to nie jest tez troche tak, ze wyciaganie instalacji "na wierzch" to cecha charakterystyczna budownictwa w UK? Pamietam, jak bardzo zdziwily mnie rury prowadzone na zewnątrz budynków mieszkalnych w Londynie.

Czasami zdarza się też tak, że owe obostrzenia miejscowego planu powodują, że może wydarzyć się ciekawy pomysł, dużo zależy od naszej wyobraźni. Choć trzeba przyznać, że w większości przypadków obostrzenia "zabijają"...

To ja zabijam Waszą kreatywność :). W branży często słyszę "zaprojektowaliśmy fajny budynek, ustaliliśmy wszystko z branżami a teraz przyjedzie rzeczoznawca ppoż. i nam to wszystko zepsuje". Prawdziwą perełką i smutną prawdą jest to co powiedziałeś w pierwszej połowie filmu - polskie przepisy nakazowe regulują tak wiele kwestii, że na twórczość zostaje mało miejsca. Przepisy nie nadążają. Ludzie też- ale głównie Ci w urzędach .

Znakomity odcinek (ja jestem architektem urodzonym w Polsce, ale wykształconym w Stanach, i tam pracuję.)

To troszkę jak z gospodarką przestrzenną/urbanistyką. Myślisz, że będziesz drugim Stubbenem, a w rzeczywistości Twoja praca będzie się ograniczać do prób wpasowania się tak w system planistyczny, aby twój zleceniodawca zapłacił jak najmniej i nikt go do sądu nie podał....

Gdy spojrzałem na ten budynek pierwszy raz, pomyślałem: typowa przekombinowana współczesna szkarada. Po wysłuchaniu Radka myślę sobie: o kurde, wizjonerstwo!

Nie wiem czy dobrze zrozumiałem - ten budynek Lloyda - jest piękny tak?

Jako architekt nie mogę się zgodzić z tym, ze wymagania inwestora, prawo i plany miejscowe tak ograniczają, ze nie ma miejsca na twórczość. Na konkursach architektonicznych często jest np 100 zupełnie innych rozwiązań, a to chyba jednak świadczy o twórczości. Moim zdaniem przeszkoda jest często czas i ogrom koordynacji i formalności.

Jeśli wyciągnięcie instalacji na zewnątrz jest tak genialne, czemu nie jest dziś stosowane powszechnie? Bo jest to tylko uzasadnienie dla zastosowanej industrialnej estetyki. Elementy typu kanały wentylacyjne, rury, kable są praktycznie bezawaryjne. Wyciągnięcie ich na zewnątrz wymaga dodatkowych izolacji a cały osprzęt instalacyjny typu rozdzielnie elektryczne, przepustnice, prowadnice dźwigów osobowych jest narażony na czynniki zewnętrzne, podwyższające ich awaryjność. Wprowadzenie nowych instalacji typu sieć logiczna wymaga prac zewnętrznych, które ze swojej natury są bardziej skomplikowane, a co za tym idzie droższe. Poza tym, że budynek wygląda interesująco, użytkowo jest absurdalny.

Przez te wszystkie obwarowania formalno-prawne w Polsce Architektura to juz niemalże produkcja a nie twórczość ....

Moglibyście podać sygnaturę tego wyroku Trybunału Sprawiedliwości o twórczości architektonicznej?

Dziękuję za film skłaniający do refleksji. Firma zajmująca się "od stuleci" asekuracją powinna starannie rozważać ryzyka, szczególnie ryzyka związane z przyszłością. Wystawienie tych wszystkich 'wrażliwych' dla funkcjonowania budynku instalacji na zewnątrz jest wyrazem nieskrępowanego żadną obawą optymizmu aktuariuszy firmy. Taka postawa u architektów nie dziwi, i nie mnie ją oceniać, natomiast aktuariusze ubezpieczeniowi..., no cóż, muszą policzyć przyszłość - współczuję. Może policzyli i wyszło że w przyszłości firma zawsze może zmienić siedzibę. To jest twórczy, logiczny i niezwykły projekt ale w przyszłości będzie tam centrum romantyzmu architektury końca XX wieku.

tak, :-), ja tylko dlatego jestem twórczy, że łamię wszelkie zasady, w muzyce i malarstwie

Aktualnie widać na rynku nieruchomości takie "na siłę " udawadnianie przez architekta, ze "tworzy" i powstają koszmarki typu: małe mieszkanie i najwazniejsze pomieszczenia na planie trójkąta - na pewno nie kopiuj-wklej ale moze lepiej, zeby czasami architekt zostal przy kopiuj-wklej 🙃

Tak na pocieszenie dla architektów powiem, że bardzo lubię chodzić po Wrocławiu i podziwiać jakie budynki powstają, bo zwykle mają w sobie coś fajnego, ale niestety oglądając już plany i gotowe mieszkania to niestety funkcjonalnie wygrywa osiedle z lat 50/60 (mały korytarz, pomieszczenia zbliżone do kwadratu). Chyba też największym widocznym na pierwszy rzut oka zarzutem do nowo powstających budynków jest ich oderwanie od otoczenia i nie wierzę w tłumaczenia jak w przypadku galerii dominikańskiej że jej cegła koresponduje z zakonem dominikanów a użycie lustrzanej fasady jedynie lekko maskuje fakt ze nie pasuje tam

Niestety nie jest to tylko Polska rzeczywistosc. Pracuje dla firmly budowlanej w UK I projekt ktory raz sie wychili ponad inne jest rzadkoscia, a jesli sie sprawdzi to zaraz potem wyrasta 10 bardzo podobnych dookola, Co sprawa ze ta wyjatkowosc zanika. Choc w architekturze nie jest to chyba nowosc ze styl I trend danego czasu jest powielany...

Świetny odcinek. Pozdrowienia z Frankfurtu nad Menem. Proszę zobaczyć projekt FOUR Frankfurt.

kurcze, właśnie ten 1 wilk najbardziej mnie powstrzymuje przed pójściem na architekturę :/

The best architecture RU-vid Chanel 👈🏻👍🏻🙌🏻 Like if u agree