BÖYLE ÖĞRETMEN Mİ OLUR BE! 

Binlerce hak eden öğretmen adayı yıllarca atama beklerken, böyleleri kadroları işgal ediyor işte.

Öğretmenlik çok kutsal bir meslek ve herkes hakkını veremiyor ne yazık ki. Öğretmenliği oturup iyice bi düşünmeleri gerek.

çocuğa çok uzuldum kucukken herhangi bir nedenden dolayi dislanan herkes bilir. ömür boyu o ''oteki'' olmak duygusu her konuda, her sosyal ortamda agir basar.

Okul öncesi öğretmenliği öğrencisi olaraktan herkes öğretmen olmamalı diyorum. Şimdi bu çocuğu nasıl topluma geri kazandıracağız? Nasıl okulu sevdireceğiz? Nasıl öğretmenlerini sevdireceğiz? Bu hareketten sonra nasıl kendini ait hissedecek? Umarım ailesi ve gelecekteki öğretmenleri bilinçlidir de bu çocuğumuz ayrı kalmaz..

Abartısız söylüyorum bu gibi olayların ciddi anlamda yıkıcı sonuçları oluyor. 9 yaşımdayken beden eğitimi dersinde sırf bir hareketi yapamadığım için hoca beni 60 kişinin önünde (2 sınıf birleşik ders yapıyorduk) çok feci azarladı. Ağlayacak gibi oldum bir de sen ne biçim erkeksin diye azarladı. Zaten sessiz, içine kapanık bir çocuktum bu olay da zaten olmayan özgüvenimi tamamen bitirdi. Şimdi üniversitedeyim ve hala sunum yapmak, kalabalık önünde konuşmak korku filmi gibi geliyor. Öğretmenim olacak o ruh hastasının bir anlık düşüncesizliği resmen gençlik yıllarıma mal oldu.

Benim değil ama kardeşimin başına gelen bir olaydan bahsetmek istiyorum. Kardeşimde dikkat eksikliği var. Kafası sevdiği alanlarda çok iyi çalışmasına rağmen çoğu derslere pek ilgi duymuyor ve okulda bu yüzden zorlanıyor. Geçenlerde İngilizce dersinde hocası ona ödev kontrolü tarzında çok basit bir görev vermiş (hoş kendisi İngilizce dersini sever) ama sınıfında bulunan sınıf arkadaşları onun "tembel" olduğunu bahane ederek hocasına itirazda bulunmuşlar ve hoca sorgulamadan görevi ondan almış. Kendisi bu olay yüzünden cidden çok üzüldü. Zaten derslere olan az ilgisi, hocaların ve akranlarının bu tavırları yüzünden hiçe düşüyor. Kendisi ayriyeten daha önceden okulda fiziksel ve sözel zorbalığa uğramasına rağmen hiçbir önlem alınmıyor ve bu durum öğretmenler tarafından geçiştiriliyor. Öğretmenlerin belki de kolayına geldiği için bu tarz çocuklara yardım etmektense tamamen ayrıştırmayı tercih ediyorlar.

o çocuğun özgüveninin düzelmesi ne kadar zaman alır kim bilir, düşündürücü.

Üzülme çoçuk biz onları bırakıp seni izledik cok iyisin 🫶🏻

Abi ben 18 yaşındayım, şimdi bile topluma yeni yeni karışıyorum. ilkokul, özellikle ortaokul öğretmenleri denetlenmeli, DİREKT DENETLENMELİ. Hassas, sorunlu bir çocuk olmama rağmen ateşe körükle giden "öğretmenlerimi" affetmem.

Disleksi ve dikkat dağınıklığı tanısı olan birisi olarak eğer yaşıtlarına göre herhangi bir konuda geride kalma durumun vs varsa ilkokulda gerçekten seni ayrıştırabiliyorlar bu videodaki çocuk kadar ileri bir ayrıştırma durumu yaşamamış olsam bile ilkokulda ki hocamin küçükte olsa bazı konularda beni ayrıştırdığını hatırlıyorum her çocuğa ders kitabı verip sadece bana vermemiş olması gibi durumlar yaşadım ve açıkçasi böyle birşey bile bir çocuk için gerçekten travmatik sıkıntılar yaratabiliyor çünkü ilk başta kendisinin sıkıntılı olduğunu düşünmeye başlıyor ve bu ilerledikçe daha büyük sıkıntılar ortaya çıkarıyor mesela ben çevremdeki çocuklara göre daha farklı davranıldığım için kendime güvenmekte zorluk çektim ve eğer erken yaşlarda özgüven sıkıntıları çeken bir çocuğa erkenden müdahale edilmezse inanın bu ileride çok daha büyük sıkıntılara kapı açıyor çünkü özgüveniniz o kadar kötü oluyor ki insanlardan korkucak seviyeye geliyorsunuz işte bu yüzden özellikle ilkokul çağındaki çocukların gelişiminde rol oynayacak önemli etkenlerden birisi olan öğretmen figürü düzgün kişilerden olmalı eğitimin nitelikli olması gerektiği gibi öğretmen olacak kişilerinde nitelikli kişiler olması gerekiyor

"Maaşı iyi, devlet memuru, tatili var" diye öğretmen olanlar kendilerini böyle belli ediyorlar. İşin ironik kısmı ise ne maaşı iyi ne de 3 aylık kesintisiz tatilleri var. Eğer bu mesleği severek yapmayacaksanız yapmayın

Bu yine iyi ben 3. sınıftayken, hoca benim sıramı duvara çevirdi 1 hafta duvara bakacaksın dedi. 3. gün annem okula geldiği için vazgeçti. Ne yazık ki ailem eğitimsiz olduğu için şikayet etmedi ve bu zorbalama 4 yıl sürdü bende çok derin psikolojik sıkıntılar yarattı herkes öğretmen olmamalı

