Şeir söylüyen gardaş diliniz var olsun. Zülfüyye xanım Allah canınıza sağlıg versin ellerinize sağlıg . Çoox kövreldim hetta ağladım da . Müşaet eden gardaşlar var olasız öox gözel alınıb.
Zülfiyyə xanım,Arif Babayev segahı, Siz isə sazda yaniq kərəmi ifa edərkən Məqsədin dediyi kimi damarında azəri qanı axan insanların düşüncəsinə varlıgına hakim kəsilirsiniz, Uzun müddət oz ifa təsirinizdə saxlayırsınoz insanı. Bax sənət budur,əsil sənətkarlıq budur,ay xanımlar xanımı Zülfüyyə xanım
ELDAR NƏSİBLİ SİBİREL KƏRƏM ELƏ YANMALIYDI...1994 Bəsdir, aşıq, Kərəm, deyib-ağlama, Kərəm elə yanmalıydı, yandı da. Öz odunun işığından qamaşan Gözünə qəm qonmalıydı, qondu da. Kərəm elə yanmalıydı, yandı da. Fələk hardan hara saldı, qanmadı, Dərd qəlbinə yara saldı, qanmadı. Dağ-yağışa, qara saldı, qanmadı. O yollarda donmalıydı, dondu da. Kərəm elə yanmalıydı, yandı da. Öz elini, obasını unudan, Anasını, babasını unudan, Bir ağçinin ətəyindən bərk tutan Onu mələk sanmalıydı, sandı da. Kərəm elə yanmalıydı, yandı da. Yaddan çıxdı öz Xan kökü, Xan əsli Bir kənizə ad da qoydu, xan Əsli. Bu günə o qoymadımı bu nəsli, Namərd oğul sınmalıydı, sındı da Kərəm elə yanmalıydı, yandı da. Gör bir kimçün saz götürdü əlinə?! Gör bir kimin kəmər oldu belinə?! Gör bir kimin uyub şirin dilinə?! Öz yurdunun gözəlini dandı da, Kərəm elə yanmalıydı, yandı da. Bəstir, aşıq, ağlımızı aldığın. Ağzımızı dağa, daşa saldığın. Vallah, səni ağlayır öz çaldığın. Qanan məni qanmalıydı, qandı da, Kərəm elə yanmalıydı, yandı da. 1994
04:55 den 05:45 e qeder seslenen parca segahin icerisinnen olan parcadi-ama improvize xarakterli...o hisse Yaqub Memmedov mensuriyye oxuyarken Habil Eliyevin mensuriyyenin daxilinde ifa etdiyi segah xallaridi... Yaqub Memmedov ifa eden mensuriyye zerbi mugaminin daxilinde ewitmek olar o hisseni...