Öğretmenlik okudum pedagojik formasyon eğitimi var orada çocukların doğumundan itibaren ruh sağlığı, beden sağlığı, her dönemde nasıl gelişmeler gösterir her şeyi ama her şeyi öğrenirsiniz. Bu hareket bu çocukta ömür boyu özgüven problemi yaratır o şahsı öğretmen olarak görmüyorum hatta hemen işine son verilmeli bu şekilde davranan biri o çocuklara hiçbir şey öğretemez

Ben küçükken çok zayıf bir çocuktum, sırtımda kemiklerimi görebilirdiniz. Bu zamanlar anaokul-ilkokul zamanıydı ama. Neyse ben 3-4 yaşlarında bir kreşe gidiyordum ve orada yer öğrenci belirli yemek, ekmek ve meyve suyu içerdi (yanına su koyarlardı ama suyu yemek bitmeden içmek yasaktı) bende hiçbir zaman bitiremezdim yemekleri bu yüzden beni yemek bitrene kadar oturtulardı hatta ağzıma yemeği soktuklarını da hatırlarım. Ben yaşıtlarımın zar zor bitirdiği yemeği bir anda ağzıma sokup yutturdukları için neredeyse hergün kusardım. Her kustugum zaman ceza verirlerdi. Uyku problemlerimde vardı ve bunun acısını da orada çektim ve başka anılarımda var ama onları anlatmayacagım hakkımı helal etmiyorum benim gibi kucucuk cocukları koleymisiz gibi dakikası dakikasına yasatıryolardı hergun tuvalete gitme saati bile vardı ve herkes gidemiyordu cok kalabalık olundugu için en fazla 6 yaşında en az 1 yaşında küçücük çocukların ve bebeklerin oyle yerlere gitmesine karşıyım tekrardan soyluyorum hakkımı helal etmiyorum

Normalde aşırı takıntılı veya böyle şeylere takılan biri değilim ama konu çocuklar olunca sinir kat sayım artıyor ve hani deliriyorum. Çocuk be çocuk bu onun artık asla hafızasından silinmeyecek bir travması oldu ve cidden onun adına üzüldüm. Umarım bu konu hakkında ilerde en ufak bir şey hatırlamaz.

Bunlar benim de küçükken başıma gelmişti, şimdi ise insanlarla konuşmaya çekiniyorum

yazık bu arada çocuğa benimde böyle bi olayım olmuştu hoca onlara bakarak ne yapıyolara sende aynısını yap demişti

Bazen şiddetin haklı bir çözüm olduğuna inanıyorum, çünkü bu kadın hiçbir ceza almayacak, öğretmen olmaya da devam edecek ve kadroyu işgal edecek. Sağlam bir dayak yese asla unutmaz ama, ve evet şiddet bir çözüm yoludur bazen.

Disleksi ve Ahdh'sinin olması hiç bir şey ifade etmez! Annem ile babam yıllarca duyma, görme ve zihinsel engellilerle tiyatro oyunu yaptılar. Ve sonunda iyi işlere imza attılar! Ayrımcılığın bahanesi olmaz!

Nedense çocuğu ilzerken onun yerinde kendim istedim ağladım ben burda ağaldım çocuk kim bilir ne düşünüyor.....

9. sınıfta bir ingilizce projesinde internetim çekmedi türk telekom kaynaklı. Görüşmedeydik adımı sordular cevap veremedim hoca da çık diye bağırıp 1 ders kapının önünde bekletti

Benim bayağı küçüküğümden gelen 2 psikolojik 1 fiziksel rahatsızlığım var. Daha 7. sınıfken hoca sürekli benim fiziksel rahatsızlığımla dalga geçiyodu bir de o zamanlar yeni fark edildiği için hastalığım komik de gelmiyodu bana yani çok kırıcı oluyodu. 8. sınıftayken de hocalar beni psikolojik rahatsızlıklarımdan dolayı pek sevmezdi. Hatta bi ara hoca gelip "Yani en sevmediğim öğrencim sensin sınıftan birini atmam gerekseydi seni atardım" gibi birşey söylemişti sınıfın ortasında sonra kekelediğim için de çok dalga geçerdi hocalar. Kendimi kesmeye ya da intahar girişimlerinde falan bulunmaya başlamıştım artık o derece. Rehberlik hocasına neler yaptıklarını anlatınca ya hocalar beni terslemeye başlardı ya da rehberlik hocası böyle hissetmen doğal ergensin çünkü derdi. Kafamda başıma gelenleri o kadar çok normalleştirmiştim ki depresyona girdiğimi bile fark etmedim bana da psikiyatri söyledi depresyonda olduğumu. Onlar yüzünden ben günde 15 ilaç kullanmaya başlamıştım. O boktan hocalardan kurtulduğum için o kadar mutluyum ki anlatamam.

Ben öğrenmek çıkışlı bir insanım ve gerçekten çocukların yaşlarına,zihinsel durumlarına bir çok şeye göre eğitimler alıyoruz. Ancak şu son zamanlarda çok oluyor(herkes için söylemiyorum). farklı bölümler bir kaç aylık formasyon eğitimiyle öğretmen oluyor. Sonuç kalbi kırık, travma yaşamış çocuklar😢

Bu öğretmenin bu kadar vasıfsız olmasının bir sebebi üniversitelerin eğitim kalitesinden kaynaklanmakta, sıfır net fizikle fizik öğretmenliği bölümüne girebiliyorlar örnek olması açısından, bana kalırsa ciddi sıralama sınırlamaları getirilmeli ve öğretmenlerin maaşları iyileştirilip zeki insanların bu mesleği seçmeleri teşvik edilmeli. Ben derece yapıpta x öğretmeni olacağım diye hiç duymadım ve görmedim, istisnalar var ise dahi bunun piyango misali olduğu anlamına gelir.

Maalesef, bende Disleksi olduğum zaman ana okulu öğretmenim de beni her zaman yanda bekletirdi, bir şey öğretmek yerine sadece bağırır ve hiç kordine bir şey olduğu zaman almaz idi o duygu ağır bir duygu ama sizi güçlendiriyor. ^^

Anaokuluna sadece 3 ay gittim ve o 3 ayda yaşamadığım şey kalmadı bırakma sebebimde oydu zaten okulun ilk günü (ben bir kaç ay geç başlamıştım) tamamen kaynaşmış çocukların arasında zaten kuzenlerim sayesinde yerle bir oluş özgüvenim le ve yaşça onlardan daha küçük olmamla onların oyunlarına katılmak istemediğim için hoca zaten yeni göreve başlamış bize sürekli kızar ve belli bir düzeyde şiddet uygulardı(örtülü bir kadın) beni belimden tutup kaldırdı ve annemi oradan gönderdi çığlık atata ağlamama rağmen gözlerimin önün annemin gidişini izledim daha sonraki zamanlarda da ağladığım için beni diğer çocuklardan ayrı bir şekilde tutar ve sen şöylesin sen böylesin o yüzden şöyle davranıyorum bu yüzden o sizden farklı diye açık açık masajlar gönderiyordu sınıftaki malum kişilerde bunu tez alarak bir baz olarak kullanarak taciz mi etmediler zorbalık yapıp ağır şiddetimi göstermediler ve ben o zamanlar 5 yaşındaydım

Ortaokul sondayken de okul gezisi vardı. Bir tane yüksek puanlı liseyi gezdiriyorlardı. "İlk teogdan yüksek almadığımız" gerekçesiyle 5 kişiyi sınıfta bırakıp diğerlerini götürmüşlerdi.

umarım görevden alınır

Ben ortaokuldayken okul futbol takımı seçmeleri vardı,ben de biraz asosyal bir çocuktum. Sessiz,sakin bir çocuktum. Çok sesimde çıkmazdı,çok ezerlerdi beni. Bana destek olanda yoktu zaten. Ben ilk defa heves ettim,futbol seçmelerine adımı yazdırmaya gittim. Listeyi yazan hoca suratıma bile bakmadan listeyi yazarken "senden olmaz,boşver." Dedi kovdu beni odadan. Hoca daha tanımıyor bile birde beni. Dersime giren hocalardanda değildi.

hatırlıyorum da anaokulunda, sanırım mezuniyet balosu için?? sınıfça hali hazırda biiiirr sürü etkinlik yapacaktık ama öğretmenimiz sadece kızların olacağı bir proje tasarlamış kafasında. bir derste bizi çıkardı ve dans öğretmenleriyle falan konuştuk, bayağı uzun bir süre de çalıştık... baloya birkaç hafta kala rengarenk giyinmiştik, artık son provalardı. o gün öğretmen şu kına gecelerinde elimize tutuşturulan çiçekli taçlardan vermişti herkese, BEN hariç. 5 yaşındaydım gidip de söylemeye içim el vermedi... sonrasında iletişim becerileri 5 yaşındaki halimle aynı olan "öğretmen" hiçbir gerekçe vermeden beni gruptan çıkardığını ve başka bir oyuna katılsam daha iyi olacağını söyledi. sınıfta o etkinliğe katılmayan tek kız bendim... o gün o kadar üzülmüştüm ki size anlatamam. gerçekten birilerine bir şeyler katmak isteyen gencecik insanlar yerine bu tiplerin atanması, ben 5 yaşındayken yaşananlardan daha üzücü ahhahajskshd

Benim ilk okul öğretmenim de aynıydı. Sürekli beni zorbalıyordu. Ortalama düzeyde okuma yazmayı bilerek gittiğim okuldan okuma yazmayı unutarak çıkmıştım. Sonrasında öğretmenim yüzünden öğrenciler zorbaladı. Öğretmen de bunu destekledi ve ailem de sesini çıkarmadı. Eti senin kemiği senin felsefesiyle takıldılar. O zamandan beri okuldan da, insanlardan da, toplumda da nefret ediyorum. Aileme güvenim öyle bir sarsıldı ki hiç bir zaman güvenerek arkamı aileme veremiyorum. Vermek zorunda kaldığımda bile ya tutmazlarsa diye tüm ihtimalleri değerlendiriyorum. İleride çocuğuma özel eğitim verdirebilecek bir bütçeye sahip olamazsam kesinlikle çocuk yapmayacağım.

ARKAYA BİLE KOYBİLİRDİ

Çocuktan daha çok öğretmene ve onun yetişmesinde emeği geçen herkese üzüldüm. Bu çocuk bu durumu elbet atlatır ama o öğretmen pedagojiden uzak hatta pedagojiyi bırak bu yaşına kadar insaniyet namına hiç bir şey öğrenememiş ve bu saatten sonra da öğrenemez. Ot gibi yaşanmış bir hayat. Geleceğimiz olan çocukların bu tarz öğretmenlere emanet edilmesi çok üzücü.

Anasınıfında öğretmen zorla yumurta peynir yedirmeye çalışmıştı o günden beri yumurta yemiyorum ve kahvaltıda menemen gibi başka bi yumurtayla yenebilen bir yiyecek olursa annem küçüklüğümden beri önce yumurtasız ayırıp sonra yumurta katıyordu

Dikkat eksikliği doğuştan gelen bir şey değil mi

İlk okuldayken benim öğretmenim de açık açık ayrımcılık uyguluyordu. Çocukken bende de dikkat eksiliği ve hiperaktivite ağırdı ve öğretmenim durumum yüzünden hiçbir etkinlikte gösteriye çıkarmıyordu. İlk okul öğretmenim başta ben olmak üzere ayrım uyguladığı diğer öğrencilerden aldığı ahı yüzünden acı içinde vefat etti (4. evre kanserdi) Orta okuldayken de müzik öğretmenim aşırı kibirliydi ve ritm ve nota okumayı bilmiyorum diye beni zorla resim sınıfına gönderirdi sen müzikten anlamıyorsun diyerek. Resim yeteneğim de vardı ayrıca ama müzik yeteneğimi ben lisede keşfedebildim. Lisedeki müzik öğretmenim hiçbir ayrım gözetmeden müziğe meraklı herkesi sınıfına gerekirse zorla alıp müzik öğretiyordu ve onun sayesinde müziği anlamaya başladım ve zamanla çok iyi tını takip edebiliyorum ki şimdi iş yerimde çok fayda sağlıyor. O da müzik öğretmenim sayesinde. Öğretmenlik yapanların çoğu sırf parası için yapıyor ancak gerçekten öğretmen olmaya hevesli insanların yolu açılsa ülkemizde eğitimde de kültürde de büyük seviye atlanır. Atandıktan sonra öğretmenler düzenli olarak psikolojik teste tutulup geçmeyenleri geçici terapi iznine çekmek gerekiyor ki yeni nesil travmalı ruh hastaları ortaya çıkmasın.

Benim ilk okul hocam Pertegim diye dalga geçmişti ondan sonra sınıfta zorbalanmaya ve dislanmaya başlamıştım tabi daha sonra baya bir kursa falan gidip düzeldi de halla biri bana pelteksin sanırım diyince utanıyorum

Bende bir DEHB li olarak bu çoçuğa çok üzüldüm bende okul zamanlarımda çok zorluk çektim tiyatrolara katılamadım ezberim iyi değil derslerimde çokta iyi değildim 20 yaşındayım hala bu hastalığı devam ettiriyorum dehb adhd vs hastalığa sahip olan çoçuklar etrafa pek uyum sağlayamazlar belki dikkatini dağıtan başka bişey vardır belkide bunu yapmak istemiyordur öğretmenin bu konuda duyarları olması lazım o çoçugu anlayabiliyorum ama bu şekilde çoçuğu ayrıştırarak o çoçugu düzeltemezssin aksine hastalığı daha da ilerler ve daha içine kapanık olur lütfen çoçuklarınıza sahip çıkın bu tür konularda sakın ezdirmeyin bu hastalığı düzelticek olan başta anne baba öğretmen ve doktordur ben ilkokul zamanlarımda gitmedim hastaneye bizimkiler büyüyünce geçer demişler halbuki öğretmenim söylemiş dikkat eksikliğim oldugunu ve artık temelli kalıcı hastalık olarak kaldı ilaçlarımı kullanmadımda acayip biri oluyorum :D ( ortama uyum sağlayamdıgı için böyle bir yorum yaptım aksine belkide başka bişeydir bilemiyorum )

Bunlar gerçekten takıntı yapan şeyler,ben ortaokulda falanken herkesin katılmasının serbest olduğu çocuk korosundan müzik öğretmenim tarafından çıkarılmıştım. Hala “şöyle bir şarkı vardı hatırlıyor musun?” diye şarkıları anlatmaya çalışırken mırıldanmaktan çekinip elimle ritim tutarak anlatıyorum

Böyle olaylara çocukluğumdan beri şahit oluyorum. İlkokuldayken engelli veya hiperaktif öğrencileri etkinliklerden çıkarmışlardı çok üzücü

Çok üzüldüm lan çocuğa, gidip sarılmak istiyorum ona senin sorunu ya da suçun oyk diye :(

Eğitim ne demek bunu bile doğru şekilde açıklayamayacak kişiler maalesef bu ünvani alabiliyor 😢

Çocuk niye onları dışlamış beyler?

Abi benimde buna benzer birden fazla yaşadığım olay var hocam yüzünden halen daha sosyal anksiyete sorunlarım mevcut lütfen ben yaşadım başkaları yaşamasın

benimde dikkat eksikliğim var ve ilkokulda öğretmenim bana çok destek oluyordu gerçekten böyle öğretmenler görünce üzülüyorum. bu arada dikkat eksikliği büyük bir şey değil sadece ders çalışma gibi monoton ve aktivisesiz işlerde zorluk çekiliyor yani bu etkinlikte zorluk çekmesi gibi bir durum olamaz çocuğa gerçekten haksızlık yapılmış, bu öğretmenin işten atılması lazım.

Bu olay dün bizim ders konumuz oldu. Bu cismin öğretmenlik mesleğini yapmaması gerekiyor. Bu "öğretmeni" savunmakta çok büyük bir yanlış. Bu cismin yaptığı hata belki bir doktoru, savcıyı, iyi bir yöneticiyi belki iyi bir insanı aramızdan söküp aldı. Yaptığı hareket öyle iki günde unutulacak bir harejet değil. Belkş bu çocuk bu haberlerde kendini görüp utandı. Gerçekten nefret ediyorum o kadındın.

3:20 aynen öyle, çocuk, ergen, öğrenciler önemsendikçe geleceğe yatırım yaparsın, gelişirsin, huzur artar. bizde gelinen durum kykda ihmalden kaynaklı asansör cinayeti yaşanması gencecik kızı kaybetmemiz. yazık çok yazık

İlkokula başladıktan 1 2 hafta sonra okulum değişmişti yeni öğretmenle tanıştık işte güler yüzlü falan sonra çok vakit geçmeden henüz rakamları yazmayı öğrenirken 6 rakamını çengelli yazdığım için sırtıma vurmuştu .d yaşıtlarıma sorduğumda en azından benim çevremde ilkokulda falan şiddet gören yok ama ben çok kez gördüm ne yazık ki :( bu duygu bazen ağır geliyor kendimi çok talihsiz hissediyorum

Bizimde bir öğretmen var kadının yüzünden kin akıyor hemde Kıbrısın en iyi okulu mesela bize koyun demişti bir kere

normalde kitabı kapağına göre yargılamamaya çalışırım fakat her yerde görüyoruz kapak nasılsa kitap da öyle çıkıyor maalesef

Çok üzücü bir şey. Ulan bari bi yere al, çocuğu gösterinin hemen yanına bırakıp gidiyorsun.

19 Yaşındayım. İlkokul günlerimi bile pek hatırlamam ama anaokulu günlerimi çok iyi hatırlarım. Derste konuştuğum için sınıftan elimle yere atılıp kapıyı çarpmaları mı dersin, öğle arası uyumamız için öğretmenler tarafından kontrol edilip uyuyana kadar tokat atarak kontrol etmeleri mi dersin, en büyük uyarı cezası olarak bebek bezi değiştirme mi dersin hepsini yaşadım. Hakkımı oranın aşcısına dahil helal etmem. Haftanın 3 günü patlıcan yiyorduk ve ben ne zaman patlıcan yesem kusardım. Lakabım şrek idi hatta sırf bu kadar çok kustuğum için :D. Devlet hastanesi anaokulu tam bir fiyaskoydu ve şimdi hayatımın geri kalanını bir dönemin ezikliğini kapatarak geçiriyorum. Tabikii hayatın gidişatını belirli bir döneme hatta çocukluğa bağlamak bile çok saçma. Ama maalesef travmalar, verdiği olgunluk cabasının yanına kar kalmıyor.

Hayatım boyunca o kadar ço ktravmam olduki ana okulunda öğretmen oyuncaklarımı alıp zorla başka çocuklara veriyordu ilk okulda hoca defalarca kez tokatlayıp azarladı aşağladı aklınca rezil etti ama asıl rezil oydu 5. sınıfta koleje geçtim tam daha iyi olucak derken yaşıtlarım tarafından devlet okulundan geldiğim için fakir ilan edilip aşağlandım o zamanlar lgs denemsinde il 7.si olmuştum (istanbul 7.si) sınavda 500. olan fln arkadaşlarım vardı yani baya fazla kişinin oldugu bi sınavdı ve 5. sınıfta o kadar çok akran zorbalıgına uğradımki ilkokul hocam yüzünden asosyal ve kavga etmeyi bilmeyen birine dönüşmüştüm çok fazla travmam vardı ilkolkul arkadaşlarım biraz kavgacı oldugum için (o zamanlar) akılları sıra protesto yapmıştı ellerine aldıkları ka ğıtlara arda seni istemiyoruz yazmışlardı 20 kişi fln 20 - 25 hatta neredeyse tüm sınıf daha okuma yazmayı yeni öğrenen çocuklardan bahsediyoruz aynı şekilde ilkokulda kavgacı dedim kendime ama buda hocam yüzünden şimdi fark ettim öyle inandırılmışım çünkü kavgaların hiçbirini ben başlatmamıştım hatta hep altta alan bendim 4. sınıfta artık bende "arkadaş" edinebilmek için hep alttan aldım ve sessizleştim ilkokul hocamız bir tane çocuğa paralı ders veriyordu çocukla bende müzikte yetenekliydik bir önceki gün sınıfta yaptıgım müziği hoca tahtadan açtı ve sınıftakiler tebrik etti ilkokul hayatım boyunca azcıkda olsa o gün mutlu olmuştum ve bilin bakalım ne oldu o paralı ders alan çocuk asla benim gibi olamayacaksın diyip bana tokat attı neye uğredımı şaşırmıştım ve sınıf annesi geldi bizi ayırdı bize sarılmamızı söyledi aklınca durumu çözmüştü ben annemi aramak istiyorum diyince bunu hocadan izin alıcaz diyip hocaya söylemiş ve hoca derste ve o cougun önünde beni aşağlayıp tartakladı ve laflar saydı çünkü paralı ders verdiği çocugu savunması gerekiyordu para onun için önemliydi daha öncede sınıfımızda küçük plastik bir basketbol potası vardı ben kırmamıştım ama sınıfımızdaki allahın surisi çocuk yarım türkçesiyle arda kırdı dedi ve suri çcuk öyle diyince potayı aldı sınıfta veliler flnda vardı toplantı gibi bir şeydi veli ve öğrencilerin önünde sen kırdın fln diyip potayı babama tamir ettirdi, hep ilk okul bir ve ikide çocukların velisi gelirdi ama benim annem çalıştıgı için hiç gelemedi her gün sınıfa giren kadınlardan birini annem sanır üzerine doğru ellerimi açarak koşardım ama sonradan fark ederdimki o annem değil bunlar sadece ilk okuldaki travmalarım 5. sınıf orta okulun başındaki travmalarım ise bahsettiğim gibi fakir denmesi birde okul başkanlık seçiminde ben çok iyi bir konuşma yaparken sözde komik bir öğrencinin çıkıp dalga geçmesiyle artık tam ne dediğini hatırlamıyorum 500 kişinin bana bir anda gülmesi ve sözde piskoloji rehber öğretmeninin yanında gerçekleşmiş bir olay 4 yıl geçti hala travma sen nasıl piskoloji okudun? müdahale etmemiştibunlar sadece 5. sınıfa kadarkiler zaten daha sonrasında kişilik değişimi yaşayıp sosyal ama başarısız olucam

öğretmenlik tıptan yüksek olmalı , doktor 1 kişi tedavi eder ama hastalıklı bir öğretmen bütün bir nesli psikologluk eder . olm çocuk o kadar üzülmüş ki amk , ben de üzüldüm . olm bu 100.yıl la , daha ne zaman bu kadar önemli bir an olacak .

Afyon'daki neredeyse tüm okullarda okuyan arkadaşlarım oldu burada okuyan arkadaşlarım da oldu. Hiçbiri memnun değildi. Amacım kadını veya okulu kötülemek değil eğitimci olmayı hak etmeyen milyonlarca öğretmen olmasına rağmen hala genç ve eğitimciliği hak edecek insanların yıllarca atama beklemelerindeki saçmalığı söylemek. (Zaten burada hiçbir okul iyi değil ama)

İçim gitti çocuğun halini görünce burdan birde o yaştaki o çocuk nasıl hissetmiştir orda dışlandığında düşünemiyorum nasıl bir öğretmen diye sormuyorum nasıl bir insan diye sorguluyorum bu kadını artık

Çocuk (DEHB) rahatsızlığı var kardeşim. Bendede var aynı şeyleri banada yaşattılar bu bir suç bu öğretmenin ya soruşturma veya. Görevden alınması lazım. Kardeşim böyle olmaz bu ipin ucu bunu yapan neler neler yapar ki. Yapıyorlar..

15 yıl önceki öğretmenlerimiz ne kadar kaliteliymiş bir kez daha anlamış oldum..

Ayrı tutulmak rezalet bir his.Çok yasadım,Çok ağladım.Umarım çocuk çok etkilenmemiştir

benzer bişeyi ilk okulda yaşamıştım hoca sınıfa girdi sinirliydi herkeze hadi gülün dedi sonra bana dönüp sen gülme dedi

0:37 aynısı bende de var böyle öğretmen olmaz olsun

ortaokulun başları olacak sanırım. ingilizce dersinde o zamanlar baya hevesliydim ama müfredat simple present tenseten öteye gitmediği için bana ek bir şey katmıyordu dersler. neyse gene bir derste hoca geçmiş zamanı anlatırken sırf hoca söylemeden hevesle boşluğa was were gelmesi gerektiğini söylediğim için hoca bana kızmıştı. o zamandan beridir lise de dahil ingilizce derslerini hiç dinlemedim neredeyse. belki o gün hoca hevesimi kırmasaydı benim için daha farklı şeyler olacaktı.

ilkokulum böyle geçti hep. ilkokul öğretmenim bana hep bağırdı, kızdı, ayrımcılık yaptı... not: disleksim falan yoktu hoca maldı(bide bipolar hastasıydı ;) )

yazık çocuk kenarda bekliyo ayıp ayıp.

İlkokul hocamı bana yaptı bir çok yaptı şeyi silsem belki belki degil kesin daha iyi olurdum(mentalim artık yok bu spor beni kurtardı ne 13 seans psikolog nede başka biri bu spor ama siz yapmayın)

bende disleksi hastasıyım ve disleksinin alanları vardır matamatik okuma ve yazma dikkat eksikliği ayrı bir şeydir (bende var ayrı konu) matamatik bende olmadığı için ne olduğunu bilmiyorum ama 12. sınıf olmama rağmen hala okuma ve yazma konularında zorlanıyorum okurken gözlerim bulanıyor veya hafler kayıyor odaklanamıyorum yazmada ise hafler karışıyor veya ellerim titriyor (yüksek ihtimalle titrame küçüklükten gelen bir tür tranva) küçüklüğümde öğretmenlerim beni hiç bir koro tiyatro Vs. içinde bulundurmadılar işin ilginç yanı seneye ünide konservatuara gitmek sitiyorum (noktalama işaretlerini nasıl kullanılıyor bilmiyorum küçükken yazamadığım için hiç ilgi duymadığım için öğrenemedim)

Bravo yorumunuza bu gördüklerimiz daha neler varr

Bende böyle bir gösteri hazırladım. Gidip özel eğitim sınıfının öğretmeni ile konuşup onlarıda işe dahil ettim ve müthiş eğlenceli bir gösteri oldu. Ben bu görüntüyü izleyemedim bile. Çok üzüldüm

Valla allah cezasını verecek bizim sınıftada daha kötü sıkıntılısı var ama biz bile ona öyle davranmıyoruz öğretmenlerde öyle çocuk kendini normal görüuor artık o mutlu olunca biz de mutlu oluyoruz ama hala cesasını çekecek kişiler var bu dünyada

asıl kotu olan da o yasta o ıgrenc kısılere karsı gelememek ve o kısı tarafından susturulmak belkı de hoca cocugu dıkkat eksıklıgınden dolayı sınıfta da asagıladı

Güzel çocuk bu kalpler senin için ❤❤❤❤❤❤❤...

Ağalar bu arada dikkat eksikliği büyük filan hastalık değil hastalık bile sayılmaz bende de var hemde çocukluktan beri kendimi bildim bile var. dikkat eksikliği yada Hiperaktivite Bozukluğu da deniliyor o söyle birşey ki çocuk yerinde duramıyor mesela derste dersi kaynatir öğretmeni dinlemekte sorluk çeker çünkü sabrı yok yerinde duramıyor benim gibi hala öyleyim ve yani fiziksel yada zihinsel bir engel değil sadece hiç bir zaman bitmez.

Üniversite mezunuyum ve kpss öğrenciyim ama halen daha ilkokul hocasının verdiği hasarın etkisindeyim hala. Sosyal fobim var anksiyete sahibi oldum erken yaşta

Afyon/Merkez. Sınıf öğretmeni: Şeyda Ş.

böyle öğretmen gerçekten olamaz olmamalı benim direkten DEHB'im var ve ilaç kullanıyorum ve hocalarımın çoğuda bunu biliyor ve nasıl yaklaşacağını biliyor ee tabi bazılarının arasında çürük elmalarda var ama çürük elmalar direk sınıfa karşı öyle olduğu için çokta takmıyorum ama bir öğretmenin bir anneye sanki piskologmuşçasına "SENİN OĞLUN DİSLEKSİ" asla diyemez dememeli sadece demesi gereken şey o da tabi ayrı bir görüşme ile korodan çıkarıp annesi bunu sormaya gelince değil ve öğrencinin yaşadığı sempomları açıklayıcı bir dille anlatır ve bir doktora gözükmesini sakince anlatır bu iş böyledir kısacası

Yetişkinler neden bu yaştaki çocukların kendilerine kıyasla çok kolay travmatize olduğunu anlamıyor??? Nedeeen??? Ya hayır hepimiz çocuk olmadık mı anlamıyorum, bi benim buna empati kurabilecek anılarım olamaz herhalde.

her şeyi geçtim, çocuğun hissettikleri.. yani buradan bile hissedebiliyorum. Bende çok büyük sayılmam ama eğer aynı olay bana yapılsaydı büyük iz bırakırdı. Gittiğim dershanelerde o kadar başarılı mesleğine aşık öğretmenlerim var ki.. bu tarz mesleğine aşık ve en önemlisi çocukları kendisinden önce getiren öğretmenler varken ve atanamamışken, bu tarz “öğretmenlerin” var olması üzücü.

7. Sınıfta bir gösteride ilk defa yer alacaktim ama gösteri de yani sandalye kapmaca ( asosyalin önde gelenlerindenim ama ilk defa bir seye katılma istegi duydum) sonra bekledim fln sandalye kapmacanın sırası geldi hoca herkesi aldı bir tek beni almadı...sen geç kenarda dur dedi bana

Bırak çocuk kendi kendine oynasın. Kim ne diyebilir çoçuk o. Niye böyle bir şey yapmış anlamıyorum. O çocuk bunu ömür boyu unutmayacak.

Bu arada keşke tutuklansaydı belki 1 2 ay çünkü o çocuk olsam büyük tramva olurdu ve dışlanmışlık hissi vb ilerde bu çoçuk asosyal olabilir okulda büyük ihtimale dışladılar gram haketmiyor öğretmen olmayi

ilkogretim matematik ogretmenligi okuyorum (3. sinifim) bize her yil 3-4 tane derste bunun gibi seyleri yapmamamiz gerektigini ogretiyorlar yapmadigimiza emin olmak icin stajdan once bile bazi proje odevlerinde ogrencilerle calisiyoruz (sinifi ogretmeni gozetiminde)

29 Ekimde gördüyseniz Atv ye çıktı bende bir kareografide bulundum E. diye biri vardı çocuğun neyi vardı bilmiyoruz ama bir sorunu vardı ne olduğunu söylemeyim ayırmışlardı o E. yı

Toplum neden geri kaldı’eğitim önemli değil mi?o öğrenci en önde çok daha iyi performans gösterecekti’Çok üzgünüm,sinirliyim’okunadam ol derler’önce’Adam olmak lazım işte..

5. Sınıftayken imamhatip ortaokuluna gidiyordum. Okul dergisi için fotoğraf çeken bir öğretmenim vardı. Bizde bankta oturuyorduk. "Sizi de çekeyim" dedi biz de poz verdik. Sonra durup şey dedi. "Başörtülüleri çekiyorum sen çekil." Çok üzülmüştüm kalkıp arkaya doğru gidip bir ağacın altında oturmuştum. O fotoğrafta arkada silüet halinde çıkmışım. Dergi basılınca gördüm.

bu olaylardan biri benim başıma geldi ana okulunda bir etkinlik yapıldı sınıf arsında dans etkinliği sanırım bir kızla dans ettim ardından herkes kızarla dans etmesine rağmen senin yaşın küçük sen dans edemessin diyip sınıfın köşesinde dans eden çocukları izletmişti ve bu olaydan önce yüzlerce olay olmuştur ama bu olay benim tramvam bu olaydan beri sosyal anksiyetem ve psikolojik bazı sorunlarım var

şu çocuğu alıcam yanına "sen dert etme paşaların paşası o kadın seni diğerlerinden ayırıyosa bil ki bu onun hatası" diyecem sonra götürücem luna parka ona gününü gün ettiricem çocukluğunun neşesinin tamamını bir günde yaşatıcam ona sonra bırakıcam evine evine bırakmadan önce de oyuncakçıya götürüp ne isterse alıcam diyebilsem keşke travmasını çok azaltmaz belki ama o günün kederini ona bir kaç gün unutturur

malesefki öğretmenler çocuğun geleceğine çok etkili ilkokul da böyle dışlanıyorsan ortaokulda da bu pek değişmiyor. madem para için yapıyorsun bare çocuklara kötü davranma.

Benim ilk okul hocam kafama kalem atmisti agzimi bantlamisti suan 7.sinifa gidiyorum hocalarim cok iyi insanlar bi sene once 2 kez dayak yemistim tanımadığım cocuklar yuzunden her yerim mosmordu kafami duvara filan vurmuslardi arkadasim hocayi cagirdi kurtarmisti bide benim kalp hastalığım var bazen rahatsiz olabiliyorum

Benim bir ilköğretmenim vardi. Van depreminden çıkmıştık ve cevredeki kimseyide tanımıyorduk. Hatırlarım o şerefsizi diğer öğrencilere davrandığı gibi bana davranmazdı. Hatırlıyorum bana ceza vermişti 40 dakka boyunca beni ayakta tuttmustu sırf malzeme getirmediğim için aslında beni orda 50 dakka ayakta tuttmayı planlıyordu ama ben teneffüste kaçmıştım. Delinin derdi de şuydu benim annemin mesleği vardı. Ben böyle diyince benim annem fabrikada çalışan birisi olarak düşünmeyin güzel bir mesleği vardı. Ama diğer çocukların anneleri ev hanımıydı bu da şu anlama geliyordu bunlar hocaya hep özel yiyeceklsr ya da özel diğer şeyler hazırlardı bu şerefsize. Ha sonra ne mi oldu benim dersime gelen hoca aynı yılda işin den de oldu aradan 10 yıldan fazla gaçti ama onun hale öğretmenliğe geri başvuruları kabul edilmedi sürünüyor köşede. Benim bu anlattıklarım size bu neyki dettirebilir ama bu dediğim buz dağının ucuydu ve bir çocuk için 40 dakka ayakta beklemek yaşamayın yaşattırmayın rezillik bir olaydı. Hayır ailemi de ayrı bir çıldırttı babama aynen şunu dedi çocuğunuzun yan sıra arkadasını bilmiyorsanız benimle konuşmayın. Annemi çağirmis annem gelmis kadin gidiyor annem pesinde hayir bir de serefsiz de tek kelime bile etmiyor ertesi gun tekrardan annemi cagirdi annem de dogal olarak senin derdin ne lan tarzinda bir konusma gecti. Burdan o insafsiz yaratiga diyorum ki umarim daha da beterlerini cekersin.

Ben ilkokulda dışlanmanın allahını yaşadım aga, çocuğu çok iyi anlıyorum. Keşke elimde olsa da öğretmene de ilgisiz müdüre de bi ağız burun girişsem amk. Ben hem etnik Uygur hem de doğuda doğup ordan geldiğim için dışlandım bayağı. Bazıları din üzerinden bazıları da Atatürk üzerinden dışlıyordu beni. Öğretmen ve sınıf arkadaşlarından gördüğüm şiddet ve ailemin aşırı ilgisizliği falan bir yana ben 3.sınıftayken tango eğitimi için provaya gitmiştim. Ben gelmeden önce de bayağı kızı elemişler, herkes eşleşirken ben tek kaldım. Sonrasında yarım yamalak türkçemle (sadece uygurcam vardı, türkçe bilmiyordum) müdüre şikayete gittiğimde bana ''uygura kız yok'' demesin mi. Sonrasında etkinlik yaklaşmaya doğru beni tango gösterisinden attılar. Bugün özellikle internette İzmir liselerindeki tango, vals gösterilerini gördükçe aşırı travmamı tetikliyor, kapatıp sayfayı engelliyorum bir başkası daha çıkıyor. Ne güzel tango yapacağım, bir kızla güzel güzel dans edeceğim diye düşünürken o zaman başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Hala da içimde kalır bu mevzu, gözüm açık öleceğim o yüzden dert değil. Video konusu bu diye bunu anlattım yoksa yaşadığım travmalar çok daha kötü. 4-5 defa intihara kalkıştım ama olmadı amk, şu an eskisi kadar olmasa da hala ara sıra bir şeyler tetikliyor. Şu an kendimi kesinlikle ne Türkiye'ye ne de topluma ait hissediyorum, keşke vatanımda doğsaydım da Çin zulmü olsa bile orada ölseydim dedim hep ama elimde değil ki. Sonuçta ben seçmedim Türkiye'de doğmayı. Siz siz olun asla çocuğunuzun dışlanmasına izin vermeyin, gerekirse dövün öğretmeni, müdürü falan. Çocuğunuzdan önemlisi yok, ondan bir tane var sadece. Yoksa herkes benim gibi akılını kullanıp bir şeyleri başarmayı düşünecek kadar şanslı olmayabilir. Potansiyel suçlu meydana getirirsiniz yani.

Aşagılık kadın

3:14 bizi yanlışlıkla mı boyamışlar 😁

Ben küçükken "sözde" öğretmen olan kişi hep beni sınıftakileden ayırıdı.Nedenini bilmiyorum ama sınıfta sadece bana bağırırdı ve bana kızardı :(

Kucukken okulumda kultur sanat yarismalari yapilirdi;siir okuma,tiyatro,sarki soyleme,hikaye anlatma cinsinden. Annem de cogu zaman her dala katilmam icin zorlardi, bu yarismalarin hepsi de ayni gun olurdu zaten. prosedurun isleme sekli de su yasimda bakinca geriyor beni, neden ilkokul cocuklarina bu tarz bir etkinligi yarisma seklinde duzenlersin ki? neden sadece gosteri olmakla kalmiyor? kendi deneyimime gelecek olursam, sanirim o gun hem siir okuyacak, hem hikaye anlatacak, hem bir ingilizce bir turkce sarki soyleyecek, hemde sinifimla bir tiyatro sergileyecektim, kafa allak bullak anlayacaginiz. Turkce sarki soylerken sozlerden birini unuttum, daha 2. sinifim, cocuk psikolojisi sahnede stres yapip aglamaya basladim. Muzik ogretmenim beni elimden tutup sahne arkasina goturdu, annem ve mudur yardimcisi pesinden geldi ve beni sahne arkasinda sinif arkadaslarimin yaninda bir sure azarladilar. Bu gosteriler profosyonel cekim ekipleri tarafindan kayda aliniyordu, sanirsam TV vesayre gosterimi icin. O okulda okudugum kalan 3 sene boyunca muzik ogretmenim hicbir muzik etkinligine katmadi beni. Cok basit birsey gibi gelse de benim uzerimde biraktigi etki tartisilamaz gercekten. Muzisyenim, bircok kez sahne aldim, fakat buna ragmen her sahneye ciktigimda inanilmaz bir panik haline giriyorum, ki bu sadece bu olayin uzerimde biraktigini dusundugum bir etkisi.

ilkokulda şiir okuyacaktık hoca beni unuttu (o an tüm özgüvenimi kaybettim) herkes şiirini okuduktan sonra hoca seni unuttuk sende okumak ister misin dedi hayır dedim o gündür bu gündür hiçbir etkinliğe katılmamaya çalıştım katmaya çalıştıklarında da kaçtım

Bildirim olmamasına rağmen kanala sürekli girip video gelmiş mi diye baktığım o anlardan birinde sayfama düşen podcastt

Ben kreşte oha dedim diye 6 yaşındayken ben ağlarken beni sürükleye sürükleye (bildiğin y-kolumdan çekip yerde sürdü hoca) 4 yaş grubunun olduğu yere gönderdi ve aşağılayıcı bir biçimde ''bakın bu abini kötü söz dedi ondan o sizle kalcak'' falan sonra daha çok dalga geçti

öğretmenin kesinlikle meslekten alınması gerekiyor.

bence hocanın işine son verilip para ya da hapis cezası verilmeli çünkü daha ilk okul ben ilk okulda yediğim hakaretleri bile aklımda ve her hatırladığımda üzülüyorum(11.sınıf)

öğretmen değil öğreten,eğiten olmak lazım.